Tíminn - 04.02.1959, Qupperneq 4

A
TÍMINN, miðvikudaginu 4. febrúar 1959.
f | Frá Skákjiingi Sovétríkjanna:
! ' . . .
i
Hugði á hefndir gegn Bronstein, mann
inum, er ritaði „biblíu” skákarinnar
Freysteinn Þorbergsson, skákmeistari, skrifar
um 5.—8. umfer<$ á mótinu
Mós'kva 26. janúar 1959. 5. umferð
Tal—Keres . V2—V2
Petrosjan—Geller Vz—Vz
Jxleehmenoff—Pol úgaevsk V2 —•%
Averbach—Júlitmann Vz—Vz
Gáfeld—Tæmanoff 0—1
Bronstein—Holmoff %—Vz
'vásjúkoff—Korehnoj V2—V2.
Gvrgenidse—Hikitín Vz—Vz
jT úrmann—Spasský Vz—V2
Batíkoff—Krogíus
V2-
Tæmanoff einn kom ríkari heim
V r víking dagsins. Tefidi hann
i. ppáhaidsafbrigði sitt af Sikil-
< jarvörn. lék a6 í öðrum leik og
uáði snemma jöfnu tafli. Fram-
Ji.aldið tefldi hinn ungi meistari,
Gufeld frá Kíef, ekki sem ná-
i væmast, og er skákin fór í bið,
íiafði Tccinanoff .unnið peð, sem
f höndurn snillingsins réði úrslit-
tan.
Miklum vonbrigðum áhorfenda
Olli skákin Fúrmann—Spasský.
jiftir 17 leiki voru öll ófriðarský
{ lofti, en þá datt á dúnalogn.
Af óttanum einum s<emja menn
jafntefii í siíkum manndrápsstöð-
um.
Má vera að óánægja áhorfenda
ii. afi átt sinn þátt í þvj. að dóm-
rrar færðust undan að staðfesta
iTiðarsamninga þeirra Lútíkoffs
fig Krógíusra, skömmu eftir að
1 i.inn fyrrnefndi hafði fórnað peði
ýjTÍr góða staðsetningu manna
('iuna. Slíkar reglur gilda á þing-
f.uu, að jafntefli verður ekki sam-
í.ð snemma skákar án leyfis dóm-
o.ra. Fiiðarviljinn fann þó útrás.
jíeppenduL' þráléku skömmu síð-
ac.
Skemmtilegar voru skákirnar
Vasjukoff—Korchnoj og Gurgen-
íidse—Nikítín. í báðum komu fram
úlækjur, sem leiddu til þess, að
J vítur hafði tvo hróka gegn þrem-
ur léttum mönnum svarts. Hvor
ihefir betur undir þeimi óvenju-
í’.egu kringumstæðum, fer eftir
eðli aStrar stöóunnar. Korchnoj
j'.eysti yandann á þann hátt að
íijóða jafntefli, er hann var kom-
ixm í tímaþröng.
Tal valdi uppbyggingu gegn
(’arrashvörn Keresar, sem ekki
f'efur miklar vonir um frumkvæði,
)/að er staðsetningu biskups á f4.
Fóir og svo, að Keres náði fljótt
jofnu og vann peð, en Tal réði
yfir mun meira landrými er jafn-
Cefli var samið, og úrslitin því
i’éttlætanjeg.
Einna glaðast loguðu eldar í
rkákinni Averbach—Júktmann.
íjkiptust á fórnir og gagnfórnir,
unz lið beggja lá að mestu í valn-
i im.
G. uinferð.
Wikítín—Fúrmann 0—1
Jlorchnoj—Gúrgenídze 1—0
Jlolmoff—Vasjúkoff V2—V2
Tæmanoff—Bronstein V2.—V2
Júktmann—Gúfeld V2—Vz
Bólúgaevský—Averbach V2—Vz
Geller—Nechmendonoff 1—0
j’íeres—Petrosjan Vz—V2
Lútíkoff—Taí Vz—V2
jlrogíus—Spasský 0—1
Spasský valdi sjaldgæft afbrigði
af spænska leiknum, lék Bc5 í
þriðja leik og hrókaði seinna á
drottningarvæng. Sóttu nú báðir
ftð kóngi andstæðingsins og varð
ní hin hvassasta orrahríð, sem
flnnti ekki fyrr en í tímaþröng,
og þá með þeim fádæmum, að
líóngur Krógíusar var hrakinn út
íi mitt borð og mátaður þar.
Tal beitti nimzo-indverskri vörn
r-egn Lútíkoff. Varð úr sérkenni-
J.eg skák, rjk af taktískum glett-
um, unz rofaði til í hnífjöfnu
hrókaendatafli. Geller fékk ekk-
ert út úr byr.iuninni, en tókst að
úiækja andstæðinginn síðar í net-
rj.m þeii’rar alkunnu dirfsku, sem
jiinn nýkvongaði stórmeistari frá
Ódessu býr yfir í svo ríkum mæli.
Bronstein rölti götur varfærn-
t'nnar og skipti upp sem flestum
Stórmeistarinn Tal ver titil sinn.
mönnum í skák sinni við Tæman-
off. Það er alkunna, að listamað-
urinn frá Leningrad er ekkert
lamb að leika sér við, þegar hann
kemur vel undirbúinn til skák-
móts og fer vel af stað.
Fúrmann rændi snemma mið-
borðspcði í Sikileyjarvörn sinni
gegn Nikítin, líkt og Benkö gerði
í skák sinni við Matanovic í Port-
óróz. Talið er að hvítur eigi að
ná nógu sterkri sókn fyrir peðið,
og víst var staöan óvænleg hjá
Fúrirjanni um skeið, en Nikítín
tókst ekki betur til en Matanovic.
Er Fúrmann loks náði gagnsókn,
var hún svo sterk, að hann gat
margfáldlega leyft sér þann mun-
að að leika sterkus'tu mönnum
sínum í uppnám. Nikítín hafnaði
hrók og þrívegis drottningu, en
varð þó fljótt að geíast upp.
Korehnoj átti tiltölulega auð-
velt með að ráða niðurlögum
Grúsíumannsins, sem hafði valið
óheppilega leið af nimzo-ind-
verskri vörn.
Staða efstu manna eftir 6 um-
ferðir:
1. Spasský 4%
2. -3. Tæmanoff og Korchnoj 4
4.—6, Tal, Lútíkoff, Vasjúkoff
og Petrosjan ZVz
7. umferð.
Petrosjan—Lútjkoff ólokið
Nechmedínoff—Keres 0—1
Averþach—Geller Vz—V2
Gúfeld—Pólúgaevský
V2-
Bronstein—Júktmann 1—0
Vasjúkoff—Tæmanoff V2—V2
Gúrgenídze—Holmoff 0—1
Fúrmann—Korchnoj 1—0
Spasský—Nikítín 1—0
Tal—Krogíus 1—0
Keppendur í meistaramóti Sov-
étríkjanna eru að þessu sinni ó-
venju ungir að árum, margir á
milli tvítugs og þrítugs. Skák
þeirra Nechmedinoffs og Keresar
var skák tveggja elztu manna
mótsins. Maðurinn, sem í tvo ára-
tugi var talinn „hinn ungi og efni
legi skákmeistari“', er nú kom-
inn á fimmtugsaldur. Keres hefir
þrívegis hlotið titilinn Skákmeist-
ari Sovétríkjanna. Andstæðingur
hans að þessu sinni, Nechmedin-
off, er nú í fimmta sinn skák-
meistari rússneska fylkisins, sem
er hið langstærsta af 15 fylkjum
Ráðstjórnarríkjanna, og eitt telur
yfir hundrað milljón íbúa. Sem
vænta mátti, varð barátta þessara
tveggja jöfra enginn kotungsþarn-
ingur og bar raunar engin elli-
merki. Nechmedinoff, sem einnig
er frægur sóknarskákmaður, fórn
aði manni á fcóngsvirki Keresar.
Keres afstýrði bráðustu hættu og
gaf manninn aftur, en hafði þó
óglæsilegar horfur er skákin fór
í bið. Síðan bárust þau óvæntu
tíðindi, a’ð Keres hefði ekki ein-
ungis tekizt að verjast í biðskák-
ir.ni, heldur náð gagnárás og
unnið.
Bronstein berst nú einnig undir
'8A9$roMíV
merkjum „hinna gömlu“. Það
gerði hann með sóma að þessu
sinni. Náði hann sterku miðborði
í skák sinni við Júktmann og
hrósaði sigri þegar í 26. leik.
Hetja dagsins varð Fúrmann,
sem fagði að velli stórmeistara
Korchnoj. Teflt var erfitt afbrigði
af enska leiknum, og sóttist meist-
aranum róðurinn betur. Er hann
hafði unnið tvö peð, gafst Korchn
oj upp.
Nærri lá að annar stórmeistari
yrði sömu örlögum að bráð. Var
það Tæmanoff, en einmitt þegar
skákmeistari Moskvu hélt sig yera
að hefja lokaáhlaupið, fann Tæm-
anoff óvænta leið út úr ógöngun-
um.
Spasský og Nikítín léku nimzo-
indverska vörn eftir nýjustu tízku.
Spasský hóf peðasókn að kóngi
andstæðingsins', en Nikítjn varð-
ist vel, og mátti ekki í milli sjá
er skákin fór í bið. Stórmeistar-
inn hafði þó betur í lokin. Skák
Petrosjans yar frestað sökum
veikinda hans.
8. umferð.
Korchnoj—Spasský 0—1
Holmoff—Fúrmann 1—0
Tæmanoff—Gúrgenídze 1—0
Júktmann—Vasjúkoff 1—0
Pólúgaevský—Bronstein 0—1
Geller—Gúfeld ‘ V2—V2
Keres—Averbach Vz—Vz
Lútíkoff—Nechmedínoff 1—0
Tal—Petrosjan ólokið
Krogíus—Nikítín V2—V2
Baráttan er tekin að hai'ðna.
Keppéndur, sem beita djúpri her-
skyggni og taktiskum brögðum,
tefla nú fastar til vinnings og
leggja meira í hættu en áður. Ef
allt er lagt saman, sem fórnað er
á þessum degi, koma út næstum
tvö heil skáksett. Spasský og
Gúrgenídze skilja við frúrnar,
Geller gefur hrók, Lútjkoff og
Pólúgaevský fórna léttum mönn-
um, Averbach — skiptamun, svo
ekki sé minnzt á öll peðin.
Sérstaka vígfimi sýnir Lútíkoff.
Þegar Tal, sem er iðjulaus vegna
sjúkleika Petrosjans, er beðinn að
lýsa umferðinni fyrir útvarps-
hlustendur, telur hann Lútíkoff
hafa teflt beztu sóknarskák móts-
ins til þessa. Sjá skák dagsins.
Fólýgaevský liefir í hyggju að ná
hefndum fyrir ósigur sinn gegn
Bronstein í fyrra. Fórnar hann
biskupi á e6, sem er eitt kunnasta
tundurskeytið gegn Sikileyjarvörn
nútímans. En hér er við ramrnan
reip að draga, til varnar er mað-
urinn, sem skrifaði „biblíu" skák-
arinnar. Með hinni efnismiklu lýs
ingu sinni á kandídatmótinu í Sviss
1953, sundurliðaði Bronstein ekki
einungis fLækjur miðtaflsins, held-
ur einnig þankagang stórmeistar-
anna. Sókn er bezta vörnin, en’
staðan er erfið. Á barmi glötunn-
ar leggur Bronstein svo gildru,
og Pólúgaevský, blindaður af sót-
mekki baráttunnar, fellur í með
braki og brestum.
Korchnoj fórnar peði og plægir
nýjan akur gegn caro-kann vörn
Spasskýs. Hinn síðarnefndi cr
heldur ekki iðjulaus og fórnar
drottningunni fyrir hrók, riddara
og peð. Þegar skákin fer í bið í
fyrsta sinn, á Spasský betri horf-
ur, þótt til sigurs sé lengra en
langt, eins og Tal kemst að orði.
Svo fer að Tal reynist sannsþár,
Korchnoj verst til 99. leiks.
Lík fórn, þó undir miður hag-
stæðum skilyrðum, kemur fram í
skákinni Tæmanoff—Gúrgenidze.
Er skákin fer í bið, á Tæmanoff
drottningu og fimm peð, gegn
hrók, biskupi og fimm peðum
andstæðingsins. Liðsyfirburðina
færir hann sér í nyt.
Þegar umhverfis geisar borgara
styrjöld, verða jafnvel hinir frið-
sömustu vígreifir. Svo fer um
Holmoff, sem að lokum vélar
írúna af Fúrmanni.
Þá er ekki deyfð yfir skákinni
{Framhald á 8. síðu).
Sveinn Sveinsson frá Fossi hefir
kvatt sér hljóðs og ræðir um
mannamun:
Eiginlega munu menn yfirleitt ekki
atlmga það að jafnaði fyrr en á
reynir hvað menn geta- verið mis
jafnir að myndarskap og gæðum.
Til sveitaima reyndi enn meira á
þennan maniiamun í gaml'a daga
en nú orðið, þegar allir urðu að
ferðast á liestum og gangandi
og flestir í þá daga peningalaus
ir, enda ekki venja þá að taka
borgun fyrir næturgreiða eða
annað sem látið var úti við ferða
fólk s. s. áningar og fylgdh-,
Það voru auðvitað flestir af búend-
■um, sem gátu í rauninni ekki
hýst menn og hesta vegna fá-
tæktar, hey- og húsaleysisv En
þar sem viljinn og kærleikurinn
var fyrir, þá var eins og allt
væri liægt að gera fyrir náung-
ann, sem dugði fyfir gest og
gangandi, eins og þar stendur.
Mest reyndi auðvitað á þá bú-
endur, sem bjuggu við þjóðveg,
og ég tala nú ekki um þá, sem
áttu heima við stórvötnin.
Skai ég nú segja eitt dæmi af ótal
mörgum. í bók eða endurminn-
ingum Ólafíu lieitinnar Jóhanns-
dóttur hinnar góðu, er sagt frá
því er liún var á ferð austan frá
Kálfafellsstað í Suðursveit ásamt
Kristínu, systur sinni, og land-
póstinum, suður til Reykjavík-
ur. Að kvöldi fyrsta dags gistu
þau í Svínafelli í Öræfum, hjá
emum bóndanum af fimm, sem
þá bjuggu á Svínafellinu, læt ég'
nú. Ólafíu hafa orðið:
„Þegar við vorum ferðbúnir morg-
uninn eftir, stóð reiðhestur
bóndans söðlaður hjá hestunum
okkar á lilaðmu. Ætlið þér að
a-erða oikkur samferða, spurði
óg. Mói- þótti réttara aö fylgja
ykkur út yfir ána, svaraði
liannn. Þið eruð tvær, og ekki
nema pósturinn einn með ykkur.
Húsfreyjan stó'ð líka úti á hlaði
til þess að kveðja gestina og
hjá henui lítil dóttir hennar
Ekki var nærri þvi komandi að
þau þægju neitt fyrir nætur-
greiðann. Eg rétti litlu stúlk-
unni silfurpening. Hún ihikað
við og leit á patoba sinn, en iiann
rétti fram hendina á miili okk-
ar og sagði þunglega: Eg vií
ekki látn kenna barninu minu að'
þyggja peninga af þeim, sem
gista hór. Eg' stóð sneypt og
orðlaus. Hanii kvaddi konuna og
barnið með kossi og hélt á hatt
innum í hendinni ú meðan. Svo
riðium við úr lilaðinu ú Svínafelli
og liéldum á sandinn. Þegar var
komið yfir Skeiðará, sneri bónd-
inn á Svínafelli heim aftur. Við
þökkuöum honum fylgdina, en
borgun uefndi enginn.
Eins og áður segir voru ótal dæmi
þessu lík, og ég hafi sjálfur
kynnst þessari lijartanlegu gest-
risni og velvild, toæði þar sem
bar að borga, og líka þar sem
ekki mátti borga án þess að eiga
á hættu að móðga þá, sem mest
höfðu yndi af að gefa og var
það svo hjartanlega eiginlegt.
Nú eru orðnir breyttir tímar og
ferðalögum hagað á ailt ann-
an hátt en áður var. Búið að brúa
öll vötn á þjóðvegum, og flug-
vélar mikið notaðar til ferðalaga.
Gististaðir ha’fa risið upp þar
sem sjálfsagt er að borga fyrir
allt sem í té er látið, og allir
liafa nú peninga. Nú þurfa feröa
menn ekki að gera átroðning
é sveitaheimilum enda eru hest
arnir úr sögunni til iangferða-
laga. Ferðafólk kemur því ekki,
eða slepur ekki nema á vissum
stöðum, og nú þarf ekki að róta
út heyjum í langferðahesta, sem
oft var vandræðamál af iitlum
heyjum. Nú eru hestar orðuir
mest til sports, smalamennsku
og útflutnings o. s. frv.
Hér gerum við liló á niáli
Sveins til morguns.
I Rifflað flauel J
|| (10 litir) iyrirliggjandi. |
Kr. Þorvaldsson & Co., heildverzlun ||
Ingólfsstræti 12 — Sími 24478
«m««mmmm«mm«m«mm:mm«»m
fyrir hálfdún og gæsadún fyrirliggjandi.
Kr. Þorvaldsson & Co., heildverzlun
Ingólfsstræti 12 — Sími 24478
Vatnsdælur
nýkomnar.
SIGHVATUR EiNARSSON & CO.,
Skipholti 15. Símar 24133 og 24137.
«:m«««mm:m«m«::i
MaSurinn minn og faðir okkar
Hallur Björnsson
andaðisf í Sjúkrahúsi Akraness, sunnudaginn 1. febrúarf. Jarðar-
f.örin fer fram laugardaginn 7. febrúar og hefst með bæn að
heimiii okkar Brekkubraut 13, kl. 2 síSdegis.
Fyrir mína hönd og barnanna.
GuSný Stefánsdóttir.