Tíminn - 14.02.1959, Blaðsíða 3

Tíminn - 14.02.1959, Blaðsíða 3
3 1 í MIN N, laugardaginn 14. febrúar 1959. í |anúar síðast liðnum varS danski háðfuglinn Vict or Borge fimmtugur. Hann býr á Vibo Farm, 75 mílur fyrir utan New York, þar sem hann ræktar hænsni í ró og næði tnrllum þess sem hann ferðast um Bandarík- in og heldur hin frægu „One Man> Show." Það er ekki að ástæðulausu að Borge hefir hlotið viðurnefnið skemmti- legasti maður heims. Borge hefur hreiðrað vel um sig á Vibro Farm. Hann ræktar þar hænsni eins og fyrr segir, og búskapurin gengur sæmilega. Han rekur frysti- og sláturhús í sambandi við þetta, og þúsundir kjúklinga frá hænsnabúi hans eru fluttir frystir um gjörvöll Banda i'íkin og Kanda. Háðfuglinn Victor Borge fimmtugur - hefir sett á fót hænsnabú skammt fyrir utan New York, en hyggst nú halda til Danmerkur vegna skatta - Að komast á toppinn — og vera þar Með aðstoð konu sinnar, Sanna, og einkaritara sem hann hefur, les Borge sjálfur fyrir flest þau bréf sem hann sendir og þau eru æði mörg. En oft þarf hann að taka símann, þegar eitthvað hef- komið fyrir á búinu sem kippa þarf í lag. — Það er sjaldan fum á mér segir hann, — en þetta er sannarlega þreytandi lif þegar til lengdar lætur. Ef ég væri ekki jafn heilsuhraustur og ég er, þá mundi ég vera búinn að fá tauga áfall fyrir löngu. — En gerir listamannsstarf yð- ar ekki minin kröfur til yðar nú þegar þér eruð komnir á „topp- inn?“ - Toppinn! segir Borge. {— Hver veit hvenær listamaður I hefur náð hápunkti ferils síns. Á Miklar tekjur en . . , meða nég finn að ég get eitthvað — Til þessa héfur búskapurinn þá er möguleiki fyrir því að ég vart borið sig, segir Borge, en geti gert betur. Það krefst mikill ég vona að með tímanum verði ar andlegrar og líkamlegrar á- búið þess megnugt að gefa góðan reynslu að komast á toppinn oð skilding í aðra hönd, sem ég get það er ekki auðveldara að halda síðan notað í ellir.ni þegar ég er hættur að vera skemmtilegur. Fólk gerir sér rangar hugmynd- ir um efnáhag minn. Það yrði \afalaust margui' hissa, ef hann vissi hvarsu lítið ég hfcfi eftir af launum mínum þegar ég hefi greitt alla skatta og skyldur! Það hljóirfir kjannske hjákát- lega, að Borge, sem fengið hefur milljónir dollars í laun þurfi nú ■að leggja hart að sér, til þess að halda efnahagnum við. Dagiminn skiptist á milli sjónvarps — og kvikmyndatöku, og bústarfanna heima á Vibro Farm. kyrru fyrir þar. Þekkfur um alla Ameríku Borge neitar jafnan að hann sé cinn velþekktasti skemmti- kraftur Ameríku. E nhitt er stað reynd að hann er einn mesti gam- anleikari sem fram hefur komið þar vestra. Hann hefur svo al- gjörlega sérstæðan stíl, að enginn hefur svo mikið sem revnt að líkja eftir honum. Nafn hans et þekkt alls staðar, í Hvíta Húsinu sem og annars staðar. Blöðin hafa flutt greinar um Borge, þeirra á meðal Saturday Evening Post, og The New Yorker. Meðfædd gáfa Borge segir að fyndni sé með- fædd gáfa. — Það er áreiðanlegt að margt fólk heldur að liægt sé að framleiða spaug eins og í verk smiðju. Eg ætlaði að betrumbæta síðustu sjónvarpssendinu mína og íékk því tvo rithöfunda til þess að semja nokkra brandara. Eg fékk sendan heilan stafla af svo- kallaðri fyndni frá þessum herra mönnum. Þetta varð mér dýr- keypt tilraun því að sjónvarps- sendingin misheppnaðist og ég tapaði 20 þús. dollurum. — Fyndnin er gamanleikaran um það sama sem pensillinn mál- Vlctor Borge — skemmtilegasti maður heims. aranum, og penninn skáldinu. Það irtó jafnvej segja að fyndni sé ein tegund ádeilu en ég læt ó- sagt um það að sinni. Til Danmerkur? Sögusagnir hafa gengið um að Borge sé að hugsa um að flytja alfarinn til Danmerkur á ný, en þaðan flúði hann til Bandaríkj- anna á stríðsárunum, þar sem hann var á svörtum lista hjá naz istum vegna þess hve háðulegum orðum hann fór um þá. Segir sag an að Borge sé orðihn leiður á skattyfirvölduunm í Bandarrkjun um og hvggist því halda heim, og mun hann þegar hafa fest kaup á óðalsetri einu á Sjálandi. ínn hræöilegi snjómaður fundinn Austumskur trúboði segas! hafa hift fíbetskan prest sem lifir í 5060 mefra hæo — aflsnakinn Fyrir skömmu síðan kom austurrískur trúboði, faðir Franz Eichinger til Evrópu aftur, eftir að hafa dvalizt við trúboð í Kína og Austur-( löndum í 13 ár. Við komuna' sagði hann það meðal ann- ars frétta að hann hefði hinn 5. nóvember 1949 hitt „snjó- mann", í héraðinu Cinghai, en snjómann þennan segír hann lifa í 4—5000 hæð yfir sjávarmáli. metra Faðir Eiehinger, sem einnig er læknir, að mennt, ferðaðist á- Járn-Gústaf og Pistólu-Schubert Tweir SS-ltöðlar, meö 113 merö á samvi^kunni, dæmdir í iifstíSarfangelsi í Benn Dómstóll í Bonn kvað á dcgunum upp dóm yfir tveimur böðlum sem á sín um tíma voru í fangabúðun- um í Sachenhausen. Hér var um að ræða SS-mennina Gustav Sorge og Wilhelm Schubert, og voru þeir báðir dæmdir í ævilangt fangelsi fyrir 113 morð, sem sannan- leg voru, en refsingin er sú þyrogsta sem v-þýzk iög kveða á um. Fyrir utan þetta voru þeir sekir fundnir um að vera meðsekir um 28 morðtilraunir, og hljóðaði dóm urinn fyrir þetta, atriði upp á 15 ár. Ákærðir fyrir 11.000 morð Þeir voru ákærðir fyrir morð á 198 föngum í pólitískum fanga- búðum, mestmegnis Gyðingum, og þess heldur fyrir að hafa myi't 10.800 rússneska stríðs- fanga. Fyrir rússneskum herdóm stól vo.ru þeir dæindir árið 1947 til ævilangrar þrælkunarvinnu í Vorkuta í Síberíu. Paissar náðuðu þá þó árið 1956 og sendu þá til V-Þýzkalands. í rússneska réttin- um voru þeir nefndir „Járn-Gúst- av“ og ,,Pístólu-Schi(berf“. • Skömmu eftir komuna til Þýzka lands, voru þeir félagarnir hand- teknir og dregnir fyrir dómstól í Bonn eins og fyrr segir. Þar hefir staðið í málavafstri þar til fyrir skennnslu að dómur féll í máli þeirra. Við réttarhöldin kom ýmis- legt fram um Sachenhaus-fanga- búðirnar, sem stofnaðar voru árið 1933. Talið er nú fullvíst að ná- lega 6000 manns hafi látið lífið í þessum viðbjóðslegu fangabúðum á árunum 1940—1942, svo sannan- legt sé, en vitanlega mun heildar- talan vera miklu hærri. . hefði kannske leitt þá til dauða!" í byrjun játaði Járn-Gústav sekt sina en s'ömu sögu er ekki hægt a’S segja um Schubert. Hann þrætti fyrir sekt sína lengi vel, og það var ekki iýtrr en eftir þriggja mánaða eftirgangsmuni að hann fékkst H1 þess að játa svo mikið sem ýað meðferð mín á föngunum, kann að hafa leitt suma þeirra til dauða.“ „Meðferðin" var í því fólgin að á veturna dró hann fangana nakta út á gaddinn, sprautaði síðan á þá köldu vatni þangað til þeir litu út eins og ísmolar. Það er ekki ósennilegt að þessi meðferð „hafi kannski leitt til dauða!“ Sumir voru bengdir upp á hönd- unum og barðir i hel, aðrir voru troðnir til bana undir þungum stígvélum SS jnanna, ellegar grafnir lifandi. Gyðingar „gengu fyrir" Gyðingar og kristnir prestar urðu sérlega fyrir barðinu á þeim félögum. Á hverjum morgni var likum fanga þeirra sem um nótt- ina höfðu beðið bana af pynting- um, hrúgað saman fyrir utan fangabúðirnar, og þeim sem lifðu gert að ganga framhjá, og taka í hönd hinna látnu, meðan SS menn kyrjuðu klámsöngva yfir öllu saman. — Um 150 vitni, sem á sínum tíma sátu í Sachenhaus- fangabúðunum voru leidd fram í málinu gegn þcim félögum. Tíbetski iamann — Pú!!! samt öðrum trúboða sem var leið sögumaður hans, þjóni og tveim ur hjúkrunarkonum. „Hinn nakfi Lama." Dag nokkurn s'lógu þau tjöld- um í 320 metra hæð, hjá þjóð- llokki sem nefndur er Shawrong. 'Morguninn eftir kom í ljós að uni! nóttina hafði verið slegið upp litlu svörtu tjaldi skammt frá ■tjaldbúðum trúboðanna. — Þetta e rhinn, nakti Lama, sem stundum er kallaður snjómaðurinn“, út- skýrðu höfðingjar þjóðflokksins, sem trúboðarnir gistu hjá, og það gætti lotningar í rödd þeirra. Han nhafði borið að um nóttina og höfðingin skipað að láta setja upp tjald fyrir ha n og gaf hon> um þunna kínverska ábreiðu. All- ir aðrix voru í þykkum vattfötum og skórn, því að þennan dag var 22 stiga frost. Brátt kom „snjómaðurin" fram í gættina. Hann var heldur rneiri vexti en meðalmaður, sennilega milli þrítugs og fertugs, og var áberandi síðhærður. „Betra að vera nakinn." Eicinberg tókst að fá snjó- maninn til þess að tala lítið eitt, og spurningnni um hverju það sætti að hann væri allsnakinn í þessum kulda, svaraði hann þann igig: „Það er mkilu betra að vera nakinn. Þegar menn eru í föt um þá er svo mikill munur á þei mlíkamshlutum sem eru klæddir og hi:uim.“ Það er að- eins þegar hinn. nakti Lama heim sækir þjóðfiokkanna í fjöllunum, að hann. sveipar sig þunnu teppi. Eichinberg segist vera visís um að hér sé fundin snjómaðurinn, sem svo mikið hefur verið rætt um. Fætur hans eru gníðarstórir — hafa sennilega stækkað svo af því að ganga berfættur á hjarn inu árum saman — og það stend ur heima við spor „sjómaimsins í Himalaya.* Maðurinn, sem breytti um andlit Myndirnar virðast sýna tvö and- lit, en í raun og veru er hér um sama manninn að ræða — enska morðingjann Douglas Hume1, sem myrti bílstjóra, er hann var að flýja frá því að hafa framið bankarán. Hahn komst til Sviss en var hand- tekinn þar, og sendur til Englands. Til vinstri er myndin sem hann not- aði í folsað vegabréf, og að neðan undirskrift hans í vegabréfið, en til hægri er mynd af honum eins og han lítur út í raun og veru. CTOR BORGE

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.