Tíminn - 07.10.1959, Blaðsíða 3

Tíminn - 07.10.1959, Blaðsíða 3
T í MIN N , íniðvikudaginn 7. október 1959. 3 Þeir sömdu friö en högg- iö kom í skáldsögunni EJets konar framhald af „SóEn rennur upp“, skréfaB af gömlum vini Kemingways Á öndverðu ári 1924 átti maður að nafni Harald Loeb þetta: 1) lítið tímarit, sem hét Kústurinn, 2) ástmey, 3) hand- rit að skáldsög'u sem útgef- andi hafði lofað að prenta með því skilyrði. að höfundur bætti inn í öllum ákveðnum og ó- ákveðnum greinum, sem hann af ásettu ráði hafði sleppt, 4) vin, sem hét Ernest Heming- way, en sá kallaði Loeb einn af skárri strákum allra tíma“. Við lok kjötkveðjuhátíðarinnar, sem fram fór í Pamplona á Spáni árið 1925 höfðu mál' þannig skip- azt, að Kústurinn var farinn á hausinn og ástmærin horfin. Skáldsagan var enn óprentuð og vinátta Hemingways hafði kólnað til það mikilla muna, að Loeb var notaður sem fyrirmynd að Robert Cohn í skáldsögunni „The Sun Also Rises.“ Fræg nöfn Harald Loeb hefur nýlega ritað endurminingar sínar og er þar að finna góða lýsingu á lífi „hinnar glötuðu kynslóðar" á árunum milli 1920 og 1930. En Harald átti til ríkra að telja. Faðir hans var kaupsyslumaður í Wal Street og móðir hans af Guggenheimættinni. Harald komst fljótt á þá S'koðun, að það andrúmsloft, sem auðkýf- ingar hrærðiust í, væri andlega kæfandi. Hann kvaddi því kóng og prest og réðst í vegavinnu til Alberta í Kanada. Seinna gerðist hann bóksali og loks útgefandi að tímariti. Mikið af frægum nöfnum kemur við sögu í endurminning- um hans. Þar segir frá Ezra Pound og harls fáránlega klæðaburði og James Joyce, is'em ekki var fáan- legur til að ræða um annað en franska matargerð. Þar er líka getið um Tristan Tzara, sem stjórn- aði hinum fagurfræðilega þenkj- andi Bolshevikum með því að sveifla einglirni sínu. Samkvæmin Og svo segir frá gleðskap „Glöt- uðu kynsióðarinnar". Harold minn- ist þesis', þegar Isadora Duncan, þrifieg miðaldra kona, skálaði fyrir ástinni og lífinu. Eitt kvöld- ið tóku tveir kumpánar sig til og báru á bál allar bækur, sem þeim ekki 'líkaði. Þá getur Harald um listamannaballið þegar hann dans- aði við eiginkomu vinar síns, en sú var aðeins klædd grænu púðri og svörtu belti. Sennilegt er þó, að Harald hefði aldrei orðið fyrir- mynd að söguhetjiu í skáldverki Hemingways, ef Duff Twitchell hefði ekki eitt sinn litið í spegil- inn á Sélect Café í París og sagt með lágri, seiðmagnaðri röddu: Hún er dásamleg — og átti þá við ástina. Duff var óhófsmanneskja á ást og vín. Hún og maður henn- ar Pat Swazey lifðu á ávísunum frá Englandi og drukkiui kampavín. Duff kallaði ókunniuga „elskan“, hafði aðals-titil og var fyrirmynd að hinni kunnu skáldsagnapersónu Hemingways, Lady Brett Ashley. Þótt Hemingway væri hamingju- samlega giftur í þá tíð, hafði Duff slík áhrif á hann, að hann varð fjúkandi vondur, þegar Duff og Harald stungu af saman og sáust ekki í hálfan mánuð. Geymdi höggið Saud Ben Jeluvi prins af Arabiu — mikill spiiamaður Á kjötkveðjuhátíðinni í Pamp- 'lona sauð upp úr. Pat og Duff voru búin að taka saman aftur, en hinn ásts'júki Harald gat ekki sætt sig vio, að ævintýrið væri úti. Hann fór að ergja Hemingway með því að úthúða nautaati. Síðj asta kvöld hátíðarinnar gengu þeir inn í hliðargötu til að útkljá þar sín deilumál. En uppgjörið fór út <um þúfur. „Mig langar ekkert til að lemja þig“, sagði Harald. „Ekki mig heldur“, sagði Hemingway. Skáldið geymdi hins vegar höggið og galt það velútilátið í bókinni The Sun Also Rises. Loeb er nú 67 ára, roskirin og ráðsettur hagfræðingur. Dularfullur sheik á ferð í K.höfn Austrænn leyndardómur hvílir yfir hinu 2V2 hæða hót- eli „Þrír fálkar* í Kaupmanna- höfn. Þar hefur hinn 45 ára gamli arabiski prins Saud Ben Jeluvi setzt að ásamt fríðu föruneyti. Hann er frændi Ibn Saud Arabíukóngs og hefur með sér á reisunni þrjátíu manna fylgdarlið, þar á meðal kvennabúr, lífvörð og yfir- böðul. Harald Loeb glímir við naut á kjötkveðjuhátíð Hann hatar flest ar sínar myndir Henry Fonda segist hata Hollywood. Hann hefur aldrei farið dult með fyrirlitningu sína á kvikmyndabænum. Hann hefur leikið í yfir sextíu kvikmyndum og segist vera óánægður með þær allar nema svona fimm til sex. Fonda er 54 ára gamall, sinaber og Henry Fonda gagn.rýninn á sjálfan sig mjúkur í hreyfingum. Kvikmyndaleikarinn er mað- ur hreinskilinn og' hefur gert eftirfarandi játningu í blaða- viðtali varðandi afskipti sín af kvikmyndum. Stoltur — Ég er ekki í skátahreyfing- unni, segir Fonda. Ég segi það, sem ég hugsa. Og sannleikurinn er sá, að ég fyrirlít flestar þær kvikmynd ir, sem ég hef leikið í. Það kemur mér í illt skap, þegar fólk fer að 'tala um þessar myndir. Kannske hef ég leikið í eins og einni eða tveimur góðum myndum. En ég hef aldrei grætt neina peninga á þeim. Tökum t. d. „Tólf reiðir menn“, sem ég framleiddi. Ég var stoltur af henni. Ég fékk verðlaun fyrir þetta um allan heim. Það kom bara enginn til að horfa á myndina. Ég .stórtapaði á þessu. (í’ramhald á 9. síðu) Rokkið horfið, en Séga í þess stað Rætt víð Rigmor Hanson, danskennara Tíðindamaður blaðsins hitti hinn góðkunna dans- kennara, frú Rigmor Han- son nýlega og innti hana frétta úr heimi danslistar- innar. Rigmor er nýkomin heim úr ferðalagi um Frakkland, ítalíu, England og Danmörku, þar sem hún kynnti sér nýungar á sviði samkvæmisdansa. ' — Nýjasti dan's'inn heitir séga, segir Rigmor, og er upp- runninn frá eyjunum Réunion og Maurice í i'ndverska hafiniU'. Þetta er ákafiega fjörugur og líflegur dans, nokkuð sérkenni- legur. Takturinn er mjög hrað- ur og minnir helzt á taktinn í samba. Annars heitir dansinn, sem nú er mest í tízku paso-double, og er hann mikið dansaður á skemmttetöðum erlendis. Alls staðar þar sem ég kom á skemmtistaði, heldur Rigmor áfram, voru siuðrænir dansar vinsælastir, cha-cha, rumba, samba, calypso 0. s. frv. Roklc- ið virðist alveg dautt, og er nú hvergi kennt í dansskólum. Rigmor Hanson Dansskólinn hefst — Ég mun starfrækja dans- skóla í vetur eins og undan- farið og tekur hann til starfa um helgina og verður til húsa í Góðtemplarahúsinu. Mun ég kenna nýjustu dansana í öllum flokkum nema í yngstu flokk- unura, þar verða kenndir barna- dánsarnir (gömlu dansarnir). Byrjendum verða kenndir frumdansarnir, vals, tango, fox- trott og Jive (þ. e. það s'em -unga fólkið kallar „tjútt“. Þessir dansar vei’ða líka hafðir með í franxhaldsflokk- xxnum. Fólk á öllum aldri hef- Prinsinn va-r í Stockhólmi til að leita sér lækninga við hjartaisjúk- dórni. Segir sagan, að hann sé nú heill heilsu. Á heimleið fékk hann þá flugu í kollinn að staldra við í Höfn. Vafamál er þó, hver hefur verið tilgangurinn með þeirri við- dvöl, því að hann hefur ekki kom- ið út fyrir hússins dyr í Höfn. Bara ein — og þó — Saud prins á bara eina konu, sagði Ibráhim vesir, túlkur prins- ins. Kanns'ke er þetta rétt hjá ves- írnum, en alla vega eru sjö kven- imenn með í förinni. Konurnar hafa heila hæð á hótelinu. Þeirra •er gætt allan sólarhringinn af vopn uðum vörðu/m, sem klæddir eru iskrautlegum litklæðum. Konurnar voru sóttar út á flugvöll og keyrð- ■ar heim á hótel í einkabíl Sauds. Rúður bílsins eru þannig gerðar, að hægt er að sjá út en ekki inn í bílinn. Að utan líta rúðurnar út eins og spegill. Konurnar voru svartklæddar með blæjur fyrir and- litum. Fjórir grannvaxnir verðir gættu þeirra á leiðinni. Farið var með þær bakdyramegin inn á hót- elið og síðan hefur ekki ein einasta sézt utan dyi-a og ekki einn gluggi verið opnaður á hæðinni, þar sem þær búa. Þjónustustúlkur hótelsins færa þeim matinn að dyrum, en þá taka þrælar við og koma honum áleiðis til móttakanda. Aðeins einu isinni hefur einni þjónustuphmni 'tekizt að kíkja á herlegheitin. Aðal frúin sat á risastórri sæng og hin- ar sex höfðu raðað sér í kring. Spilamaður Aldur kvennanna gat stúlkan ekki gizkað á, en þær voru allar í góðum holdum. Þær eru aldar á 'góðum xnat og hreyfa isig lítið, H'ins vegar hefur prinsinn tvo eirikarit- ara kvenkyns. Þær eru franskar og miklu löguleg.ri í laginu en þær arabisku. ur lært að dansa hjá mér. Mér hef ur alltaf fundizt skemmtilegt að kenna löndum að dansa, því að þeir eru svo fljótir að læra og músikalskir. Innritun í skóla Rigmors fer fram í dag og næstu daga í sírna 13159.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.