Tíminn - 11.06.1958, Qupperneq 4

T IM I N N, miðvikudaginn 11. júní 1958,
'4
Undanrás fyrir fegurðarsamkeppni
í vetur hefir farið fram
I fegurðarkeppni í gamla
I Iðnó á hverju laugardags-
i kvöldi. Kosin var fegursta
. stúlka kvöldsins í hvert
* sinn, en á laugardaginn var
fóru svo fram allsherjar úr-
slit, er keppt var um titil-
inn fegursta stúllca vetrar-
ins. Til úrslita kepptu fimrn
! 'stúlkur; en þrem þeirra
verður líklega boðin þátt-
taka 1 fegurðarkeppninni 1
’ Tívólí, sem fram á að fara
um næstu helgi. Það ma
því kalla þetta nokkurs kon-
ar undahrás fyrir alisherj-
arkeppnina um ungfrú ís-
land í ár, og til nokkurs
er að vinna, því að verð-
laun verða veitt fimm efstu
stúlkunúm í þeim keppni,
þar af fá fjórar þeirra ut-
anfarir að launum. Og svo
er Langafjara auðvitað
framundan fyrir þá hlut-
skörpustu. Vér ræddum
andartaksstund við þrjár
þeirra, sem efstar urðu í
Iðnó-keppninni.
ADALHEIÐUR
— maður er mæl'dur út
Fegursta stúlka vetrariris var
kosin Aðalheiðnr Þorsteins-
dóttir, 17 ára. Hún dansar í
Þjóðleikhúsinu í „Kysstu mig
Kata“.
— Ég er ekkert feimin I Þjóð
leikhúsinu, en þarna, þegar allir
glápa og mæla mann út — það
er miklu verra. Ég veit ekki
hvort ég fer í keppnina — jú,
kánnské, og þó — guð, þú mátt
alls ekki skrifa að ég ætli í
• keppnina —nei, ég fer ekki —
það er svo agalega asnalegt að
skrifa svoleiðis. Þú lofar að
skrifa ekkert mn það — og svo
er kannske allt öðru vísi í Tív-
ólí en það var í Iðnó, og ....
Aðalheiður hefir ýmisleg't
fléira að segja oss, m. a. það,
að uppáhaldssöngvarinh hennar
sé Presley og hún sé 55 kíló á
þyngd — vér bætum því við, að
ómögulegt er að segja annað
en hún samsvari sér vel.
Fólki finnst það
kannske asnalegt
— Ég sé svo eftir að hafa
sagt já, segir Sigrún Eyjólfs-
dóttir, sem hlaut annað sætið,
— en ég verð víst að fara. Ann-
ars fannst mér ekkert voðalegt
' að standa frammi fyrir mörgu
fólki, ég varð ekkert mikið
nervös fyrr en eftir á. En það
er kannske ekki að marka —
ég þekti svo marga á dansleikn-
um í lðnó — það getur orðið
helmingi verra í Tívólí.
Vér fulivissum ungfrúna um
að það sé miklu verra að standa
'y • X;.

GUMUNDUR JÓNSSON
— léttur á velli og léttur í lund
Ljósmyndir. TÍMTNN
framnii fyrir þeim, sem maður
þekkir.
— Svo held ég að fólki finn-
ist þetta svo asnalegt. Haldið
þið það ekki?
Nei, nei, segjum vér ákveðn-
ir, og koinumst að því við frek-
ari yfirheyrslu, að Sigrún hefir
dvalið í Englandi í 8 mánuði og
talar þó iiokkuð í ensku, lærði
líka kjólasaum, sem er eitt af
hennar helgustu áhugamálum.
Svo vinnur hún í Opai og
kveðst snáíða óhemju af þvi
sæigæti — það er greinilega
ekkert fitandi, þvi að Sigrún
trúir oss fyril’ því, að hún sé
ekki nema 52 kiió.
SIGRÚN
— verð víst að fara
HALLDÓRA
— jesús minn, fer ekki fet
Jesús minn, ég fer ekki
Haukur Clausen, tannlækn-
ir, lánar vinsamlegast aðstoðar-
stúlkuna sína í tvær mínútur.
Stúlkan er Haldóra Fiíippus-
dóttir, 17 ára gömul yngismær,
sem varð númer þrjú í Iðnó og
tekúr ef til vill þátt í fegurðar-
samkeppninni í Tívólí.
— Jesús minn, ég ætla ekki
að fara í keppnina. Ég er toúin
að senda afsvar fyrir löngu. Ég
ætla sko ekki að fara að gera
mig að atlllægi. Ég færi kann-
ske, ef ég væri örugg um að
komast í úrslit, en já,
kannske myndi ég gera það,
en
Fyrir hönd aðdáenda fagurra
stúlkna vonum vér að Halldóra
reyni sitt ýtrasta til að hrépþa
koslnaðai’lausa utnför í sumar.
Venusarmálið
Og vér ráðumst á Einar Jóns-
son, forstjóra Tívólí, sem er
einn aðal hvatamaður fegurðar-
samkeppninnar.
— Keppnin verður um helg-
inaa — við frestum henni ekki
nema í heiii rigningu,. Það iiéf-
ir aldrei gengið jafn vel og í
ár að ná í stúlkur, keppa lík-
lega tólf alls.
Og hvað Vili hann ségja um
stúlkurnar þrjár úr Iðnó-keppn-
inni?
— I-Iafa allar mikia mögu-
leika, og ég voiia, að þær taki
þátt. Ja, málið á þeim
nei, ég vil ekki gefa upp máiiti,
það er ekki rétt gagnvart hin-
HAUKUR MORTHENS og JÓN SIGURBJÖRNSSON
—syngjum dátt og dönsum
um .... en ég hefi mælt þær,
og allar hafa þær góð mál.
Hér var átt við Venusarmálið
svonefnda, þ. e. brjóstvídd,
mitti og mjaðmavídd. Það er
annars ekki amalegt að hafa
það starf að taka málin.
Einþáttunpr
Leikrit í einum þætti.
Svið: Traðarkotssund í fyrra-
dag.
Leikendur: Ilaukur Morthens
og Jón Sigurbjörnsson.
HAUKUR: Já, ég er á för-
um. Fer til Kaupmannahafnar
á fimmtudag til að syngja inn
á plötur og þaðan til Svíþjóðar.
Strákarnir (hljómsveit Gunn-
ars Ormslev) koma sennilega
á eftir mér á laugardag eða
eftir helgi. Við verðum á fJakki
um. Svíþjóð í sumar, spilum í
Fólkapörkunum. í ágúst förum
við alla leið langt norður fyrir
heimskautshaug — við ættum
að þola kuldann — allt kaldir
karlar.
JÓN (hugsi): Ja, ég .... ég
syng bara áfram í „Kötu“ ....
og á eftir? Bara róleglieit og
spekúlasjónir .... ekkert á-
kveðið.
TJALDIÐ
Létfur á sér
liann hoppar léttilega upp fi
strætisvagninn með fangið fulli)
af pinklum. Hann heOsar bros-
andi á báða bóga inn eftir vagli
inum, virðist þekkja annaR
hvorn niann, a. m. k. vestaiú
lækjar. Við ræðum um Vestur*
bæinn.
— Já, það er fínt að búa á
Kaplaskjólsveginum, K.R.-heina
ilið fyrir framan, sundlaugin:
verður skammt frá þegar þai’
að kemur, og öskuhaugarnir að
fara.
Og Guðmundur hoppar létti-
lega út úr vagninum á áfanga-
stað. Það er munur að vera létt-
ur á sér. En hversu léttua?
skyldi Guðmundur annars vera?
Vér fengum hann til að stíga
upp á vogina í Landssímahús-
inu og hér er rniðinn, sem vog-
in skilaði:
— Hvað, 125 og hálft ....
nei, þetta getur ekki verið rétt.
Nei, auðvitað, nú veit ég ástæð*
una — ég er nefnilega með svo
„þunga músik“ í töskunni.
í lífsSsætti!
— Það er munur að vera létt- ------------------
ur á sér, segir óperusöngvarinn Hinn kunni horgari, Pétur
Guðmundur Jónsson um leið og Hoffmann, hefir sótt í þriðja
giis — Borgin—Borgin — Borgin — Borgin — Bo
Það mun vera mein
ingin að breyta Ilót-
el Borg í allt að
100 herbergja gisti-
hús og hefir Al-
þingi samþykkt að
veita ríkisábyrgð á
láni, sem tekið verð-
ur vegna stækkunar
gistihúsins. Líklega
verður bætt tvelm
liæðum ofan á hús-
ið, og Ijósmyndari
vor, sem átti leið
þarna um í gær,
taldi sig geta sýnt
hvemig Borgin.
myndi líta út að
stækkun lokinni,
með því að klippa
saman mynþir. Ilér
er árangurinn — 7
hæða Borg.