Tíminn - 21.12.1957, Blaðsíða 7

T í 311N N, laugardaginn 21. des 1957.
7
Klukkæa er liálf tíu að morgn:
og gráir þokubakkar á austu
loftinu. Björn Pálsson er aí
láta benzín á Cessnuna utan vi?
flngskýli Loftleiða á Reykjavíi
urflugveili. Allur er varinn gó<
ur. Björn lætur renna á tv<
brúsa og stingur þeim á bakviS
aftursæ'iið í vélinni. Við eigun
. langt flug fyrir höndum; Bjön
ætlar ef veður leyfir að gá a<
hestmr. á Gr (nstunguhei®'
sækja sjúkling að Söndum
Miðfirði og flvtja sæði úr ár
neskum kynbótahrútum upp
Borgaríjörð og á ýmsa staði fy:
ir norðan.
Björn ræsir vélina; olíumæli:
inn tmjalkaist uppávið og gefur ti
fcynna, að mótorinn sé faninn a<
hitna. Nú. ier hann feominn ó Btrik
Vélin rennur út á brautina o;
Björn ikaliar í turnirm. Flugtal
ið er heiimilt; það hvín í skrúi
unni og vélin þýtur fram á brau
ina og iosnar.
— Ég ætla að reyna að iend;
á túninu í Laugardælum, segi
Björn, tíu mínútum síðar, þega.
mi'svindnrinin ihnytkikir vélinni
fram aif brúnni á IngóMsfjalli. —
Það sparar okbur hálftíma.
iSkömmu síðar hnitar hann
hringa yfir búinu í Laugardæi
um og gefur merki.
— Þianma Btendur Guðmundur •
með brúisana á ihlaSiau. Lending
anstaðurimn íer vaiinn. Cessnan
isteypist ein's og Ikria niður á tún
ið C'g vetttir vönguim á frostbólgnu
smiáþýfinu. I
— Það var girðing aftain við
istélið, þegar hún snerti, sagði
Björn og brosti. i
Við tstógum út. Rauð bifreið
l'eggur þegar í stað til móts við
dkkur bieiman frá 'bænuim. Þar er
baminn Gaiðmundur Gíslason,
læiknir, cg færir feassa fuilan a'f
hiitabrúsum með spriiklandi sæði
úr úrv'alsikynbótahrútam til lemb
inga fyrir norðan. Þetta er brot
'hættur í'lutning'ur. Kassanum er
stungið inn í véiina. Við feveðj
um þá Guðimund og þeir ós'ka okk
ur góðrar ferðar. Vélin rennur á
istað, feinkar ikicilli yifir ncikikrar þúf
ur og er á Icífti.
ÞRÍR í B0RGARFJÖR3.
Hver sitaður siinin sfcsarrjmt. Við
flytjum þrjó sæðisbrúea í Borg
arfjörð og tökum stefnu norðvest
ur yifir fjcClliin. Þingval'lasveitin
■er fraimiundan ■—• ÁrmaainslEelil og
B'otnsél'U'r ti(l 'bægri. Otókur ber
hratt yfir.
— Ekiki tosa beltið, segir Björn.
— Maður geitur verið búinn að
keyra upp í ölduna á auga'bragði.
Þetta er mishæðót.t landslag. Nú
ættu þeir að vera mættir á flug
Viðl'linuim við Hvítá. Það munar
um hverja mínúiu í Eikammdeg
inu. Það er um að gera að tefja
©k!ki iengi á Bitöðuau'm. Þýðir ekk
ert að vera fHjótur í loftinu og
hanga isvo og bíða. Tíu mínútur
geta ráðið úrslitum um fiugtak og
Iendingu.
'Klukkan hlál’f el'letfu eru við
■sfcaddir ytfir fil'Ugvalilánuim hjá
Straumuim við Hvíltá.
— Enginn bíll sjáanlegur.
Við förum ihrin.gffl.uig fram und
ir brúna og yfir símstöðina I
Ferjukoti, snúum við og beitum
niður í vindinn. Lendum. Þeir
faafa torugðið ihart við frammi í
Á flugvellinum í Reykjavík. Björn laetur benzín á vélina áSur en lagt er af stað.
Flugið í þágu fr jósemigyð junnar, sem
er hyllt með gerfisæðingu sauðfjár
SkroppiS anstur fyrir f jall og norður fyrir heiðar
iueð Birni Pálssyni og nokkrum hitabrusum frá
bóinii í Laugardælum
isveit'inni, þegar þeir heyrðu vél
ina nálig'ast. Sikiömmu síðar kemur
bifreið á ikaistÆerð ytfir brúna,
haihlar og staðnsemist á iflugvell
inum. Guðmiundur Péfursison, bú-
stjóri á Hasti! Hver staður sinn
isSkairimt og brír í Borgarfjörð.
— Gerðu svo vel, Guðlmundur.
Við tcten tóma sæðisbrúsa í
istaðinn. Þeir fara atftu-r austur að
LaugardæLum. Innihaildið er þeg
ar farið að graisséra í lagðprúðum
árm Borgfirðinga-. Og förinni er
enúið að Söndum í Miðfirði.
Á FLÓTTA UNDAN
ÉLJU3I.
— Þú flytur offc merkilega
hl'Uiti, Björn?
Við erum á leiðinni norður.
— J;a, þetta er nú í fyrsita skipti
sem ég flýg með hrútssæði. Einu
isinni fflutti ég kynbótakláM frá
Króksfjarðarnesi til Reykhóla.
Hún var í pclka, greyið og var
isikirð Fluga. Og einu sinn fór ég
með fiminTÍián hundruð hænuunga
ikonu og tvö börn frá Reykjavík
'tiil Akurey.rar. Ungarnir voru í
ismiáífcöæuím og staiíilað atfiturí. Já,
| og laxasieyðin. Þeim er ómögulegt
! að feoma öðruvísi. Þunfa að hafa
j viisSt hiliastig og tírninn —- hann
j dkipítir 'miiMu. ’Ví be.f fflatt eeyði
! frá El'liðastöðinini og SkúLa í Laxa
l'lóni í árnar fyrir vecitsæu
| Hrútafj'örðiurinin opnast ésns og
langur geiri og MiðfiörSuririn
kemur í ljós. VcIIurinn e r snjó
istorkinm fyrir neðan cg vind-
stncikurnar fcoima efcá'hailt inn af
liirðin'um.
Á túninu í Laugardælum. Kristinn Jónsson, ráðunautur Búnaðarsambands !
Suðurlands, stingur kassanum með sæðisbrúsunum inn í vélina, og Guð
mundur Gíslason, læknir, horfir á, ánægður með vel unnið starf.
Guðmundur Pétursson, bústjóri á
Hesti tekur á móti skammti Borg-
firðinga.
— Hann er þvert á brautina,
— við verð'Uim að plata vindinn.
Beita upp i . . .
Vindurinn hrekur vélina úr
beygjunni svo hún kemur í beina
stefnu niður á völlinn. Það er
beðið eftir ofckur niðri; maður
inn hirðir brúsana og Björn snýr
vélinni til flugtafcs. Dimmur bafcki
er að læðiamt inn fjörðinn. Við
megivm ekki lenda í þeæu éli, því
það er engin ísvörn á vélinni og
nú er, hann að dríf.a í flæðarmál-
inu. Hjó'lin fcsa jörðina og vélin
branar upp úr kófinu, upp fyrir
skýin. Klúfckan er hálf tólf.
— Andskoti er ’ann svartur í
norðrinu.
31ED VÆNGBRODDINN
í HRÍÐARBAKKANU3I.
— Við þuifum að lenda á Akri
og iskill'§ brúcum þar.
Snjórinn þyrlast allt í kring
uim vélina og Björn snarbeygir
upp með fjaltehiíð. Hallamærinn
isýnir lóði'étta stefnu á vængju'm.
— Það virðist vera hreint
gjörningaveður yfir þessum bæ.
Við verður að reyna í bakaleið
inni.
Sólin hverfur milli skýjabakk
anna; um atund sér í þrönga gil
skoru og Björn tekur stef nuna á
Sauðárkrók. Við fljúgum með 45
—- Spenvolgt eins og þeir sögðu
í Reykjavík.
Klu'tokan er hJálf tvö, þegar við
förum frá Sauðárkróki og þa'ðan
er tíu mínútna flug að B'löndu
ói3Í. Lendingin á Akri torveldast
efcki í þetta isikipti; lcfflið er tært
og bjart og nú er bara eftir að
lend'a á Söndum o@ fcaíka sjúfcling
ifná Hvamjmstanga til Reykjavík
ur. Eniginn tími til að l'eita hrossa
fyrir Láras í GrímicJtungu í þetta
sirnn.
HUNDARNIR LÖGÐUST
í 3IÓANA.
Það standa þrír hundar utan.
um eina kind á frosnu vatai I
VíðidaHnium, og þeir snúast í kring
um hana og eru sýniilega að
gjál'fra, en hún hreyfir sig ekki.
— Þeir hafa hrakið hana út
á vatnið, segir Björn um leið og
'hann dýfir vélinni og sbefnir beint
á hundania. Vélin lyffitist og í beygj
unni sjiáum við, að 'hundarnir 'hatfa
hörfað frá kindinni og út af vatn
inu. Kindin stendur etftir á sama
(Ljósm.: TÍMINN). gtag
— Nú skulum við láta þá hafa
það, segir Björn og í naestu dýfa
rennir hann véiinni 'á hundana nið
■ur undir jörð á vatasbakíkanum.
Og hundarnir iögðust í móama.
Stór, gulur seppi teygði upp haus
inn um leið og við þutum yfir
'og það voru lúpulegir hundar
sem trítluðu tfrá vataiinu.
— Einu sinni elti ég tótfu. Húa
'lagðist mffl'li þ'itaa og ég sá hvera
ig hún tilfaði hausnum í alíar
áttir um leið og ég fór yfir.
— Og nú er að ræsa út lækn
inn á Hvammstanga, svo að sjúkL-
in'gurinn verði fihittur niður að
Söndum í tæfca tíð.
Við filjúgum háMhring yfir þorp
inu og lendum siðan á flugveilia
um. Bætum benzíni á geyminn og
læknirinn er að vörmu spori kom
inm með sjúkíinginn, sem er ról
fær. Kluikan er langt gengin þrjú
og dagSbirtan minnkandi. Gráir
þckutoaikkar yfir hálendinu og él
að sunnan, >og við verðum að
beygja fyrir það.
Stafnan er á Hvammsfjörð. ,
i
FRJOSE31ISGYÐJAN
VERÐUR HYLLT.
— Hann er fúlil í suðrinu . . .
Snæ'falIiSnes er að baki og Bld
•borg á Mýruim. Það grillir í ljós
á Akranesi. Öðru hvoru er dimm-
.an röfin af geisOa vitans á Ös'kju
hlíðinni í Réyíkjavík. Skýjabakk
arnir koma inn flóann og það er
snjór í þeim, en Birni tekst að
'smjúga á miilli þeirra í rofi. Það:
urgar í talstöðinni og Björn kall
ar:
— Reyikjiavik — Turn! Bjöm
fcallar Reykjavík — Turn! Gefða
mér vindstöðuna. Þrjátíu gráður
á braút í motkun —• um 24 hnút
ar.
Við erum yfir bænum. Ljósia
á flugbrautinni beint framundan.
Vélin snertir og rennur á haegri
ferð heim að flugskýlinu. Við lít
um á klukkuna. Tuttugu
mínútur fyrir fjögur. Flutaingun
uim er lökið í dag og frjósemisgyðj
an verSur hyilit með gertfisæðinga
upp í Borgarfirði og fyrir norðan.
B.Ó.
gráðu haMa með vængbroddinn í
hríðarbalkkanum. Talstöðin er í
gangí':
— Afcureyri! — Bjöm. Ég er
hérna yfir Skagafirðtau í 7 þús
und fetum og er að lækka mig.
Viltu gafa mér veðrið á Krókn
um? 24 hnútar! Núna? í þúsund
ifietum inni í dalnum. Þetfca er
alllt í 'fiínu lagi.
Muggan nær efcki niður á
jörð. Við erum komnir niður úr
henni og rennum í 400 fetum út
fjörðinn.
BRAUÐSÚPA 3IEÐ
ÞEYTTUIH RJÓ3IA.
Egill Bjamason, jarðræktar
ráðunau'tur, kemur tiii móts við
ökkur á Sauðárkrófc og tekur við
I brúsunum. Við setjiumst upp í bíl
i inn hjá honum og rennum heim
; að þorpinu. Þurfum að hitta Val
' garð Blöndal, tflugafgreiðs'lumann
Ifá hjlá honum veðrið og bíða þess
að stytti upp. Valgarð tekur okk
ur 'opuum örmum og leiðir oikkur
strax. að súpupotítinum. Brauðsúpa
með þeyttum rjóma. Margar hita
einingar í hverri sifceið, og salt
i fiskur á eiftir.
I Va'lgarð ka.l!lar í talstöðina og
spyrst fyrir um veðrið og Björn
! iskrMar niður. Hann er að létta til
itá Akri. Egi'll er fcominn með jepp
ann, tilbúinn að aka dfcfcur á fflug
völlinn.
— Hvernig liður sæðtau, Egill?
— Það spriklar ennþá.
Á flugvellinum á Sauðárkróki. Egill Bjarnason, jarðræktarráðunautur,
virðir fyrir sér flutninginn.