Tíminn - 13.09.1958, Blaðsíða 4

4
TÍMINN, laugardaginn 13. septembcr 1958.
Tízkukóngurlnn Christian Dior, sem lézt fyrir um ári síðan, sést hér ( hópi sýningarstúlkna sinna, en þaer högnuðust líka vei á hinni sibreytilegu tízku.
Dior-fyrirtækið stendur höllum
fæti — St. Laurent kallaður í her-
inn — ellefu ára harðstjórn
lína" þrisvará öld — „heimafízka
legt steðjar þessa dagana að fyrir- erísltir iðjuhöldar keypt
félk hafði ekki peninga til að Hvað veldur þessum samdrætti?
kaupa nema rétt hið nauðsynleg- „Coco“ Chanel, sem átti sinn
asta. Þá voru pilsin stutt og þátt í að skapa hina flötu tízku
blússurnar þröngar. Dior breytti áranna kringum 1920, segir: Tízk
þessu, kom með síðu tízkuna, an verður að vera ofurlítið
og var einmitt á hápunkti harð- heimskuleg, en kjiánasfeapurinn
stjórnar sinnar þegar pilsin voru má ekki verða meiri en svo, að
hvað síðust. Vefnaðarvöruverk- allir geti hugsað sér að eiga hann.
smiðjurnar, sem voru í þann veg- Slíka tízku og gjörbreytingu má
inn að loka, sakir þess hve lítið heldur ekki skapa nema þrisvar
seldist af efnum, komust í full- til fjórum sinnum á öld.
teikn- an §anS a nÝ- Bæði í Róm og
//nY
w
Kapphlaupið í tízkuheim-
íinum hefir verið háð án af-
iáts. En það er erfitt að
gjörbréyta tízkunni á hverju
úri, og þess vegna hallar nú
jndan fæti hjá tízkufyrir-
í'æki Diors heitins í París.
Irari svo „illa", sem jafnvel
car spáð í París, mun harð-
: fjórn tízkufyrirtækjanna
líða undir lok, því vissulega
utjórna þau kvenfótkinu með
iiarðri hendi.
’Fram að þessu hefir það verið
r fiður timi fyrir eiginmenn, þeg
£ii* tízkuhúsin í París, með Dior
i broddi fylkingar, komu með
. Iínu“ sína á haustin. Margir
nölduðu í móinn, þegar reikn-
íngarnir fyrir nýju „línuna"
áóru að segja til sín, en um síðir
Jétu þó flestir í minni pokann.
íilæs á móti
Nú virðast líkur til, að þess-
cm áhyggjum létti af eiginmönn-
r, m, að minnsta kosti hvað snertir
■ zkufyrirtæki Diors, því að ýmis-
tækinu, sem bendir til að það
muni neyðast til að draga saman
seglin. Höfuðpaur fyrirtækisins
eftir lát Diors, hinn ungi Yves
St. Laurent, sem hefir verið drif-
fjöðrin í tízkunni frá láti gamla
mannsins, á nú að gegna her-
þjónustu sinn tíma, eins og aðrir
ungir menn, og þykir vera búinn
að draga það svo á langinn, að
vonlítið sé að fá enn lengri
frest. Þá hefir Madame Eaym-
onde, hið kvenlega æðstaráð í
fyrirtækinu, orðið að hætta störf-
um sákir sjúkleika. í þriðja lagi
] er fjármálamaðurinn M. Ohastel,
| sem löngum var stoð og stytta
Diors þegar um var að ræða að
fá lán hjá vefnaðarvöruframleið-
andanum Marcel Boussac, látinn
fýrir nokkru síðan.
ingar Diors fyrir sem svarar 70 New York. voru gerðar ítrekaðar
milljónum króna á ári hverju. tilraunir til þess að ná yfirliönd-
En þessar upphæðir, ásamt öðr- inni f tízkunni, en það var Dior,
um þeim er tfyrirtækið fékk greidd sem vann sigur.
ar, voru samt smápeningar hjá
því, sem vefnaðarvöruiðnaðurirm Ekki ol heímskuieg
hagnaðist á Dior. Framleiðendur j Nú virðist þetta vera að breyt-
vefnaðarvara sfcöpuðu Dior, en í
staðinn hélt Dior í þeim lífinu.
ast aftur. Tízkuíyrirtæki, sem óð-
,Heimatilbúi8"
Samfcvæmt þessu hefir Dior-
tízkufyrirtækið gengið of langt
— en samt tekizt furðu lengi að
halda lifi í hinni 'síbreytilegu
tízku. Nú verður hins vegar senni
lega ekki gengið lengra. Markað-
urinn er að lokast, og það sem
Dior stóð á hátindi þegar síða tízkan ]
var í algleymingi
Dior áhrifalaus
Allt er þetta slæmt fyrir tízku-
fyrirtæki, en þó ’annað enn verra,
nefnilega að hin ameríska meðal-
kona, sem alls ekki hefir efni
á að kaupa dýra kjóla nema
endrum og eins, er hætt að verða
fyrir áhrifum af nafninu Dior.1 nn skyldu konur klæðast fötum blaÖamaður, herra húsmóöir
t __: a-'.-x -1 mnrS nvi n nMití**. ncf vicQiilPdn £ __«..._ .c..'. ___
Ellefu ára harðstjórn
Það var fvrir ellefu árum síð- hef.last sýningai á
an, 1947, að Dior tilkynnti, að norskri kvikmynd,
tir olht glampa í augum flestra verra er fyrir Dior-fyrirtækið,
kvenna er þau voru nefnd á að i Róm og New York eru menn
nafn, hafa orðið að loka. Meðal farnir að hugsa fyrir eigin „heimá
þeirra eru: Molyneux, Lelong, tilbúinni“ tízku. Takizt það, er
Worth, Paquin og Schiaparelli. tízkufyrirtæki Diors úr sögunni.
Húsbóndinn þvær bleyjnr, matreiSir
og þvær gólí - frúin blaðakona
Norsk gamanmynd í Stjörnubíói á vegum frú
GuÖrúnar Brunborg — Aukamynd í litum
tekin af syni GuÖrúnar
í byrjun næstu viku munu
nyrri
Frú
Þetta hefir í seinni tíð orsakað.
að peningarnir, sem koma inn
hafa rélt nægt fyrir afborgunum breyta
á lánum.
ar er í síórttm dráttum þetta:
Þegar Tore Haugen, sem er
blaðamaður við stórblað í Osló,
feemur aft'ur heim eftir ferðalag í
Bandaríkjunum, kemst hann
70 miiijórtir á ári
Þrjú undanfarin ár
hafa
am-
Sð iX1 °lVSleS - á VegUm frÚ Guðrúnar raun um; ^rbiaðam^ur
breyta all verule»a frt Brunborg- sem eins °§ kunn' byrjaður að starfa við blaðið. Það
því, sem áður hafði tíðkazt. Eftir Ugt er hefir sýnt hér kvik- er kona og heitir einnig Tore.
striðið hafði kvenfatnaðurinn myndir til ágóða fyrir noi'sk- Þ.au verða as-fangin við fyrstu
verið miðaður við, að sem minnst íslenzk menningartengsl. Frú 2™mLt Vlkum eftu’ að bau
efni færi í hann, vegna þess,
Guðrún bauð fréttamönnum
kynntust, eru þau gift.
Hveitibrauðsdögunum ætla þau
Myrkviði skólanna
Bandarísk mynd. Aðalhlutverk:
Glenn Ford, Vic Morrow. —
Sýningarstaður: Gamla Bíó.
f'ikill vöxtur er hlaupinn í fram-
leiðsiu svonefndra siðbótarmynda
í Hollywood, og er þær að finna
i öllum flokkum kvikmynda
Myrkviði skólanna er ein þessar-
kvikmynda og þjónar því hlu
verki að fjalla um tiltekið vand;
mál í unglingaskólum og hvað
iausn megi finna á því. Vand
;.nál sem þetta, er ókaflega staí
[ bundið, og held ég að mér sé (
bætt að fullyrða að það her.
ekki skólastofnanir að ráði nem
ú rojög takmörkuðum svæðun
eða svæði vestanhafs. Hins vega
er vandamáfið þess eðlis, að hæg
er að gera um það arðbæra kvit
iaynd; með öðrum orðum æs
mynd, þar sem öll hin umfang
ineiri og alþjóðlegri skólavand:
j.nál eru með þeim ósköpum gert
að varla er hægt að græða i
þeim sem kvikmynd. Ég vil þv
draga í efa, að formáli myndar
í.nnar sé réttur í feöfuðatriðum
Þetta, sem þarna er sýnt, er ekk
alþjóðlegt vandarnál sprottið ai
umróti síðustu styrjaldar, held
ur sérstakt íyrirbæri náteng’
jþeim borgum, sem ala með sé
uppsteitshópa fólks, sem ekki ei
vaxið úr grasi, hvorki andleg;
eða Iíkamlega.
(iíandamálið; agaleysið og virðingar
leysið, sem fjaliað er um í mynd
inni, er að engu síður staðreynd
ög það er farið manneskjulegum
höndum um það. Hlutverk kenn-
orans (Glenn Ford) er að sjálf-
tögðu aðalalriðið. Kennarar eru
uppalendur. Og eins og þetta
æskufólk hefur spillzt, eins hlýt-
ur að vera hægt að siðbæta það,
en það þarf menn til og slíkur
maður er einmitt réttilega uppi-
staðan í myndinni. Eftirtektar-
vert er, hve unglingarnir í mynd-
inni leika ve’l. Hafa þær fáu
bandarísku myndir, sem hér hatfa
verið sýndar um götu lýð, ein-
kennzt af sérstaklega góðum ieik
unglinganna. Þótt Vic Morrow sé
þarna ekki ýkja skemmtileg pers-
óna, er leikur hans engu að síður
með því betra sem sést á tjald
til íslendinga.
I.G.Þ.
að sjá þessa nýju mynd síð- að eyða í ró og næði í litlu hóteli
degis í gær og skýrði enn- úti á landi. Friðurinn er samt rof-
fremur frá tilgangi sýninga 11111 slrax f-vrsta inorguninn. Það
bessara Ier 111-11181111 Þeirra fra blaðinu og
1 ‘ j þau beðin að ná í nánari upplýs-
: ingar um fljúgandi disk, sem átti
Fiui blaðamaður — herra hús- að hafa sézt á þessum slóðum nótt
móðir er mynd í gamansömum dúr ina áður.
_________ _v u ______ og hefir vakið mikla athygli á Þau fara á stjá og fréttin reyn
inu. Sem betur fer er enn langt í Noiðuilöndum. M. a. er fyrir dyr- ist haifa við rök að styðjast. Með-
land að mynd eins og þessi höfði una að framleiða hana í S-víþjóð an Haugen fer heim til gisrtihúss-
með sænsku tali. Efni myndarinn ins og hringir til blaðsins, heldiu*
frú Haugen áfram fyrirspurnum
sínum. Iíún fær rækilega staðfest
ingu ó fréttinni, þegar fljúgandi
dislcur flýgur yfir og er okki sein
á sér að ná af honum mynd.
Það verður uppi fótur og fit,
þegar myndin birtist í blöðunum,
og verður frú Haugen til mikils
álitsauka. Hún er annars hagfræð
ingur að menntun og slcrifar grein
ar í blað sitt um hagfræðileg efni.
G-reinar þessar vekja mikia og vax
andi athygli, og frú Haugen verð
Ur brátt einn af fremstit sérfræð
ingum blaðs síns og flokks, sem
um þessi mál fjalla. Hún gefur sér
þó (íma til að eignast lítinn dreng,
en barnfóstru fær hún enga.
Vinnukonuleitin endar á því, að
Haugen telcur að sér að gæta bús
og barns, en kona hans heldui*
áfrarn fyrri störfum sdnum við
blaðið. Hiutverkunum er nú snúið
við. Haugen setur upp svuntu,
þvær bleyjur, lagar mat og skúrar
gólf. Frú Haugen aftur á móti tek
ur þátt í kosningabaráttu fyrir
flofek sinn og hefir engan tíma af-
lögu fyrir heimilið.
Daginn, þegar ár er liðið frá
brúðkaupi þeirra, vandar Haugen
sig sérlega vel með matinn, kaup
Framhald á 11. síðu.
Atriði úr kvikmyndlnnl: „FRÚ BLAÐAMAÐUR — HERRA HÚSMÓÐIR"