Tíminn - 30.03.1958, Blaðsíða 4

T í MI N N, sunnudagiim 30. inarz 1!)5S4
Einvígisvottar undir-
bjuggu fyrir skömmu einvígi
milli ballettmeistara og mark
greifa af alvarlegri formfestu
sem vera ber, þegar heiður
manna er í veði. Einvígisvott-
arnir og bardagakempurnar
þurfa að leita uppi afskekkt-
an stað í úthverfi Parísar-
borgar og koma þar saman
áður en ratljóst er að morgni
til þess að lögreglan skerist
ekki í leikinn, því að einvígi
er með lögum bannað í
Frankaríki.
Allt til þessa hafa viðskipti tví
íenningaha verið í þeim anda
am ríkir í skáldsögum Alexander
Dumas.
Atburðuririn sem varð mark-
. reifapum de Cuevas sem er 72
ra gamall og balletmejstaranum
- erge Lifar, 52 ára, að vinaslitum,
. erðist fyrir nokkrum dögum í við
igandi umhverfi — á balletfrum
cýningu í Champs-Elysées-leikhús-
íu í París.
Vasaklút í andlitið
Samkvœmisgestir gripu andann
lofti þegar Lifar mætti- greifan-
m í sölum leikhússins milli þátta
'g fleygði vasaklút sínum fyrirlit
ega á gólfið. Samstundis þreif
Markgreifi og bailettmeistari heyja
einvígi í París - Líkast kaflaúr skáld-
sögu eftir Dumas - Negrakóngur vili
fara með 300 eiginkonur á heimssýn-
inguna í Brussel - Eru njósnir stund-
aðar í brezka þinginu? - Þingmenn
leita að földum hljéðnemum.
'hfr* / %;t, ■■
Serge Lifar balietmeistari
.■feifinn klútinn og fleygði honum
andlitið á balletmeistaranum.
að nægði.
Markgreifanum var gefinn kost
vr á að velja vopn og kaus hann
8 berjast með oddhvössu sverði,
— sverði sem aðeins er hægt að
;inga með en ekki höggva. Ein-
ígið hættir ekki fyrr en annar
cr særður til blóðs.
„Einvígið er óumflýjanlegt,11
- egir greifinn, „við munum ber.i
. st á einhverjum afskekktum stað.‘
Miklu fleiri einvígi eru undir
úin en hág í París vegna þess
r:ð vinir og vandamenn ganga oft
A milli og sætta þá sem vilja berj
~.st. Tii þess að einvígi fari fram
er nauðsynlegt að finna afskektan
tað sem er í einkaeign og berjast
■ður en ] ögreglan kemst á snoðir
m hvað urn sé að vera.
Fyrir þremur árum tókst sátta
refnd á vegum Mendós-France að
t:oma í veg fyrir einvígi sem skyldi
foáfj milli tveg-gja vina hans —
Bdgar Faure og Jean Jaques Serv-
an-Schreibsr blaðaútgefanda.
Faure varð seinna forsætisráð-
(beiTa og lafði upp undir ár í slöð-
ynni.
• Tvö einvígi fóru fram Í949 og
neir sem töpuðu fengu aðeins
smáskeínur. KviiksmyndafortljóÞi
og gagnrýnandi áttust við í annað
De Cuevas markgreifi
skiptið en lögfræðingur og kenn-
ari í hitt skiptiö.
Deilan milli de Cuevas mark-
greifa og Lifar balletmeistara
reis vegna þess að aðalsmanninum
var mejnaö að l.'úta dansflokk
sinn koma fram í ballettinum
„Svart og hvítt‘ en Lifar var skráð
ur höfundur hans.
En markgreifinn fór upp á svið
ið og tilkynnti að dansinn færi
fram eins og áður hefði verð ákveð
ið og sú útgáfa sem hann tæki
fyrir væri mun styttri en dansinn
sem Lifar hefði samið.
Lifar var staddur í leikhúsinu
og gekk að stúkunni þar sem
markgreifinn sat næst þegar hlc
varð á. Nærstaddir héldu að Lifar
ætlaði að gefa greifanum galliskan
koss sem hamingjuósk en mark-
greifinn dró sig í hlé út úr stúk
uni áður en til tíðinda dró.
RáSherrar hins unga Belg-
íukonungs, Baudouins, sitja
nú með sveittan skallann og
reyna að finna leið út úr
mestu ógöngum, sem þeir
hafa ratað í í tilefni af heims
sýningunni í Brussel. Þeir
eru í vandræðum með að
hýsa kóng einn úr Afríku og
eiginkonur hans — 300 að
tölu.
Vandamálið 'hófst þannig að ný-
iendumálaráðherra August Buiss-
eret hauð öllum þjóðarleiðtogum
Beigísku Kongó á heim.s'sý<ninguna
ásamt eigi'nkonum þeirra og skyldi
það verða þei-m útgjaldaiaust.
Einn þeirra sem fékk slikt boð
var Lukengo Bope Mabintshi, spik-
feitur negrakóngur í Bakúbas. En
’yfirvöidin í Kongó höfðu stein-
gleymt því að nokkur ár voru liðin
frá því Lukengo hafði verið leyft
að halda 300 konum.
Til skiptis hjá 300 konum
. Til allrar ógæfu fyrir yfirvöldin
virðist Lukengo gera öHum kon-
um sínum jafnhátt undir höfði.
I-Iann vili ekki skilja neina þeirra
eftir þegar hann fer að sjá heims-
sýninguna. Annað væri óhugsandi
frá hans sjónarmiði. í höfuðborg-
inni sem er eitt moldarsvað hefir
hver. kona sérstakan kofa og hjá
þeim dvelur Lukengo lil skiptis,
inokkra daga í einu. Þær 299 sem
bíða hans jafnan verja tírna sínum
•tii þess að undirbúa fyrir hann
ýmis huggulegheit.
Þessi fjölskyldusaniheldni hefir
valdið mánaðarlöngum deilum og
bitrum erjum í Brussel hjá ráða-
mönnum. Að stinga upp á því að
Lukengo skildi einhverjar konur
sínar eftir heima væri sama og að
taka aftur boðið. Það yrðu mikil
vonbrigði fyrir ættbálkinn sem er
að undirbúa glæsta innreið þjóð-
höfðingjans og kvennanna 300 til
Brussel á heimssýninguna. En fyrir
sjáanlegt er að húsnæðisörðugleik-
ar verða gifiuiegh- á sýningunni
þar sem 53 þjóðir koma saman.
Hvar er hægt að hýsa 300 eigin-
konur.
Skip á leigu
BelgLskur stjórnarfulltrúi sagði
að eina leiðin tii að leysa vand-
ann væri að leigja heilt skip og
láta konurnar búa um borð xne'ðan
staðið væri við í Brussei.
Lukengo er sá síðasti þjóðhöfð-
inginn í Kongó sem leyft hefir
verið fjölkvæni. Þegár lög gegn
fjölkvæni voru samþykkt var ekki
hægt að skipa honum að drepa 299
eiginkonur.
Hann fær að halda konunum
meðan hann lifir. Eftirmaður hans
fær ekki að hafa nema eina konu,
Stjórnarifulltrúinn sagði ennfrem-
ur að það væri mikil bót í máli
að kóngurinn ætlaði sér ekki að
koma með börn sín og barnabörn.
Tvö herbergi í neðri deild
brezka þingsins hafa verið
gaumgæfilega rannsökuð i
því skyni að ganga úr skugga
um, hvorf þar leyndust hljóð-
nemar. Þessi rannsókn var
liður í einlægri tilraun til að
leysa þá leyndardómsfuliu
gátu, hvernig á því standi,
að nákvæmar og orðréttar
ræður, sem haldnar hafa ver-
ið á leynifundum ihalds-
manna, hafa birzt í dagblöð-
um í London.
Foringjar íhaldsflokksins eru
staðráðnir í því að hafa uppi á
þeim þingmanni sem gerzt hefh’
svo djarfur að segja frá því sem
fram hefir farið á funduriium.
Málið verður rætt í dag af sér-
staki'i nefnd sem hefir þingsköp
á dagskrá sinni.
Dulbúið upptökutæki
Einn af foringjum íhaldsflokkis-
ins lét svo um mælt: „Nefndar-
menn eru felmtri slegnh’. Ná-
kvæmar skýrslur um levniíundina
birtust nær samstundis í blöðum.
Við höfuni gert ýmsar tilraunir
til að hafa uppi á sagnarandanum.
Ráðherrarnir þora ekki lengur að
tala við okkur í trúnaði af ótta við
áð orð þeirra berisit út.
Herbergin tvö þar sem mest hef-
ir borið á „ieka“ eru nr. 14 þar
sem þingskapanefndin kemur sam-
an til fundar og nr. 10 þar sem
aðrir fiokksfundir eru haldnir. En
minni háttar „lekar“ hafa orðið í
öðrum herbergjum.
Hei-bergi nr. 14 var rannsakað
af mestu gaumgæfni eftir að
nokkrir þingmenn höfðu Mtið í
ijós grun sinn um að hljóðnemar
væru fáldir þar í veggjmn. Öim-
ur kenning vai’ sú að eimhver þing-
manna hefði haft í fórurn sínum
amátt og duTbúið upptökutæki á
fundina.
Freklegt brot
Sú uppljóstrun sem mestum
vandræðum hefir valdið hcfir átt
sér stað á fundi í herbergi nr. 10
þar sem rædd voru sérstök mál
af fjárhagsnefndinni. Ennfremur
hefii' faúsnæðismálanefndin orðið
haslarlega fyrir barðinu á þessuin
njósnurum.
Einn þingmanna sagði: „EG og
félagar mínir erum hættir að
ski'iía ihjá okkm' til minnis það

Þáttur kirkjunnar
Sigurför
sem ríkja skyldi í samfélagi því, 1
sem hann réði, sigurvegarinn
í þessari sigurför, þegar hann
væri seztur í sitt hásæti.
FLESTIR HAFA lesið itm
sigui'farh' hernaðarþjóða í forn-
öld, t. d. Rómverja.
Þar voru fannhvítir gunnfán-
ar og hermenn með skínandi
brýnjur og gullroðna hjálma
mest áberandi.
Fremstur iór sigurvegarinn,
auðvitað klæddur pelli og purp
ura og oft voru hertéknir kon-
ungar hið næsta honum bmuin-
ir og illa útleiknir til að sýna
sem bezt mun hins sigraða ar.n-
ars vegar, sigurvegarans hins
vegar.
í förina slóst svo fjöldinn
syngjandi sigursöngva og hern-
aðarljóð um leið og stráð var
blómum og greinum á braut
hins niikla riianns, sem förin
var helguð.
INNREIÐ JESÚ í Jerúsalem
á pálmasunnudag er frægasta
sigurför ,sem farin hefir verið
í heiminum. Samt var hún á-
kaflega fátækleg að ytra bún-
aði og hefir vafalaust orkað
broslega á þá, sem ekki grun-
aði andlegt og eilíft gildi henn-
ar.
En hún hefir samt verið und-
irbúin til að vekja athygli sem
sigurför og það af Kristi sjálf-
um, það sýnir bezt frásögnin af
sendiferðinni eftir reiðskjótan-
um handa Jesú.
Allt ber með sér, að sú orð-
sending lcemur ekki á óvart. Og'
asnnin er valinn sem tákn í
mótsetningu við hestinn, stríðs-
fákinn.
Asninn er dýr alþýðunnar.
Starfsemi hennar, þolgæði og
þrá eftir friði speglast ef svo
mætti segja í sögu og samfylgd
þessa „þarfa þjóns“ Austur-
landabúans. Asninn er dýr frið
arins, hesturinn dýr hernaðar-
ins. í vitund og vild fólksins
þarna.
Því er það með ráðnum huga
að Jesús helgar ungan asna
þessari sérstæðu sigurför. Og
vorbrum ungra pálmagreina er
einnig valið sem tákn hins gró-
andi lífs fegurðar og unaðar,
sem koma skal.
En klæðin, sem breidd eru
bæði á asnann og veginn tákn-
mynd þeirrar skilyrðislausu
fórnfýsi, vináttu og ástúðar,
ÞAÐ SERSTÆÐASTA við
þessa sigurför er samt það, að
hún gerist hvar vetna enn í
dag, þar sem andi Krists nær
tökum. Einföld og frumstæð
gleði iiinnar æðstu vonar gagn-
tekur hjörtu og starf þeirra,
sem taka þátt í þeirri sigurför.
Og hún er sá þáttur hins æðsta
fas?>v?ðar, sem allur heimurinn
biður um og leitar efth’.
Því fleiri fjóðir, sem tak„
þátt í slíltri sigurför, því nteira
eignast veröidin af sannri hanv
ingju, réttlæti og' friði.
En því miður er enn engin
þjóð, sem hefir fylkt sér undir
merki þessarar sigurfarar. Og
jafnvel þær þjóðir, sem hafa
hæst um frið og rétr.iæti, halda
sigurfarir nú á 20 öldinni með
sýnirigum á hertækjum og stór
virkum morðtólum, seju yfir-
ganga allt, se.m komið gat í
hug hinum gullskreyttu, bryn-
■klæddu sigurvegurum á: hvítiun
gunnfákum fomaldar í hinum
heiðna heimi. Svona er tvisk-inn
ungurinn og hræsnin, hroki og
hefnigirni í miklum metum hjá
þeim, sem þó telja sig kristna.
EN HVER pálmasunnudagur
kveikir þó nýja von í hjörtimi
allra, sem þrá frið og unna
sannri siðmenningu, sem veitir
mönnunum frið, jafnrétti og
bræðralag. Því tökum við fagn-
andi undir friðarsöng fátækrar
alþýðu á þröngum götum Jerú-
salemborgar og hyllum hann,
sem kemur blessaður á dýri
friðarins og starfsins. Og við
skulum breiða ilmandi blóm og
angandi greinar vors og vona
á veginn hans og íórna honum
jafnvel dýrmætustu klæðum ást
úðar og viðhafnar. Við skulum
taka þátt í hinni sígildu sigur-
för kærleikans um mannhoima.
Þannig og einungis þarmig
verður hver pálmasunniidagi r
nýtt spor í áttina að hásæti
konungsiris mikla, sem einn get
ur veitt hinn langþráða frið og
öryggi, þrátt fyrir öil hernað-
artæki valdhafanna, já, eytt öll
tun vígvélum og breytt þeim í
vopn, sem efla frið og farsæld.
Árelíus Níelsson.
«
■ - •'(j
sem fram fer. Það er ekki fallegt
augnaráð, sem maður fær ef rna'ð-
ur sést með pappír og blýant. Þar
til háft er uppi á njósnaranum,
getur enginn verið öruggur með
nei*tt.“
Þessar njósnir hafa eitrað hér
afflt andrúmsloftið svo ráðherrar.
þingmenn og blaðamenn geta varla
talað saman. Persónulega álít ég
að eklci sé um falda hljóðnema að
ræða heldur einfaldlega einhvern
sem hraðritar upp alit sem talað
ei' á fundunum. Sú staðreynd að
,,lekinn“ átti sér stað í mörgum
herbergjum virðist hnekkja þeii'ri
kenningu að um hljóðnemakerfi
sé að ræða.
Annar íhaldsþingmaður sagði
svo: „Það eru eins margar kenn-
ingar um njósnirnar og fjöldi í-
h ald sþ i ngm a n na. “
Annar sagði: „Allar kertningam-
ar ver'ða að athugast, einnig sú um
hljóðnemakerfi falið í veggjum.
Þingmenn enl óttaslegnir, upp-
ljóstrun Ieyndarmála og trúnaðar-
mála er freklegt brot.“
RAFMYNDÍR H.F,
Lindargötu 9A
Sími10295
Féíag bifreiðasmiða
20 ára
Aðalfundur félags bifreiðasmiða
var haldinn 1. marz 1958. For-
maður gerði grein fyrh' störfum
stjórnarinnar á árinu og gjald-
keri las upp reikninga, og voru
þeir samþykktir samhljóða.
í stjórniuni voru Gunnar Björns
son, form. Magnús Gíslason, ritari,
Hjálmar Hafliðasön, gjaldkeri,
Haraldur Þói'ðarson, varaform. og
Egill Jónsson, fjármálaritari.
í varastjórn voru Eysteinn Guð
numdsson og Guðmundur Ágústs-
son.
Stjórnin var öll endurkosin. í
tilefni af því að fólagið var að
verða 20 ára (7. marz) var sam-
þykkt á fundintun að gera Gísla
Jónsson að heiðursfétaga fyrir
margra ára óeigingjörn og góð
störí' I þágu íéJagsins.
Félagið var stofnað 7. marz 1938
af 22 mönnum. í fyrstu stjórn
þess voru þessir menn: Tryggvi
Árnason form., Þórir Kristinsson
ritari og Guðjón Guðmundsson
gjaldkeri. Fjórimi árum seinna
var bifreiðasmíði viðurkennd, sem
sérstök iðngrein og ferigu þá allir
stofnendui’ fólagsins méistararétt-
indi í iðninni. Nú eru imo 70 mgnns
með iðnréttindum í bifreiðasmíði
og miíi 20 og 30 iðnnomar.