Tíminn - 18.05.1958, Síða 9

Tíminn - 18.05.1958, Síða 9
ÍÍMINN, sunnudaginn 18. maf 1958. |iiiiiiiinniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiíiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiriiiiiiiuiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiniiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinmiini!imiimg | Þrettánda stúlkan | 1 Saga eftir Maysie Greig flllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllliuilllllilllllillllllllillllllillllilllllllilillllllllllillllllllilllllllllliuiuilllll llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUIIIIIIIIIIWUlllllllllllllllilllllllll 36 iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinmii þar sem furðuleg-ustu hlutirl verða boðnir upp — ungar! stúlkur og ungir menn hjóöa1 upp kossa sína — já, þetta1 hljómar dálítið kjánalega, énj ég held nú samt aö það geti orðið gaman að þessu, og þér verðið að láta yður batna fljótt svo að þér getið komið þangað. — Eg held ekki að mig langi, hr. Franklin. Hún lét fallast niður á stól. Hana svimaði og tárin runnu nið-1 ur kinnarnar, án þess að' hún I gseti komið í veg fyrir það. Hann leit snöggt á hana og á alúðlegt og vingjarnlegt andlit hans var áhyggjusvip ur. — Er eitthvaö aö, Klara? spurði hann rólega, og þegar hún svaraði ekki hélt hún á- fram: Eg hélt að þér værúð hamingjusamar, Klara, ný- trúlofaðar. En . . . ekki er allt sem sýnist. Eg vil ekki vera með afskiptasemi, en er nokkuð, sem ég get gert fyrir yður? — Já, hvíslaði hún og kreppti hnefana. Haldi'ð þér ekki, að ég gæti fengið að fara heim til Engiands aftur? Eg veit að þaö er hræöilegt að biðja um þetta einmitt þeg ar við erum nýkomin. Rödd hennar brást. Hann gekk með hendur í vösum. — Ef þér óski'ð þess, Klara, þá held ég að hægt sé aö koma því við. Einn af starfsbr-æör- um minum fer til London næstu daga og það verður til mikils hagræðis ef ég sendi með honum einkaritara, þar sem yður er kunnugt um ali an reksturinn. Þegar þér er- uð komnar til London getið þér ákveðíð hvort þér komið hingað aftur eða ekki. En ég vona að þér komið aftur. Eg þarf ekki að segja yður hve mikið éa mun sakna yðar oe þeirrar hiálpar sem þér hafið veitt mér. — Þakka yður fyrir, hr. Franklin — og — ef bér get ið raunverulega geneið þann ig frá málum, mundi það gleðja mig mikið. — Ásrætt látið mig bara sjá um bað, Klara. . Hann baenaði og sagði svo dálí'tið var dræðalegur: Þér hafið náttúriega sagt Carfew frá bessu . . . ? Hún hristi höfuðið. —i Nei, hr. Franklin, og ég bið yður aö segja honum það ekki. Nú já, sagði hann og neri á sér hökuna. Hann boltnaði hvorki upp né niður í neinu og var enn ruglaðri og á- hyggjufyllri en nokkru sinni fyrr. Hann langaði til að spyrja hana hvað væri í raun inni að, — þv-í gi'einilega var ekki allt með felldu — en hann vildi ekki neyöa hana til að leysa frá skjóðunni. Þar að auki sá. hann, að hún var ekki fær um aö rökræða eitt né neitt. Læknirinn kom jafnskjótt og hún hafði komist heim til frú Carey. Hann staðfesti að hún væri með hitasótt og skip aöi henni að liggja í rúminu fjóra til fimm daga. — Það er ekkert hættulegt ef þér farið vel með yöur, sagði hann, þér hafið ofkælzt og þar að auki finnst mér að þér séuð heldur veiklu- legar. Fjóra til fimm daga í þessu litla ömurlega herbergi, sem var svo ópersónulegt og snautt að öllu sem minnti á heimili. Þar var dívan, lítil kommóða af þeirri gerð sem framleidd er í þúsundatölu, borð í sama stíl, klæöaskápur mér frá því þegar ég heim- sótti þau í gærkveldi. Þegar hann var kominn alveg inn í herbergið bætti hann við: „Hafið þér nokkuð á móti því að ég komi inn fyrir? Eg hugsaði með mér að það mundi gleðja yður að sjá fram an í einhvern. Þér þekkið ekki svo marga hér. — Það gleður mig líka aö þú skyldir koma, hvíslaði hún. — Hvað á ég að gera við þetta? spurði hann og hamp og þvottaskál, allt saman held aði rósunum. Þegar þögnin fór að verða vandræðaleg. Hún lét sig falla aftur á bak. Það var svo þægilegt aö einhver skyldi sýna henni umönnun. — Ég er hræddur um aö engir vasar séu hér inni en þær geta víst staðið hér í krukkunni. En hvað þær eru fallegar. Hann varð næstum barns- lega glaður. — Lýst yður vel á þær. Þá tók hann eftir því að engin önnur blóm voru þar inni. Hann hnyklaði brýnnar. Carfew, unnustinn hennar, hlaut þó að hafa fært henni rósir. En þessi staðreynd leiddi hug hans að samtalinu sem hann hafði átt við Rósalind kvöldið á Shoreham. Hún hafði gefiö í skyn aö eitthvaö væri bogið við þessa trúlofun og hvatt hann til þess aö gefa ekki upp alla von. Hann hafði ekki hugsað um annaö en þetta samtal siðustu vikur. Ætti hann að fylgja ráðum hennar eða var skynsamleg ast fyrir hann að forðast ur smekklegt og þokkalegt en bar engan persónulegan svip. Hún hugleiddi herbergið sitt heima sem sneri út að tennisgarðinum, stóra mak- indalega hægindastólinn með snjáðu áklæði, snyrtiborðið sem eitt sinn í bernsku henn- ar hafði veriö skreytt dýra- myndum en nú hafði verið málað yfir dýrin og boröið var skærblátt, myndirnar á veggj unum sem hún hafði virt fyrir sér frá því hún var barn . . . Það var gaman að feröast út í heim, það gat veriö skemmti legt, þegar maður var heil- brigður en þegar maöur var veikur greip heimþráin um sig og gerði mann órótt í geöi. Tíminn sniglaðist áfram og liún hafði höfuðverk svo aö hún gat ekkert lesið. Frú Car ey var önnum kafin en heppn aðist þó stöku sinnum að skjóta upp til hennar bakka ineð mat. Hr. Franklin hringdi á hverjum degi. En Jón hringdi ekki. Jón lét ekki sjá sig. Það þótti henni verst. Samt Opinbert uppboð verður haldið að Fríkirkjuvegi 11, hér í bænum, | miðvikudag 21. maí n.k. kl. 1,30 e:h. eftir beiðni I sakadómarans í Reykjavík. I Seldir verða alls konar óskilamunir, svo sem reið- 1 hjól, fatnaður, töskur, lindarpennar, úr o.fl. Greiðsla fari fram við hamarshögg. Borgarfógetinn í Reykjavík SlllllllllUIIIIIIIIlIIIIIIIIIIIMlIIIIinilllllllIillllIIIIIIIIIIIIIIIIIillllllllllUIIIIIIIIIIIIIiHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIllllllN sem áöur hélt hún áfram að Klöru. Hann hafði næstum = segja vlð sjálfa sig að þaö væri bezta lausnin á málinu. Það mundi lækna hana af hinni vonlausu ást. Og heppn aðist það ekki mundi hún læknast af ástinni þegar hún færi frá Washington. Hún var að þvi búin að skipuleggja allt saman. Þegar hún var komin til Englnds gæti hún ákveðið hið síðarnefnda þegar hann frétti um veik- indi hennar. Hann leit í kringum sig og sagði: — Þetta er skemmtiiegt lítið herbergi. Hún hló. — Það er fallegt af yður aö segja það en í hreinskilni CS I Aðalfundur 3 SÖLUSAMBANDS ÍSL. FISKFRAMLEIÐENDA verður haldinn í Reykjavík, mánudaginn 2. júní 1958. — Dagskrá samkvæmt. félagslögum. 3 Stjórn Söfusambands ísl. fiskframleiðenda 1 1 iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiH íi = | Aðalfundur I | Svifflugfélags íslands j verður haldinn í dag, sunnudag, 18. maí kl. 2 | 1 síðdegis í Aðalstræti 12. | | Stjórnin I I 1 iiii]iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimnniiBg»n» Bændur Þeir, sem hafa hugsað sér að fá blásara hjá okkur 1 fyrir sumarið, eru vinsamlegast beðnir að gera 1 pantanir sem fyrst, þar sem ekki verður hægt að I smíða mikið fram yfir pantanir. K E I L I R H. F. Símar 34981 og 34550. ■HHMiiiitiiiiiniBniniiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimnnimiiiiiiiuffiHnHH Sigríðar-kaffi ( Stjórn Minningarsjóðs Sigríðar Halldórsdóttur 1 efnir til kaffisölu í Góðtemplarahúsinu í dag 1 kl. 3 e. h. Reykvíkingar, drekkið síðdegiskaffið í I.O.G.T.- = húsinu. 1 Stjórnin Í B s ommiiiini aiiiuiiiiiiiiiuiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiuiiiiniimiutniiiiHi slitið trúlofuninni, þá mundi sagt ei hræðilegt. A.m.k, það ekki vekja eins mikla at- er hrseðilega emmanalegt hygli og hefði henni verið slit ' eina- ið stuttu eftir að þau hefðu Bújörð Hún beit í vörina á sér. ÞaÖ opinberað hér. Og trúlof unin'!iaí<11 ^?1 veriö ætlun liaföi þó haft þau áhrif sem^™ h^.sef|a Þetta ,e11 il var ætlast. Svo virtist sem síðustu aö hún hafði hr Franklm og kona hans ekki getaö stmt si Hún hefðu sætzt. Og þa væn betra fyrirleit sjálfa sig fyrir það> þegar hof skildu þau Kloru hún hafði aldrei tað af_ og Jón. Svo lengi sem hun þorið fólk vissi að ekkert tækifæri var til að sjá hann eða heyra rödd hans . . . Þetta kvöld — fyrir klukku stundu — hafði maður nokk urgengið að dyrunum á her- bergi hennar og drepið á dyr. Eitt andartak gat hún engu svarað, svo áköf geðshræring sem reyndi að vekja samúð annara. Hafið þér verið einmana? spurði hann titrandi röddu. Elsku bezta, ef ég hefði vitað það. En hann tók sig á. Er Carfew farinn á braut? — Það, það veit ég ekki. Henni hafði ekki komiö til greip hana. Loks gat hún stun hugar fyrr en nú að Carfew ið upp: „Kom inn.“ Hún hélt'gæti verið fluttur á brott en fst um lakið svo að hnúar hennar hvítnuöu. En maðurinn var Albert Ashton. Hann opnaði dyrnar og kom inn fyrir dálltið vandræða- legur. Hann hélt á stórum rósavendi — ljósrauðum rós- um. tilhugsunin um það kveikti nýjan vonarneista í brjósti hennar. Þaö gat verið skýring in á því hvers vegna hann hafði ekki komið. — Vitiö þér þaö ekki, endur tók hann varfærnislega. Hún vissi að hún hafði talað af sér. Hún varö að Stórjörð með hlunnindum í þjóðbraut í Mýrasýslu | fæst til leigu í næstu fardögum. Ekkert eftirgjald. I Til mála kemur að selja leigutaka hálfa jörðina § undir nýbýli. Aðeins menn vanir búskap koma I til greina. Tilboðum sé skilað til Tímans fyrir 1. | júní merkt „Bújörð“. liiiuiiiiiiiiiiimiiiniiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiumiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmmiiwl Telpukápur 3 í mörgum litum á 1—12 ára Póstsendum. — Sími 17585. VALBORG AUSTURSTRÆTI 12 — Mér þykir leitt að heyra hafa taumhald á tungu sinni. að þér skulið hafa verið veikar En það var erfitt að gæta sagði hann. Franklin sagði þess þegar maður var með Rafmyndir hf. Lindarg. 9a, sími 10295

x

Tíminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.