Tíminn - 20.08.1958, Blaðsíða 9

T í M1N N, miðvikmlaginn £0. ágúsí 1958.
ifcis*fifiSfi58B------5gSBgaggga.£ S'S !!!B!!Si!S = s
íiliií llllillimiiiliil Pat Frank- 111111
II Herra
Pat Frank: _
c i

= = = = = 3
18. dagur |!|j|i
■ ■ s S é s : :
í höfuðið. Allt kvenfólk vlr'ðist
brjálað nú á tímum. Það er
fjöldinn allur af ungum stúlk
um úti við ströndina, sem
hefðu ekki viljað heyra nefnt
að eyðileggja líkamsvöxt sinn
með því að éignast börn, þeg-
ar þær gátu það fyrirhafnar-
laust með eiginmönnum sín-
um. Nú er annað hljóð í
strokknum, þegar það er ekki
lengur hægt.
Eg sagði Oscar að ég skyldi
bera ábyrgðina. Mér kom í
hug, að á blaðamaiinsferli
mínum hefði ég oft séð, hvern
ig aðrir menn báru byrðar
heimsins, en var nú sjálfur
orðinn ábyrgur fyrir æði
mörgu.
Það reyndist ekki sérlega
erfitt að finna skötuhjúin, því
að Adam gat ekki horfið spor
layst í mannfjöldann, eins og
ég hafði spáð. Dyravörður
hótelsins ■ minntist þess, að
Adam hafði tekið leigubíl til
Þjóöminjasafnsins. Jane
spurði: — Hvernig getur stað
ið á því? og ég skýrði lienni
frá hinni fornfræöilegu eð'l-
un Homers og Kötu.
Við héldum strax til suöur-
amerisku deildarinnar í safn-
inu. Þar sáum við, hvar Hom-
er og kvenmaðurinn sátu á
steinbekk; hið gullbrúna hár
hennar nam viö öxl hans, og
þau horfðu niðursokkin á eitt
hvað, sem virtist vera stórt
og skrautlega útskorið stein-
altari. Á veggnum fyrir aftan
þau hékk óhugnanlegt tré-
andlit með tveim vígtönnum,
sem voru nógu ferlegar til að
skjóta fullorðnu fólki skélk í
brihgu.
Eitt má Kata eiga. Hún
hafði ekki einungis fagurt
vaxtarlag, heldur vissi hún
lika upp á hár, hvernig hún
átti að klæða sig. Þessa stund
ina leit hún út, eins og hún
hefði verið kjörin beztklæddi
nemandinn af stúdentáhóp.
Eg man ekki nákvæmlega í
hverju hún var, en þa'ð var
eitthvað með breiðu belti og
fellingapilsi, svo að liún leit
út fyrir að vera menntaskóla-
stúlka með brennandi áhuga
á fornfræði.........
— Nei, góðan daginn, hróp
aöi ég til þeirra. — Ef þið
viljið vera út af fyrir ykkur,
þá gæti ég hugsað mér geð-
felldari staöi, þar sem ekki
eru slíkar ófreskjur.
Eg kinkaði kolli í áttina að
tréandlitinu.
Þau virtust ekki sérlega
hrifin af komu okkar. -— Eg
vona, að þú hafir ekki neitt
á móti þessu, Steve, andmælti
Homer. — Þú ætlar þó ekki
aö fara að leika Phelps’Smyt-
he nr. 2? SagÖirðu ekki, að
ég mætti gera allt, sem mig
langaði til?
— Aúðvitað, Homer, sagöi
ég róandi, — en láttu mig ein
ungis vita, hvað þú tekur þér
fyrir hendur. Þaö er ekki víst,
að allir sætti sig við það, að
þú farir út um hvippinn og
hvappinn, án þess að ég viti
neitt um það. Þá liði ekki á
löngu áður en þú kæmist að
því, að þér yrði veitt eftirför
af leyniþjónustunni, frétta-
þjónustunni, annarri deild
hersins og e.t.v. sjálfum Abel
Pumphrey — svo skelkaöur
gæti hann orðið.
— Okur var veitt eftirför,
sagði „kveikjan". — Eg er
handviss uni það.
— Okkur vár veitt eftirför,
— Er það satt?
— Já, enginn vafi, sagði
Homer.
— Afhverjum?
— Það veit ég ekki. Kata
tók fyrst eftir honum. Eg sá
hann ekki vel, en hann er
núna einhvers staðar í bygg-
ingunni.
— Kærið ykkur kollótt um
það, sagði ég, — ég skal kom
ast að þessu. Ef ekkert kem-
ur fyrir, fæ ég ekki séð, hvern
fjárann það kemur þeim við.
Það getur enginn haft neitt
á móti því, að þú fáir áhuga
á nokkrum ■ gömlum steinum
eða smurlihgum.
Jane Zitter var áhyggjufull.
— Það er undir því komið,
hver leiðsögumaðurinn er.
Eg veitti því eftirtekt, að
Jane og Kata störðu hvor á
aðra eins og tveir ókunnugir
kettir, og flýtti mér að kynna
þær. Því næst sagði ég: —
Jæja, hvernig gengur það með
fornfræðinar í dag?
— Við vorum einmitt að
ræða um Tezcitlipoca-þjóð-
söguna, sagði Kata,’ eins og
ekkert hefði í skorizt. Enda
þótt það sé ekki beinlínis
hægt að kalla hana þjóðsögu,
þar sem hún er á góðum rök-
um reist.
— Þaö hlýtur að vera
skemmtilegt viðfangsefni.
— Já, einkum þó fyrir
vesalings Homer, sagði Káta,
— þvi að.hann sér sjálfan
sig í hlutverkinu í anda.
Homer brosti með vörunum,
en augu hans v'oru angurvær.
— Já, það er ekki fjarri sanni,
sagði hann.
Sagan var þannig tilkomin
að ein af sérkennilegustu há-
tíðum Aztekanna var helguö
guðinum Tezcatipoca, guði
sköpunarinnar og frjóseminn
ar. Honum'var lýst sem ung-
um, fríðum karlmanni. Einu
sinni á ári völdu Aztekarnir
ungan mainf, sem átti að
tákna guðinn. í eitt ár lifði
hann í munaðj, ;[’aum og
gleði. Klæði háns voru úr dýr
ustu efnum, liann var dag-
lega baðaöur ,úr ilmvötnum
og blómum stráö fyrir fætur
hans, þar sem hann átti leið.
Konunglegir hirðsveinar þjón
uðu honum, og fólkið varpaði
sér til jarðar, er:það kom auga
á hann.
Pjórar fagrar yngismeyjar,
sem báru gyöjunöfn, voru
lagskonur hans ;— já fleiri, ef
hann æskti þess.
Þanhig gekk það til í eitt
ár, en í lok árs var farið með
hann upp á tind hæsta pýra- I
mida þeirra. Þar var hann1
lagður á blótstein úr jaspis,
— alveg eins og þnnan, sagöi
Homer.
Þar opnaði prestur í rauðri
skikkju brjóst hans, skar úr
honum hjartað með hníf úr
hraungrýti og hélt því á lofti
í áttina til sólarinnar. Líkama
hans var fleygt niður að rót-
um pýramidans — og síðan,
sagði Homer og hrollur fór
um hann, — og síðan átu þeir
■hann.
— Eg mundi nú ekki gera
mér rellu út af niðurlagi sög-
unnar, sagði ég hughreyst-
andi. — Þeir gætu kannske
fundið nokkur súpubein á þér,
en mér sýnist lítið um kótel-
ettur.
Kata hallaði sér upp aö
Homer. — Mér finnst hann
fullkominn, eins og hann er,
sagði hún. — Þið reynið bara
að fita hann, svo að þið getiö
notað hann í eigin augnamiði
— allir með tölu.
— Hafið þér nokkuð á móti
GF, ungfrú Riddell? spurði ég.
— Nei, ekki frá fræðilegu
sjónarmiði, svaraði Kata. —
Mannkynið verður líklega að
lifa áfram, enda þótt ég, —
hún gaut auga til Jane Zitter
— komi ekki alltaf auga á
tilganginn. En mér finnst
þetta ekki rétta leiðin né nægi
legt tillit tekið til tilfinninga
Homers.
Eg viðurkenndi að þetta
væri að mörgu leyti rétt hjá
henni. Því næst sagði ég: —
Au'ðvitaö er þetta ekki óþæg-
indalaust fyrir Homer. En get
ið þér hugsað yður nokkra
betri leið en GF til að ná til-
gangi okkar?
— Auðvitað get ég það!
sagði „kveikjan" ögrandi.
Eg sagöi, að við gætum tal
að um það síðar og mælti mér
mót við Homer til hádegis-
veröar. Við Jane héldum því
næst leiðar okkar og skild-
um þau eftir með áhugamál
sín í suður-amerísku deild-
inni.
Eftir hádegi fékk Jane mig
til að fara inn í skrifstofu
mína, 'meðan hún undirski’if-
aði ýmis skjöl. Sem sérstakur
aðstoðarmaður forstj órans
fyrir ÞEÁ hafði ég prýðilega
skrifstofu, og ég var mjög for
víða á öllum þeim bréfum og
símskeytum, sem höfðu borizt
á þeim fáu klukkustundum,
er ég hafði verið í Washing-
ton. Eg leit yfir nokkur þeirra
meðan Jane sat og skrifaöi.
Eitt bréfið var frá öldung-
adeildarþingmanni. Hann
óskaði mér til hamingju meö
stöðuna og vonaði, að hann
gæti veriö mér hjálplegur, er
frumvarp um framtíð ÞEÁ
kæmi til afgreiðslu í öldunga
deildinni. Smábending um,
að ÞEÁ gæti ekki haldið á-
fram að eilífu, samkvæmt for
setaúrskurði.
Hann hélt áfram, að margir
kjósenda sinna hefðu skrifaö
og spurzt fyrir um möguleik-
axxa á því að fá Adam-barn,
og hann var þeirrar skoðunar,
að taka ætti tillit til fylkis
síns, er fai’ið yrði að ræða
um forgangsréttinn.
Einnig var langt ábyrgðar-
bréf frá forseta tryggingar-
ráðs ríkisins. Hann byrjaði
á því að segja, að þjóðin stæði
á glötunarbarminum. Fólk
keypti ekki tryggingar, er
framtlðin væri óviss, eins og
nú Jvar ástatt. Ef þessu héldi
áfram, mundu þúsundir um-
boðsmanna verða atvinnu-
lausir, og það mundi skella á
dýrtíö, kreppa og öll trygg-
ingarstarfsemi lamast. Land-
6
^vv.sv.w.v.v.vv.v.v.vv.v.v.v.v.v.v.w.v.vww
I Blandaður fróðleikur ii
Þessi bókalisti hefir inni a'ð halda nokkrar bækur,
íslenzkar og þýddar, sem fást ekki lengur í bókaverzl-.
unum, og sumar orðnar fáséðar jafnvel í fombóka-
verzlunum. Af flestum þessara bóka getur Ódýra
bóksalan aðeins afgreitt 17—50 eintök. Verða því
pantanir afgreiddar nákvæmlega í þeirri röð sem þær
berast.
Ævisaga Mozarts, tónsnillingsins mikla, e. M. Ðaven-
port. Ib. 320 bls. kr. 65,00.
Rooseveit. Ævisaga eins merkasta og mikilhæfasta for-
seta Bandaríkjanna eftir hinn fræga ævisagnarit-
ara Emil Ludwig. Ób. 228 bls. kr. 40,00.
Frú Roosevelt. Sjálfsævisaga þessarar heimskunnu konu.
284 bls. ób. kr. 45,00. 1
Breiðdæla. Byggðarsaga og þjóðlegur fróðleikur úr
Breiðdal. Dr. Stefán Einai’sson og Jón Helgason
gáfu út. Ib. 330 bls. kr. 75,00.
Minningar úr Menntaskóla. Skráðar af fjölda þjóð-
kuiinra manna. Mai’gar myndir. Ób. 450 bls. kr.
70,00.
Ævisaga Bjarna Pálssonar landl. eftir Svein Pálsson,
með formála eftir Sigurð Guðmundsson skólameist-
ara. Ób. 116 bls. kr. 22,00.
Sigluf jarðarprestar. Saga klerka og kirkju á Siglufirði
frá dögum Grettis Þoi'valdssonar til Bjarna Þor-
steinssonar tónskálds. Ób. 248 bls. kr. 35,00. Ib.
kr. 50,00.
Lögreglustjóri Napóleons. Ævisaga eins slóttugasta,
gáfaðasta og mikilhæfasta stjórnmálamanns sem
Frakkar hafa átt, eftir snillinginn Stefan Zweig.
184. bls. í stóru broti. Margar myndir. Ób. kr.
32.00 Rex.kr. 50,00. Skinn kr. 75,00.
Gráskinna. Þjóðlegur fróðleikur og sagnir skráð af Sig-
urði Norðdal og Þórbergi Þórðarsvni. 2., 3. og 4.
hefti. (1. hefti uppselt) Bls. 428 ólo. kr. 60,00.
Þætir úr sögu Möðrudals á Efra-Fjalli, e. Halldór Stef-
ánsson, ób. 96. bls. kr. 10,00.
Tíu leikrit, eftir Guttorm J. Guttormsson skáld. Löngu
uppseld og fáséð. Ób. 238 bls. kr. 100,00.
Eðlislýsing jarðarinnar. Með 20 myndum. Útg. 1879.
Fáséð. Ib. kr. 60,00.
íslenzk annálabrot eftir Gísla Oddsson biskup í Skál-
holti. Ób. 132 bls. kr. 10,00.
Sagnakver. Magnús Gíslason safnaði. Munnmæli og
sagnir. Mjög fáséð. 34 bls. ób. ki\ 50,00.
íslenzkir sagnaþættir. Sérprentun úr Þjóðólfi 3. hefti.
Útg. 1910, 86 bls. ób. Fáséð. kr. 20,00.
Hestar, e. Daníel Daníelsson og Einar E. Sæmundsen.
ób. 120 bls. kr. 25,00.
íslenzkir hestar og ferðamenn, e. Guðmund Hávarðs-
son. Fjöldi mynda af hestamönnum og hestum
víðsvegar af landinu. 224 bls. ób. kr. 50,00. Fáséð.
í áföngum. Endurminningar hins þjóðkunna hesta-
manns Daníels Daníelssonar, 288 bls. ób. kr. 50,00.
Sonartorek Egils Skallagrímssonar. Útg. af Eiríki Kjer-
úlf með skýringum eftir hann. 34 bls. ób. kr. 10,00.
Reykjavíkurför: Gamansöm ástarsaga e. St. Daníelsson.
48 bls. ób. kr. 5,00.
Hrynjandi íslenzkrar tungu e. Sig. Kristófer Pétursson.
Merk bók um íslenzkt mál. 440 bls. ób. kr. 60,00.
Barnið. Bók handa móðurinni e. Davíð Sch. Thorsteins-
son. Margar myndir. 144 bls. ób. kr. 10,00 ib. kr.
15,00.
Heilsufræði hjóna e. Kristiana Skjerve. Dýrleif Ái’na-
dóttir cand. phil. þýddi. 116 bls. ób. kr. 20,00.
Heilsufræði ungra kvenna e. sama höfund. 128 bls. ób.
kr. 15,00. ib. kr. 20,00.
Kærleiksheimilið. Hin fræga skáldsaga eftir Gest Páls-
son (Prentuð sem handrit í 275 eint.) 66 bls. ób.
kr. 50,00.
Grasaferð. Eitt mesta snilldarverk þjóðskáldsins Jón-
asar Hallgrhnssonar. (Prentað sem handrit í 275
eint.) 42 bls. ób. kr. 40,00.
Hallgrímskver. Úrval úr andlegum og veraldlegum
skáldskap Hallgríms Péturssonar. Magnús Jóns-
son prófessor valdi. 190 bls. ib. kr. 25,00.
Klippið auglýsinguna úr og merkið X við þær bæk-
ur sem þér óskið að fá.
Nafn______________________________________
5
i

l Odýra bóksalan Box 196, Reykjavík |
VAW.V/.V.VV.VAVAV.V.V.V.V.V.V.’.V.V.W.W.VCÍ