Tíminn - 22.04.1958, Qupperneq 9

t’ÍMINN, þriðjudagiim 22. aprU 1958.
9
Happdrættisskuldabréfin
kosta aðeins
v,<m
s%%%^w
r*V#V
v6wC
wwvC
9 • • f C
• • t • •
vlw.
iVAV
• • • • •
•>••••>
Kíw
með 134 krónum
Fyrsti útdráttur vinninga í happ-
drættisláninu fer fram 30. apríl.
Verða þá dregnir út vinningar
í flugfargjöldum að upphæð
JW
• • • • «
rt • • •
• • •
> • • • •
ftflflfV
• ••Vc
:•:•:•:•:
•:•:•:•:•
v»w
Á næstu 6 árum verða dregnir
út vinningar í happdrættisláni
Flugfélagsins að upphæð
samtals
Itr. 1,8 mélljónir
k Tryggið yður happ- t
drættisskuldabréf /
strax í dag /
a stúlkan
a eftir Maysie Greig
— Þetta er eitt af fáum
einbýliehúsum hér um slóöir
sagði hún. Við vorum heppin
aó ná í það.
Roskin þjónn lauk upp'fyr
ir þeim. Hann talaði með á-
berandi enskum hreim.
— Patton þykir vænt um að
hitta þig, Jón, sagði hún bros
andi. Hann er frá Sussex. Hún
-sneri sér.að þjóninum. Viljið
þér sjá um að farið verði með
farangur Carfews kapteins
upp og látið Simmons aka
vagninúm í bifreiðageymsl-
una.
— Það er auðséð, að Amer
ika hefir ekki verið þátttak-
andi í styrjöldinni nema
stuttan tíma, sagði Jón og
brosti ofurhtið. Heima í Eng
landi er enginn, sem ,,-sér um“
að þetta og hitt verði gert
fyrir mann.
Húsio var vistlegt og búiö
smekklegum húsgögnum.
Rósalind hafði afbragðs
smekk. Á gólfinu voru persn
esk teppi og hér og hvar stóðu
S’uáborð með blómst.urvösum.
Patton vísaði Jóni til her-
bergis. Ró-salind kallaði á eft
ir honum:
— Plýttu þér. vinur minn.
Gestirnir geta komið á liverri
'stundu.
— Er mörgum boðið? spurði
Jón þióninn, þeear beir gengu
inn eftir ganginum til her-
bergis hans.
Samkvæmi uns-frú
Hampdens eru alltaf fiöl-
menn, svaraði yfirþiónninn.
Hann bætti við: Ee< tek unn
ffiranerur vðar á eftir. Eg verð
pa fara oiður núna og blanda
kokktei'lana.
Er Jón hafði farið í bað,
rakað sig og skipt um föt
gekk hann niður og nokkrir
gestir voru þegar komnir.
Stór og þrekinn maður kom
á móti honum með útrétta
hönd. Hann hafði rauðbrúnt
hár. sem byrjað var að grána
í vöngunum. Hann var m.iög
mvndarlegur og viðkunnan-
Jéfirur maður. Jón sá á auga-
br-avði að betta mundi vera
faðir Rósalindar.
— Komið þér sælfr og ver-ið
! liiartanlega ve'komnir sagði
hnnn. Honum lá hátt rómnr.
Það var skemmtilegt að fá
loks fæk’færi til að hitta vð-
ur Jón. E<t vona að bér haf.ið
e1-'ki á móti bví, að-é°: kalli
vð-r Jön? Ee er orðiun svo
v!"w áð heyrn Rósa’inrt taia
”--'r . . . fí'o-iíí's með mér
r~ ’a-v-iisi' nnér a’S k’,unri vðivr
fyr-’-r nnlckri’m yinum okkar.
Samk-væmi ð henmxaði st.
liúTisndi pfT Jó,n .skemmti s»r
prýðil.eva. Rðsal.ind var Rt.ö'ð-
u.p’t unýkringd únernm mönn-
r>n sa.mt virt.ist h.ún J'Vu
’ú’wp't bomvm állt kyfttdtA'.
Á V’-rVoisTega.n en öfvirí»*íin
há tt sá hún nm, að -gestirnir
feno-i^ þii’O'Tvnrt að milli
þpi’Ta væri aóð yinátta.
Jón sagði við sjálfan sig,
að hanu lcærði sig kollófctan.
Eins og ætíð áður fannst hon
um hún vera sérstaklega aö-
laðandi og það kitlaði hégóma
girnd hans, að kona sem var
eins töírandi og. eftirsótt og
Rósa-lind sýndi honnm svo
augijósan áhuga.
- Vinir Rósalind voru glað-
|ir og buðu hon-
'samkvæmi næstu
ir og ajjá
nm í óta'
daga.
— Skemmtirðu þér? Rósa-
lind leit. áhann.
— Eg er alveg utan við mig
af allri bassari gestrisni, sagöi
liann og bmsti til hennar.
— Þú heíðir átt að koma
hingað fyrir löngu, sagði hún
og' þrýsti 'ar’ma hans litið eitt,
áð.ur'en hún gekk burtu til
íöður síns, ■ sem hafði bent
henni að köma.
Hann stóð kyrr og horfði
á eftir henni og hugleiddi, að
eiginiega hefði húiv á réttu
a'ð standa. Hann hefði ef til
vi'l átt að kcma fyrir löngu
að minnsta kosti áður en
hann álpaðist til Hillcrest
House kvö’dið forðum og hitti
þar fyrir litla og einmana-
lega kvenveru í síðbuxum, —
áður- en hann gerði sér Ijóst,
hversu ákaft hann þráöi aö
taka þessa litiu einmanalegu
kvenveru í fangið og kyssa blá'
gráu augun hennar og rauðar
varir hennar, sem hann hafði,
einú sinni kysst áður, en íi
þetta skipti hafði hann lang j
að til að kyssa hana á a'lt ]
annan hátt . . . Hún hafði
verið óvnáluð og með óhrein-
indarák á enninu, en samt
hafði hún haft meiri áhrif á
hann en Rósalind nú — Rósa-
lind sem var svo aölaðandi
cg glæsileg. Hvers vegna?
Kvöldið ’eið. Jón var farinn
að finna til þreytu, enda haföi
hann lítið sdfið, síðan þau
lögðu upp frá Englandi. Hann
rangiaði inn i annað herbergi
bar sem enginn var fyrir og
lagöist á djúpan leguekk, sem
stóð úti í einu horninu. Hann
hugsaði með sér, að hann gæti
hvílt sig hér ofurlitla stund,
en um leið og hann lagðist út
af sofnaði hann.
Hann vissi ekki, hvað vakti
hann, en skyndilega fann
hann að fleiri voru i herberg
inu. Hann ætlaði að fara að
ljúka upp augunum, þegar
hann hevrði Rósalind segja:
— Finnst þér hann ekki fal-
legur, þegar hann sefur? Þú
hefir ekki enn sagt mér, hvern
ig þér lízt á tilvonaiidi
tengdason þinn, pabbi.
— Eg vissi ekki að málið
væri svona útkljáð, sagði fað
ir hennar lágum rórni. Hún
liló. Jón veit það heldur eklci
enn, en vertu rólegur ég á
áreiðanlega eftir að giftast
boiuun . . . og áð$j§.en langt
um liður. J;.'
12.
kafli
Hvíta stórbyggingin, þar
sern sendinefnd hr. Franklins
skyldi hafa aðsetur sitt var
í miðri Washingtonborg. Vit
anlega hafði hr. Frankiin ekki
allt húsið til' sinna umráða,
j aðeins fá herbergi. Skrifstofa
Kiöru var ekki stór biðstofa,
en á lierberginu var stór
gluggi og þennan fyrsta morg
un skein sólin glatt inn éins
og hún byði hana velkomna.
Hennj létti • ofurlítið urn
hjartaTæturnar og fann .ekkj
eins til þeirrar einmanatilí- i
finningar, sem hafði heltelciö
hana kvöldið áður.
Þegar hún sat við ritvélina
og beið komu hr. Franklins
reyndi hún að sannfæra sig
um, að hið slæma skap henn
ar væri einungis eðlileg af
leiðing þess að vera svo fjarri
heimalandi sínu og ættingj
um. Henni myndi liða betur
á morgun og gæti þá byrjaö
að njóta þess að vera komin
til Washington, hins fagra
hcfuðs nðar Ban.c’ax'ikjanna.
Á morgun vrði allt betra, —
á morgun, þegar hún hefði
útvegað sér herbergi og þyrfti
ekki að dveijast lengur á heim
ili frú Franklin.
Frú Franklin hafði vprið
ákaflega elskuleg við morgun-
veroarborðið. Miklu elskulegri
en daginn áður. Hún hafði
sagt, að Klara yrði endilega
að vera kyrr hjá þeiem, þang
aö til hún hefði fengió sér
nógu gott herbérgi.
— Auk þess er heppilegt
fyrir manninn minn áð hafa
yður hérna, haföi hún bætt
við og br.cs.að. Þá getið þér
orðið honum samferða á
morgnanna. Mér er sagt, að
þessii' mikíu menn vilji vinna
vi.ð hinar merkilegustu kring
umstæður — og mér hefir
skilzt að Ned sé engin undan
tekning.
— Eg skil ekki orð af þvi
sem þú segir, hafði Ned sagt
þreytulega.
— O, ég átti ekki við neitt
sérstakt, svaraði hún hægt.
Eg var aöeins að hugsa um að
þú gætir lesið ungfrú Wislow
fyrir nokkur bréf á leiöinni í
bílnum. Afar þægileg vinnu-
aðferð; og ég er viss um að
það væri þá ekki í fyrsta sinn,
sem þú og ungfrú Wislow haf
ið sameinað það nytsama og
hið þægilega. Hún hafði aft
ur brosað þessu einkennilega
brosi.
Júdit hafði ekki yrt á Klöru
einu orði. Hún hafði horft á
hana og augu hennar brunnu
af heift. Þegar móðir hennar
minntist á kvöldveröai’boðiö
hjá Albert Ashton svaraði hún
stutt í spuna. Eg veit ekkert,
hvort ég fer. Eg hef annað
að gera.
Móðir hennar hló. O, ætli
þú komir ekki með vina mín.
Tíu risar gætu ekki hindrað
þig að fara.
Stúlkan roðnaði. Eg held
ég viti um eina persónu, sem
yrði fegin ef ég færi ekki,
sagöi hún og leit reiðilega
til Klöru.
Klara leit undrandi á hana.
Júdit gat ómögulega verið af-
brýðisöm við hana.
Hún hafði aldrei séð Ashton
fyrr en kvöldið áður og hann
hafði engan áhuga sýnt henni
En svo minntist hún þess,
hvernig hann hafði hox-ft á
hana, þegar hann hafði boöið
hennt til kvöldverðar ásamt
hinu fólkinu og hann háföi
ef til vill haldið lengur í hönd
hennar en nauðsynlegt hefði
verið. En samt ....
Hún ákvað að biðja ihr.
Franklin leyfis að mega fá
frí síðari hluta dagsins til að
leita sér að herbergi. Ritari
Hortons, ungfrú Turner hafði
bent lienni á nokkra staði. Ef
hún gæti útvegað sér hei’bergi
þyríti hún aðeins og vera eina
nótt enn á heimili frú Frank-
lin.
*•••••••%•
•:•:•:•:<
•••*•••%•
*:•:•:•:%
£<<<<i
Látið ekki happ
úr hendi sleppa
vm
/C££AAf£íA/Æ
tUJhihJiiUti;:;?
tixiiiiiivAir.iv.iiiiiiiitiinniitítziixxiinn
•tt**tt****4**mt***>4***4*t***4****'