Tíminn - 28.01.1958, Qupperneq 9

tÍMINN, þriðjudagigg 28. janúar 1958.
9
CM 'Unnorátad: —
\ Sitóctnnci '1w 1
1 ' Framhaldssaga llllllllllllll
«mmnnuiiuumntmnitiiimimmimmmnimnnnnnniimmBni
mmmwimmn
14
hans og að Hinrik væri ekki
ómissandi. En Ottó sagði að-
eins nei við flesbum nýmæi-
um og breytingum af gömlum
og rótgrónum vana.
Nokkrum vikum síðar mætti
ég Hinrik á Nýbropiani.
— Eg hélt, að’ þú værir í
Finnlandi, sagði ég.
— Eg var þar, svaraði hann
og brosti íbygginn. — Og ég
fier þangað aftur í kvöld, kom
aðeins hingað tii þess að réka
ákveðin erindi.
— Hvað gengur nú á fyrir
þér? sagði ég, þvi að ég veð-
raði tíðindi eða einhverja
breytingu. Hann var ekki líkur
sjálfum sér lengur, að
fannst mér einst og flestum við. Hvaðan getur blessuð ;
konum af minni kynslóð, að stúlkan hafa fengið þessi: i
hún væri í smávaxnasta lagi. augu, hugsaði ég? Hvað hef-!;
Hún var í einfaldri dragt úr ur komið fyrir hana — hváð, i
voðfelldu efni með linan filt- heldur hún um mig?
hatt á höfði. Hún var mjög En augnaráðið breyttist j
háfætt, fannst mér, og göngu- brátt, þegar Hinrik kynnti I i
lagið óvenjulega fagurt. Þetta mig fyrir henni. Ung og velij
var sú mynd, sem við mér upp alin kona stóð þarna og; j
blasti við fyrstu sýn. Og ég sá heiisaði aidraðri frændkonu i j
ljósbrúna hárlokka gægjast manns sins með alúðarbrosi.; j
niður undan hattinum. | Og þá virtist augnaráð henn j j
Hún er ívið hærri en ég, og ar segja: Kannake er húri :
ég er líklega meðalhá enn, ekki eins varhugaverð og ég j j
þótt ég sé farinn að bogna. hélt fyrst. Nú sá ég, að augu j;
Svona háfætt fólk sýnist þó hennar voru brún — já, það j j
venjulega hærra en það er í heíði maður svo sem getað
raun og veru. J gert sér í hugariund, þegar! j
Ég tók eftir því, að hún' maður heyrði rödidna. Brún
minnsta kosti ekki eins og1 hafði hendur í vösum og augu með gráum ýrum. Munn j j
hann hafði verið síðustu] Hinrik hafði stungið hendi svikurinn hlýlegur og barj;
missirin. — Hefur. nokkuð sinni undir handlegg hennar. vott um h'eita lund, en var- j,
borið við?
— Já, það er kannske hægt
að segja það, sagði hann og
leit á mig með blik í augum
Hann horfði án afláts á hana, irnar heldur mikið kletmmd- ' j
og við og við hallaði hann sér, ar saman þessa stundina.
fram og gægðist undir hatt-{ Það háir henni að brynja
barð hennar beint framan í, sig frúarvirðingu, var fyrsta1
og þetta blik hafði ég ekki séð. hana. Hann skrafaði án afláts ályktun -miíin*Og hún veit ekki j=
í mörg ár. Hann var svo léttur
í fasi, fjörmikill og glaðlegur
á svip.
Þá tók mig að gruna, hvað
á seyði væri.
— Jæja, ertu þá orðinn ást-
fanginn,Hinrik, sagöi ég. Það
sést á þér ianga leiö.
— Ekki svo rangt til getið,
gamla ugla, sagði hann hiæj-
andi, og brosið sást í öllum
O'g þau virtust hin kátiustu. heldur, hver hugur rninn i ;|
Ég heyrði rödd hennar við cg , hennar garð er. Kannske hef- f
við, og ég undraðist hinn; ur henni verið sagt, að ég sé j|
dimma, hlýja hljóm hennar, j verndarvættur hins fyrra §
sem fór einkar vei við hljóm- j hjónabandls Hinriks, cg þá' 1
fall finnsk-sænskunnar. Hún heldur hún, að mér ,finnist j 1
var mjög ung eftir -þvi sem minningu Ingiríðar misboð- í s
Emmy hafði sagt mér. En j ið með þessu hjónabandi og
þessi rödd var ungu fólki Hti hana þvá ihu auga. Biess- j
sjaldan eiginteg.
Mér var ■skemmt að ganga
andlitsdráttum. Nú vil ég hér á eítir þeim og horfa a
engar illspár. Eg hef ákveðiðj þau, án þess að þaa vis-su það
að fylgja ráðum þínum, en| sjálf, ao krannugur veitti
hef engan tíma til þess aðjþeim athygli. Þaiu staðnæmd
kanna allar aðstæður
nákvæmlega. Lífið er of stutt
og stúlkan of fallsg til þess.
Eg skrapp aðeins heim til þess
að útvega mér leyfisbréf. Nú
veiztu það, og vertu svo
blessuð og sæl, Bricken.
— Þú getur nú að minnsta
kosti sagt mér, hvað hún
heitir, áður en þú þýtur af
stað aftur, kallaði ég á eftir
honum,
Hann leit um öxl, þar sem
hann strikaði kæruleysis-
legum drengsskrefum yfir ak-
brautina.
— Hún heitir Súsanna, kall-
aði hann og veifaði hendi
glaðlega til mín.
7.
uist við gatnamót. og hann
benti niður Stóru-Nýgötu. Svo
þrýsti hann' handilegg henn-
•ar, kastaði höíðtnu aftur og
hió dátt.
Enn ástfanginn eins og
skólastrákur eftir sex vikna
tílhugalíf.
En hvernig var henni þá
innanbrjósts? Hvernig teið
svona ungri stúl'ku eftir sex
vikna samlíf við Hinri'k? Ég
sá ekki, að hún liti upp til
hans með aðdáúnarsvip. Hún
tök heldur ekki höndina úr
vasanum og smieygöi henni í
lófa hans. Kefði ég ekki hejrrt
raddblæ hennar, hefði mér
dottið 1 hug, ao hún væri ekki
sériega ánægð með hanii.
að barnið, það er efcki ætíð j
svo auðveit að vera önnurj
kona manns. Og hver veitj
nema ég hefði orðið hlutdræg :
og sett mig í varnarstöða fyr- |
ir Ingiríði, ef þetta augnaráð I
hefði ekki þegar sagt mér, hve |
litið mætti út af bera til þess
að af hlytist ógæfa fyrir þessa
ungu konu. Eg hafði gætur á
sjálfri mér. v
— Þú færð vafalaust að
kalla hana Bricken, 'ef þú
verður bæg eins og við, sagði
Hinrik htæjandi. Annars heit
ir hún Bridget eftir ömmu
sinni, sem var írsk, en Hugo
móðurbróðir mmn og eigin-
maður hennar skýrði hana
um og káilaði Bricken, og
öll ættin hefur farið að dæmi
hans. En þegar við tölum um
hana við ókunnugt fólk, þá
segjum við ætið ofurstynja
Engelberg, þvl máttu heldur
ekki gleyma. Að vísu var hún
aðeinis majórsfrú, því að
Eigulegar íslenzkar bækur ]
Við viljum gefa fróðleiksfúsum lesendum kost á I
að eignast neðantaldar bækur meðan þær eru enn fá- I
anlegar á gömlu, góðu verði. Afsláttur frá neðangreindu |
verði verður ekki gefinn, en nemi pöntun kr 400,00 |
eða þar yfir verða bækurnar sendar kaupanda burðar- 1
gjaldsfrítt
Jón Sigurðsson. Hin merka ævisaga Páls Eggerts |
Ólasonar 1—5. Ób. kr. 100,00. 1
Bréf Jóns Sigurðssonar. Nýtt safn 334 bls. Ób. I
kr. 35,00. |
Menn og menntir, e. Pál E. Ólason. 3. og 4. bindi. I
Síðustu eint. í örkum. Ath. í 4. bindi er hið merka rit- 1
höfundatal. §
Andvari, tímarit Þjóðvinafélagsins. 1920—1940 I
ívantar 1925). Örfá eintök til af sumum árunum. Ób. I
kr. 200,00. |
Almanak Þjóðvinafélagsins, 1920—1940 Ób. kr. §j
100,00. |
Rímnasafn 1—2. Átta rímur eftir þjóðkunn rímna- §
skáld m. a. Sig. Breiðfjörð. Ób. 592 bls. kr. 40,00. I
Fernir fornísl. rímnafiokkar, útg. af Finni Jónssyni. §
Kr. 15,00. |
Minningar frá Möðruvöllum. Skráðar af 15 gömlum =
Möðruvellingum. 296 bls. í stóru broti. Myndir. Ób. §
kr. 38,00 |
íslenzkar gátur. Jón Árnason safnaði. 180 bls. Ób. I
kr. 35,00.
Frá Danmörku e. Matth. Jochumsson. 212 bls. ób. 1
kr. 40,00. |
Örnefni í Vestmannaeyjum e. dr. Þorkel Jóhannes- =
som 164 bls. Ób. kr. 25,00. §
íslenzk garðyrkjubók. Útg. 1883 með mörgum §
teikningum. 140 bls. ób. kr. 35,00.
Vestmenn. Landnám ísl. í Vesturheimi e. Þorst. Þ. 1
Þorsteinsson. 264 bls. ób. kr. 25,00. |
Skólaræður, e. sr. Magnús Helgason, fyrrv. Kenn- I
araskólastjóra. 228 bls. ób. kr. 40,00.
Dulrúnir. Þjóðsagnir og þjóðleg fræði skráð af |
Hermanni Jónassyni á Þingeyrum. 218 bls. Ób. kr. I
20,00. |
Um framfarir íslands. Verðlaunaritgerð Einars Ás- §
mundssonar í Nesi. Útg. 1871. 82 bls. Ób. kr. 25,00. §
í Norðurveg, e. Vilhjálm Stefánsson, landkönnuð. |
224 bls. Ób. kr. 20,00. 1
Saga alþýðufræðslunnar á íslandi, e. Gunnar M. 1
Magnúss. Fróðleg bók prýdd myndum. 320 bls. Ób. 1
kr. 25,00, |
Riddarasögur. Þrjár skemmtilegar sögur, 230 bls. 1
Ób. kr. 15,00. =
Sex þjóðsögur, skráðar af Birni R. Stefánssyni. 132 |
bls. Ób. kr. 10,00.
séð nú þegar.
— Eg þakka hólið, sagði ég.
Þyki ykkur haúturinn minn
. , Það *er undarlegfc, hve hin
Jæja, Súsanna hét hún. ^ fyrstu áhrif geta orðið rót- ’ Hugo móðurhróðir hlaut ekki
Það var fyrrihluta dags í fQS|-_ Qg þessi rödd var byn- j ofurstanaínbóí fyrr en nC'kkr
byrjun október a,ö ég sá j teg. Á lengra færi virtist hún j um. fcl'U'kknstundum eftir
Súsönnu í fyrsta sinn. _ öðruvísi — harðari, bitrari;1 dauða sinn, ef nákvæmlega
JSghafði ekki ímyndað m.ér,| jafnvei ^uidaieg ega okræk. J skal sagt írá. En það er ekki
ao hún liti þannig út. Eg hafSijien æyg heyrði ég þegar bet- I mikið um fína tifcla í ættinni
látið mér detta í hug sfcúlsu j ur var ag g-ag( ninn g’ufána, !og því þykir ckkur nafnbótin
með sígaunayfu’bragði eða þá j Qixnma og hlýja undirrótm, er j góð og rejmum. að koma henni
nyja útgáfu af Ingiiíöi. En- ^g, Veitt.i athygli þetta fyrsta; sem víða|5t að. Bricfi-n ter
sihn. Eg vissi ætíð, að hann! samt efcki haMin votti aí sfcór
leyndist í rödidnni — cg þess | mennsku, eins og þú getur
vegna heyrði ég harrn.
Ég hef ætið haft nœmt eyra
fyrir kvennaröddum. Hrjúfar
raddir vekja andúð mina,jheldur rytjulegur, þá er því
einnig rámar reykjarraddir. j til að svara, að það er aðeins
En verst kann ég bó við hinar i storminum að kenna, því
svcikölluðu blisturraddtr, sem! hann er búinn að leika sér
hræsnin virðist drjúpa af. | að honum nokkur ár. Raun-ar
Og hið fyrsta, ©em vakti 1 var ég á leiðinni í hattaverzl
traust mit á Súsönnu var ein- ! un til að kaupa mér nýjan
mit-t röddin. jhaustha/tt.
Jæja, þetta var þá Súsanna.j Cg hið fyrsta, sem mér gazt Nú hló Súsanna, og mér
Fyrst sá ég lítið meira en j ekki fyllilega að, var angna- 1 létti stóruim, þegar ég heyrði
skuggamynd af konu, því að i ráðið, sem hún beindi að mér, | hve hjartanlega hún hló.
hún gekk við hliö Hinriks þegar ég gekk á. hiið við þau j Drættimir í svip hennar
beint framan við mig, og og sagði: „Góðsun daginn, slökmuðu. Hinrik sagði mér,
óvenjulega skær haustsól var Hinrik“. Augnaráöiö var rann \ að þau he'fðu komið með lest-
beint á móti okkur. En vöxtur sakandi og jafnvel fjandsam j inni fyrir no'Ækrum klu'fcku-
hennarvirtist fagur, en þó legt. Það lá nærriáð ég hrykbi í stundum, og.nú væru þau að
það var hvorugt.
Þegar ég kom auga á þau
Hinrik, hafði ég vitað það
nokkra daga, að þeirra væri
von á hverri stundu heim úr
brúðkaupsferöinni. Og nú
gengu þau allt í einu þarna
rétt á undan mér eftir
Vásterlanggatan, en þangað
hafði ég farið til þess að
kaupa mér hausthatt. Ég hef
ætíð keypt hatta mína í sömu
búðinni þarna siöustu tiu eða
tuttugu árin.
vMRaiiiiiMimiiimiiiMiiiiimitimmiiiiimiHMiiinuiimuummMnimimmnnnnnmiHtMti! ~
Undirrit.... óskar að fá þær bækur, sem merkt er við s
í auglýsingu þessari sendar gegn póstkröfu.
Nafn
Heimili
— imumiiunininiiiiiiiioMMiiHiiiitiiiiiuniiiiiiiiimiimiNiMiiiiHiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiininni ~
Ódýra bóksaJan, Box 196, Reykjavík.
tmiiuiiimtiiiimimmiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiminuiiiimiiiiuiiiiiiiiimiiiiiiimmiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiniHiiiiil
Þakkir
Öllum vinum mínum á íslandi, er glöddu mig með
gjöfum, kveðjum og árnaðaróskum á fimmtugsafmæli
mínu, 6. október síðast liðinn, færi ég hér með mínar
hjartanlegustu þakkir.
Árna ég þeim öllum árs og friðar.
STEFÁN ÍSLANDI
Móðir okkar, tengdamóSir, amma og langamma,
Sólveig Steinunn Stefánsdóttir
léxt að heimili sínu, Lindargötu 13, 26. þ.m. JarSarförin auglýst
sí'öar.
Njáll GuSmundsson, Anna Magnúsdóttír
Bjarni Guðmundsson, Guðbjörg Þorsteinsdóftir
Guðmundur Guðmundsson, Guðrún Jónsdóttir
Stefán Guðmundsson, Jóna Eriingsdóttir
Axel Guðmundsson.