Tíminn - 24.12.1958, Síða 8

T í M1 N N, migviki.:<aginn 24. desember lí)58.
8
SOKKAR
F 8 AMIIIDSLA

Hlustið, fagnið
(l*ramXiaio < jiöu
kaupa og rekstrar síldarbræðslu-
skips. Ríkisstjómin skal jafn-
bliða þeirri fyrirgreiðsíu, sem
h.f. Hæring verður veitt til
kaupa á síldarbræðsluskipi, leit-
akt við að tryggja öilum íslenzk-
lun síldveiðiskipum sem jafnasta
aðstoðu til sildarlöndiuiár í verk-
smiðjuna.
Við meðferð málsins tók Éinar
Olgeirsson þetta fram:
Það er ekki meining mín að
leggja til að þetta verði fellt.
Lagaákvæðið var samþykkt
með samhljóða atkvæðum.
Þegar þetta gerðist og ákveðið
var að kaupa Ilæring, var Sjálf-
stæðismaðurinn Jóhann Þ. Jósefs
son fjármála og sjávarútvegs-
málaráðherra.
Eysteinn hafði ekki forustu
um þetta mál, iivorki á þingi né
í ríkisstjórn.
Af þessu má marka sannsögli
Þjóöviljans. Hann ér samur við
s!g: að skeyta hvorki um skömrn
né heiður í málflutningi.
Tilvalin jólagjöf
PYRIR BORN 00 FULLORONA
í 6ÚMMÍSTIGVÍL í SKÍ'PASKÓ 05 SIM INNISHÓR

Ræða Thor Thors
' •(Framnald af 6. slðuj
sem áður grundvallarreglan um 12
mílna fiskveiðilögsögu, sem Banda
ríkin gjörðu að tillögu sinni. Hin-
ar 45 sendinefndir, sem greiddu
atkvæði með 12 mílna grundvall-
arreglunni voru fulltrúar fyrir
geysllegum meirihluta mannkyns-
ins. Þessar staðreyndir æltu glögg
lega-og nægilega að sanna það, að
12: ;mílna fiskveiðireglan er ekk-
ert, sem af ósanngirni var fundið
upp af fslandi. Með þeim röksemd
um, sem ég hefi nú framborið,
stáðhæfum við, að þessi ákvörð-
un okkar brýtur ekki í bág við
alþjóðlegan rétt, enda eru þessar
reglur samþykktar og framkvæmd
ar af fjölmörgum þjóðum.
Þá er sagt við okkur: Þið megið
ekki gjöra þetta upp á ykkar ein-
dæmi ,en ég spyr, af hverju? Ef
30 þjóðir hafa fram til dagsins
í dag gjört þetta sama upp á sitt
eindæmi, hvernig er þá hægt að
ætlast til þess, að við eiiiir ættum
að foíða eftir allsherjar samkomu
lagi. Bg sagði áðan, að nókkrar
þjóðir hefðu mótmælt þessum að
gjörðum okkar. Allár lögðu þær
fram mótmælin á diploiíiatiskan
og kurteisan hátt, -sem sæmir við-
skíptum milli þjóða, sem virða
sjálfslæði hverrar annarral-. Allar
nema ein. Aðeins eih -^Bretar
áftur — lítillækkuðu sig með frám
íefði, sern brýtur í bága við stofn-
gkfá Sameinuðu þjóðanna. Eitt af
grundvallaratriðum sáttmála vors
er að finna 1 2. gr. 4. lið, þar sem
segir: „Öll ríki S.Þ. eiga í al-
þjóðlégum viðskiptum sínum aö
forðast að hóta valdbeitingu eða
beita valdi gegn landfræðilegum
yfirráðum og pólitísku sjálfstæði
annars rikis“. Það er freklegt brót
á sóttjnála hinna Sameinuðu þjóða,
er hin konunglegu brezku herskip
miða fallbyssum sínum á okkar
Iitítt varðskip í landhelgi vorri við
íslandsstrendur, og það er gjört
Í algjörri mótsögn við grundvallar
reglur og tilgang sáttmálans, mót-
sögn við þær hugsjónir, sem við
heyrum svo oft hátíðlega haldið
á lofti í ræðum okkar hér. Ef
brezku herskipin éru komin upp
að íslandsströndum fil þéss að
halda uppi alþjóðarétti og reglum
á úthafinu, eins og þeir sjálfir
segjá, þá vil ég spyrja, hvers vegna
sefldu Bretar ekki konúnglegan
flota sinn inn fyrir 12 miina tak-
imörk við strendur Rússíands? Eða
yfirlðitt inn fyrir landhelgismörk
sérfiverra hinna 30 þjóða, sem kom
ið 'hafa á frá 3—12 mílna land-
helgi? Er það svo, að núverandi
rikisstjórn Bretlands hafi tvehns-
konör mælikvarðp várðandi fram-
komu sína í alþjóðlegum viðskipt-
01111. éinn fyrix stórveldin og önnur
iönd, seto brezka ljónið óttast að
‘eirthverjti leyti, en annan fyrir hin
ar smæstu þjóðir, þaðan, Sem það
væntír engrar mótspyrnu. Satt er
það, að við höfum engin vopn til
að gaéta réttar okkar. Við getum
ekki rekið flota Henhar Hátignar
á brott úr okkar landhelgi. En það
er ioman faennar, já, jafnvel innan
hiona viðurkenndu og óumdeildu
3ja mílna takmarka, sem herskip
þeirra miða byssum sínum ó sjó-
mennina á varðskipum okkar, sem
eru að framkvæma sinn lagalega
rétt og leitast við að háldá uppi
lögregluvldi gegn sÖkudóigum,
sem eru staðnir að aíbrotum.
I sambandi við þennan tvöfalda
mælikvarða, má ég léýfa mér að
minna allsherjarþingið á það, sem
hinn virðulegi utanríkisráðherra
Bandaríkjanna, Mr. Dulles, varaði
ræðu, sem hann flutti hér í Aíls-
ræðu, sem hnn flutti hér í Alls-
herajrþinginu hinn 18. séptember
s.l. Þar sagði utanríkisi’áðherrann
orðrétt: ,,Samkvæmt þe3su er eng-
in samræmd regla um hollustu við
sáttmála okkar eða franikvæmd.
Það eru tveir mismunandi mæli-
kvarðar fyrir framkomu ríkja.
Bandarikin álíta, að þessi tvöfaldi
mælikvarði sé ósæmilegur grund-
vallartilgangi Sameinuðu þjóð-
anna, og hann sé ógnun við stofn-
tin okkaf, og við vérðum áð beita
okkur gegn þessu.“ Þetta voru orð
utanríkisráðherra Bandaríkjanna.
Það hefir verið minhzt á, að
þessi deila eigi að leggjást fýrir
hinn Alþjóðlegá Dómstól, éh ég
spýr .hérra fórseti, er það ékki
alveg einstætt og fáheyrt réttarfár
að miða bysstt á íhénii og bjóða
honum um leið að íeggjá máíið
fýrir dómstól.
Þetta brezka ævintýri er orðið
gritbroslegt. Brezkír togarár háfa
fyrifsklpanir uth að fiska inhan
landhelgi okkar. Fyrst vai- þeim
fyrirskipað að vera þar í 3 daga,
en núna sleppa þeir iheð 2 dágá,
livói't sem nokkur veiði ér eðá
engin, Hin broslega hlið málsins
skemmtir mönnum Vlða urh heim.
En frá okkar sjónarmiði er þetta
hryggilegt. Herskipin hafa í hót-
unum við landhelgisgæzlu okkar
og sjómenn. En samt sém áður
kennum við í brjósti um Breiana.
Það er okkur ekkert gleðiefni að
sjá fyrrverandi vini okkar vera
leidda út á slíkar villigötur af
þröngsýnum og síngjörnum ráðu-
nautum og að þeir skuli þess
vegna verða sér til athlægis hjá
andstæðingum þeirra. Það er einn
ig, að þessi hernaður, ef nota má
svo alvarlegt orð um slíkar gá-
leysislegar aðfarir, er þýðingarlaus
og óskynsamlegur. Lítið hafa Bret
ar enn kynnzt íslendingum ef þeir
halda ,að við munum gefast upp
fyrir fallbyssum þeirra. Aldrei.
Við íslendingar vonum, að almenn
ingsálitið I Bretlandi láti í Ijós
vanþóknun sína á þessu ógeðslega
vopnaglamri gegn lítilli þjóð, sem
er að berjast við að afla sér lífs-
viðurværis. Brezku þjóðinni væri
það vissulega ekkert ánægjuefni
ef þessa ævintýris yrði minnzt í
sögunni með þessum eftirmælum:
Aldréi hafa svona margir ráðizt á
svona fáa. Brezki flotinn á sér
sögu margra afreka og frækilegra.
Við skulum vona, að hann vilji
ekki varpa skugga á eigin frægð
með því að lengja þetta ófræki-
lega og ógnaiidi stjákl innan land-
helgi varnarlausrar og vinveittr-
ar þjóðar.
Við vonum nú það, að löngu áð-
ur en næsta áðstefna kemur sam
an, þá muni herskipin hafa horfið
á brott frá ströndum vorum. Þá
þegar rósemi er komin á í land
helgismálirtu, byggjum við vonir
okkar á því, að hin næsta ráð-
stefna lánist að Jeysa þau mál,
sem hennar bíða. í laganefnd þessa
þings voru bað meira en 40 sendi
nefndir, sem með beinum orðum
létu í ljós samúð sína með þjóð
minni og skilning þeirra á vanda-
máli okkar og aðgjörðúm. Fyrir
þetta viljum við þakka þeim mjög
innilega. Við erum í djúpri þakk-
lætisskuld við þær. Það er nu orð-
ið augljóst að nær allar þjóðir
heimsins vilja ná sanngjarnri og
réttlátri lausn á þessu máli, og þær
óska þess að koma á aljijóðlegum
reglum um þau tvö atriði, sem
nú bíða lausnar frá ráðstefnunni
í Genf. Við vonum að tíminn frani
að ráðstefnunni verði notaður til
að undirbúa jarðveginn fyrir slíka
lausn af öllum rikisstjórnum, sem
vilja láta gott af sér leiða. Við
muniun á okkar hæversklega hátt
fylgja slíkri stefnu.
Aðeins þetta að lokum, herra
forseti, varðandi hið hæltulega á-
stand við strendur vorar, er þess
enn að geta, að við íslendingar
höfum engin vopn til að vernda
okkur nema rödd okkar til mót-
mæla. Við ásökum Brela fyrir að
hóta með valdi og beita valdi, á-
sökurn þá fyrir samvizku þjóða-
anna. Við vitum að almennings-
álitið í heiminum stendur með
okkur. Við treystum því líka, að
réttlætið sigri ofbeldið.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
SPARISJÓÐSDEILD
vor verður lokuð dagana 30. og 31. des. n.k. «
vegna vaxtareiknings. ::
í|
Verzlunarsparisjóðurinn ::
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦'
------
GLEÐILEG JGLI
• ♦♦
Efnagerðin Stjarnan U
H i
Snyrtivöriiverksmiðjan Vera Simillion H
GLEÐILEG JDL!
Ofnasmiðjan h.f. \l
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^
JOLASPEGILL
(Framhald aí o síðu/
ur hálfan daginn að keyra um!
Þegar hér er komið sögu er-
um við komnir á leiðarenda,
svo að við borgum bílinn og
þökkum fyrir.
Sérstæð Siékabúð
— Eg er að hugsa um Við,
sem byggðum þessa borg. Hvað
kostar 'hún annars?
— Bókin kostar 140 krónur.
Við érum nefnilega staddir
í bókabúð Elliheimilisins ;og af
greiðslumaðurinn, Jón Jakobs-
son er að afgreiða einn vist-
manninn. Þetta er sennilega sér
stæðasta verzlun hérlendis, en
hún er aðeins starfrækt síðustu
tvær vikurnar fyrir jól til þess
að auðveida gamla fólkinu jóla
innkaupin svo að þáð þurfi ekki
að gera sér ferð í bæinh. Að
sjálfsögðu eru aðeins vistmenn
afgreiddir í verzluninni, enda
bækur og annað sem á boð-
stólum er á niðursettu verði.
Við spytjum Jón eftir því
hvérnig verzlunin gangi.
— Það eru að sjálfsögðu
mestmegnis bækur, sem við
höfum á boðstólum, en áuk
þess má nefna ýmisskónar
handávinnu sem vistfólkið' hef
ur gert. Handavinna Jiessi er
bæði falleg og ódýr og gefur
fólkinu sem hann .hefur unnið
einnig dálítinn skilding í aðra
hönd. Annars hefur þetta allt
gengið vei, og allir virðast
vera ánægðir með þessa ráð
stöfun!
Það er Elliheimilið s.jáift
sem hefur gengizt fyrir þvi að
þessi verzlun, sem sennilega
á engan sinn líka hérlendis
hefur verið sett upp fyrir jólin
undanfarin ár, og er gott lil
þess að vita hve vel hér hefur
til tekizt.
I þessum svifum ber rað
konu, sem biður Jón að pakka
inn fyrir sig sokkum sem hún
segist æíla að senda syni, sín-
um að jóiagjöf. Og við kveðj
um því og bjóðum gleðileg jól.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•