Tíminn - 08.03.1958, Blaðsíða 7

T í M. IN N, laugartlaginn 8. marz 1958.
*
7
íþrótfraskólanum í Hauka-
dal var slitið í þrífrugasfra og
fyrsta sinn á laugardaginn
var. Sigurður Greipsson sleit
skófanum með ræðu þá um
kvöldið og nemendur hans
sýndu bændagtímu og fim-
leika t hinum visfrlega íþrótta
sai.
Þeim hijóp kapp í kinn, pilt-
unumumtm ihans Sigurðar, þegar
þeir mœtf.'uat á gólfinu og tóku
hver annan''igiíanutökum. Yngstu
nemendumir giímdu fuilkomlega
kappg'límtt af snerpu og mýkt og
þeir eldri vintust 'hafa fullt vald
á hinum erfiðustu 'háhrögðiun eins
og Moötragði og sniffglimu á lofti.
Það vom hraustlegir piltar, harðir
að bragði og drengilegir eins og
aðrir þeh', Setn mótast hafa í skóia
Sigurðar;
700 nemendur
Skróli Sigurðar hefir starfað um
30 'ára skeið, en 'hann er sjáifur
sextugur að aldri, fæddur í Hauka
dal, 22. ágúst, 1897. Sigurður og
glímuíþróttin, og Sigurður og
Skarphéðinn (héraðssamband ung
mennafélaganna í Árnes- og Rang
árvallasýslum). Æviferill Sigurðar
er svo samtvinnaður giímunni og
starfi ungmennafélaganna, að
varð verður lá annað minnst án
þess að geta hans um leið. Um
sjö hundruð manns hafa nú iært
glímu pg. tfleiri íþróttir í skóla
Sigurðar, þeir hafa sótt þangað
hreysti pg Ikarlmennsku og farið
þaðan f^ilegj-i og betri menn. Og
þeir hafa búið að kennslunni.
Kynni. Sigurðar af giímunni
iiðfust.1907, en þá var mikið
íþi-óttaííf í Biskupstungum og
haldnjr glínjufúndir. Ungmenna-
félögin voru að hefja starfsemi og
ma segja að ahnenn vakning hafi
verið í íandinu. Síðar gekk Sigurð
ur í Ulensborgarskóia í Hafnar-
firði og íærði þar glímu hjá Ólafi'
Ðavíðssyni cg. Bjarna Bjarnasyni,
síðar skólastjóra á Laugarvatni.
Hann yarff glímukóngur 1922 og
vann beltiö ..ifimm sinnum. Segir
Sigurðor, ,aff sér hafi verið tömust
lágbrögðjn, en að hann hafi brugð-
ið hinum fyrir isig, en ieggjarbragð
hans jnun ölium minnisstætt, sjón
arvottum pg (hinum, sem hann
lagði að velii.
Sigurður. ; istofnaði skólann í
Haukadaj 1. nóvember 1927 og
voru hjá honum 12 nemendur
fyrsta veturinn. Hóf hann kennsl-
una í d;k!ála, þar sem iþróttasal-
urinn stendur nú og kenndi leik-
fijmi og sund, jatfnframt giiíim-
unni, en hann isegir að þetta verði
að fylgja'st að. Síðan liafa þessar
íþróltir verið stundaðar jöfnum
höndum, í , skólanum. Nemendur
Si'gurðar hafa verið úr 'öllurn sýsl-
ura landsins, en þó flestir úr Ái'-
nes- og Rangárvallasýslum og sex
glímukóiiga hefir hann átt í sfcóia.
Auk þess hafa flestir skjaldarhaf
ar Skai'phéðins og margir aðrir,
sem staðið liafa framarlega í kapp
glimum, noUð kennslu lijá Sigurði.
Trausfasfra stoð íþrófrfra-
starfseminnar
Þegar Sigurður 'stofnaði skólann
í Haukadal, fóku ungmennafélög-
in þji fegms hendi. Héraðsþingið
1928 sanfþykkti, að heppilegasta
leiðin itij að yfla íþróttir i héraðinu
væri að ungmennafélögin og Skarp
héðinn slyrktu menn til náms í
Ha uk adalsskál a. Sambandsþing
UMFÍ geröi samþykkt um sama
etfni 'árið 1933. Var þetta fram-
kaemit að einhverju ieyti. Nemend-
ur ffrá Haukada! hafa svo kennt
heima í Sínum félögum og hefir
skólinn átt unikinn þátt í að auka
fjölda þeirra manna, sem gátu
kennt öðrum íþróttir. Hann hefir
verið traustasta stoð íþróttastarf-
seminnar á Suðurlandi o'g frækn-
ustu íþi'ó't.ta- 'Og glímumenn hérað,
anna eru tfléstir nemendur Sigurð
ar og rnargir þeirra iandskunnir.
1922 gerðist Sigurður formaður
héraðssambandsins Skarphéðins
og hefir verið það til þessa dags.
íþróttaskólanum Haukadal slitið í þrí-
tugasta og fyrsta sinn á laugard. var
Er það von allra ungmennafélaga
og íþróttaunnenda, að þeir megi
sem lengst njc:a hinnar giftu-
drjúgu foru-tu hans. Á síðasta
hérað;þingi Skarp'héðins var því
beint til ungmennafélaganna á
sambandssvæðinu, að þau beittu
sér fyrir því, að giímukenn-ia yrði
tekin upp í barnaskólum, sam-
hliða aimennri leikfimi. En um
gl'ímuna segir Sig., að hún verði
að festa rætur og vaxa með fói'k-
inu áður en íarið er að skora á
þingmennina 'h'enni til framdrá'tt-
ar. Hann telur að ekki sé verr
'g'límit nú en 'áður og sé því ekki
um afurför að ræða á því sviði.
Nú er úr miklu að moða og margar
íþróttir meira í tizkit en glíman,
en fólk er orðið glímuvant í þess-
um héruðum cg áhorfendur bera
gott skyn á glímuna. Og uppskera
Sigurðar hefir vissulega verið
ríkuleg. Á íþróttamóti Skarphóð-
ins, sem haldið var að Þjórsártúni
1950, 'tcku yfir sjötíu manns þ'átt
í bændagl.'mu og á landsmóti
UMFÍ síðastliðið sumar, var fyrir-
huguð fimmtíu manna bænda-
glima, þóít hún færist fyrir vegna
óveturs. Þetta og margt annaS
sannar áþreyfanlega, að glímuiini
er ckki að hnigna með þjóðinni.
Á síðari tímum hefir glíman verið
milkið hugsuð cg verið' samdar
mjc'g 'glöggar glímulýsingar aí
giímubókarnefnd. Mætti ætla
að glíman stæði að
vissu leyti á hærra stigi cn
tii forna cg að hún sé nú komin
í fastara form. Segir Sigurður, at
giíman sé nú þreytt á vitrænni
grundvelli og af meiri þekkingi
»1 tM forna. i>/v ''"f'.tt pé að '">gi
Tveir knáir glimumenn. Sigurður Greipsson stendur á bak við.
það fullum hálsi, hvort þetta sé
betur eða verr gert nú en áður. —
En það sem é'g man, þá var ekki
oetur glímt áður, og ég held að
eg jnuni það rétt, bætir liann við.
Synir elifru nemendanna
sækja að Haukadal
Að Jokinni íþróttasýningu við
jkóiaslit í Haukadal var sezt að
kaffidrykkju og hélt þá Sigurður
ræffu og kvaddi neanendurna. —
Kvaðst hann hafa þreytt nokkra
andvöku yfir því, hvorl liann gæti
hafið skólastarf að nýju síðastliðið
haust, en heilsa hans var þá anjög
þrotin. En allt brá til betri vegar
og kvaðst hann vonast til að geta
sinnt skólanum enn uan anarga
vetur. Hann kvað inargar endur-
minningar og mörg andlit líða uin
hug sinn nú, er hann sliiti skóla
í þrítugasta og fyrsta sinn:
— Það eru pUtarnir, sem hafa
verið há mér, og mér finnst að
| það liggi svo sterkar taugar til
þessara pilta. En nú er svo komið
að ég er farinn að fá syni elztu
piltanna minna í skóia, farinn að
mæta þeim aftur í sonum þeirra.
Mér finnst t'íminn hafa verið ó-
trúlega fljótur að' líða frá því að
þið komuð hingað í haust, og mér
finnst, að ég hafi séö ykkur ta'ka
framförum. Suinir sem voru ekki
syndir eru nú orðnir drjúgsynd-
ir og aðrir hafa bætt meiru við
sig. Mér finnst þið að vissu Jeyti
fallegri og að þið berið höfuðið
hærra og þess þarf með.
Hann kvaðst síðan vona, að þeir
hefðu tekið nokkrum framförum
í bóklegum greinum, sem kennd-
ar eru við skólann og að þeir
væru betur að sér um staðhátta
þekkingu á íslandi, en færist ekki
líkt og mörgum ferðamanni, sem
kæmi að Geysi og héldi að Ilauka
dalur æri sérstök Sveit, en ekki
bær í Biskupslungum, en stað-
hátta- og söguþakking margra ís-
lendinga væri slík, að hún þarfn-
aðist nokkurrar hressingar. Hann
sagði, að þá um daginn hefði sér
verið afhent kærkomin gjöf, blá-
hvíti íslenzki fáninn, og rakti sögu
hans. Sagði nemendunum, að und-
ir íslenzka fánanum ættu þeir að
standa og undir honum ættu þeir
að sigra. Ungir því merki æbtu
að starfa og það ætti að hjúpa
obkur, þegar við færum hinztu
förina. Því næst sagði hann ævin-
týrið um kóngsdóttirina, scm sagði
við biðla sína, að hún skyldi taka
þeim, sem gæti sýnt sér fallegri
hendur að hausti. Annar þeirra
fór í víiking og 'stælti hendur sínar
við vopnaburð og ræði, en hinn
drap ekki hendi sinni í kalt vatn
allt sumarið og lét jafnvel reifa
i sér hendurnar til þess að þær
kæmust ekki við. Urn haustið
gengu þeir á fund kóng,sdóbtur og
'ögðu hendur í s'kaut hennar, en
þegar hún leit á þær, aðrar slétt-
ar og 'hvítar, en hinar sigg-grón-
I (Frarah. á 8. síðu.)
k víðavangi
Tillaga Alþýðuflokksins
um frekjuskafrtinn
Alþýðuflokkurinn liefir lagt
fram á Alþingi tillögu um at-
liugun á því, hvort afnema beri
tekjuskattinn og hækka tolla í
staðinn. Um þetta segir svo í
Alþýðublaðinu í gær:
,Það cr á allra vitorði sein
nokkuð fylgjast með skattlagn
ingu og skattgreiðslu, að launa
stéttir greiða yfirleitt tiltölulega
meira í tekjuskatt af föstu
kaupi en þær stétíir, sem að eiii-
hverju leyti geta ráðið kaupi
síuu sjálfar. Sá, sem vinnur hjá
öðrum, getur ekki stungið neinu
undir stól af kaupi sínu, hann
verður skilyrðislaust að greiða
tekjuskatt af hverjum peningi.
Við þessu er að sjálfsögðu ekk
ert að segja, ef allt væri með
felldu. Skattar eru nauðsyn, ög
áu skatta fengi þjóðfélagið ekki
staðizt- En nú er svo komið, —■
og er engin áytæða til að draga
neina fjöður yfir það — að slór
liópur manna finnur leiðir til
að' stinga miklum fjárfúlgum
undan skatti. Við þessu væri e(
til vill ekkert að segja, ef hér
ætti einungis hlut að máli fá-
tækt fólk og illa stætt, þótt slíkt
hljóti alltaf að valda misré'íti,
ef að því eru nokkur brögð. Ea
reyndin er sú, að það eru. ein
mitt vcl stæðir borgarar og eigna
menn, alls konar kaupsýslumenn
og atvinnurekendur, sem lielzt
koma því við að stinga tekjmn
undan ska-tti. Og sömuleiðis má
í þessu sambandi benda á heiíar
stéttir, sem jafnan geta lagað
kostnaðarhlið svo í hendi sér,
að’ tckjuskattur verður minni ett
ætla mætti.“
Þá bendir Alþýðublaðið á, að
Iiægt sé að koma í veg fyrir að
auknir tollar Iendi þyngst á
stórum, efnalitlum fjölskyldum
með iþví að auka tryggingar og
fjölskyldubætur.
Þingmaður, sem
ihaldið óttast
Hinu glæsilegi kosningasigur
Björgvins Jónssonar, er hanu
uáði kosningu á Seyðisfirði við
síðustu alþingiskosningar, varð
Sjálfstæðismönnum mikil von-
brigði og sár. Ungur og glæsi-
legur samvinnumaður aflaði sér
kjörfylgis og vinsælda, sem
íhaldinu var þyrnir í augum og
kosningaúrslitin komu eins og
reiðarslag yfir höfuðstöðvar
íhaldsius í Reykjavík sem fyrstu
kosuingafréttir að kvöldi kjör-
dagsins. Kosningaúrslitin á Seyð
isfirði urðu eins og kunnug er,
að aldraður íhaldsþingmaður og
vinsæll, féll fyrir ungum sam-
vinnumanni. Sjálfstæðisflokkur-
inn Iiafði misst þingsæti, — ekki
affeins af slysni, Iieldur vegna
algjörra straumhvarfa varðandl
fylgi í bænum. Hlutföll flokka
í kosningaúrslitunum liöfðu gjör-
samlega snúizt við — og meira
eu það.
Það kemur því engum á óvart
þótt Moggatetur gleymi ekki al-
veg liinum unga sigurvegara al-
þingiskosninganna á Seyðisfirði
og er það vel, og óskandi að Morg
unblaðið ætti marga fleiri slíka
unga mcnn á miimisblaði sínu.
Straumhvörfin
Úrslit bæjarstjórnarkosning-
anna urðu t>l þess að minna Mbl.
aftur á Björgvin Jónsson alþing-
isnvann Seyðfirðinga. Eftir þær
hvarf einnig sú litla von íhalds-
liis', að úrslit alþingiskosniing-
anna væri stundarfyrirbrigði,
seni hægt væri að kenna Lárusi
Jóhannessyni persónulega, en
þaff hafði forustulið Sjálfstæðis-
flokksins í Reykjavík reynt a S
telja sér trú um.
Við bæjarstjórnarkosningarn-
ar í janúar kom nefnilega enn
í ljós, að algjör straumlivörf
Iiafa orðið í stjórnmálum á Seyð
isfirði veg'na ötullar forustu ungs
samvinnumanns, sein af áhuga
og dugnaði vinnur að málefnum
(Framih. á 11. síðu.)