Tíminn - 09.05.1959, Blaðsíða 3

1' í MIN N, laugardaginn 9. mai 1939
3
Heimurinn hefur fengið marm-
ara frá Carrara í 2000 ár
Marmaranámurnar gefa af sér 200 þus, fonn
árlega — HættuSeg vinna — Michelangeio
vaidi sjálfur steina á staðnum — Akademían
í Oarrara iokar nemendur inni í þrjá mánuði
Vsð borgina Carrara á N.-
Ítalíu liggja faileg og reisu-
leg fjöll. Þessi fjöll eru úr
traustu efni — marmara. í
2000 ár hefir heimurinn sótt
þetta fallega byggingarefni
til Carrara, og enn mun
lengi verða leitað til Carr-
ara, þegar vanda á mikið til
mannvirkja og listaverka,
því að námurnar eru næst-
um óþrjótandi í fjöllunum.
Það er engiinn barnialeikur að
vininai marmiairainn úr námoinum
og verkið er ekki hættulaust. Á
fyrri öldum kostaði það mikið
erfiði og mörg mainmslíf oft á
tíð'um að ná þessum göfuga steini
úr fjaliinu. Tæknin á síðari áa>
um hefir gert námuvinnsluna létt
ari, en enn er það ekki heiglum
hent að glíma við maxmarann.
Marmairinn er mjög harður og
þarf því mjög s'körp og hörð verk
færi til að vinna á honum. Notað-
ur er stálvír til að saga marmar-
ann úr klettum fiallsins. Erfiðasti
og hætitulegasti þáttur verksiins er
•að koma marmairastykkjunum
niður fjalls'hlíðina þangað, sem
hægt er að seitja þau upp á
bíla. Notaðir eru tréflekar við
fiutninginn niður fjailshlíðina og
verður verkstjórinn, sem stjórn-
ar verkiinu ætíð að vera fyrir
framan trésleðann og< er hann því
í beinni lífshættu, ef eitthvað ber
út af.
I
Allir litir I
Marmarinn í fjallimu er með
ýmsum litbrigðum og töluvert er i
unnið þar af svörtum marmana, |
þó 'að hvíti miarmarinn sé mest
eftirsóttur. — Ýmsir frægir mynd
höggvarair hafa gert sér ferð í
námuna til þess. að velja sjálfi
eíniviðiinn í listaverk sín. Michel-
[ angelo hinn mikli snillingur marm
arans heimsótti námurnar 7 sínn-
um í þessu skyni.
I
Verkamenn við marmaranámið
koma sfálstrengnum, sem sagar
blakkirnar, fyrir á sínum stað. Marg-
ir hafa látið lífið við þetta.
♦ Fegurðardíslr |
Eins og skýrt var frá hér á
síðunni sl. fimmtudag, verð-
ur efnt til fegurðarsam-
keppni í byrjun iúnímánaðar
næsfkomandi. Glæsileg verð-
laun verða veitt, þ. á m. 10
T utanlandsferðir o. fl. —
^ Þessi mynd átti að fylgia
greininni í fimmtudagsþlað-
A inu, en féll niður vegna rúm
i leysis. Hún sýnir fegurðar-
9 dísir á Langasandi allar í
$ þjóðbúningum. — Bryndis
♦ Schram er fjórða frá hægri
♦ í fremri röðinni.
I
HEYRIÐ ÞIÐ LUSINA HOSTA! —
Eitt af því, sem Frjáls þjó'ö býður
lesendum sínum til skemmtunar
og fróöleiks er dálkur, sem ber
heitið: „Alvörugiettur“ (en svo
mun fanatik heita á máli Frjáls-
þýðingat. Ritstjóri þessa gagn-
merka dálks er Þórhallur Vil-
mundarson, kennari (sá, sem hló,
þegar vaTrnarliðs'bíll lenti í á-
rekstri í Lækjargötu) og er það
að vonum, þar sem maðurinn
álítur sjálfan sig þrunginn ýmist
alvöru eða glettni. í síðasta dálki
sínum býsnast Þórhalfur mikið
yfir 3. síðunni að vandai, og er
ásteitingarsteinn hans að þessu.
sinni grein, sem birtist um fom-
mannahaug einn í Danmöirku,
þar sem álitið er iíklegt að Is-
lendingur sé heygður. Síðar seg-
ir í greininni að nokkurn veginn
sé víst að haugur þessi sé frá
bronsöld — og þykir Þórhalli því
blaðamenn 3. síðunnar forheimsk
aðir í betra lagi. Gaman væri að
vita hvort Þórhallur Vilmundar-
son hefði rekið augun í að grein
in var þýdd úr danska blaðinu
Dagens Nyheder, þannig merkt
í bak og fyrir, og látum við Þór-
haili og því hlaði hér málið eftir.
BARNfÐ VEX, en ... ! Garey nokk-
ur Young í Ohio-fylki í Banda-
rikjunum, sem er einbleypur, var
á dögunum handtekinn fyrir að
brjótast inn í klæðaverzlun, þar
sem hann hnupl'aði 36 bieyjum,
fimm barnalökum og átta gúmmí
buxum!
LIÐSKÖNNUN. í Djakarta, Indónes-
íu, bar það við, að félag eigin-
kvenna lögreglumanna þar í
borg ákvað að takmarka félaga-
töluna við eina konu pr. lög-
reglumann.
Marmarinn er sagaður úr fjallinu með stálvír. Vatni og siliciumsandi er
stöðugt dælt i sárið. Afköstin eru ein cm. á klst. þegar bezt lætur.
GEeðikonustríðið í Róm
Fáru fylktu liSi í kröfugöngu og hefmtuðu
vinnustafS að eigin vaH — hrindingar
®g pústrar
Lögreglan í borginni ei-burðir í :starfi Rómarlögregluinm-
lífu, Róm, er vmsu vön. Þaðar- Á hinn hó-inn minnkaði álit
úQm;i í h;«..r«m,a'n'na á lögreglumú, sem var þo
þarf að hafa hemil a hinum^^ þegar hún átti að sker.
10 þús. betlurum borgar- gs^ j feikinn og leysa upp. kröfu-
innar, líta eftir því að sið- göngu ein.a óvenjulega á dögun-
íerðisboðskapur páfa sé um.
haldinn, og halda verndar-
hendi yfir ferðamönnum, Gleðikonustríð
svo þeir séu ekki rændir.
En þetta eru allt daglegir við-
í þetta sinn var ekki um það
ð ræða að klappa méð kylfun-
(Framhald á 10. síðu).
Ðýr síétfunuar
Bandarísk mynd. — Framleiðandi:
Walt Disney. — Sýningarstaður:
Gamla Bió.
ÞEIR ERU sennil'ega fáir, sem ekki
kannast við teiknimyndir Walt
Disney’s og hafa gaman af þeim,
enda eru þær oft og tíðum bráð-
skemmtilegar. Þegar meistarinn
snýr sér að þvi að taka kvik-
myndír af dýralífinu, tekst hon-
um jafnvel enn betur en þegar
hann teiknar það, enda liefur
hann hlotið mörg Oscars-verð-
laun fyrir slikar myndir og eloki
að óverðugu.
„DÝR SLÉTTUNNAR", sem Gamla
Bíó sýnir nú, er ein þessara
mynda. Það tekur rauna.r ekki
nema fimm stundarfjórðunga að
sýna þessa kvikmynd, en að baki
hennar liggur geysileg vinna. í
rúmlega tvö ár vann hópur dýra-
fræðinga og kvikmyndara af
kappi á hinum víðfeðmu stéttum
milli Klettafjalla og Mississippi.
Dýralífið þar er fjöl'skrúðugt, en
því fer ört hrakandi og kemur
þar bæði til ofveiði sú, sem stund
uð var á þessum slóðum á sínum
tíma og nú síðast landnámið. Þar
sem hjarðir visunda reikuðu um
áður fyrr eru nú viðast ræktaðir
. akrar og mannvirki.
TIL ÞESS að reyna að bjarga þeim
dýrategundum sléttunnar, sem
enn eru ekki útdauða.r, hefur
verið gripið til þess ráðs, að friða
stór landssvæði, og það er ein-
mitt á slikum svæðum, sem þessi
einstæða kvikmynd er tekin, en
með henni vildi Disney skapa
heimild um sléttuna, eins og hún
var áður en maðurinn kom til
sögunnar, og má segja að þetta
hafi verið gert á síðustu stundu.
Áhorfendur geta séð live hfkbarátta
hinna ýmsu dýrategunda er ó-
vægin og hörð. Talsverður kafli
mynda.rinnar fjallar um vísund-
ana, sem óðum fer fækkandi ó
sléttunni, og meðal annars getur
að líta komu vásundakálfs í heim-
inn og hjákátlegt brölt hans
fyrstu mínútur tilveru sinnar.
Menn kynnast iifnaðarháttum
fjaltaljónsins, tilliugaiífi ýmissa
fuglategunda og mörgu öðru,
sem hér yrði of langt að telja.
Einn skemmtilegasti kafli mynd-
arinnar fjallar um sléttuliundinn,
lítið nagdýr. Hann er mjög fé-
lagslynt dýr, sem býr í iteðan-
jarðarvölundarhúsi, sem hann
grefur sér. En margt ber að var-
ast, og sléttubundurinn verður
að vera vel' á verði fyrir enki-
óvinum sínum, fálkum greilingj-
um, skröltormum og refum.
„DÝR SLÉTTUNNAR" er mynd fyr-
ir alla fjölskylduna, unga sem
gamla í orðsins fyllstu merk-
ingu. Auk þess sem hún er íróð-
leg frá dýrafræðilegu sjónarmiði,
er hún ekki'siður skemmtileg og
falleg. Það verður enginn fyrir
vonbrigðum með „Dýr sléttunn-
ar.“ —H.
Blóðuga eyðimörkin (El Alamein),
ítölsk mynd. Leikstjóri Dulio Col-
etti. Sýningarstaður: Tjarnarbíó.
MENN KANNAST við E1 Alamein
af fréttum úr síðustu heims-
styrjöld, blóðugan áfanga á sig-
urgöngu Montgomerys og her-
sveita um Afríku. ítalir börðust
þar í skotgröfum líkt og í heims-
styrjöldinni fyrri, en andstæðing-
arnir ruddust fram á skriðdrek-
um og brunuðu yfir víglínurnar
í hraðskreiðum orustuflugvéfum,
hvað ekiki var tíðkað meðan skot-
grafahernaður var mest í tízku.
OKKUR HEFUR verið kennt, að
ítalir væru litlir hermenn og
þann lærdóm höfum við þegið
af Bretum. Hvað sem þeim mál-
um líður, blífur sú staðreynd, að
bakvið vélbyssurnar, sem róta
sandi eyðimerkurinnar, erui
menn gæddir sömu tilfinningum
hva.r í flokki sem þeir standa.
Menn, sem bíða eftir póstinum.
lesa bréfin sín, menn, sem óttast:
eða berjast af skyldurækni og fá
eldki séð tilgang í galskapnum.
ÍTALIR GRAFNIR niður í sandinn,
börðust við skriðdreka við Eí
Alamein. Myndin lýsir slíkri við-
ureign að nokkru og gerir það
vel eftir þvi, sem slíku verður
viðkomið í kvikmynd. B.Ó.