Tíminn - 04.03.1958, Blaðsíða 6

Tíminn - 04.03.1958, Blaðsíða 6
6 T í M IN N, þriðjndaginn 4. imars 1958. Útgefandl: Framsóknarflokkurlnn Ritstjórar: Ilaukur Snorrason, Þórarinn Þóraria*a«B (áb.) Skrifstofur í Edduhúsinu við Lindargötvu Simar: 18300, 18301, 18302, 18303, 18304 (ritstjórn og blaðamenn). Auglýsingasími 19523. Afgreiðsiuslml 123SS. Prentsmiðjan Edda h.f. Ihaldið og verkalýðshreyfingin I BLOÐUM Sjálfstæ'öis- martna er nú reynt að gera noktourt veður út af því, að við stjómarkosningar í ýms- um verkalýðsfélögum að und anförnu, hafa Framsóknar- meain haft samvinnu við fýlgismenn Alþýðubandalags ins. Mbl. túlkar þetta aö sjálf sögðu á þann veg, að Fram- sóknanmenn séu að styöja kommúnista til valda og j afn vel hefur Mbl. gengiö svo Iangt að kalla þetta stuðning við heimskommúnismann! Rökin, sem liggja til þess- arar afstöðu Framsóknar- manna, eru vissulega allt önnur en þau, að hér sé verið að efla kommúnista. Þau byg’gíast á allt öðrum ástæð- um, sem rétt þykir að rifja hér upp vegna margendur- fcekinna rangfærslna Mbl. tSTEFNA Framsóknarfl. í verkalýðsfélögunum hefur jafnan verið sú, að vinna þar gegn öflum, sem eru þar á- byrgðarminnst á hver j um tírna og hafa þann tilgang einan í huga að beita verka- lýðsfélögunum til niðurrifs- starfs í stað þess að láta þau gæta raunverulegra hags- muna verkalýðsins. Þess végna hafa Framsóknar- menn oft átt í hörðum átök- um við konunúnista þar. — Siðan núverandi stjórnar- samstarf hófst, leikur það hins vegar ekki á tveim tungum hverjir hafa haldið uppi ábyrgðarlausastri iðju í verkalýðsfélögunum og reynt að ýta undir kaupkröfur og verkföll, þótt slikt sé nú í fyfflstu andstöðu við hags- muni launafólks, eins og af komu atvinnuveganna er' háttað. Þessir menn eru for sprakkar Sjálfstæðisflokks- ins og erindrekar þeirra. — Af þeim ástæðum hafa Fram sóknarmenn nú notað sér þá aðsböðu í verkalýðshreyfing imui að hafa þar ekki sam- vinniu við Sjálfstæöismenn meðan þeir halda uppi slíkri iðju, heldur vinna gegn á- hrifum þeirra þar eftir megni. Undir ýmsum kring- umstæðum hefur þetta leitt til samstarfs við fylgismenn Alþýð'ubandalagsins, er nú um skeið hafa fylgt miklu ábyrgari stefnu en áður. ÞAÐ ER ekki aðeins vegtia hinnar ábyrgðarlausu yfirboðsstefnu .Sj álfstæðisf 1 í verkalýösfélögunum, að Framsóknarmenn hafa á- kveðið að vinna gegn vax- andi áhrifum þeirra þar. — Framsóknarmenn telja það hættulegt, ef flokkur eins og Sj álfstæöisflokkurinn verður óeðlilega sterkur í verkalýös hi-eyfingunni. í Evrópu sækj ast ekki íhaldsflokkar eftir yfirráðum í verkalýðssamtök unum, heldur er slíkt fyrir- bæri aðeins þekkt i Suður- Ameríku, þar sem fasistar eins og Peronistar í Argen- tínu hafa reynt að gera þau aö verkfæri sínu. Menn hafa hér fyrir augum nýtt dæmi þess, hve fjarri fer því, að SjálfstæÖisflokkurinn sé nokkuð líkur hinum lýðræöis sinnuðu íhaldsflokkum í Evrópu, heldur svipar hon- um um þetta sem fleira til fasistaflokkanna í Suöur- Ameriku, en verkalýðsfélög þeirra eru að ýmsu leyti snið in eftir fyrirmynd frá Hitler eins og málfundafélög Sjálf stæöismanna hér. Þessar á- stæður 'gera það enn nauö- synlegi-a en ella aö reynt sé að vinna gegn vaxandi í- tökum Sjálfstæðisflokksins í verkaiýðshreyf ingunni. ÞÆR ÁSTÆÐUR, sem hér hafa verið raktar, hafa eins og. áður segir, leitt til þess, að Framsóknarmenn hiafa átt samleið með fylgis- möimum Alþýðubandalags- ins í nokkrum verkalýðsfé- lögum við stjómarkosningar í vetur. Fyrir Sjálfstæðis- menn er sízt ástæöa til aö gera mikil hróp út af sam- vinnu viö kommúnista í verkalýðshreyfingunni, því að það voru einmitt þeir, sem hjálpuðu kommúnistum þar til valda á sínum tíma og höfðú þá við þá meira og minna samstarf innan verka lýðsfélaganna. Munurinn var hins vegar sá, að Sjálfstæðis menn efldu kommúnista þá til niöurrifsiðju, er beind- ist gegn stjómarsamstarfi vinstri manna í landinu. Nú um sinn hafa korom- únistar hins vegar fylgt stór um raunsærri og ábyrgari stefnu í verkalýðsmálum en áður. Breytist það ekki, er afstaðan til vissrar sam- vimiu við þá allt önnur nú en á þeim tíma, þegar Sjálf stæðisflokkurinn hjálpaði þeim til að brjóta á bak aftúr forustu Alþýðuflokksins i verkalýðshreyfingunni. Kjarabætur sjómanna SJALDAN hefur flátt- skapur Sj álfstæðisflokksins í garð vinnandi fólks, komið öllu betmr í ljós en í forustu grein Mbl. á sunnudaginn, þar sem rætt er um um- hyggju flokksins fyrir sjó- mönnum. Sannleikurinn er sá, að siðan núv. ríkisstjórn kom til valda, hefur fiskverðið til sjömanna veriö stórhækk að og skatthlunnindi þeirra stóraukin, svo að sjómenn hafa á þessum tíma fengið hlutfallslega miklu meiri kjarabætur en nokkur önnur stétt. Þetta var nauðsynlegt að gera vegna þess, hve sjó menn voru rnjög- hlunnfærð ir meðan Ólafur Thors var sjávarútvegsmálaráöherra. Vissulega væri nauðsyn- legt að geta búið emi betur að sjómönnum. En reynslan frá stjórnartíð Ólafs Thors ERLENT YFIRLI7 Rússar draga úr ríkisrekstrinum Stefnt aft auknu framtaki bænda me<S fjví leggja nibur vélastöívar ríkisins RÉTT fyrir seinustu helgi, bár ust þau tiðindi frá. Moskvu, að mið stjórn Kommúnistaflokíksins hefði sairiþykkt sairihljóða tillögur Krust j öfif s, aðalframkvæmdastj óra fiokksins, um að selja samyrkju- búunum vélastöðvar ríkisins. Álykt un þessi var gerð eftir að málið ha'fði verið. allmikið rætt á fund inum og bentu fréttir til, að ekki hefði verið samkomulag í fyrstu. Það eru nokkrar vikur síðan, að Krustjoff varpaði fyrst fram þess ari tillögu sinni um að selja sam- yikjubúunuin vélastöðvar rikisins. Meðal þeirra, senn fylgzt hafa nieð uppbyggingu kommúnismans í Sovétrikjunum, vakti þessi tillaga mikla athygli. Sumh- þessara manna töldu hana engu minni breytingu á hinu kommúnistíska efnahagsgerfi, sem Stalin byggði upp, en breytingu þá, sem Krust- joff knúði fram á yfirstjórn iðnað- arins á síðastl. ári, þegar hún var að miklu leyti flutt frá Moskvu og henni drcift mi'Hi margra mið- stöðva víðsvegar um landið. TIL þess að gera sér fuMa grein fyrir þeirri breytingu, sem hér er að gerast, tþarf fyrst að gera sér ljóst, að vélastöðvar rík- isins höfðu tvöföldu hlutverki að gegna. Uppbygging vélastöðvanna var sú, að þær réðu yfir nær öll- um meiriháttar vélum, sem sam- yrtkjubúin þurftu að nota, og fengu þau vélarnar leigðar, ásamt til- heyrandi starfsliði, fyrir ákveðið gjald. Öðrum þræði átti þetta að verða til þess að tryggja betri hag nýtingu vélanna, en hinum þræð- inum var þetta fyrirkomulag haft til að tryggja pólitsíikt eftir-lit með samyrkjuhúunum, því að með véla- stöðvunum unnu jafnan sérstakir trúnaðarmenn fcoimmúnistaflokks- ins. Samyrkjubúin voru mörg háð vélastöðvunum og veittu þær því ákjósanlega aðstöðu til að fylgj ast með rekstri þeirra. í RÆÐU þeirri, 'se-m Krustjoff hélt fyrh- nokkrutm vikum og áð- ur er vitnað til, hélt hann því fram, að fcomið væri í Ijós, að þetta fyrirkomulag væri orðið úr- elt og stæði landbúnaðinum fyrh' þrifum. Heppilegast myndi vera, að bændur róðu sjálfir yfir vél- unum og önnuðust rekstur þeirra. Þannig myndu þeir fá meiri áhuga fyrii' notkun þeirra og læra betur meðferð þeirra og gildi þeirra fyr ir landibúnaðinn. Frá pólitísku sjón araniði væri ekki þörf fyrir véla- stöðvarnar Iengur. í ýmsurn blöðiun utan Sovétríkj anna var þ’á ibent á, að för rúss- neskrar landbúnaðarnöfndar, sem fór fyrir nokkrum misserum til Bandaríkjanna, myndi hafa átt mikinn þátt í því, að Krustjóff fór inn á þessa íbraut. í nefnd þess ari voni ýmsir sérstakir ráðunaut ar hans. Það er talið hafa vakið sérstaka athygli þeirra, hve langt einstakir hændur í Bandaríkjun- um voru komnir á sviði vélanotk unarinnar. Sú reynzla hafi sann- fært Rússana um, að belra væri að láta bændimi sjátlfum eftir að fara með vélarnar en að sérstakar ríkis- stofnanir væru látnar annast það verkefni. í RÚSSNESKUM biöðuim hef- ir verið sagt frá því, að Krustjoff hatfi á áðurnefnduim miðstjórnar- fundi haldið langa ræðu um þetta mál. í ræðu þessari kom það fraan að tillaga Krustjoff um að selja vélastöðvarnar, hefðu sætt nofcfc- urri gagnrýni. Einkum hafi þó sú gagnrýni komið frarn, að hér væri að ræða um frávik frá kommún- er sannarlega vísbending þess, að sjómenn hafa ekki átt uxnhyggjn aö vænta úr þeirri átt, þar se:n forkólfar íhalds hafa verið'. Yfir það getur enginn fagurgali Mbl. breitt. Krústjov flytur ræðu í hershöfðingiaklæðum. ismanum. Frá sjónarmiði komimún ismans væri það tmiklu réttara skref að gera samyrkjubúin að hreinum ríkisbúum en a'ð selja þeirn eignir ríkisins og gera þau óhráðri eftirliti þess og aðhaldi. Krustjoff svara'ði þessu í ræðu sinni á þann veg, að það sé að sönnu rétt, að ríkishúsfcapur sé fullkomnasta stig kommúnismans í landbi'maðarmá 1 um. Aðstæður séu hins vegar ekki fyrir hendi til þess að gera samyrkjubúin að rikishú- um. Nú sé mest um vert að auka lahdbúnaðarframleiðsluna og verði að fara þær leiðir, sem séu væn- legastar að því marki. Þau orð Lenins séu enn í fullu gildi, að baráttunni fyrir öiflum brauðs sé barátta fyrir kom'múnismanum. Vélastöðvarnar hafi átt rétt á sér meðan vélakostur var takmarkaður og sérfróðir menn fiáir. Nú eigi þetta hins vegar ekki lengur við. Hins vegar eigi sér stað stöðugir á- rekstrar milli vélastöðvana og sam yrkjuhúanna, er standi aukinni framleiðsl'U fyrir þrifum. ÞAÐ gesfur nokfcra hugmynd um, hve stórfelldur rekstur véla- stöðvanna hefir verið, að upplýst er, að við þær vinni nú 186 þús. verkfræð'ingar og vélfræðingar og um 1,5 millj. sérlærðra manna. Flestir þessara manna munu nú gerast beinir þátttakendur í rekstri samyrkjubúanna. Þá verður all mörgum vélastöðvum haldið áfram sem viðgerðarstöðvum fyrir land- húnaðaivélar. Verð þeirra véla, sem samyrkjuhúin kaupa, er áætl að 18—20 milljarðar rúbla. Að dómi þeirra, sem vel fylgj ast með málunum í Sovétríkjunum þykir það nokkurn veginn Öruggt, að þessari ráðstöfun muni fylgja verulegar þjóðfélagslegar breyting ar í Sovétríkjunum, þegar fram líða stundir. Bændur verða óháð ari rikisvaldinu og fá verulega auk ið frjálsræði. Á'ður hefir Krust- joff ger.t ýmsar rðstafanir, sem stefna í sömu átt. Þessi breyting sé iíklegt til þess að þróast í. söriiu átt og dreifing á yfirstjórn .iðnað- arins, þ. e. að þjóðfélagshættirnir i Sovétríkjunum færist í það form að fjarlægjast alltaf meira og meira hinn kreddubundna ríkis- kommúnisma og skapa meiri mogu leika fyrir frjálst framtak og sam keppni, þótt það verði í öðru formi en í kapítalískum ríkjum. UTAN Sovétrífcjanna er vissu lega fyllsta ástæða til að getfa full an gaum þesari og öðrum hliðstæð um breytingum, sem eru að gerast í Sovétrikjunum. Það væri mikill miskilningur ef menn (hugsuðu sér Sovétríkin alltaf í sama formi og þau voru á stjórnarárum Stalíns. Þróun á sér þar stað ekfci síður en annars staðar og mannlegir eig- inleikar gera það að verkutm, að hún stefnir meira og meira í átt ina frá hinu kreddubuiuLna þving unarkerfi ríkiskommúnistmans og i áttina til aukins svigrúms og a.t hafnafrelsis fyrir einstatkliniga og félagssamtök. Þessi þróun hlýtur hins vegar að taka sinn tfcna, öf bylting kemur ekki til sögunnar, en hún er hafin og mun halda á- fram, því að einræðiskerfi rikis kommúnismans er fyrr en síðar dænit til að bíða ósigur fyrir frels isþrá mannsins eins og önnur eldri einræðiskerfi. Þ.Þ. 'SAÐSTOFAN ÉG LEYFI mér að senda þér eftir- farandi grein til birtingar: Sorphaugarnir í Reykjavík eru sannkötluð eldisstöð íyrir svart- bakinn (veiðibjölluna) hér við Faxaflóa. Þar dvelja þúsundir þeirra megin hluta ársins, sum- ir aUt árið. Þegar vorar, fer stór hluti þeirra til varpstöðva víðs- vegar um Suðvesturland. Er ai- kunna, hve svartbakurinn er þá harðskeyttur til fanga handa sér og ungum sínum. Eirir hann hvorki eggjum né ungum ann- arra fugla, sem hann kemst yf- ir. Þá eru þau ekki fá unglömb- in, sem verða honum að bráð. — Okfcur er tjáð, að innan skamms eigi að taka hina tnýju sorpeyðingarstöð í notkun. Við það hverfa sorphaugarnir og það æti, sem þeim fylgir. En um leið og svartbakurinn verður skyndilega sviptur þessum nægta brunni fóðurs, er hann nú hefir, má ætla, að hann leggist enn harðar á ungfugla og unglömb: Er ungvíðum þessum þá sannar- lega vá fyrir dyrum. REYKVÍKINGAR hafa lagt í nokk- urn kostnað við að aullia fuglalíf- ið við tjörnina öilum til yndis og ánægjuauka. Það er jafnframt talað um að auka æðarvarp hér í grenndinni. Þá er það og vitað, að sauðfé fjöigar ört eftir að komiim er heilbrigður sauðfjár- stofn. — ARt þetta er í nokkurri hættu, ef ekki er hafizt handa um að útrýma vargnum, sem er óhelgur hvar sem til lians næst, samkvæmt landslögum. Viðkom- andi aðiirmi, væntanlega lögreglu stjóra í samráði við fuglafriðunar nefnd, ber því að gera viðcig- andi ráðstafanir tii að bægja vá- gesti þessum frá —-Valtýr";

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.