Tíminn - 26.07.1957, Blaðsíða 6
6
TÍMINN, fösludaginn 26. júlí 1957.
HAFNARBlÓ
Rautia gríman
(The Pimple Mask)
Spennandi ný amerfsk ævintýra-
mynd í litum og CinemaScope
Tony Curtis
Colleen Miller
Sýnd M. 5, 7 og 9.
Hafnarfjarðarbíó
Siml 9249
Gullna borgin
(Die Goldene Stad)
Hrífandi falleg og áhrifamildl
þýzk stórmynd frá Bæheimi, tek-
in í hinum undurfögru Agfa-lit-
um.
Aðalhiutverk:
saenska leikkonan
Kristína Söderbaum
Eugen Klöpfer
Paul Klinger
Danskur texti.
Sýnd kl. 7 og 9.
Austurbæjarbíó
Sfml 11384
20. júlí
Banatilræföft viÖ Hitler
Afarspennandi og mjög vel leik-
in, ný þýzk kvikmynd, er grein
ir frá sönnum atburðum úr síð
ustu heimsstyrjöld.
Danskur texti.
Aðalhlutverk:
Wolfgang Preiss
Annemarie Duringer
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 5 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
Sfml 1182
Einvígi í sólinni
(Duel in the Sun)
Þetta er taUn ein stórfengleg-
asta mynd, er nokkru sinni hefir
verið tekin.
Jennifer Jones
Gregory Peck
Joseph Cotton
Sýnd kl. 5 og 9.
Bönnuð innan 16 ára.
GAMLA Bló
Síml 1-1475
Námur Salomons
konungs
(King Solomon's Mines)
Metro Goldwyn Mayer kvikmynd
f Utum byggð á hinni frægu
skáldsögu H. Bider Haggard.
Stewart Granger,
Debcrah Kerr
Endurýsnd kl 5 og 9.
O'fíeTTlSOÖTU 8
ampeo
Raflagnir — ViSgarðlr
Simi 8-15-56.
NÝJA BÍÓ
Simi 1 1544
Dóttir skilinna hjóna
(Teenage Rebel)
! Mjög tllkomumikil og athyglls-
verð ný amerísk Cinemascope-
) stórmynd, um viðkvæmt vanda-
! mál. Foreldrar gefið þessari;
j mynd gaum.
Aðalhlutverk:
Betty Lou Keim,
Ginger Rogers,
Michael Rennie.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Slml 82878,
Loka’ð vegna
sumarleyfa
BÆJARBÍÓ
— HAFNARFfRÐI
Síml 50184
Frú Manderson
Úrvalsmynd eftir frægustu saka-
málasögu heimsins „Trent Last
Oase", sem kom sem framhalds-
saga í Sunnudagsblaði Alþýðu-
blaðsins.
Orson Welles
Margaret LockwooS
Sýnd kl. 7 og 9.
Myndin hefir ekki verið sýnd áð-
ur hér á landi
Danskur texti. Bönnuð börnum
STJÖRNUBÍÓ
Sfml 18938
SvaÓiIför í Kína
Hörkuspennandi ný amerisk
mynd. Myndin gerist f lok styrj
aldarinnar í Kína og lýsir atburð
um er leiddu til uppgjafar Jap-
ana með kjarnorkuárásinni á
Hiroshima.
Edmond O'Brien
Jocelyn Brando
(systir Marien Brando)
Sýnd fcl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
Sfml 22-1-40
I óvinahöndum
(A town llko Allce)
Frábærlega vel leikin og á-
hrifamikil brezk mynd, er ger
ist í síðasta stríði. — Aðalhlut-
verk:
Virglnla McKenna,
Peter Finch
og hinn frægi japanski leikari
Takagi.
Bönnuð börnum.
Sýnd kL 5, 7 og 9.
AuflíjAii í 7immtm
aiiiiiiiniiniiiiiiiiiuiiik;>«rtiiiiiinniiiniiiiimniiiiuuiu
87
enda þótt önnur héruð yrðu
fyrir sömu búsifjum af engi-
sprettuplágum sem hið fyrra
sumar. Uppskeran hafði verið
ágæt, svo að jafnvel Steve
Shaleen varð að játa, að hann
hefði að minnsta kosti í þetta
eina sinn haft heppnina sín
megin. Hann hafði fengið svo
fallega ávexti úr matjurta-
garði sínum, að allir sem sáu
öfunduðu hann. Ef hann fengi
nokkur slík ár 1 röð, þá myndi
hann ekki vilja skipta starfi
við biskup, þótt í boði væri.
á arineldinn síðan kveikt var
upp um morguninn. Til hliðar
við stóna var stafli upp í loft
af höggnu brenni og úti voru
kvefi
að Steve var lasinn af
og lá í rúminu.
Börnin stóðu í hnapp úti við
gluggana og störðu á kólgu-
einn eða tveir staflar, sem mökkinn, sem breiddist stöð-
ekki myndi þurfa að hreyfa ugt lengra upp á norður og
fyrr en næsta vetur. Karlmenn vesturloftið. Daufur hvinur
irnir í svéitinni sáu vel um heyrðist frá upsum hússins.
það, að skólann skorti ekki
eldivið.
Kate reis á fætur og hringdi
— Það er að skella á hríðar-
bylur, sagði Kate við börnin,
sem þyrptust umhverfis hana.
bjöllu á kennaraborðinu. Börn ^r- Engebrigt ætlar að fara
in litu upp úr bókum sínum með þau ykkar með sér, sem
og spjöldum, fegin hvíldinni.1 eigið heima meðfram Buffalo-
Kate hafði upp á síðkastið ánni. Hin ykkar verða hér kyrr
hætt kennslu snemma, svo að mér. Lila og Marit, hjálp-
þau börn, sem lengst áttu að is Þið litlu krökkunum að íaka
Og nú var komið fram í des- fara, næðu heim fyrir myrk- saman dótið sitt og verið þið
'nú fljót. Meðan þið eruð að
tygja ykkur skulið þið Ingólf-
,ur, Karsten og Philip fara út
að syngja jólasálmana einu 0g sækja meira af brenni, en
sínni, sagði Kate. Hún gaf þý Frizt kveikir á lampanum.
Þótt Carl Engebrigt vissi, að
naumast var rúm í vagninum
Við höfum nægan tíma til
ember. Dagshirtan var blárri, ur.
en að sumrinu, stillur og frem
ur hlýtt í veðri, þótt lítilshátt-
ar föl væri á jörð. Um tveggja
brugð‘ð þeim tóm til aS taka aaman
verulegra hlyinda, svo að þvi!Í.._tl„. - - r.w „ ,.
var líkast sem komiS vLilbSÍ„Urimub °.f bloð'e" *ekk
fram í aDríl Nú mátti riá'Slðan að orgelmu °S bornin
N f * sja i söfnuðust í hálfhring að baki
nokkru flein gotusloða um þennar
sléttuna en árið áður, einkum
í áttina til Buffaló-árinnar.
Allt frá því í byrjun desem-
fyrir þau barnanna, er hann
ætlaði að taka með sér, blöskr
aði honum samt að skilja Kate
Þegar hálftími var Iiðinn °g börnin eftir. En Kate bar
hætti hún snögglega að leika! siS vel og eftir andartak voru
ber hafði Kate verið að undir-! og leit út um gluggann. Hafði börnin, sem fara áttu, komin
búa jólaskemmtun, sem börn-'birtan breytzt, eða var hún UPP 1 vagninn. Eftir voru að-
in í skólanum efndu til. Þau J orðin ímyndunarveik? Nei,'eins finim, Karsten Vinge,
æfðu söng, fluttu kvæði og 1 himinninn var orðinn eins og Philip Groman, tveir synir
sögur og margt fleira. Veðrið yfir hann hefði verið dregin1 Joseffy og María litla systir
hélzt gott, en varlegt var að grá gríma. jþeirra. Til allrar hamingju
treysta því, svo sem allir vissu. I Hún fól Fritz Joseffy að! hafði Magdis Vinge ekki verið
Magdali Vigne hafði mótmælt 'stjórna næsta sálmi, en fór j látin fara í skólann um morg-
því að skemmtunin skyldi hald sjálf út. I vestri hafði dregið uninn sökum þess að hún
in svo seint í mánuðinum, og ’upp bliku, sem var á litinn hafði hlustarverk. Kate lokaði
jafnvel gengið svo langt, að eins og bráðið blý. Ekki bærð- j dyrunum og setti slagbrand
véfengja rétt Kate til þess að ist hár á höfði og Kate fannst fyi'ir.
halda áfram kennslu í skólan-1 einna líkast því, að hún væri I — Eg vil fara heim, kjökr-
um eftir miðjan desember. Enjstödd í lofttæmdu hylki og aSi María litla, þegar vagninn
svo brá við,. sem næstum j náði naumast andanum. Hún var rétt farinn.
aldrei kom fyrir að ívar tók, var í þann veginn að fara inn Kate lagði handlegginn utan
ákveðna afstöðu gegn henni og i skólann aftur, þegar hún!um hana og leiddi hana ákveð
hélt uppi hlut Kate. Hvers heyrði skrölt í vagni. Andar-|in frá glugganum og sagði: —
vegna skyldi kennarinn ekki taki síðar var Carl Engebrigt !Þú mundir ekki vilja, að faðir
sjálfur ráða því, hve lengi hún þar kominn á uxavagni sínum.! Þinn fseri út í þennan storm
kenndi? Viðbrögð Magdalis Hann hentist niður úr vagnin-! til þess að sækja þig?
voru slík, að ívar blöskraði. um og var mikill asi á honum. | En hennar eigin orð gerðu
Það væri ef til vill vilji hans, j — Náðu í krakkana mína og henni fullljóa þá skelfingu, er
að leyfa Kate Shaleen að ráða' öll hin, sem eiga heima með- hún hafði reynt að hafa hemil
og rexa yfir öllum þar 1 sveit- J fram Buffaloánni, sagði hann.1 á seinustu mínúturnar. Kald-
inni? Eða kannske hann hefði Eg var á leiðinni til Moorhead ur sviti spratt á enni hennar
fundið eitthvað fleira á ferð- J en nú verð ég að fara heim og hún sendi orðlausa bæn til
um sínum til Shaleen-fólksins með börnin. Það hljóta ein- himins, að enginn gerði til-
í fyrravetur en það, sem var, hver ósköp að dynja yfir. j raun til þess að hrjótast í
í þessari bók hans Steves? Það j — Hvað haldið þér að það þessu veðri til skólans, því að
væri sem sé ekki óhugsandi, sé, hr. Engebrigt, spurði Kate. það myndi hvers manns bani.
að Kate Shaleen hefði haft góð Það lítur nú ekki út fyrir, að Hún tók saumakörfu ofan
ar og gildar ástæður til þess að, hann ætli að snjóa.
— Jú, það er snjókoma í að-
sigi, en henni mun fylgja ann- j þráðarlitum, sem þar voru i
En um þetta vissi Kate Shal- að verra. Ofanstormur mun einni bendu. Drengirnir voru
een að sjálfsögðu ekkert. Skól- Jbera með sér rykmökk og 1 að stafla brenni í fataherberg-
hafna bónorði unga prestsins,
séra Clegg.
af hillu og lét Maríu litlu fara
að raða saman hinum ýmsu
inn hafði starfað áfram og nú; sand. Flýtið yður að ná í börn-
voru aðeins þrír dagar, þang- in.
að til skólaskemmtunin átti að
fara fram.
Kate lagði hendi á arm hans
og sagði: — Gerið þau ekki
Kate leit á klukkuna í eikar hrædd hr. Engebrigt. Minnist
umgjörðinni, sem hékk á ein-jþess, að ég verð að vera kyrr
um vegg stofunnar. Hún var eftir með hin.
gjöf frá gjaldkera sveitarinnar
sem hafði látið 1 Ijósi þá von,
— Bíðið þá innan dyra, unz
einhver kemur og sækir yður.
að margir kennarar slíkir sem Þér hafið nægan eldivið til að
ungfrú Shaleen „yxu upp þar halda lifandi í arninum. Steve
á sléttunni.“ Klukkan var hálf kemur hingað eins fljótt og..
þrjú.
Veður var hið fegursta að
Við munum bjargast,
sagði Kate við hann um leið
venju, kyrrt og bjart og svo og þau gengu inn í skólann.
hlýtt, að ekki hafði verið bætt! Hún lét vera að segja honum,
inu. Það var byrjað að snjóa
og Kate hafði aldrei á ævi
sinniséð aðra eins snjókomu.
Skúr, sem stóð örskammt frá
skólanum, sást ekki. Það
glumdi í gluggunum eins og
á þeim dyndi stöðug grjóthríð,
en veðurofsinn var óskapldg-
ur. Kate reyndi samt að telja
sér trú um, að þau væru eklci
í neinni hættu, svo lengi sem
þau héldu sig í skólanum. Það
var meira að segja eitthvað til
af mat, sem hún og börnm
höfðu haft með sér til hádegis
verðar, og á hillunni var kaffi,