Tíminn - 07.02.1960, Side 10

K)
TÍMINN, laugardaglun 6. febráar 1960.

í dag er sunnudagurinn
7. febrúar
Tungl er í suðri kl. 20,55.
Árdegisflæði er kl. 1,36.
Síðdegisflæði kl. 13 42.

t
MORGUN-
SPJALL
Á þessum drottinsdegi segir
almanakiS, a'ð tungl sé fjarst
jörðu í <nánuði þessum. svo að
varla verður um tunglskot að
ræða í dag. Hins vegar virðist
mörgum, að engu sé líkara en
eitthvert skot hafi komið frá
tunglinu hingað til jarðar, og
með því hafi sjálfur tunglkarl-
inn komið hingað og sé farinn
að ráðsmcnnska hér á Iandi.
Þær ráðstafanir, sem ríkisstjórn-
in boðar nú og hefur Iagt fram
og leyfir sér að kalla „viðreisn-
aráætlun" verða varla kallaðar
annað en einhvers konar tungl-
speki.
Það getur varla talizt nær-
gætnislegt núna á dögum hinn-
ar „miklu viðreisnaráætlunar“,
eins og Ólafur og Mbl. kalla
gengislækkunina og 400 millj.
kr. nýju skattabyrðina, af einu
virðingarverðu kvikmyndahúsi
hér í bæ. meira að segja reknu
af Háskólanum, að vera að sýna
mynd, sem það kallar „Strand-
kapteininn*'. Það orð var frægt
um einn mann hér á landi fyrir
fáum árum. Nú virðist „strand-
kapteinninn“ hins vegar kom-
inn á flot aftur, en siglingin get
ur varla talizt glæst og stefnan
þannig, að nýtt strand gæti átt
sér stað.
Nýtt frímerki
f marz næstkomandi mun Póst
og símamálastj órnin gefa út frí
merki með íslenzka fálkanum.
Verðg'i'ldi þeirra verður 25 krón-
ur, og upplagið er 300.000 ein-
tök. Merkið er gert eftir mál-
verki prófessors G.M. Sutton, en
fyrktækið Thomas de la Iiue &
Oo, Ltd, London, annaðist litho-
prentun.
Ungfrú Blder: — Bg skal veðja
við þig hverju sem er um það,
að ég mun atdrei giftast.
Herra Easy: — Eg slæ til.
Ungfrú Elder: — Viljið þér
það í raun og veru? Þá síepp ég
alveg við að veðja.
— Eg geri ætíð erfiðasta verk
dagsins fyrir hádegi.
— Hvað er það?
— Að fara á fastur.
GLETTUR
— Af hverju urðug þér sköll-
óttui'?
— Af áhyggjum?
— Áhyggjum vegna hvers?
— Áhyggjum og kviða fyrir
því að verða sköllóttur.
— Segið mér, þjónn, eru per-
ur eða epli í grautnum?
— Finnið þér það ekki á lykt
inni eða bragðinu?
— Nei, ég finn það ekki?
— Skiptir það þá svo miklu
máli?
Eru nú gamlir
þjónar gleymdir?
í öllu blekkingamoldviðri
stórra /yrirs,agna undanfama
daga, þar sem stundum verður
ekki annað séð en glæsibrag,
gull og græna skóga fram undan,
gægist þó annað veifið veruleik-
inn fram og ekki seir
astur, eins og raunat -
og skilja, þvi a@ auði.
ekki aðeins smávægileg ,ur
geysileg kjararýmun við öllum
almenningi í Iandinu, ef fram
gengur fyrirætlun stjórnar/Iokk
anna.
Því verður gömlum embættis-
manni að spyrjaÆru þeir gleymd
ir, sem .alla ævi hafa þjónað þjóð
sinni og lifa nú á lágum eftirlaun
um? Era þeir gleymdir þjóðinni
í dag? Hvergi er minnst á, hvera
ig þeim verði bætt að einhverju
leyti rýraun á lágum eftirlaun-
nm.
Eigum við að trúa því að rétt
sé, að gerð verði stórfelld rösk
un í e/nahagslífi þjóðarinnar, til
þess að gera hina ríku ríkari?
Svar óskast.
Gamall þjónn.
Frúin: — Eg sendi litla dreng-
inn minn til yðar eftir tveim
pund'um aif sveskjum, en hann
kemur aðeins með hálft annað
pund.
Kaupmaðurinn: — Vogin mín
er aiveg rétt, frú. En hafið þér
vigtað sfcrákinn?
Stúdent horfir á herbergisfélaga
sinn, unz sá spyr gramur:
— Á hvað ertu að horfa?
— Ég er að horfa á þessi flanna-
stóru eyru, sem þú hefur.
— Jæja. heldurðu ekki, að það
væri afbragðs asni, sem hefði
eyrun mín og heila þinn?
Læknirinn: — Hefur hann borðað
hval í dag?
Franski málarinn Degas var í
brúðkaupi. Það var einmitt fyrir-
sæta hans. sem var að gifta sig.
Svo sagði hann við kunningja
sinn um bruðina:
— Hún ei fögur sem gyðja
núna. Þetta er í fyrsta sinn, sem
ég sé hana í fötum, og svei mér
þá ef ég gæti ekki orðið ástfang-
icn af henni. Kjóllinn fer henni
svo vel.
Ameríkumaðurinn Will Durant
sagði einu sinni um konuna:
— Konan vinnur ekki sigra sína
með barátí.u eða hugrekki, heldur
með seiglu og þrákelkni Hún sigr-
ar með endurtekningu — alveg
eins og auglýsing.
— Nei, nei, við erum ekkert þyrst-
ir, við erum bara að prufa nýja upp
takarann.
DENNI
DÆMALAUSI
Úr kvölddagskránni
f kvöld kl 20,35 er þátturinn
, Raddir skálda“ og verða þá
kynnt verk Jónasar Árnasonar.
Þessi þáttur hefur nú verið fast-
ur liður í út-
varpinu um
sinn og er yfir-
leitt góðra
gjalda verður,
þótt stundum
hljóti að vera á-
greiningur um
það, hvort verk
sé hæft til flutn
ings eða ekki,
eða maðurinn
kynningar verð
ur á þessum vettvangi.
Það á þó ekki við um Jónas,
því að hann hefur þegar unnið
sér öruggan rithöfundarsess, hlýt-
ur meira að segja að teijast einn
hinn skemmíilegasti og sérsfcæð-
asti höfundur hinnar yngri kyn-
slóðar. Þeir, sem flytja verk Jón-
asar í kvöld eru Helga Valtýsdótt-
ir, Pétur Petursson, Þorsteinn Ö.
og höfundur sjálfur.
☆
Jose L.
Salinas
— Hvar sástu björninn, Pankó?
Hversu stór var hann?
— Ég sá hann e&ki, ég sá aðeins |
skiltið.
— Skiltið?, 'þú meinar að þú sást fót-
sporin.
— A skiltinu stendur. Björninn er
mannskæður.
D
R
E
K
I
Lee
Falk
1

! 13 i
Hópur smyglara hefur
grímuklædda manninn.
innikróað
Eg reið á trjágrein og datt af baki.
En þótt ég verði hundrað ára, mun
ég aldrei gleyma honum, er hann réð nið-
urlögum smyglaranna, þótt hann væri
með þrjár kúlur í skrokknum.