Tíminn - 16.06.1959, Blaðsíða 9

? I M I N N, þriðjudaginu J6. júní 19S9
9
• ég heyrði, ef ég þá heyröi mmtitiWHtttiiiiiiiUiiiiUUXXUttiXtXliitiiiiitniiiUttiitimtiUUiiUtumtfnUÍii
MARY ROBERTS RINEHART:
J/,
liíúh
uaro
KK
/
mnarh’onci
Li
Ekki sem bezt, að' vísu
gerði hann það af ásettu ráði,
nokkuð.
Hvernig sem því kann' að
yera farið, þá slökkti ég ljós
ið og fór aftur upp á loft al-
veg eins og ég væri byssu-
brennd, eins og lögreglufor-
inginn orðaði það síðar, Eg
býst við að þá hafi klukkan
verið um það bil hjálf þrjú
eða þar um bil. Eg man, að
mér fannst það ótrúlegt, þeg
ar ég var komin úr einkennis
búningnum og komin í nátt
sloppinn minn, að klukkan
betur en fyrir stundu síðan. ið á gólfinu.
ef til vill ekki. Hugo vissi.væri ekki nema þrjú. Mér
ekkert. Það hafði nærri liðið. fannst að ég hefði verið í
yfir hann, þegar hann sá lík
— Haldið þér, að það sé
betra íyrir mig að vera hér
kyrran?
klukkustundum
þessu húsi
saman.
Fröken Júlía svaf rólega þeg
ar hér var komiö, hjartsláttur
hennar og líðan virtist eöli
Læknafélag Islands
heldur aðalfund og læknaþing í Reykjavík 25.—27. '
júní. Auk aðalfundarstarfa verða flutt nokkttr
erindi á þinginu
Prof. Knud 0. Möller, frá Kaupmannahöfn. verður
gestur féiagsins og flytur erindi um Psychopharm-
aca föstudaginn 26. júní kl. 20,30 í Háskólanum.
Læknastúdentum í miðhluta og síðari hluta er
heimill aðgangur að fyrirlestrum á þinginu.
Stjórn L. f.

að sofa sem bezt ég gæti, það
sem eftir var iiætur. En mér
var ekki rótt. Bæði Stewart
læknir og Glenn málafærslu
ÞaS má
ætíð treysta
gæðum
ROYAL
lyftidufts.
Af þessu samhengislausa
rausi hennar, komst ég þó að
þvi, að hún og Hugo voru
Ef nokkur á að vera hér' eina þjónustufólkið í húsinu,|leg. Þrátt fyrir hrellingu þá,
er það ég. En nú er hjúkrunar og að þau höfðu verið þar sem ég var nýbúin að ganga
konan komin. imjöglengi. í gamla dagahafði í gegnum, bjó ég mig undir
— Glenn málafærslumaður Hugo verið kjallaravörð«ur, en
leit á mig í fyrsta sinn. Eg María matráðskona. Þá höfðu
þekkti hann í sjón eins og verið margir þjónar, en þeir
lækninn, einn af þessum siðan tinzt brott einn af öðr-
stórvöxnu og þungu mönnum, um. Nú var Hugo allt frá kjall maður virtust ganga út frá
sem eins og fyrir tilstilli þyngd araveröi og niður í viðgerðar því sem gefnu, að Herbert
arlögmálsins lenda í lögfræði mann, en María þrælaði þang Wynne hefði annaðhvort
og verða smátt og smátt að til að hún komst varla í.framið sjálfsmorð eða dáið af
geymsluskápar fyrir f jöl- rúmið fyrir þreytu á kvöldin.' slysaskoti. En hvað var þá
skylduleyndarmál betri borg-' Loks tókst mér aö koma rannsóknarlögreglan að gera
ara. Hann horföi á mig og henni í rúmið. Hún og Hugo hér? Eða gerðu þeir sér ljóst tttttt«tttttttt««tttt«tttt:tttt:::«tttttt::tttttttt:tttt:«tttttt«:«tt::tttttttttttttt«:
kinkaði vingjarnlega kolli. höfðu tvö herbergi, setustofu að sú deild lögreglunnar fjall VAV.V.V.V.V.VV.V.VV.V.V.'.V.V.V.V.V.V.W.’.V'WAV
— Eg sé það. Jæja. þá get og svefnherbergi. Herbergi aði um málið? Patton hafði >
ég víst eins farið heim, það þessi voru á annarri hæð og haft með sér um 10 menn, sem >
er víst ekkert sem ég get höfðu upphaflega verið not allir voru undir hans stjórn í
þarna uppi. Hann benti upp uð af fjölskyldunni. Þess | Og var þetta aöeins köttur ju
á þriöju hæð. vegna lágu þaðan dyr út á in, sem ég hafði heyrt til «;
— Þeir mundu ekki sleppa ganginn, en þær voru nú lokaö utan við eldhúsdyrnar? I;
yður inn, hr. Genn, sagði ég ar bæði með lás og slagbrandi Húsið var draugalegt þessa
en hann virtist alls ekki taka svo að ég varð að bíða meðan nótt. Það var logn, en samt
eftír því sem ég sagöi. María fór ofan í eldhús og brakaði og brast i húsinu allt >
— Heyrið mig, Stewart, liaf klifraöi upp stiga bakdyrameg um kring, og þegar ég opnaði >
ið þér nokkurn grun um, hvers in. | gluggann tóku húsgögnin einn &
vegna hann gerði annað eins Á meðan ég stóð þarna var ig að slást til. Eg vissi svo sem
og þetta. Fékkst hann við fé það, að mér fannst ég heyra fullvel, hvernig á þessu stóð.
sýslubrask? lágt þrusk eða fótatak í runn Það var hitabreytingin, en
Hvaða fé ætti hann svo anum rétt utan við eldhús-, sámt sem áður var það mjög
Hjartanlega þakka ég öllum þeim mörgu vinúm ■'
mínum, sem heimsóttu mig, og gáfu mér gjafir, Ij;.
og heiðruðu mig á annan hátt í tilefni af 70 ára «fi
afmæli mínu. 5
Gæfan fyigi ykkur öllum.
Hólmfríður Þorgilsdóttir
frá Kambi. ■£
WAV.V.VA\V.V.V.VAV.W.W.V/.V.VWAVWWWW
ónotalegt.
Eg hlýt að hafa blundað
andartak, þrátt fyrir ótta
sem að hafa haft handa á dyrnar.
milli til slíks, sagði læknirinn Eg hélt að mér hefði mis
fremur þurrlega. heyrzt og taugar mínar væru
—Ja, það er satt. En hvaö að gera mér grikk. Ef til vill minn, þvi það var aðeins hægt
með kvenmann? var hundur þarna á ferðinni. og hægt að ég gerði mér
— Spyrjið mig ekki. Það er En mér leið ekki vel þarna sem greln fyrir banki, sem skar
í ýðar verkahring, en ekki ég stóð í myrkrinu og mér sig út úr hinum hávaðanum.
mínum. fannst að einhver skriði hægt Loks áttaði ég mig á því að
Hr. Glenn brosti lítillega og fram með eldhúsveggnum, svo einhver var að henda smá-
ÞOKKUM INNILEGA auðsýnda samúð við andlát og útför móáur
okkar
Guðrúnar Einarsdóttur
frá Mýnesi.
Börnin.
lagöi höndina á öxl læknisins. að skrjáfaði í.
— Svona, svona Dave. Þetta
er leiðindamál, en eins og
þér segið ekki á yðar vegum.
— Þeir gengu saman niður
stigann og virtust hinir kump
gerðum steinum upp í glugga
rúðurnar að utan.
Eg kannaðist við merkið og
fór þegar niður og þar var
Patton lögregluforingi á úti
Þriðji kafli.
Draugalegt hús.
Eins og allar konur finnst dyratröppunum. Engin merki
ánlegustu. Rétt á eftir kom mér ég stórum öruggari í dagrenningar sáust enn, en
lögregluforinginn upp stigann birtu. Aftur og aftur hafði ég gat þó óljóst greint hann i
Maðurinn minn
Jóhann Krisfján Briem,
fyrrv. sóknarprestur að Melstað,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni, föstudaginn 19. júní kl. 13.30,
Athöfninni verður útvarpað.
Ingibjörg Briem.
og saarði mér að loka dyrun Patton lögr^luforingi varað
daufri birtu frá götuljósinu.
— Hvernig líður henni? Sof
andi?
— Steinsofandi. Læknirinn
um að herbergi Júlíu. Þeir mig við þessar áráttu.
voru í þann veginn að flytia — Hugsið nú um þetta,
líkið niður og stiginn endaði sagði hann þurrlega dag einn.
rétt við herbergisdyrnar. Hvað meinið þér eiginlega1 gaf iienni sterkt róandi lyf.
María var enn inni hjá Júlíu, með þessu? Þér vitið ósköp vel Hann séttist niður 1 útidyra
svo aö ég gat ekki rætt við að þetta eru eftirstöðvar áf tröppurnar og kveikti i pipu
Patton. myrkfælni yöar, þegar þér sinni
Rétt á eftir heyrði ég þungt voruð lítil telpa. En þegar þér __ Jæja, nú skal ég segja
fótatak lögregluþjónanna í fáist við morðmáli, þá eru það ySur hvernig málin standa,
stiganum. María tók andann oftast vopnaðir náungar, sem þótt ég viti fjandann ekki
á lofti og fölnaði upp. Samt einskis svifast. Haldið yður í hvað eg á að halda um þetta
varð forvitnin óttanum yfir- myrkrinu, hreyfið yður ekki allt Eftir þVí sem ég kemst
sterkari og hún fór út á gang og steinþegiö. i næst borðaði Herbert Wynne
inn, en kom æðandi inn aftur En engin ráðlegging, kvöidverð og var þá í bezta
Brynjólfur Eyjólfsson,
Þurá, Ölfusi,
sem andaðisf 10. jaessa mánaðar, verður jarðsunginn frá heimili sínu,
þriðjudaginn, 16. þessa mánaðar, kl. 2.
Bilferð frá ferðaskrifstofunni kl. 12.30.
Fyrir hönd vandamanna,
Eyjólfur Gíslason.
fáum augnablikmn sið'ar.
— Hugo, sagði hún. Þeir
hafa farið með hann, ungfrú.
— Hver er Hugq>?
— Maðurinn minn. Hvað
vill löereglan honum? Hann
hversu góð sem hún annars slíapi. Til kl. 9 var hánn við
kynni að vera, myndi hafa að hreinsa og bera á skamm
haldið aftur af mér. Eg þreif hyssuna sína. Matreiðslukon-
aði mig í myrkrinu eftir an fór inn til hans kl. átta
slökkvaranum og kveikti. Ljós til að húa um rúm hans og
ið hressti upp á kjarkinn, svo þa var hann enn með byssuna
veit ekkert, hann var sofandi að ég vogaði mér að opna og la vei á honum að hún seg
í rúminu við hliðina á mér dyrnar út úr eldhúsinu. Og ir skömmu fyrir kl. niu
þegar fröken Júíía bárði að vissulega var eitthvað þarna. heyrði Hugo, þjónninn, hann
dyrum. Heljarstór, svartur köttur óð fara ut. Hugo og María eru
Eg reyndi að róa hana. Júl inn í eldhúsið með virðulegu hjón og búa 'i t'i’,fim herbergj
ía var faHinn í mókkenndan fasi og bjóst til að hringa sig um & annarri hæð.
svéfn og siálf vildi ég giarn niður fyrir framan eldstóna.
an revna að hvíla mig dálítið. Eg lokaði dyrunum og setti ttttnntttttttttttttttttttttttttttttttttttttt:
En.hún .hélt áfram að tala. slagbrand fyrir, en ég var enn
Hvað vildi lögregian Hueo? í vafa. Eg þóttist næstum geta VgJ fíieð fafÍll
Herbert Wvnne hefði ábyggi bent á, hvaðan hljóðið kom,
lega framið sjálfsmorð. Þarna hátt ofan frá eldhúsveggn- bamakerra með skermi óskast
lá hann á gólfinu með byss- um að utan. Og ég veit nú að | ^ kaups. Sími 32277.
una við hlið sér. Ef til vill það var ekki kötturinn, sem ■»tt»»tmn>»i»u:n:mmttuutttt»
Móöir okkor
Sigríður Sighvatsdóttir
sem andaöist að heimili sínu 12. þ. m., verður jarðsungin frá Foss*
vogskirkju, föstudaginn 19. júní kl. 3 e. h.
Þeim, sem vilja minnast hinnar látnu.er vinsamlegast bent A
Barnauppeldissjóð Thorvaldsensfélagsins.
Börn og tengdabðrn.
HJARTANLEGAR ÞAKKIR til hinna mörgu, fjaer og n*r, sem
vottað hafa okkur samúð og vinarhug við andlát og jarðarför korni
minnar, móður og tengdamóður,
Guðrúnar Guðlaugsdóttir.
Guð blessi ykkur öll.
Sæmundur Lárusson, börn og tengdabörn.
iŒ3