Tíminn - 30.01.1958, Side 7

T í MIN N, fimnitucfaginn 30. janúar 1938.
7
\
i
Kiukkan var á mínútunni
tólf á hádegi, þegar Sóifaxi
rann norður fiugbrautina
tveir núll á Reykjavíkurflug-
velli. Hann staSnæmdist þar
og sneri við í sömu átt og
hann hafði komið. Hreyflarn-
ir voru reyndir hver af öár-
um og eftir að hafa tekið á
kröftunum tóku þeir allir
sprettinn samtímis og flug-
vélin þaut eftir flugbraut-
inni: Var á lofti fyrir fram-
an flugturninn og stefndi
skáhalit upp í skýjaflókana,
sem lágu norður yfir Reykja-
nesf jallgarðinn.
Sólfaxi beygði til vesturs í löng-
um sveig eg hækkaði flugið enn.
Eftir uokkra stund var hann kom-
inn á „5tefnuna“ til Angmagssalik i
4 Græníandi og hvinur hreyflanna |
mœmjm

Sólfaxi á flugvellinum í Ikateq
Fyrirheitna landið fyrir íslenzka ferðamenn
er Grænland en ekki Miðjarðarhafsströndin
varð mýkri, er flugvélin hafði náð
fullri hæð. Eftir nokkra stund
byrgði fyrir allt úfcsýni. Ekkert
sást nema grá þokan hvert sem
litið var og Sólfaxi flaug í „súpu“
vestur á bóginn.
Grænlandsfiug
Flugvélar Flugfélags íslands
hafa nú um nokkiu-ra ára skeið
ánnazt milda flutninga fyrir dönsk
fyrirtæki, sem atvinnurekstur hafa
á Grænlandi. Upp á síðkastið hafa
þessar ferðir aðallega verið farnar
fyrir Norræna námufélagið,
Danska heimskautaverktaka og
Konunglegu Grænlandsverzlunina,
en það var fyrir hana, sem þessi
ferð var farin til Ikateq, flugvallar
í Angmagssalik-firði.
í fótspor Eiríks rauða
Fartþegar til Grænlands eru fáir
í dag, eitthvað fimmtán manns,
Eskimóar og Danir. Lítil stúlka
leikur sér á gólfinu á milli sæt-
anna, því að það er ekkert gaman
að horfa út í þessa grámollu fyrir
utan.
En áður en varir brýzt sólin
fram úr skýjuunm og litla stúlk-
an flýtir sér að einum glugganum
og' hreiðrar þar um sig. Daninn,
sem situr hérna sljórnborðsmeginn
tekur fram myndavél og ljósmæli
og isýslar við þetla um stund. Still-
ir og miðar. Miðar og stillir, en
það er vist elckert sérstakt til að
taka mvndir af hérna á hafinu
Lífí! feröasaga til Austur-Grænlands þar sem
náttúrufegurft er mikil og fólkið er næsti ná-
granni okkar af jjjóíum heimsins
milii Islands og Grænlands, nema
ef vera skyldi skugginn af Sólfaxa,
sem þýtur áfram í skýjunum fyrir
neðan okkur, luúkringdur regn-
boga.
Við horfum hugfangin á þessa
skuggamynd flugvélarinnar og
dáumst að fegurð regnbogans, en
svo voru skýin allt í einu á brott
og dimmblátt hafið, örlítið gárað,
svo langt sem augað eygði.
Frammi í stjórnkManum situr
flugstjórinn, Aðalbjörn Kristbjarn-
arson vinstra megin og aðstoðar-
fiugmaðurinn, Ólafur Indriðason
til hægri. Rétt aftan við þá leið-
sögumaðurinn, Eirikur Loftsson,
en vélamaðurinn, Haraldur Stefáns
son er á ferli, les á mæla og at-
hugar ventla og hefir auga með
því að hitinn á hreyflunum sé
hæfilegur. Haraldur er í öðru flugi
sínu sem vélaniaður á Skymaster
og lærimeistari hans, Ásgeir Magn
ússon, fylgist með því sem hann
tekur sér fyrir hendur. Dálítil js-
ing hefir setzt á vélina. Heitum
loftstraum er beint að framrúðun-
um og vínanda er sprautað á þær
og á vængjunum flagnar ísingin
af, er ísvarnartækin hafa verið
sett í gang og vængirni reru, brátt
breínir og silfurgljáandi á ný.
En nú fer að verða meira að sjá.
Hafísjakar einn .og einn og þeir
smástækka eftir því sem nær dreg-
ur landi. Fjallatoppar Grænlands
sjást nú greinilega og innan síund-
ar fljúgum við inn með fjallshlíð
og Angmagssalik er framundan.
Nokkur rauðmáluð liús: Konung-
lega Grænlándsverzlunin, bygging-
ar starfsmanna verzlunarinnar og
loks kofar innfæddra.
Höfnin er varin klettabelti að
austanverðu, sem skýlir fyrir haf-
sjóum, en innsiglingin er mót
suðri.
Eftir að hafa flogið hring yfir
Angmagssalik er stefna tekin inn
fjörðinn í áttina að Ikateq flug-
vellinum, sem stendur á eyri við
Angmagssalikfjörðinn innanverð-
an. Vélama'ðurinn hefir nú setzt
í sæti sitt á milli flugmannanna
og aðstoðarflugmaðurinn les upp
minnislistann. Flugstjórinn og
vélama'ðurinn fuHvissa sig um að
allt sé eins og það á að vera og
svara hverri spurningu. Þetta
gengur fljótt fyrir sig, næstum
vélrænt og það kemur hella fyrir
ieyrun á manni um leið og flugið
er ■ lækkað. Við -stefnum beint á
brautina og hún kemur á fleygiferð
á móti'okkur: Hraðar og hraðar,

ÞaS er alltaf tillidaguur, peöjr flugvél kemur.
unz hjólin snerta sandinn með dá-
litlu sarghljóði og það ískrar í
hemlunum um leið og vélinni er
snúið á brautarendanum. Hópar
fólks standa hér og þar utan við
flugbrautina og það eru margar
myndavélar á lofti.
Eftir að flugfreyjurnar hafa opn
að dyrnar, stendur eitthvað á tröpp
|unni, en fólkið drífur að flugvél-
inni. Flest eru það Eskimóar, en
einnig danskir menn, sem hér
istunda vinnu: Margir með mynd-
ai-Iegasta alskegg.
Ikateq
Það er bezta veður, þegar út er
komið og vinna við affermingu
flugvélarinnar hefst strax. Harald-
ur vélamaður er hleðslustjóri, en
Aðalbjörn flugstjóri er einnig til
staðar og fylgist með því sem
fram fer.
En það er mannmargt í kring
um flugvélina og mörg forvitin
augu sem skoða þennan stóra fugl.
Væntanlegir farþegar til fslands,
fimmtíu og sjö talsins, eru ekki
nema Htill hluti þessa hóps, sem
hefir komið hingað á bátum frá
þorpunum I firðinum. Þar gefur
að líta marga unga menn og marg-
ar heimasætur með marglita höf-
uðklúta og þar eru einnig heilar
fjölskyldur. Yfirleitt er klæðnað-
ur innfæddra ekki á nnarga fiska
og manni finnst Iiann alltof kulda-
legur, ekki sízt þegar litið er út
á fjörðinn, þar sem tveir stærðar
hafísjakar liggja rétt við land. Ein-
staka maður er á grænlenzkum
stígvélum að gömlúm og góðum
sið, en fleiri eru á gúmmístígvél-
um eða slígvélaskóm.
Ikateq flugvöllur lig’gur eins og
áður er sagt á eyri undir háum
fjöllum. Aðeins ein flugbraut,
enda er landrými hér lítið. Flug-
völlurinn var búinn til í síðasta
striði og ofan við hann er bragga-
þyrping og alls konar drasl, sem
minnir á, að einhvern tíma hafi
hér verið meira um að vera en nú.
Úti á firðinum liggja tveir þilfars-
bátar, annar með danska fánann
við hún, tveir stórir ísjakar og
innar í firðinum eru þeir fleiri,
sennilega tíu til-tuttugu talsins.
Fjallasýn frá Ikateq er dásam-
leg. Upp af flugvellinum rís hár
tindur og á kaila eru lóðréttir
hamraveggir, þar sem engum er
fært upp nema íuglinum fljúgandi.
Sunnan við hann þröngur dalur, en
lokast af háum fjallgarði, sem
nær óslitið svo langt' út með fir'ð-
inum sem séð verður. Fjörðurinn
er mjög langur og héðan frá lka-
teq sést ekki til hafs. Sólin er
komin í suðvestrið og gyllir fjalla-
toppana. Litirnir renna saman,
bliár, gullinn, grænn og rauður.
Litadýrð, sem gagntekur hugann
Á víðavangi
Árás á dr. Kristin
Löngum hefir andað' köldu :
dr. Kristins Guðnmudsson*'
sendiherra í ÍVIbL Helzta ástæðfia-
er sú, að hann tók við stj&'TV
varnarmála úr hendi Bjai-nrv
Benediktssonar á sinni tíð o£
gerði þar á mikla brevtingu tiV
bóta. Varð þá alþjóð ijóst, -4
hverri niðurlægiugu þau m.H
höfðu verið í aianríkisráðherr v.
tíð Bjarna. En þessa uppljómtra
málsins þoldu skapsmunir Bjama
Benediktssonar ekki. Og þegír
slíkt hendir er ekki að spyrja
að gagnráðstöfunum. MbL cr
látið rægja og níða hvem þarrv
marrn, sem hefir varpað etn’
hverjum skugga á aðalritstjör-
ann. Þessari aðferð befir Mfel,
beitt gagnvart dr. Kristnil og
þótt hann sé nú horl'inn aí
landi burt og' gegni trúnaðar-.
stöðu fyrir íslenzka ríkið erlenU
is, er þessi saga geymd en ekiA-
gleymd á aðalritstjórnarskriiU
stofu Mbl. Sannaðist það greii b
lega í blaðinu i gær.
Sendiherra fer á fornar
slóðir
Dr. Kristina Guðinundssort
hefir dvalið hér á landi sJ.
vikur. Meðal erinda hingað var
að vitja forma slóða norður •>
Eyjafirði þar sem faðir haBa
býr og bróðir og margir vini?
frá fyrri tíð. Sendiherrann flauj
norður og ætlaði að dvelja í .3
daga í einkaerindum. Þá ber sv»
við, að veðrahamur stöðvar flug*
ferðir í heila viku. Ferð sem áti#
að standa í 2—3 daga endist þrít
í viku. Þetta er tilefni það, ser*
Mbl. notar til þess að reyna alfe'
spilla áliti sendiherrans erlendL',
Blaðið segir lesendum sinum
sendiherrann hafi farið þeirr*
erinda að tengja pólitísk bön#
við kommúnísta á Akureyri oj
annað í þeim dúr, sem BjardA
Benediktsson heldur að rúmíat
bezt í fréttaskeyti eða frétta-
grein, sem send væri héðan tfl
London.AHt er þetta uppspudl
og rógburður og ekkert annaÁ
Dr. Kristinn hafði engin afskip i
af bæjarmálefmun Akureyringi
í þessari ferð. Saga Mbl. er aíh
eins liður í gömlu hefndarstríí’j
Bjarna Benediktssonar gegn*
hverjum þeim, sem sýnir það oj
sannar með störfum sínum
starfskrafíar þessa íhaldsleiðtcga
em þjóðinni ekki ómissandi.
Draugasögur Bjarna
Morgunblaðið er hætt aíl
prenta gulu söguniar uni húsnæH
ismálin. Nú á gleymskan ai>
geyma ósvífnustu kosningabrelJ v
síðusíu áratuga. Fólkið má ekí '4
laka eftir því að það hefir veiiit
blekkt með aðferðum, sem minio'V
einna mest á það áróðursbragd
• nazista á sinni tíð að kveikja I
þinghúsínu. Ef húsnæðismál Mfel,
var það skaðræðismál, sem þaíi
vOdi telja fólki trú rnn fyrif
kosningar, hvers veg'na heldaf
það ekki áfram að berjast vi'i)
drauginn eftir kosningar? Svan>
er einfalt. Þetía var aldrei neiira
draugur. Þetta var bara draugra
saga eftir Bjarna Benediktsson,
og hrífur svo gersamlega, að erfifct
er að rifa sig upp úr þessum dag'*
draurni og manni fer að verða þa>
Ijóst, bvers vegna menn fýsir a>
.búa í þessu kalda og hrjóstug>
landi og hvers vegna svo margik'
forfeðra okkar fetuðu frjáisir úg
viljugir í fótspor Eiríks rauða.
Flugtak
Fimmtugasti og sjöundi farþog-
inn er að ganga inn. í fíugvéligi.Ti
og afgreiðsluniaðurinn, Jóhann
Stefánsson, sem er einn áhafnar-
innar, hefir lokið við að skrif'V
famiiðana. Farangri hefir veri.3
komið fyrir í flugvélinni, trapparu
er tekin frá og flugfreyján fullvisa*
ar sig imi að hurðum sé vel lœst,
Framrní er annar flugmaður a>
lésa upp minnislistann yfir þ:rd
sem gera þarf íyrir flugtak. Þ\rs>
kemur mönnum kannske spánskfc
Framhald i 8.