Tíminn - 17.05.1958, Page 9

T í M ttftf N, laugardagiiin 17. maí 1958.
9
| Þrettánda stúlkan |
Saga eftir Maysie Greig
iiiiiHiiittiHHiiiininiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiuuujiiiiiimiiiiiiiiiiiiin
36
— Eruð þér að verða of seinn
á stefnumót? spurði bílstjór-
inn.
Jón hló.: — Já, nokkrum
árum of seinn - er ég hræddur
um.
gististað. „Vcslings stúlkan
mín“, hugsaði hann, og faðm
aði hana að sér í anda.
— Númer hvað er herbergi
hennar? spurði hann.
— Nr. 31 á 4. hæð, var
honum sagt.
sína, en einnig af því að
henni fannst Tíf sitt fánýtt og
ástin til Jóns algerlega von-
laus. Með sjálfri sér vissi hún
að þessi múlamyndartrúlof-
un var verra en nokkuð ann-
að . . . Henni hafði ekki kom-
— Þér hafði verið lengi að . ,. .
komast á sporið, sagði bílstjór Hann þaut upp stigana og jg blundur á brá nóttina eft-
inn. Það var ér raunar lika er tók 3 tröppur í skrefi. Hann íí- veizluna hjá Shoreham.
ég bað minnar konu. Fjárinn var m°®ur Þegar hann komst Hún hafði legið stundum sam
hafi það að ég hafi látiö mér upp- Dyrnar á nr- 31 voru lok- | an j rúminu og þrýst andlit-
detta í hug að einn kvenmaður aðar- Hann nam staðar fyririinu nigur í koddan og grát-
hefði svo mikiö að segja fyrir
mig.
Meðan bíllinn brunaði
áfram hugleiddi Jón orð bíl-
stjórans. Margir voru þeir
menn - þar á meðal hann
utan hann heyrði raddir fyrir
innah. Rödd Klöru - og rödd
karmanns með ameriskum
hreim. Hann drap ekki á dyr
en svipti hurðinni upp. Klara
lá I rúminu í ljósbláum nátt-
fötum og með stafla af
sjálfur -sem ekkigátuhugsaö k0dd.Um undir herðunum.
sei að bmdast einm konu. Sárs ^júert Ashton sat á rúmstokk
auki hafði fylgt þVi að verðá
ástfanginn og hann hafði
barizt 4 móti ástinni. Hann
hugsaði um hvort hann hefði
veitt mótstöðu of lengi. Þegar
hann hugleiddi liðna tima
rann upp fyrir að hann heföi
num og hafði lotið yfir hana.
Hann hélt utan um höndina
á henni.
20. kafli.
Jón stóð sem steini lostinn
eitt sinn átt auðvelt að vinná og starði á þau. Honum leið
ástir hénnar.
— Ég veit hvað þér eigið við
sagði hann við bílstjórann.
Þannig er mér líka farið. En
nú hef ég gefizt upp, Hann
brosti glaðlega í myrkrinu og hans hann sá þau
endurtók orð sín: Nú hef ég heyrði rödd móður
eins og hann hefði tfengið
feiknarlegt högg í magann.
Honum fannst hann mundi
fá krampa.
Þoka sveif fyrir augum
ekki en
sinnar:
ið. Minningin um þetta kvöld,
— um blómin og tónlistina,
— hamingjuóskirnar fylgdu
henni og bergmáluðu í huga
hennar. Hún fann að hún
mundi ekki geta afborið þetta
öllu lengur. Þetta gæti ekki
haldið áfram.
Stut-tu seinna gat hún ekki
haldizt lengur við í rúminu.
Hún reis á fætur og gekk um
gólf 1 húsinu. Hún stóð lengi
i mannlausri dagstofunni þar
sem hún hafði séð ungu ‘stúlk
urnar hlæja og skemmta sér
kvöldið áður með vinum sín-
um. Minningin um það varð
henni nær óbærileg. Hvers-
vegna gekk allt svona vel fyrir
þeim, en allt illa fyrir henni.
En hvernig á annað að vera,
hugsaði hún, þar sem ég var
svo heimsk að verða ástafng-
inn af manni, sem ekki elskar
mig. Manni sem í mesta lagi
hefir vorkennt mér. Hvað
gengur að mér, hví get ég ekki'
gleymt honum, látið sem
hann sé ekki til.
Skemmtilegt — Fjölbreytt — FróSlegt — Ódýrt
Lesið kvcnnaþætti okkar, draumaráðningar og afmælisspádóma.
Tímaritið SAMTÍÐIN
flytur kvennaþætti Freyju (tizkunýjungar írá París. London,
New York, — Butterick-tífkumyndir, prjóna-, útsaums- og
heklmynztur), ástasögur, kynjasögur og ekopsögur. — Skákþætti
eftir Guðmund Arnlaugsson, bridgeþætti eftir Árna M. Jóns-
son, vinsælustu dans- og dægurlagatextana, verðlaunagetrannir,
ævisögur fi-ægra manna, þýddar úrvalsgreinar, viðtöl, visna-
þætti og bréfaskóla í íslenzku allt árið.
10 heftl árlega fyrir aðeins 55 kr.,
og nýir áskrifendur fá seinasta árgang í kaupbæti, ef þeir
senda árgjaldið 1958 (55 kr.) í ábyrgðarbráfi eða póstávísun
með pöntun. Póstsendið í dag meðfylgjandi pöntun:
Ég undirrit . óska a8 gerast áskrifandi aö SAMTÍÐ>
INNI og sendi hér meS árgjaldið fyrir 1958, 55 kr.
Nafn
Heimili
Utanáskrift okkar er: SAMTÍÐIN, Pósthólf 472, Rvft
IMIIIIIIIIIIIIUIIllUIIIIIIIIIIIÍIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII|l||||UIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII|IUIfl|RHg
Nauðungaruppboð
Þó hún hefði oft spurt sig
þvilíkra spurninga fékk hún
gefizt upp. „En hún gat að því gert að
— Óska til hamingj u, sagði hann kyssti hana. Jú, ég veit
bilstjórinn og bætti við þegar að 'hahn hefir sézt kyssa hana
hann renndi upp að húsi frú °8 Þa® heldur betur." Hann
Careys: Hér er museri ástar- hafði ekki séð Ashton kyssa
innar, ungi maður. hana en hann sat á rúm-
Það hafði ekki hvarflað að stokknum eins og lelskhugi
Jóni að Klara væri ef til vill hennar og hélt í höndina á
ekki heima. Meöan hanii henni.
greiddi ökugjaldið varð honum Jón hafði alltaf g'ortáð af aldiei svar. Hún stóð kyrr i
hugsað til þess að hann hefði Þvi að vera frjálslyndur, — hinni stóru myrku dagstofu
ekki séð hana í marga daga. en hvernig dirfðist þessi bögu og fór að skjálfa. Næsta morg
bósi að sitja hér í herbergi
hennar þótt hún væri veik.
Hann langaði til að taka í
hnakkadrambið á honum og
fleygja honum út. Skora hann
í hnefaleika í tunglsljósinu. í
un kom í ljós að hún hafði of-
kælzt og úr því varð inflúensa.
Það var Ned sem fyrstur
uppgötvaði hversu veik hún
var. Hann var nýbúinn að lesa
henni fyrir bréf. Hann hall-
aði sér aftur á bak í stólnum
og strauk á sér kjálkann: —
Þér lítið Veiklulega út, ungfrú
Klara, eruð þér ekki heilar
heilsu? Hvað er að?
sem auglýst var í 13., 14. og 15. tbl. Lögbirtiflga- |
blaðsins 1958, á hluta í Rauðarárstíg 3, hér í bæn- f§
um, eign Gunnlaugs B. Melsted, fer fram eftir |
1 kröfu tollstjórans í Reykjavík dg bæjargjaldkerans 1
í Reykjavík á eigninni sjálfri föstudaginn 23. maí |
| 1958 kl. 2,30 síðdegis.
1 Borgarfógetinn í Reykjavík.
ITiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiimiiniimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiuaiuf
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 6., 7. og 8. tbl. Lögbirtingablaðs- 1
ins 1958j á hluta í Engihlíð 8, hér í bænum, talin |
eign Kristjáns Sigurðssonar, fer fram eftir kröfu I
tollstjórans í Reykjavík á eigninni sjálfri, fimmtu- I
daginn 22. maí 1958, kl. 2,30 síðdegis. I
Borgarfógetinn í Reykjavík.
immiiHmnmflmsmnuiHHiuniimniuimmiwmimmiiiiiimiiiiiiiuiummmiiiniMiHumiiiiniH
Hún reyndi að brosa. — Þaö
vona ég. En mig svimar.
Hann reis á fætur, gekk að
— Ekki síðan veizlan var á
Shoreham. Síðustu daga hafi
hann verið í embættiserindum
í Chicago.
Nokkrar af ungu stúlkunúm
sem bjuggu á matsölunni sátu ■ , . .
á tröppunum fyrir utan húsið ofsalegri afhi'yðissemi sinni
ásamt vinum sínum. Jón I húgsaði hánn með ser að dýr
smaug á milli þeirra og tók þá!leSfc væri að slásfc með berum
eftir þ<ví að nokkrir af ungU | hnefum um stúlkuna sína. En
mönnunum höfðu lagt hand-!su tilhugsun átti aöeins við
legginn yfir stúlkurnar sínar Þann Jón sem nýlega hafði
en aðrir héldu í hendurnar á i'átið sér skiljast að hann elsk'
þeim. Áður hefði honum orðið aði Klöru. En það var líka
illa við að sjá slíka sjón eh nú' annar Jón, háðfuglinn Jón en
fannst honum þetta eðlilegt bó fjarska riddaralegur inn henni og tók um úlnliðinn á
og sjálfsagt. Hann óskaði að við beinið. En sem hann stóð henni: — Æðaslátturinn er
hann sæti þarna sjálfur með þar fékk háðfuglinn yfirhönd ól'eglulegur, sagði hann, —
Klöru í tunglsljósinu. ina: fárið þér í kápu og akið heim
Útidyrnar voru í fulla gátt. — Gofcfc kvöld, sagði hann í leigubíl. Háttið ofan í rúm
Hann spurði unga stúlku sem hæðnislega, — kannski ónáða og ég skal senda lækni til
þar var stödd hvort hún vissi é8 ykur- Já. nu á tímum verð- yðar.
um Klöru. ur unnustinn, — ja, ef til vill
— Wislow? Unga stúlkan ei8inmaðurinn líka - að — En mér líður ágætlega,
hnyklaði brýrnar. Eigið þér blðja afsökunar þegar hann mótmælti hun.
við ljóshærðu ensku stúlkuna onáðar á Þennan hátt. Ög þar ______Yður líður alls ekki vel
sem nvlee-a er flutt hinenð'? að auki höfðuð þið verið svo n0U1 ans e m vel’
sem nyiega ei tiuttmingað. . .. . £ sagði hann byrstur, — þaö se
Nei, ég veit ek.ki um hana, en skeytmgarlaus að skilja dyrn sJiáLfur, Nú skuluð þér
hún var ekki við kvöldVerðai’- ai eifcu opnai.
borðið. j Klara og Albert litu um öxl
Ég held að ég hafi ekki séð hæði í einu, þegar hann för
hana síðustu daga. að tala. Þegar Jón hafði lokið
— Já> sagði önnur -stúlka máii sinu. reis Albert. á fæt-
sem bar að i bessu, hún er meö ur °S andlit hans var dökk-
rautt af bræði. Klara varð ná
föl. Þó var engin ástæða fyrir
Aðvörun
i
inflúensu.
hennar í
Eg leit inn til
morgun og spurði
hlýðá mér. Eg vil ekki sjá að
þér veröið alvarlega veikar,
og ef þér hagið yður skynsam-
lega í byrjun eru meiri likur
að yöur takist að yfirvinna
sjúkdóminn.
Hann brosti og bætti við
livernig henni liði. Hún sagðist hana-að finna til seKtarkennd hughreystandi: — Þér veröið
. vera betri en ekki leit hún nú
út fyrir að vera það.
— Er hún veik? hrópaöi Jón.
Honurn varð iíla við og hann
fylltist sektartiifinningu. Hún
var sjúk og hann hafði ekki
■haft hugmynd um það. Hún
ar eöa, örvinglunar.
Tveir siðustu dagarnir sem
hún hafði legiö fárveik í rúm
inu, höfðu verið þeir verstu
i lífá hennar. Það var ekki
bara af því að hún var ein-
mana, að hún þráði móður
að vera heilbrigðar á dans-
leiknum, ekki satt? Eg er bú-
inn að heyra heilmikið um
það heima, Helen er í nefnd-
inni. Nú er hún í essinu sinu,
hún á að undirbúa hátiðina.
Það á að halda einhvers
um stöðvun atvinnurekstrar vegna vanskila á söhl* §§
skatti, útflutningssjóðsgjaldi, iðgjaldaskatti og 1
farmiðagjaldi. s§
Samkvæmt kröfu tollstjórans í Reykjavík og heim- 1
ild í lögum nr. 86, 22. desember 1956, verður at- §
vinnurekstur þein-a fyrirtækja hér í umdæmintt, §
sem enn skulda söluskatt, útflutningssjóðsgjald, ið- 1
gjaldaskatt og farmiðagjald I. ársfjórðungs 1958, |
svo og viðbótar söluskatt og framleiðslusjóðsgjald §
eldri ára, stöðvaður, þar til þau hafa gert full skil |
á hinum vangreiddu gjöldum ásamt áföllnum drátt- |
arvöxtum og kostnaði. Þeir, sem vilja komast hjá 1
stöðvun, verða að gera full skil nú þegar til toll- |
stjóraskrifstofunnar, Arnarhvoli.
Lögreglustjórinn í Reykjavík, 16. maí 1958.
Sigurjón Sigurðsson. i
iniiHHiiiiiuiiiiiiirtniiHiiiiiiiiiiiHHiiHuiniuiniiiuiiuiuiiHiiiiuiiiiiiiiiiiHiiiHiiiuiiiliiHiiniiiiiiimnniminfli
Gefið börnunum SÓL GRJÓN
á hverjum morgni...!
Góður íkammtur af SÓL GRJÓ.
NUM mað nægilegu af mjólk
•ér neytandanum fyrir'/3 af.dag-
legri þörf hans fyrir eggjahvitu-
•fnl og færir líkamanum auk
þess gnægð af kalki, járni, fosfór
ó'g B-vítamlnum.
Þessvegna er neyzla SÓL
GRJÓNA leiðin til heil-
brigði og þreks fyrif
börn og unglinga.
»f »OTA«
var sjúk og alein í ókunnum sina eins og barn, þráð'i vini konar fáránlegt uppboö, tllllllIlllilllllllUllilUlllllllllllllllliuilllluilllllllllluilllllUliIlllllllllllllilillllIllllllllllllllillllllIIUIHill