Tíminn - 27.06.1959, Blaðsíða 9

Tíminn - 27.06.1959, Blaðsíða 9
í IMIN K, laugardaginn 27. júní 1959. MARY ROBERTS RINEHART: ^JJtigröLL lijiílzruncif'hi wunarnona, 14 Eg hlýt þá að hafa verið búin að slökkva á vasaljós- inu, því að ég man að ég stóð í koldimmum ganginum og hlustaði af ótta um, að ég hefði vakið hann. Samt heyrð ist ekkert hljóð innan úr stofunni, og ég fór að þreifa mig áfram upp stigann. Eg þori að fullyrða, • að ég fór afar hljóðlega, þvi að endur. minning mín um þessi andar tök er þögn, algjör þögn og niðamyrkur. Eg man, að þeg ar ég var í miöjum stiganum, toyrjaði klukkan í ganginum að slá miðnætti, og hviss- hljóðið, áður en slögin komu, olli því, að mér rann kalt vatn milli skinns og hörunds. En stóra áfallið kom ekki fyrr en ég kom upp stiga- pallinn. Það var eitthvað þarna á stigapallinum ásamt mér. Eitthvað svartara en myrkr- ið, sem hreyfði sig og sveigði í horninu við dyrnar. Og það hreyfðist ekki aðeins og sveigðist, heldur virtist það koma í áttina til mín. Eg heyrði greinilega rödd, sem rak upp org, en mér var ekki einu sinni Ijóst, að það var mín rödd. Eg hlýt að hafa steypzt aítur yfir mig niður stigann, þótt ég minnist eins kis um þetta undanhald, því að þegar Hugo kom hlaup- andi, hrasaði hann um mig í miöjum stiganmn. Eg man hversu hann var draugslega náfölur þegar hann var bú- inn að kveikja ljósið og laut yfir mig til að fullvissa sig um, að ég væri ómeidd. Svo hristi hann mig til, ekki með neinni blíðu. — Hvað var þetta? Hvað gerðist? — Það var eitthvaö á stiga pallinum. Einhver. Það kom til mín. — Það er enginn þar, ung- frú. — Það var einhver þar. Eg er ekki fífl. Heldurðu ég geri það viljandi að verða dauð- skelkuð? Þá sá ég, að hann hafði byssu í hendinni, gamal dags einhleypu. Hin rækilega leit, sem á eftir fór, leiddi ekk ert í Ijós. Dyrnar á stigapall- inum voru lokaðar og með lásum fyrir. Júlía hraut lágt í rúmi sínu, og handan úr setustofu þj ónustuf ólkshrs kallaði María taugaóstyrk til að fá að vita, hvað væri að. Við fórum saman urrr allt húsið þessa nótt, ég og Hugo. Það var fullljóst, að ef ein- hver hafði verið á stigapall- inum, gat hann ekki hafa farið framhjá mér niður stig an'n, svo að við béinum at- hyglinni mest að þriðju hæð inni. Þar voru á framhliðinni tvö herbergi með fáum húsgögn um, og þar bjó enginn. Auk þess lítið geymsluherbergi. En á bakhliðinni var herbergið, þar sem Herbert hafði látið líf sitt. í engu þessara her- bergja fundum við nokkurn hlut, né nokkra vísbendingu um, að nokkur hefði verið þar á ferð. Hugo hélt áfram löngu eftir að ég var fús að hætta leittinni og reyna að fara að sofa. Hann hélt enn á skamm byssunni, en á því gaf hann enga skýringu, né heldur því, að hann skyldi koma út úr viðhafnarstofunni, þegar ég hrópaði. Það var kominn bjartur dagur, þegar ég féll í óróan svefn. Hugur minn var óeðli lega hvikur, hugsanirnar þyrptust að mér og sömuleið- is fjölmargar spurningar. Hví hafði Hugo haldið þennan vörð við stofugluggann? Hvað vissi hann um þetta dular- íulla mál, sem hann vildi ekki segja frá? Og hver hafði verið á stigapallinum? Þvi einhver hafði það verið. Um það var ég fús að leggja höfuðið aö veði. Það var ekki fyrr en við morgunverðinn næsta dag, sem Hugo fannst hlýða að gefa mér einhverja skýringu á, hvers vegna hann hefði komið úr viðhafnarherberg- inu, er hann heyröi óp mitt, og þar að auki með skamm- byssu. — Þú ert sennilega hissa á, að ég skyldi vera með byssu í gærkvöldi, sagði hann, um leiö og hann setti fyrir mig morgunverðinn. ■— Það var fjölmargt, sem vakti furðu mína, sagði ég þurrlega. — Myndir þú geta lýst því sem þú sást? i — Það líktist vofu. Eg býst ekki við, að nein hjálp sé i þeim upplýsingum, sagði ég. — Há eða lág vexti? ung- frú. — Eg var dálítið í uppnámi, játaði ég. — Það líktist helzt hávöxnum manni, álútum. Það var þarna, en svo var það allt 1 einu horfið, ef það hef- ur nokkuð að segja. Það lá I augum uppi, að honum stóð hreint ekki á sama um þetta, og að hann var að reyna að setja það, : sem ég hafði séð, í samband !við það, sem í ljós kom, aö hann hafði sjálfur orðið fyr- ir kvöldið áður. í stuttu máli — eins og María sagði frá — höfðu þau bæöi farið að sofa skömmu eftir að læknirinn fór. Eins og ég sagði áður, dvaldist lækninum lengur en hinum, því að hann fór aðf vitja Júlíu í síðasta sinn. 1 Um klukkan hálf ellefu hafði Hugo farið að loka glugga, en sio vildi til að hann sneri að viðhafnarstof | unni. Um leið og hann stóð ‘ við gluggann, sá hann ein- hvern í horninu fyrir neðan, ! standandi fast upp við vegg j inn. Hann klæddist að nokkru leyti, tók byssuna og fór nið- ur bakstigann. Við dyrnar fyr ir neðan, nam hann staðar og hlustaði, — en heyrði ekk- ' ert, svo að hann þreifaði sig áfram inn í stofuna og horfði þar út um gluggann. Kol- svarta myrkur var í stofunni, og hann gat ekki séð neitt grunsamlegt úti. En hann var mjög þreyttur, hafði ekkert FRAMSOKNARHUSIÐ Dansleikur í kvöld kl 9. — Hljómsveit Gunnars Ormslev. Aðgöngumiðar frá kl. 6. Sími 22643. F. U. F. íþróttir . . . Véltækni h.f. Laugaveg 10. með skemmtilegum bolsveigjum. Hann spyrnti síðan hörkuskoti á markið, og knöttunnn lenti í markhorninu alveg xiívið marfc slá. Ulæ'silegt mark og ný von íslendiniga. Síðustu mínútuiuiar verða á- horfendum minnisstæðar ís- lenzka liðið var í stöðugri sókn TOömsmœœœ að mestu. Hornspyrna vur eftfr hornspyrnu, en þráft fyrir all sæmileg tækifæri tókst því mið Jarðýtuvinna Ámokstur Sprengingar Hífingar Gröftur á húsgrunnum o. fl. Seljum steypu í alls konar byggingar Sími 22296. — Goöi h.f. ! Steypuhrærivél Til sölu er vel með farin steypuhrærivé], rafknúin, með spili. Stærð 17 rúmfet. Mjólkurbú Flóamanna. I nP’ •;_. ■■ ,,,., w0,, f ':~ % ; V4fí|fe/. Rostock - Reykiavík M.s. „Jökulfell“ hleður í Rostock um 20. júlí n k. SKIPADEILD S.Í.S. Sveinn Jónsson skoraSi fyrra mark íslands ur ekki oftar að koma knettin uni í markið. En áreiðanlega verður le?igi munað eftir þessari sóknarlotu, og liún sýnir, að ís- lenzfca liðið þurfti ekki svo mjög a'S óttasf andstæðingana, ef sami barátuviZji og kraftur liefði ein kenut lfðið alla?? leikinn. Hfnir ungu leikmenn stóðu siig margir vonuin be.tur, en okkrir hina eldri léku lagf frá 'sínu bezta, einkiun fyrii’liðmn Ríkarður. —lisíin. Munið málverkasýningu T Ú B A L S í Bogasal Þióðminja- Opin kl. 1—10 síðdegis. safnsins. Tilkynning um lágmarksverð á fiskúrgangi í mjölvinnsiu. Lágmarksverð á fiskúrgangi, öðrum en úrgangi úr karfa af togurum, hafa verið ákveðin eins og hér segir: 1. Verksmiðjur, sem árið 1958 framleiddu meira en 700' tonn af fiskimjöli, skulu greiða að minnsta kosti 65.5 aura fyrir kílóið. 2. Verksmiðjur. sem árið 1958 framleiddu 301— 700 tonn af fiskmjöli, skulu greiða að minnsta kosti 56 aura fyrir kílóið. 3. Verksmiðjur, sem árið 1958 framleiddu 300 tonn eða minna af fiskmjöli, skulu greiða að minnsta kosti 49,5 aura fyrir kílóið. Lágmarksverð þessi miðast við fiskúrgang komimi í þrær verksmiðjanna. Ef fiskmjölsverksmiðjur skirrast við að greiða lágmarksverð þessi, verða útflutningsbætur ekki greiddar á afurðir þeirra. Lágmarksverð þessi gilda frá 1. janúar 1959, unz annað verður ákveðið. ÚTFLUTNINGSSJÓÐUR. ::«: 4»»w»»n»»»:»««««;g«

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.