Tíminn - 10.09.1958, Blaðsíða 9

r í M11N N, miSvikudagiim 10. septcmber 1958.
— Eggin eru tilbúin eftir
tvær mínútur, hrópaði Jane.
Eg- tók The Post og leit yf-
ir fyrirsagnirnar. Eg reyndi að
einbeita huganum að' því, sem
ég var að lesa en allt var í
þoku fyrir mér. — Væri ekki
betra, að þú færir að gá aö
Homer? stakk Maja upp á.
— Nei, ég held ekki, sagöi
ég. — Hann getur hafa gengiö
eftir einhverjum krákustígn-
um í garöinum, og við förumst
bara á mis hver viö ann-
an. Hann hlýtur líka að koma
þá og þegar.
— Helduröu það, vinurinn?
— Er eitthvað athugavert
við, að Homer gengi sér til
skemmtunar í garöinum?
Hann hefir iðulega gert það.
— Það er ekkert viö því aö
segja, bara ef hann kemur aft
ur.
Jane rétti mér disk, sem ég
setti á hné mér. Tvö egg á
smurðu, ristuöu brauði störöu
á mig eins og tvö, ásakandi,
gul augu. Allt í einu fann ég
ekki lengur til svengdar og
lagöi diskinn frá mér. — Væri
ekki rétt, aö þú færir út og
gáöir að honum, vinur ininn?
sagði Maja aftur. Mér geöj-
aöist ekki aö því, hvernig hún
sagði „vinur minn“. Þaö var
eins og hnífsegg væri brugðiö
á barkann á mér. Eg var ó-
ánægður með allt og alla þenn
an morgunn. Mér fundust all-
ir hlæja aö mér, sólin, fugl
arnir og grasið. Eg sá, aö
Jane virti mig fyrir sér.
Svitadropar voru á enni
hennar, og hún kreppti hnef
ana taugaóstyrk.
Eg stóö upp og sagði: —
Jú, það er víst bezt, aö ég
fari út og leiti að honum. Eg
klæddi mig í flýti, en fannst
ekki nauðsynlegt að hnýta á.
mig slifsi.
Eg gáði vandlega fyrir fram
an hótelið og niður eftir göt
unni. -Væri ekki skynsamleg
ast að bíða hans þérna? Þaö
var minnst tylft af götum
og stígum, sem lágu inn í
skemmtigaröinn á litlu svæði,
og hann hefði getað fariö
hvern sem var af þeim. Eg
dokaði við. Eg beið i fimm
mínútur. Nú gat hann komið
á hverju augnabliki. Rauða
hárið gat komið í ljós, hvenær
sem var. Eg rölti eftir Conn
ecticut Avenue, en sneri viö
og hélt í þveröfuga átt. Bak
við hótelið lá stígur gegnmn
garðinn, og ég hraðaöi mér
eftir honum. Eg hafði gengiö
um mílufjórðung, er ég nam
staöar. Þetta er heimskulegt,
sagði ég við sjálfan mig. Þetta
er kjánalegt. Sennilega er
hann nú þegar kominn heim,
og Jane og Maja sitja og
hlæja aö mér.
Eg gekk aftur til gistihúss
ins. — Vitið þér, hvort hr. Ad
am er kominn aftur? spuröi
ég dyravörðinn.
— Nei, hr. Smitli. Eg sá
hann fara út snemma i morg
un, en ég hef ekki séð hann
koma aftur.
— Hvert fór hann er hann
gekk út?
— Eg veitti því ekki at-
hygli. Hann gekk bara leiðar
sinnar.
— Hitti hann nokkurn?
—Látum okkur sjá. Nei,
hann hitti engan. Hann var
einsamall. Auðvitaö getur
hann hafa komið aftur í gegn
um annan inngáng. Kannske
hefir hann gengið framhjá
sundlauginni og farið inn þá
leiðina. Þaö er fljótasta leiðin
ef hann hefir verið úti i garö
inum.
— Auðvitað, svaraði ég.
— Þakka yður fyrir. Ef hann
hefir gengið sér til skemmt-
unar í skóginum, mundi hann
sennilega fara hina leiðina.
Senilega hafði hann því kom
iö á meöan ég beiö þarna
fyi'ir utan. Ef hann hefði kom
ið bakdyramegin, mundi dyra
vöröurinn þar væntanlega
hafa séð hann.
Eg gekk áð skrifborðinu og
spurði dyravörðinn, hvort
hann hefði séð hr. Adam í
morgun.
— Já, reyndar, hr. Smith,
sagði hann. — Eg sá hann um
níuleytið. Hann skildi eftir
bréf til yöar. Hann sagði, að
þér mynduð koma og sækja
það síðar. Hann teygði sig að
bréfahillunni, tók umslag og
rétti mér það, eins og þaö
væri ósköp yenjuleg’t umslag.
— Þakka 'yður fyrir, sagöi
ég og reyndi að brosa. Fóik
brosir alltaf, þegar dyraverð
ir rétta því bréf, enda þótt
þaö sé augiýsing eða reikning
ur. Eg stakk því í vasann og
fætur mínir báru mig að lyft
unni. — Fimmtú hæð, sagði
ég, eins og ekkerfc hefði i skor
izt.
Lyftudrengurinn sagði: —
Eruð þér ekki frískir, hr.
Smith.
— Ekki alveg,,. svaraði ég.
— Eg er ekki mjög lasinn, en
heldur ekki alveg frískur.
Eg stóð nú fyrii' utan dyrn
ar á 5—F. Eg hugsaði, að ef
til vill hefði ég gert mig aö
fífli. Kahnske væru þetta
bara nokkrar Tínur til aö láta
mig vita, að honum seinkaði.
Ef til vill væri :'vissara, aö
ég opnaði þáð, áður en ég
færi inn. Eg tók .þaö upp úr
vasanum og leit á það. Það
var umslag með.nafni gisfci-
hússins, og utan á það var
rissað Steve Smith. Eg var
engu nær. Eg hugsaði, að því
fyrr sem ég vissi, hvað í því
stóð, því betra, ef hann væri
stunginn af. Eg byrjaði aö
opna það, en stakk þvi aftur
í vasann. — Þú ert raggeit
sagði ég við sjálfan mig. Eg
tók þaö aftur upp úr vasanum
opnaöi hurðina og gekk inn
í 5—F.
— Hann skildi eftir —
— Hann skildi e ftir —
þaö var bréf til mín niðri hjá
dyraverðinum, Eg reyndi aö
opna það, en þaö fór allt í'
handaskolum.
— Láttu mig fá það! hróp
aði Maja. Hún reif af mér um
slagið, lét hvassa þumalfing
ursnöglina renna undir það
og opnaði það vandkvæöa-
lust. Innan í var pappírsörk,
sem var skrifað á báðum meg
in. Hún breiddi úr henni á
boröinu, og ég las yfir öxl
hennar. Homer hafði skrifað:
— Kæri Steve!
Vinsamlegast skoðaðu þetta
sem kveðju mína til ÞEÁ. Sam
kvæmt stjórnarskránni og öðr
um lögum, ber mér jafn rétfc
ur og öllum öðrum til að segja
af mér og geri það hér meö.
Mér þykir þetta mjög leitt,
því að ég veit, aö það mun
valda þér ýmsum óþægindum.
Þú hefir reynzt mér sannur
vinur, og þú mátt trúa því,
að mér þykir fyrir því aö
koma þér í bobba, eir ég er
viss um, að þú greiðir ein-
hvern veginn úr flækjunni.
— Eg skal segja þér sann
leikann, því þú munt fljót
lega komast að hinu sanna,
hvort eð er. Eg fer burt meö
Kötu. Við förum saman og
komum ekki aftur. Eg hef
reynt, að gera skyldu mína,
og ég mundi ekki hafa verið
þessu eins mótfallin, ef Fay
Knott hefði ekki orðið fyrir
valinu sem fyrsta móðirin.
Þá var mér öllum lokið. Kata
vakti lika athygli mína á þvi,
aö vel gæti verið, að fyrsta GF
barnið erfði verri eiginleika
mína og Fay Knott, og mér
finnst það vafasöm ráðstöfun
aö leggja slíkt á heiminn.
Eg hallast að skoðun hr.
Pogeys, að réttasfc sé, að heim
urinn liði undir lok. Og þar
sem hann á að tortímast
hvort sem er, því þá að
lengja kvalirnar?
Mér þykir sárt aö yfirgefa
Mary Ellen og Elanor litlu, en
nægir peningar eru eftir
handa þeim. Eg held, aö Mary
Ellen muni skilja, að eina von
mín til að öðlast hamingjuna,
var að draga mig í hlé og fara
burt meö Kötu. Hún er sú
eina, sem hefir hugrekki til
að hjálpa mér. Vertu því sæll,
Steve. i
Homer.
P. S. Berðu Maju og Jane
kveðu mína.
Eg tók símatólið. — Hvert
ætlarðu aö hringja? spuröi
Maja.
—Nú er nóg komið! sagði
ég. Eg held, að ég hafi mælt
þetta gremjulaust og mjög
ákveöið. — Eg hef fengið nóg
af þessu ,og nú hringi ég til
flugvallarins, og við förum
strax til New York. Við drög
um okkur í hlé i „Smith-bás
inn“ og látum sem ekkert hafi
í skorizt.
Maja þreif af mér símtólið
og lagði það á símann. — Nei,
þú gerir það ekki! sagöi hún.
— Þú getur ekki gert það!
Þú ert ábyrgur, Steve. Eg fer
frá þér, ef þú rennur af hólmi
nú. Eg sver það. Eg skil sam
stundis viö þig
Jane las bréf Homers til
enda. Það titraöi í hendi henn
ar og hún féll hljóðlaust nið ,
ur á gólfið. — Þarna séröu,1
hvaö þú hefir gert, sagði
Maja. — Það hefir liðiö yfir
hana. Náðu í bíautt hand-
klæöi og hugsaðu þig síðan
tvisvar um!
11. kafli.
Eg hafði það ósjálfrátt á
tilfinningunni, að bezt fyrir
mig væri aö hverfa af hótel
inu þegar i stað, en þaö kom
auðvitaö ekki til greina. Eg
hringdi því fyrst til ÞEÁ og
spuröi eftir Abel Pumphrey.
Kostakjör
Veljið að eigi nvild úr neðantöldum skemmtibókum. |
| Afsláltur fer eftir því hverju pöntun nemur, eða: 200 i
1 kr. 20% afsl. 300 kr. 25% afsl. 4—500 kr. 30% afsl. |
Útlaginn. Pearl Buck. Hugstæð og hrífandi skáld- g
| saga um ást og baráttu. 246 bls. ób. kr. 24,00, ib. kr. |
| 34,00. |
Ætf jarðarvinurinn, e. Pearl Buck. Ein bezta og vfð- i
1 lesnasta saga þessarar frægu skáldkonu. 385 bls. ób. I
| kr. 37,00. |
Borg örlagana. Stórbrotin ástarsaga e. L, Brom- =
| field. 202 bls. ób. kr. 23,00. |
Nótt í Bombay, e. sama höf. Frábærlega spennandi E
| saga frá Indlandi. 390 bls. ób. kr. 36,00.
Dalur örlaganna. Heimsfræg og ógleymanleg skáld- I
| saga e. M. Davenport. 920 bls. ób. kr. 88,00. |
Ævintýri í ókunnu landi. Sönn frásaga um mann |
| sem dvaldi langdvölum meðal villts og framandi þjóð- I
= flokks. Margar myndir. 202. bls. Ib. kr. 28,00. |
Njósnarinn Císeró. Heimsfræg og sannsögúleg njósn- |
| arasaga. 144 bls. Ib. kr. 33,00. |
Á valdi Rómverja. Afar spennandi saga frá tímum I
| Forn-Rómverja. 138 bls. ib. kr. 25,00.
Leyndarmál Grantleys e. A. Rovland. Hrifandi, róm- 1
§ antísk ástarsaga. 252 bls. Ób. kr. 25,00. |
Dularfulla stúlkan. Óvenjuleg og heillandi ástarsaga |
E e. Rowland. 162 bls. Ób. kr. 14,00. |
V>6 sólarlag, e. A. Maurois. Ein vinsælasta saga þessa 1
s fræga höfundar. 130 bls., ób. kr. 12,00.
Smyglararnir frá Singapore, e. M. Toft. Spennandi |
| verður ógleymanleg. 226 bls. Ób. kr. 15,00. |
| leynilögreglusaga. 130 bls. Ób. kr. 12,00. |
| Ástin sigrar allt, e. H. Greville. Ástarsaga, er öllum |
Kafbátastöð N.Q. e. D. Dale. Njósnarasaga, viðburða- E
| rík og spennandi. 140 bls. Ób. kr. 13,00. i
| Hríngur drottningarinnar af Saba, e. R. Haggárd, 1
| höf. Náma Salomons og Allans Quatermain. Dularfull og |
| sérkennileg saga. 330 bls. Ób. kr. 20.00. |
Örlaganóttin, e. J. E. Priestley. Sagan ber snilldar- |
| handbragð þessa fræga höfundar. 208 bls. Ób. kr. 14,00. E
Í Klippið auglýsinguna úr blaðinu og rnerkið x við þær bækur i
i sem þér óskið að fá. 1
Undirrlt.... óskar að fá þær bækur sem merkt er vi> jj|
E f auglýsinga þessari sendar gegn póstkröfu. i
Í Nafn .................................... =
§ Heimili ................................................................... |
E —Ulmin—Hmmmniiiiiiiiiimiinnnmiminumiinn—Hi =
Ödýra bóksalan, Box 196, Reykjavík.
imiiiiiiuiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiuuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniHiiiiuiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Starfsstúlkur
B
vantar að Núpsskóla í Dýrafirði. Hátt kaup.
1
Dppiýsingar gefur skólastjórinn.
s
g
9*BBœiBEfiHB»BimumiaiimniiunmimBinmiimiiimiiiiiiiiiiiinimiimmiuimimi«a
Eiginmaöur minn,
Jón G. Guðmann,
er andaðist 3. þ. m., veröur jarðsunginn frá Akureyrarkirkjw,
fimmtudaginn 11. þ. m. kl. 2 e. h. Kveðjuathöfn frá heimin híns
látna hefst kl. 1 e. h.
Guðlaug Guðmann,
börn og tengdabörn.
Hjartans þakkir faarum við öllum þeim, fjær og nær, er auð-
sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og útför
Guðmundar Einarssonar,
Lönguhlíð 13.
Sérstakar þakkir færum við vinum og samstarfsmönnum hans í
Arnarhvoli og stjórn og meðlimum Breiðfirðingafélagsins.
Guð blessi ykkur öll.
Gunnjóna Jensdótfir
og vandamenn