Tíminn - 21.06.1959, Blaðsíða 8

TTMINN, sunnunaginn 2J. júní 1959.
Kristján Benediktsson bóndi í Einholti:
Söngskemmtun Árna Jónssonar
Með því einu að kjðsa Framsóknarfiokkinn
er unnt að stöðva kjördæmabyitinguna
Mkngt hefit verið síkrifaS og
s'krafaS uim báinar nýju kjördæma-
byiitánaarti'llögur, bæði með þeim
og mkótl Me’ðfeir® þess máls hefir
slcýnt æ betur, hviiíkt gerræði slík
kjöndæmahreyitmg verður óhjá-
kvæmiieiga gegn sjállstæði tslaaida
og þjóðiim'i á arman hátt til miaíka.
Þalð ntuoi þremgja bo&ti fóliksmis í
draifbýlami, þnengja að þjóðimni
a'lM. Það ýtir enux undir fLuitnimg
fóiks úr dreifðum byggðum tands-
itas íM sjávar og sveita suður á
Keykjíanies&sikagainin, og þeir fólte-
fluitmángar ákapa Reykjavík og ná-
grenni hennar ærinn. vanda.
HDtafcfiaíliIisikosniijngar sltoðla að
fjöflgiuai £iokJca og fkrkksbroía. All-
ir þaasir fLotokar þykjasit vilja vel.
ErnfcUm er klofningur vimístrd
mamaía í laudiinu tiiifinin'ainlegur.
Þeir flcfckar hafa ffestir djarfa og
skdl'egga stefnuskrá, og eiit aðaLait-
ri'ði esr í þeiim öLLum — þa® að
vintaa gegn íhald'itau í Landinu. En
hiinir mýstofnuffiu ÍLolckar gæta
þess eikki, alð hver nýr flokkur og
hvent mýtt flokksbrot styður íhald-
ið imest, því að barátta smáfiokka
innbyrðis er vatn á myH'u þess, og
aðaíáviin'urmn gleymis't í þeim
átöfcum og hanta getur setið í ró
cg naeði eins, og köiski á kirkju-
b'ita og 'gfett aið Látumum, feitur
og frjáls. Ku'nnin'giinm á toirkjubita
stjómnmálanina veiit, að það er emg-
in hætfca á að flotokur xnargra stór-
pyngj!Uinaninia, siem gæifcir eigi'nhags
mu'tíajnina vel, eains og foringi þesis
fiofcks lýsti eiinu sinini skorrumíi-
Lega í ræðu, verði fyrir hættuteg-
um íkloftíLngi, 1 mesta lagi meiln-
tainiiiiiiiiintnOTmttnnnmminiKmannmnn
MEUVÖLLUR
íslandsmótið — Meistaraflokkur
í kvöld kl. 8,30 leika
Fram
Ðómari: Ingi Eyvinds.
Iinuverðir: Örn Ingólfsson og Sveinn Hálfdánarson.
MÓTANEFNDIN.
©tlum ýfiingum, meðain hægt er að
'íla pyngju flokksmainnamina vel og
bæta fremur í hana en hitt, með-
ivn harft er á hina mörgu og litlu
atíds.itöðuflokka togast á um sálir,
sem þeir reyrJa að d'r'aga hver frá
öðrum. Aflei'ðingin verður óhjá-
kvæmilega æ sterlkaini íhaM'síiliokk-
ur, sem fitnar við hvent blótsyrði
frá bömunum. BLómia'skeið slíks
óngþveitis blaisir við, nái tojör-
dæmabyl'tiingin fram að ganga.
Þalð er Sjá’Liisitæðisflokikurinin,
sem eilnn getur grætt sem flokkur
á iþæsairti kj örd æmabyLtingu, þar
sem M' hin gömlu kjördæmi lands
ins enu 'lögð miður, en örfá stór
kjöirdæmi tekin upp í staðiinm. Um
hittt gait orðið fulHt samkomuLag
að fjölga þilngmöintíum þar, sem
fól'ksfjöLgutí hefir orðiið m'est 6Íð-
usfcu áoMugi.
Það tel ég undaa-ltega sitínaða
dreifbýlismeim', sem greiða at-
'tovæði með þessari kjördæmabreyt-
ití'gu í þe&siu formi, og ég tel þess
varfa von, að nottoknilr geri það
læmía flékiksbLitídaðiir íha'ldsmenm.
Ég trúi því heldur ekki, að mokk-
u'r 'maður, sam alizt hefir upp í
sveit eða sjáwarþorpi úti á Latídi,
greiði aifckvæði með kjördæma-
breytitagutíni f þeasu formi, greiði
a'tkvæði með því að 6vipta æsfcu-
stöðvar sítíar og hérað sitt símum
'sérsitaka fulltrúa á Alþiingi með
því að kjósia eimhvern þróflotoik-
a.ntaa', sem að þesBurn ófagnaði
staitíd'a, og sízt af öLlu trúi ég því
um Ausitiur-Stoaftfellin'ga, hvar
sem þeir eru aiú búscttir á l'amd-
rnu, hvort heildur í Reykjavík eða
anin'ams sfcaðlar. Ég er sanmfæ'rður
um, alð þeilr aindm'æla kjördæma-
byL'tlitaguinni 28. júní með því einia
mótii sem ixint er, að kjósa Fram
sóknarflokkinn í þetta sinn, því
að h'Etan eimin sfcendur gegn þessu.
Tatoisit að sfcöðva þetta gerræði nú,
miun 'ektoi á lötnigu líða áður eai
fram tooma affirar og frjál'slegri fcffl-
lögur í stjórtaarsikrárm ál'inu, þar
sem eðlilegt tillit er tekið til fólks
fjögumair í himum ýmsu landshlut-
um án þess að Leggja öll hin gömlu
kjördæmi niður mierna Reykjaví'k,
án þass að Lögð sóu drög að eyð-
ingu dreifbýlBbyggðiamna.
Allir þeir, sem í dreifbýli búa
og dreifbýlinu imna og skijja
nauðsyn þess, að þjóðin nytji og
byggi land sitt allt, fylkið ykkur
um Framsóknarflokkinn nú í
þessum kosningum og vinnið á
þann hátt á móti vanskapnaði
þríflokkanna og á móti árásinni
á dreifbýlið. Munið það, kjósend-
ur góðir, hvar sem þið emð og
hafið verið í flokki, og hvar sem
þið verðið í flokki framvegis. j
Kristján Benediktsson, .
bóndi í Eimholti.
Árn'i Jótísson tetíórsöngvairi hélt
nýveriið s'ötígitoem'mtuin í Gamlia
Bíó. Á efntekráinmii voru sjö ism-
lemd lög eftir kunm tónisikáld og
sjö effcir erlsind, þar á meðal aróiur
eftir Doniizet'ti og Pucc:ni.
Ánnii hefir, eimis og aLtountaa er,
stundað söngnám af miklum
dugtíiáðli eirliandis á utídanförnum
arum vr h iv •" "mia’=ikeanm.tam'r
3. síðaa
Dánarminning
Hallgrímur Jónssou
Merkisbóndinn Hallgrímur Jóns.
son á Víðivöllum ytri í Fijótsdal,
er tíýlega látinn á 77. aldursári.
Hallgrímur var þéttur á velli og
þéttur í lund. Drengur var hann
hinn bezti, trygglyndur, raungóð-
ur, félagslyndur og með ákveðnar
skoðanir á hverju máli, mótaður
af eigin ígrundun og umhugsun
um málin.’AMrei gerðist hann já-
bróðir annarra, fyrri en hann
hafði sjálfur grandskoðað málið.
Hann var laus við að taka undir
köll þeirra 'er hæst kalla, og reyna
að gera hvert mál að æsingamáli.
Hann vildi hugsa sjálfur, en ekki
láta aðra hugsa fyrir sig, vera
sjálfstæður, en ekki gera sig að
hluta úr hópsálinni.
Hallgrímur gegndi mörgum
trúnaðarstörfum fyrir sveit sína
og hérað.
Blessuð sé minning hans.
Vinur.
Eftihia Christos er grísk að
uppruna og kom til Bretlands fyrir
tuttugu árum. 1953 dó maður
hennar sem hafði þjáðst'af berkl-
um, og eftir það hlaut hún nokk-
urn ekkjulífeyri, sem þó hrökk
hvergi til uppihalds fyrir hana og
fjögur börn hennar ,en þrjú
þeirra voru einnig berklaveik. —
Henni tókst að vinna sér inn það
sem á skorti með saumaskap, —
en láðist að skýra yfirvöldum frá
þessum aukatekjum sem námu
rúmum tveim pundum á viku, en
þær hefðu átt að koma til frá-
dráttar á lífeyri hennar. Og þar
með var hún orðin lögbrjótur og
var fyrir skemmstu dregin fyrir
Lög og dóm og dæmdi til tveggja
mánaða fangelsisvistar.
En er þetta hafði gerzt, brugðu
menn hastarlega við. Innan sólar-
hrings höfðu hafnarverkamenn
haldið fjölmennan fund til að mót-
mæla, og mótmælaorðsendingum
rigndi yfir Butler innanrikisráð-
herra, úr öllum áttum. Biskupinn
í Southwark fordæmdi dóminn,
kallaði hann villimannlegan og
grimman. Við þetta bættist það,
að brezku blöðin voru enn að ræða
annað mál er mikið hneyksli hafði
vakið. Þá voru ung hjónaefni dreg
in fyrir lö.g og dóm fyrir að hafa
,,valdið hneyksli á almannafæri
með lostafullum og svívirðilegum
verknaði“. Þau höfðu kvaðzt með
kossi inni í lokuðum bíl unnust-
ans. Þau voru að vísu sýknuð í
réttarhöldnum, en hlutu að verja
öllu sparifé sínu í málskostnað
og var synjað um að fá hann end_
urgreiddan.
Fleiri slik mál mætti retoja, og
sannleikurinn er sá, að mikið af
brezkum Lögum er með öllu úrelt,
en eru þau sum allt frá miðöldum
þegar sýnu háskalegra var að
raska ró þjóðfélagsins en mis-
þyrma náunga sínum. Þannig er
hámarksrefsing fyrir að guðlasta,
eyðileggja uppskeru eða brenna
heystakk enn lífstíðaríangélsi, en
það varðar aðeins sex mánaða
fangelsi að knýja barn til hóru-
hússvistar, og ökuníðingar hljóta
í mesta lagi tveggja ára iangelsis-
vist. Það er svívirðilegra að istela
hundi (18 mánuðir) en ráðast á
nábúa sinn (eitt ár).
Dómarinn í máli frú Christos,
Geoffrey Rose, varð steinundi’-
andi þegar mótmælaaMan reis
gegn honum. „Ég sé ekki eftir úr-
skurði mínum. Hann var erfiður
hér í Reykjavík og víðair við góð-
ar undirtektir. Að þessu siinni
var 'sömigvariinin efcki vel íyrir kaffl-
aiffiuir, búinn að vena veilkur af in-
fiúenzu og áreiffiain'lega etotoi náð
sér affi fullu.
Bezt fcóks't honnm upp í Mieinzku
lö'gmnum Svaniaisöingur á heiði, Sá-
uð þið hana sysfcur mina og í fjar-
Lægð. Einmfg •va® aríaai úr L’Elisir
D’Amcnre mjög snrjekíkloga suingin.
Þnátt fyrir það, þótt sötígvaram:
unn tækis't e.kki eims vel upp og
aft áffi'uir, dyfet engum, að hainn
hefiir lært og þroskazt siðan hann
hé'It söngskemmtun liér áffiast.
Dýpítiin h-efir fengði meM þrótt og
í vei!kuim söng er röddia önuggari
en áður og flytur betuir. Röddin
er blæfö'gur og opin upp í hæstu
tómia, og hveaigi klemmd eins og
mörg.uim söngvurum haattir tilL
Ánni er nú að leggja land undir
fót, og niun haida söngsíkeimmlain-
ir víffia xfcm, liain'd. Það væri holl tiL-
breyting frá kosniiltígia.þvangitíu að
farna og hlus'ta á þenmain urnga og
geðíelda söngvana og til þess vil
dg hvetja, alin, sem því gata toom-
iðið víð.
E. Bj.
Skrifað og skrafað
r'ramhald af 7 uðui
sinar út af BreiðafirSi og Faxa
flóa og fyrir norðan land og
austan. Enginn trygging var svo
fyrir því, að allar aðrai’ þjóðir
hefðu virt friðunarsvæðið út af
Vestfjöröum og á Selvogsbarika,
þótt Bretar hefðu gert það. Öll
um mun og ljóst, að vetrarvertíð
in í ár hefði orðið lélegri en hún
var, ef tólf mílna fiskveiðiland-
helgin heföi ekki verið komin
til sögunnar.
Hættan af undanláts-
seminni
Auk þess, sem Gunnar Thor-
oddsen gaf umrædda yfirlýsingu
á áðurnefndum fundum, svaraði
hann engu fyrirspurnum um það,
hvort Sjálístæðisflokkurinn gæti
enn hugsað sér svipaða saipn-
ingagerð og á síðastl. sumri.
Hjá þvi verður ekki komizt,
eftir yfirlýsingu Gunnars Thor
oddsens en að heimta skýrt svar
frá forkólfum Sjálfstæðisflokks
ins um þetta efni. Meðan Brétar
gera sér von um eitthvert undan
hald íslendinga, munu þeir
halda ofbeldi sínu áfram. Eftir
kosningar verður gerð ný hríð
að íslendingum og reynt að fá
þá til afsláttar við Bretá. ' Ef
íslendingar féllust á slikt, hefðu
þeir látíð litla fingurinn með
þeim afleiðingum, að þeir misstu
alla höndina á eftir. Þá sýndi það
sig, að það borgaði sig að beita
íslendinga ofbeldi. Fyrir slíka
hættu verður þjóöin að girða í
kosningunum nu, því að éftir
þær er það orðið. ofseint. Örugg
legast verður þessari Liættu-af-
stýrt með því að efla Framsókn
arflokkinn, sem sýnt hofur' sig
óbilugan í þessu máli en jafn-
framt gætt að haga öllum vinnu
brögðum út á við þahnig, að það
yrði Bretum ekki til ávinniiigs..
chFfuraðý
— en réttlátur“, sagði hann/ —.
Fáum dögum síðar varð hann veík
nr og andaðist. Sorgleg tiLviljun,
sagði læknir hans. Það var ekki
síður sorgleg tilviljun að um svip
að lcyti kom upp úr kafinu,: að
daginn áður en hann dæmdi :frú
Christos fyrir saumaskapinn í
tveggja mánaða tukthús, háfði
hann dæmt í máli manns: er
nauðgað hafði 'smátelpu. Sá dölg-
ur fékk ekki fangelsi, aðeins fjár
sekt.