Tíminn - 10.01.1959, Blaðsíða 9

tÍMJHM'N, laugardagiun 10. janúar 1959.
9
Hífi fom
35
eftir sem áður, það veiztu, það
er sama hversu vel reynt er
að fela hann. Það er bezt að
horfast 1 augu við staðreyndir.
Meðan ég talaði horfði ég
á myndina. Hversu heimsku-
legt var ekki aö vera hrædd
vegna þessarar konu. Þetta
var aöeins minning. Þetta var
málverk af konu sem reikaði
enn um húsið í vofulíki og
mundi halda áfram aö gera
það þangað til mér hefði end
anlega tekizt að vinna ástir
Josslyns.
Þá, og aðeins þá, mundi
þetta. allt fyrir mér eins og IZÍV'f °S
það hafi gerzt í gær. j ~~ ' ^
Hún hristi höfuöið og staröi
á myndina.
Það er eins og hún horfi
á mig meö þessum hæönis-
auguin sínum, .muldráði hún.
Pyrst þetta stóð allt svona til þess að taka á móti þeim
lifandi fyrir hugskotssjónum og Júlía frænka leit á mig meö
— Hr. Harry. 1 Matty, hverng skyldi Josslyn hræðslusvip. Mig grunaði að
— Hún hefur þá sem sagt liúfa liðið er hann sá þessa hún héldi líka að Josslyn
hangið í málverkasafninu bansettu- mynd. hefði gifzt mér vegna barn-
einhverju sinni? — Hún var vond kona. Já, anna.
— Nei, hún hefur aldrei ver- það var hún. Eftir að þau gift Hún kyssti mig og svipur
ið þar. ust kom þessi listamaður hing minn hlýtur að hafa verið
. —; Hvernig veiztu það aö. Hann málaði mikið. Hún þannig, aö efi hennar hvarf
Matty? Það gæti verið að hún vildi að hann málaði mynd af sem dögg fyrir sólu, og
hefði verið þar fyrir mörgum sér í þessum klæönaöi. Eg hræöslusvipurinn á andliti
árum síðan . . . áöur en þú uian eitt kvöld þegar hún kom hennar sömuleiðis.
— Hvernig gæti það átt sér út úr herbergi sínu í þessu, að Fo. h f fráttil. „p_in
Hevrnig gæti það átt sér ég tók mig til og sagöi við þ~ S^eímþú gLaí'í
Nokkrum dögum seinna
komu þau Júlía og Jói í heim
sókn. Við Josslyn gengum út
hvað það er?
— Þið hafiö ákveðið dag-
inn!
— Þú ert sannarlega glögg.
Það stendur skrifað á
stað? hana: —- Eg voná aö ekkert
— Það eru áreiðanlega 100 sé að koma fyrir sem særa
ár síðan hún var máluð. mun herra Harry: — Hvaö
— Nei það held ég ekki. Það það aö vera? sagði hún.
eru ekki nema 3 eða 4 ár síð- — Þér gætuð fundið upp á
an. Já, 4 ár eru liðin síðan hún ýmsu, sagði ég. Hún skellihló.
átti heima hér og gerði lífið Þegar ég horfi á myndina andlitum ykkar.
að hreinasta helviti fyrir núna, þá finnst mér ég næst- — Er svona auðvelt að sjá
herra Harry. j um heyra hlátur hennar. — það? Já, við höfum ákveðið
— Matty! Þú átt við aö . . .' Aumingja-Matty gamla, sagði að gifta okkur í byrjun apríl.
— Já, það er rétt! Þetta er bún. — Myndi það ekki vera — Þaö er dásamlegur árs-
góð hugmynd að þú hættir að tími.
I sletta þér fram í það sem þér — Það finnst okkur líka.
kemur ekki við! Svo sigldi hún Hvernig líður þér annars? Þú
framhjá mér. í hvert sinn sem ert dálítið þerytuleg útlits.
ég sá hana í þessum klæðnaði — Eg hef það ágætt.
Ertu hamingjusöm?
— Já, það er ég frænka.
— Á meðan Josslyn sýndi
hún. Móðir barnanna og eig-
inkona Harrys.
— En .... klæönáöurinn .. ?
—. Hún notaði hann ein-
hverju sinni á grímudansleik,
Myndin var máluð af henni á leið til málarans, þá brosti
í þessum klæðnaði, vegna þess hún til mín . . . hæddi mig.
aö allir sögðu að liann færi — Eg man eftir kvöldinu
henni sérstaklega vel. j þegar hún sagði Harry að hún Jóa staðinn, fór Júlía frænka
Nú tók ég aö skilja. Kann- væri oröin leið á honum. Hún með mér inn. Eg sýndi henni
ske hafði Alan þekkt móður var í þessum kjól þá. Eg er öll herbergin og þegar við kom
sina aftur. Hann sagði þaö viss um að hún gérði þaö að um inn í barnaherbergið tók
ekki, en ef til vill dró mynd- yfirlögðu' ráði. Hún vildi hún strax eftir málverkinu
in af þessari konu hann áö luinna hann á þáð aö hún
sér, án þess að hann vissi hver hafði verið í þessum sama kjól
hún var. Ef hún var móðir kvöldið sem hún sleit trúlof-
barnanna þá var hún einnig uninni með Josslyi). Það er til
konan sem Josslyn hafð elsk- fólk, sem hefur gaman af slik
að. um kvikindisskapi Hún var
Mig svimaöi og ég fann að
blóöið steig til höfuðs.
— Eg mundi ekki hafa látið
þig fara með liana hingað
niður ef ég hefði verið hér,
hélt Matty áfram. — Ef ég
væri í þínum sporum þá
mundi ég setja hana aftur á
sinn stað.
— En hvað á ég að segja
við börnin?
— Þau gleyma því. Börn eru
svo fljót aö gleyma.
Eg hristi höfuöið.
— Eg man vel eftir henni
í þessum k.iól. Hún leit líá-
kvæmlega eins út og hún er
á myndinni. Það lítur út fyrir
að liún ætli að fara að segja
eitthvað, ekki satt? Þau höföu,
dansleik hérna ....
— Eg man svo vel eftir því.
Allir gestirnir voru farnir og
þau stóöu hérpa í salnum. Eg
stóð i stiganum og horfði á
þau. Það kann að vera að þú
segir að ég hafi ekki haft rétt
til þess, en mér fannst strák-
arnir alltaf vera sem mínir
eigin synir, og mér fannst ég
hafa rétt til þess að vita um
allt sem bjátaöi á. Hún var
vond kona! Þetta var sama
kvöldið og hún sleit trúlofun
sinni með Josslyn og sagöist
ætla að giftast Harry. Þegar
dramatísk, já það var hún.1 anna.
sem hékk yfir arninum.
— Þetta er fallegt málverk.
— Hvað finnst þér um hana
Júlía frænka?
— Hún er mjög fögur.
— Þetta er móðir barn-
Hún elskaði þess þáttar leik'
araskap og vildi' vera mið-
púnkturinn í sorgarleiknum.
Henni fannst gaman að varpa
skugga á aðra þegar hún var
viðstödd. Þegar myndin var
máluð gekk hún með’ Elfridu.
Sérðu ekki svipinn á andliti
— Elfrida líkist henni. En
kjóllinn . . . fær hana til þess
að líta út . . .
— .... eins og tilheyri ann-
ari kynslóð! Þetta er grímu-
búningur.
— Mjög fallegur.
Júlía frænka svipaðist um
hennar? Það er eins og hún í herberginu. Eg var á undar-
sé aö segja: — Eg mundi ekki legan hátt fegin því að hún
vilja vera hér nú — en ég bíð skyldi ekki hafa frekari á-
aðeins eftir því aö fæða þetta huga á myndinni.
barn, og þá . . . fer ég burt! — Húsið er gjörbreytt, Sara.
— Eft-ir að þú hefur sagt Þú hefur gert kraftaverk.
mér þetta, sé ég eftir því aö — Eg ætla að breyta fleiru,
hafa farið meö myndina nið- vona ég.
ur- ! — Sara, þú ert hamingju-
— Farðu meö hana upp aft- Söm, er þaö ekki?
ur. Það verður áreiðanlega Eg sneri mér áð henni og
ekki gaman fyrir þig aö hafa mér til mikillar skelfngar
hana fyrir augunum á hverj- fylltust augu mín af tárum.
um degi. Öðrum mun áreið- Eitt augnablik fannst mér ég
anlega ekki heldur finnast vera orðin lítil stúlka aftur.
það skemmtilegt. gg flaug upp um háls henn-
— Hún er dáin nú, sagði ég. ar.
— Ef þú hefðir þekkt hana — Svona . . . svona, sagði
mundi myndin ekki hanga hér liún og strauk hár mitt. —
nú. Þú mundir hafa sett hana Þetta lagast allt saman. Joss-
í innsta skúmaskotiö uppi á lyn hefur aldrei verið jafn

Róterandi vélar 360 Amper
og
Transformatorar 260 Amper
verða til afgreiðslu í þessum mánuði.
Þeir, sem hafa áhuga fyrir þessum tækjum, vin-
samlegast hafi samband við okkur sem fyrst.

K. Þorsteinsson & Co,
Tryggvagötu 10. — Sími 19340.

Genst askrifendur
að TÍMANUM
Áskriftasími 1-23-23

loftinu ... þar sem hún mundi
hafa verið gleymd og grafin.
— Ef að maður er hrædd-
ur við eitthvað, þá held ég að
rétta lausnin á vandanum sé
hamingjusamur, held ég.
Eg beit á jaxlinn. Mig lang
aði til þess aö segja henni
frá öllum vandræðum mínum
frá konunni á myndinni sem
ekki aö ýta honum til hliðar. hann elskaði, segja henni
ég Sé þessa mýhd hér, sé ég Vandinn verður fýrir héndi hvernig mér fannst hún koma
Maðurinn minn.
Jón Brandsson, fyrrv. prófastur að Kollafjaröarnesi.
andaöist 8. þ. m.
Jaröarförin ákveöin síðar.
Fyrir hönd barna okkar, barnabarna og tengdabarna.
Guðný Magnúsdóttir. '