Tíminn - 17.11.1957, Qupperneq 12

Teðrið:
Suð-austan stinningskaldi rigning.
Hiti: ^
Reykjavík 7 st., London 4, Kau>
mannaíhöfn 2 París 9.
Sunnudagur 17. ndv. 1957.
Hamrafeil KVaTT. a...,<,nu»uian«nenaur a leio n,uo< i o.
iS. NeSst í tröppunni er Hörgur Haraldsson, kennari.
sem tlyrur þá til lands, ettir ab nara SKOoab skip-
(Ljósm.: Gísli Sigurðsson.)
kólaes í fjög-
urra daga heimsókn í höfuðborginni
Tilgangurinn aí kynnast höfut5stö(Svum sam-
vinnumanna og hlutdeild höfuístaíarins í
menningu og JjjóÖIífi
Nemendur Samvinnuskól-
ans, Bifröst, fara árlega
námsför í boði Sambands ís-
lenzkra samvinnufélaga. Ann
að árið er haldið til Reykja-
víkur, en hitt til Akureyrar.
Gefst nemendum skólans
þannig kostur á að kynnast
stærstu bæjum landsins á
tveggja vetra námsvist.
Síðastliðinn miðvikudag lauk
námsförinni að þessu sinni. I-Iafði
hún staðið á íimmtudag. Komu
ncmendur til Reykjavíkur síðast
liðinn laugardag, en héldu heim-
leiðié síðdegis á miðvikudag.
Árleg námsför er fastur liður í
skólastarfinu. Henni er ætlað
t\ennt: Að kynna starfserni sam-
vinnuhreyfingarinnar í hinum
t\eim höfuðstöðvum landsins. Að
vekja athygli á sérstöðu hvors
bæjar um sig og hlutdeild þeirra
í menningu og þjóðlííi.
í Reykjavík
Námsförin hófst með því, að
söfn bæjarins voru skoðuð. Þjóð-
n'injasafnið og Listasafn ríkisins
voru sýnd nemcndum. — Viku
fyrr en förin var farin hafði Björn
Th. Björnsson, listfræðingur, flutt
erindi í skólanum á vegum „List-
kynningar í skólum“ og fjallaði
um þróun íslenzkrar listar. Var
það góður undirbúningur undir
heimsókn á söfnin. — Sama dag
fóru nemendur í Þjóðleikhúsið og |
sáu óperuna „Cosi fan tutte“, sem
þýzkur leikflokkur frá Wiesbaden
hcfir sýnt þessa dagana við mikið
lof og hrifningu.
Annan dag heímsóknarinar skoð
uðu nemendur Hamrafell. stærsta
skip íslenzka flotans. Kaup þess og
rekstur er mesta framtak íslend-
inga í siglingamálum fyrr og síðar.
Var fróðlegt að hverfa þannig a
vit hins nýja tíma, fá áhrifaríka
sönnun fvrjr stórhug og framsýni.
Skipadeild SÍS bauð nemendum að
skoðg skipið, og fékk þeim leið-
sögu um hina miklu völundar-
smíði. Að lokinni för um skipið
voru veitingar fram bornar í mat-
sai þess.
Þriðjudag voru aðalskrifstofur
samvinnusamtakanna í Reykjavík
sýndar, Erlendur Einarsson, for-
stjóri, tók á móti nemendum í
samkomusal Sambandshússins. —
Flutti forstjórinn þar ræðu um
samvinnustarfið í landinu og hlut
verk Sambands íslenzkra sam-
vinnufélaga.
í Alþingishúsi
Sama dag var komið í Alþingis-
CFramhald á 2. síðu).
Skrif arinn á Stapa - bréf Páls
stúdents komin út í vandaðri bók
Þt r er skemmtileg og sönn lýsing á lífi og hugs-
unarhætti fólks á fyrra helmingi sítfustu aldar
Bókfellsútgáfan hefir gefið út í mjög vandaðri útgáfu bréf
Páls Pálssonar stúdents, sem kallaður var. Heitir bókin „Skrif-
arinn á Stapa“ og hefir Finnur Sigmundsson landsbókavörð-
ur búið' bréfin til prentunar.
Bók þessi er fyrsta bindið í
bókaflokki, sem kallaður er einu
nafni íslenzk sendibréf. Er ' þar
um að ræða mikinn efnivið, sem
mörgum er hugleikið og vinsælt
meðal bókelskrar þjóðar sem býr
í fámenni.
Samtíðarniaður okkar tíður
gestur í’áls.
í lokaorðum, sem dr. Finnur
lætur fylgja bókinni segir mcðal
annars að enda þótt skrifarinn á
Stapa hafi nú hvílt í kirkjugarð
inum við Suðurgölu full 80 ár,
gangi enn um götur Reykjavík
ur maður, sem var lieimagangur
í iiúsi amtmannsins við Astur
völl og leit oft mn í litla lierberg
ið á loftinu, þar sem Páll stúdent
sýslaði við að binda bækur og
handrit. En skrifarinn á Stapa var
starfsmaður Bjarna amtmaniis
Thorsteinsson. Varff að ráði að
lokaorð bókarinnar væru sótt til
þessa mairns, sem ef til vill einn
núlifandi manna man þá báða
Bjarna amtmann og Pál stúdeut,
en það er Árni Thorsteinssön
tónskáld.
Ég man vel eftir Páli stúdent,
segir Árni, og kom oft til hans
þar sem hann sýslaði við að binda
bækur í litlu herbergi upp á lofti.
Hann gaf mér jafnan pappírsræm
ur sem til féllu við bókbandið.
Eftir afa minum man óg einna
ljósast þegar hann gekk í kringum
þetta borð, sem við sitjum við.
Hann studdi fingurgómunum á
borðplötuna þegar hann gekk, til
Vopnasalan til Tunis
rædd í fastaráði
NATO
- »5
Hiairnar l-inn ðöUll T. u■ 111\• CU,w< . nuv- V — . . .. .....■<>, .
vinnuskólanemendum frá tilbúningi áburðar.
Pai-ís, 16. nóv. — Fastaráð
Atlantsliafsbaiidalagsins sat á
fundi í þrjár klukkustuudir í dag
og ræddi deilu þá, sem upp er
komin milli Breta og Bandaríkja-
ínanna annars vegar og Frakka
liins vegar út af vopnasendingum
til Túnis. Sagði talsniaður ráðs-
ins, að máiið liefði verið rætt af
fullri lireinskilni. Sumir liefðu
lýst fylgi við stefnu Breta og
Bandaríkjamanna, en aðrir fylgt
Frökkum að málum. Ákveðið var
að ráðið komi saman næstkom-
andi íniðvikudag til að ræða niál-
ið að nýju og munu fulltrúar nú
leita til ríkisstjórna sinna um
nákvæm fyrirmæli.
Páll stúdent — skrifarinn á Stapa
þess að reka sig ekki á því að
hann var þá fyrir löngu orðinn
blindur.
Bréfasafn frá fyrra helmingi
síðustu aldar.
Hálf önnur öld er nú liðin frá
fæðingu Pá'ls stúdents og eru bréf
in, sem birtast í þessu inerka safni
frá árunum 1806—1877. Bakinni
fylgir ýtarleg skrá yfir manna
nöfn og bréfritara.
í formálsorðum bókarinnar seg
ir dr. Finnur Sigmundsson, að í
bréfunum sé reynt að safna drög
um að lýsingum á manninum sjálf
um eins og mynd hans birtist í
bréfum frá honum, og þó einkum
í bréfum til hans frá vinum og
venzlafólki.
Bréf eru sönn og einlæg
samtíðarlýsing.
Segist dr. Finnur vona aí bréf
'Framhald ft 2 síðu)
Tónleikar Guðrúnar
Kristinsdóttur
Stórfelldur ávísanaþjófnaður fram-
í Dósaverksmiðjunni h.f.
Búið aí selja hæstu ávísunina, þegar uppvíst
v&rð um þjófnatJinn í gærmorgun
í FYRRINÓTT var brotizt
inn í Dósaverksmiðjuna h. f.,
Borgartúni 1 og stolif þaðan
fjórum ávísunum, sem samtals
munu hljóða upp á einar tuttugu
þúsund krónur. Áður en lögregl
an vissi um þetta innbrot og
gæti gert bönkum aðvart, Jiafði
þjófnum eða þjófunum tekizt að
selja eina ávísuna og haft í
frainmi tilburði til að selja aðra,
þótt það mistækizt.
STRAX og bankar voru opn
aðir í gærinorgun kom ínaður inn
í Sparisjóð Reykjavíkur og seldi
þar af tólf þúsund króna ávísun.
Þegar lögreglan koinst í niálið
sköninui síðar, varð strax Ijóst,
að þarna var um eina þeirra ávís
ana að ræða, sem stolið liafði
verið úr Dósaverksiniðjunni uiii
nóttina og þá liæstu.
EINNIG, áðiu- en lögreglan
vissi um innbrotið, kom maður1
inn inn í Iðnaðarbankann til að
fá greiðslu á ávísun stílaða á
þann banka. Upphæðin var sex
þúsund krónur. Gjaldkeri mun
etithvað hafa verið að velta ávís
uninni fyrir sér. Var þetta hik
gjaldkerans nóg til þess, að mað
urin, sem koin með ávísunina,
hraðaði sér út úr bankanum og
liirti ekki frekar um ávísunina.
Hún var því þarna í bankanum
óinnleyst, þegar lögreglan gerði
aðvart um þær fjórar ávísanir,
sem stolið hafði verið.
í GÆRKVELDI liöfðu hin
ar ávísanirnar tv;er ekki komið
fram. Þær eru stílaðar á minni
upphæðir, en þessar tvær, sem
þegar eru komnar úr urnferð.
í fyrrinótt var einnig brotizt inn
í Borgarþvottaliúsið, Borgartúni
3, en engu stolið.
Guðrún Kristinsdóttir píanóleik
ari frá Akureyri heldur tónleika
fyrir styrktarfélaga Tónlistarfélags
ins í Austurbæjarbíói á þriðjudags
og fimmtudagskvöld ki. 7. Á efn
isskránni eru verk eftir Beethov
I en, Brahms, Reger, Debussy og
Chopin.
| Guðrún stundaði nám við Tón
1 listarskólann í Reykjavík, hjó Árna
Kristjánssyni og síðan i 4 ár við
Tónlistarháskólann í Kaupmanna-
| höfn hjá Haraldi Sigurðssyni og
loks dvaldi hún 2 ár við framhalds
nám í Vínarborg.
I Guðrún hefir áður haldið tón
leika hér í Reykjavík á vegum
Tónlistarfélagsins, einnig hélt hún
tónleika í fyrra í Kaupmannahöfa
og hlaut mjög lofsamlega blaða
I dóma.