Tíminn - 14.03.1961, Blaðsíða 8

8

Viðskipti Áustur- og
Vestur - Þýzkalands
Leipzig, 9.—3. '61. — Fyrir
utan verzlun og viðskipti virð-
ist fátt vera eins ofarlega í
hugum manna hér í Leipzig
og sambúð ríkjanna tveggja,
Austur- og Vestur-Þýzkalands.
En Þýzkaiandsvandamálið er
einnig viðskiptalegs eðlis, og
eins og kunnugt er hefur A-
Þýzkaland átt í miklum örðug
leikum á sviði iðnaðar vegna
hráefnaskorts heimafyrir. Þar
hefur Vestur-Þýzkaland staðið
betur að vígi.
Eigi að síður hefur A-Þjóðverj-
um tekizt með harðfylgi að byggja
upp flestar greinar þungaiðnaðar
og smáiðnaðar og efla landbúnað
sinn sem er rekinn á samvinnu-
grundvelli.
Á fundi með nál. 600 blaðamönn
um sem haldinn var í ráðhúsinu í
Leipzig í fyrradag, svaraði Rau
verzlunarmálaráðherra A-Þýzka-
lar.ds, ýmsum spurningum þessu
að lútandi og viðskiptum A-Þýzka-
lands við vestræn ríki yfirleitt.
V-þýzkur blaðamaður spurði ráð-
herrann hvort A-Þýzkaland væri
ekki að sperrast of mikið í við-
sJdptalífinu og hvort A-Þjóðverj-
ar sæju sér í rauninni fært að
standa við allar skuldbindingar.
Rau svaraði og minnti á þá örðug-
leika sem A-Þjóðverjar hefðu í
fyrstu átt við að stríða vegna skipt
ingar Þýzkalands. Þeir væru nú að
mestu yfirstignir. Nú, þegar A-
Þjóðverjar gætu staðizt saman-
burð við V-Þjóðverja á sviði fram
leiðslu, pá væri þar um miklu
meira afrek að ræða en hið svo-
kallaða v-þýzka framleiðslukrafta-
verk. A-Þióðverjar hefðu náð sfn-
um árangri fyrir eigin verðskuld
an.
Viðskipfasamningar
A-þýzkur blaðamaður innti ráð-
Verzlunarmálará<$herra A.-Þýzkalands svarar
spurningum á fundi metS 600 blatiamönnum
í Leipzig
Baldur Óskarsson blaðamaður
við Tímann fór í boð! austur-
þýzkra yfirvalda á kaupstefnuna
J í Leipzig. Mun hann skrifa
nokkrar stuttar greinar þagan,
og birtist hér hin fyrsta.
herrann eftir hinum nýju við-
skiptasamningum A-Þýzkalands og
Sovétríkjanna sem voru undirrit-
aðri fyrir tæpum hálfum mánuði
Iiau svaraði að menn gætu nú
kynnt sér þessa samninga, en þeir
væru að sjálfsögðu yfirgripsmeiri
cu svo að hann sæi sér fært að
rekja efni þeirra á fundinum.
Meira en 100 sérfræðingar hefðu
fjallað um samningana. Þýðingar-
niesta atriðið fyrir A-Þýzkaland
væii það að Sovétríkin mundu
koma til hjálpar ef V-Þýzkaland
reyndi öðru sinni að koma við-
skiptum landanna fyrir kattarnef.
Ekki mannætur
Blaðamenn voru mjög ákafir að
leggja spurningar fyrir ráðherr-
ann, einkum voru það blaðamenn
fiá Suðaustur-Asíu, Afríku og Suð-
v.r-Ameríkj, sem spurðst fyrir um
n.öguleika til að auka viðskipti
landa sinna og A-Þýzkalands. í
öilum tilfelium svaraði iráðherr-
ann að A-Þjóðverjar væru fúsir að
skipta meira við þessi ríki, og gat
þess m.a. að þeir vildu tvöfalda
innflutninginn frá Brasilíu, en
biaðamaðar þaðan hafði sagt að
Quadros forseti hefði látið í ljós
þá von sína að viðskipti landanna
mættu aukast. Þá spurði Brasilíu-
maðurinn hvort noklcuð væri hæft
í því að A-Þjóðverjar keyptu kaffi
frá Brasilíu og seldu það aftur úr
Þndi. Ráðherrann fullvissaði blaða
manninn am að A-Þjóðverjar
drykkju sjálfir allt það kaffi sem
þeir keyptu frá Brásilíu. Annar
Brasilíumaður bað um orðið og
lýsti því yfir að hann og félagar
smir yrðu hér aftur á haustkaup
slefnunni. — Við höfum komizt
að raun um að þið eruð ekki mann
ætur hérna megin járntjalds þótt
okkur hafi stundum fast að því
verið talin trú um það, bætti hann
við. Þessi athugasemd vakti skelli-
hiátur í salnum.
Tvenns konar aSstoð
V-þýzkur blaðamaður frá Die
Welt sagði að ráðherrann hefði
látið svo um mælt í ræðu sinni
við opnun kaupstefnunnar að það
væri rangt að veita vanþróuðum
ríkjum lán. Hann spurði einnig
hvoit túlka bæri ummælj ráðherr-
ai.s þannig að A-Þýzkaland mundj
ekki veita vanþróuðum ríkjum
efnahagsaðstoð. Rau svaraði að
það væri betra að kaupa fram-
leiðslu þessara ríkja en að lána
þeim. Svokölluð efnahagsaðstoð
vestrænna ríkja væri ekki raun-
hæf hjálp. Við viljum hjálpa þess-
um ríkjum með því að kaupa
framleiðslu þeirra og láta þeim í
té vélar, tækniaðstoð og hvað sem
þau kunna að þurfa — í staðinn.
Það er betri aðferð.
Berlín
Þá sagði v-þýzki blaðamaðurinn
aó rifting viðskiptaáamninga A-
-cg V-Þýzlralands á s.l. ári hefði
verið aðgerðum a-þýzku stjórnar-
innar í Berlínarvandamálinu að
kenna. Ráðherrann svaraði að hér
væri um tvö óskild mál að ræða.
Það vaéri ekki vanalegt að blanda
saman stjórnmálum og verzlunar
raálum í viðskiptalífinu. A-þýzka
600 blaðamenn sátu fund með Rau viðskiptamálaráðherra A-Þýzkalands
í ráðhúsinu í Leipzig.
•stjórnin vildi á engan hátt hindra
friðsamlegar ferðir og samskipti
milli borgarhlutanna og hindranir
væru eingöngu settar gegn hern-
■aðarsinnum og undirróðursmönn-
um sem reyndu að smeygja sér
inn í A-Þýzkaland. Við munum
ailtaf tryggja frjálsar ferðir milli
borgarhlutanna, bætti hann við.
Þrándur í Götu
Enskur blaðamaður sagði að á
s.i. ári hefði a-þýzkum verzlunar-
mönnum og öðrum A-Þjóðverjum
verið gert mjög örðugt að ferðast
tii NATO-landanna, t.d. Englands.
letta væri Þrándur í Götu við-
skipta A-Þýzkalands og vestrænna
ríkja. Ráðherrann sagði að það
væri í rauninni óskiljanlegt að svo
kölluð Light Trawel Biiro í V-Berl-
ít gæti neitað A-Þjóðverjum, verzl
unarmönnum sem öðrum, um leyfi
td að ferðast til NATO-landanna.
Þessi stofnun sem er bandarísk-
franskt-enskt eftirlegufyrirbæri frá
fyrstu hernámsárunum hefði á s.l.
ári gert tilraun til að drepa öll
samskipti, jafnvel menningarleg
samskipti, A-Þjóðverja við um-
hciminn fyrir vestan, en þess er
krafizt að a-þýzkir ferðamenn sýni
loyfi frá þessari stofnun þegar
komið er að landamærum nefndra
ríkja. Ráðherrann fordapmdi þetta
xippátæki en kvað ástandið þó
hafa batnað upp á síðkastið.
— b.ó.
Á 10. fundi búnaðarþings
voru afgredd þrjú mál. Hzð
fyrsta var eríndí bændafund-
ar Austur-Húnvetninga um
stofnfjárþörf landbúnaðarzns.
Annað erzndi Búnaðarsam-
bands Suður-Þingeyznga snert
andt almannatryggingar og
loks erindi Sigurðar Þórðar-
sonar á Laugabóli um endur-
skoðun á lögum um varnir
gegn útbreiðslu næmra sauð-
fjársjúkdóma og útrýmingu
þeirra.
Búnaðarþing var sammála
um að afgreiða erindi Austur-
Húnvetninga með eftirfar-
andi ályktun:
„Búnaðarþing lýsir stuðn-
ingi við fyrirhugaða gerð
framleiðslu- og framkvæmda
áætlunar fyrir landbúnaðinn
til næstu 10 ára, er Stéttar-
samband bænda vinnur nú að.
Þingið telur mjög þýðingar-
mikið, að slík áætlun verði
gerð með það markmiö fyrir
augum, að búrekstri bænda
verði komið á þann grund-
völl, að hann verði eftirsótt-
ur af ungu fólki og byggist á
góðri ræktun og fullkominni
véltækni.
í þessu sambandi verði gerð
F ramkvæmdaáætl-
un nauðsynleg
áætlun um heildarstofnfjár-
þörf landbúnaðarins og áætl-
aða lánsfjárþörf hans til rækt
unar, bygginga, vélakaupa
bæði fyrir einstaklinga og fé-
lagssamtök svo og til bústofns
myndunar, ennfremur til
nauðsynlegra reksturslána.
f þessu sambandi verði einn
ig gerð athugun á, hver væri
hæfileg lágmarksstærð bú-
reksturs á hverri jörð, til þess
að standa undir nauðsynleg-
um vélakosti.
Sérstakar ráðstafamr verði
gerðar til þess að litlu búun-
um hjá þeim bændum, sem
hafa landbúnað að aðalat-
vinnugrein, sé komið upp í
þetta lágmark, bæði með sér-
stökum aukaræktunarstyrkj -
um og hagstæðum lánum.
Gert veröi ráð fyrir því í fram
leiðsluáætlun þessari, að land
búnaðurinn njóti aukinnar
framleiðslu í bættri afkomu
meir en nú er.“
Allsherj arnefnd hafði máfið
til meðferðar en framsögu-
maður hennar var Jón Gísla-
son. Aðrir, sem til máls tóku,
voru: Hafsteinn Pétursson, Sig
urjón Sigurðsson, Sigmundur
Sigurðsson og Halldór Pálsson. •
Frjáls slysatrygging
í erindi Búnaðarsambands
Suður-Þingeyinga um trygg- j
ingamálin var því beint til
Búnaðarþings, að það beiti sér.
fyrir breytingum á trygging-:
arlöggjöfinni á þann veg, að!
allir landsmenn hafi sömu
réttindi og skyldur gagnvart
tryggingunum án tillits til bú
setu og atvinnu. Búnaðarþing
afgreiddi málið með syofelldri
ályktun:
„Búnaöarþing mælir ein-
dregið með því, að bændur
tryggi sig og fjölskyldur sín-
ar, er sameiginlega vinna að
búrekstrinum, frjálsri slysa-
tryggingu hjá Tryggingar-
stofnun ríkisins.
Skorar þingið á bændur
landsins að kynna sér trygg-
ingarkjörin og hagnýta sér
þau til aukins öryggis."
Svolátandi greinargerð
fylgdi ályktuninni:
„Samkvæmt 134. gr. al-
mannatryggingalaganna frá
1946, eiga atvinnurekendur,
svo sem bændur og skyldulið
þeirra, er vinnur við búrekst-
urinn, rétt til að kaupa sér
slysatryggingu, er gefur þeim
sama bótarétt og launþegum.
Iðgjald af slíkri tryggingu er
áhættuiðgjaldið skv. 113. gr.
laganna, sem á s.l. ári nam
kr. 1,50 á vinnuviku eða kr.
78,00 alls yfir árið af hverj-
um einstaklingi.
Eins og lögin eru nú, þurfa
bændur, sem aðrir atvinnu-
rekendur, aö tilkynna viðkom
andi hreppstjóra, ef þeir óska
eftir að vera tryggðir. Eðli-
legt má telja, að bændur hag-
nýti sér þennan rétt. Gjöldin
af tryggingunni mega teljast
til rekstursútgjalda við bú-
reksturinn og eiga af þeim
sökum, að koma inn í verð-
lagsgrundvöll landbúnaðarins.
Þar sem ætla má, að flest-
um bændum sé þetta ekki full
kunnugt, vill búnaðarþing
fela stjórn Búnaðarfél. ís-
lands að senda hreppstjórum
ályktun þessa.“
Málið lá fyrir allsherjar-
nefnd og hafði Gunnar Guð-
bjartsson framsögu' fyrir
henni. Aðrir ræðumenn voru:
Baldur Baldvinsson, Sigmund
ur Sigurðsson og Sveinn Jóns-
son.
Ekki lagabreytingu
í erindi sínu fór Sigurður
á Laugabóli fram á það, að
búnaðarþing beitti sér fyrir
athugun og endurskoðun á
sauðfjárveikilögunum, því að
með þeim væri einum manni,
sérfræðingi sauðfjársjúkdóma
nefndar, gefið og mikið vald
til þess að fyrirskipa niður-
skurð. Búfjárræktarnefnd var
á ööru máli og flutti svohljóð
andi dagskrártillQgu, sem sam
þykkt var með 20 atkv. gegnl:
„Búnaðarþing telur, að at-
huguðu máli, erindi Sigurðar
Þórðarsonar, Laugabóli, varð-
andi framkvæmd sauðfjár-
(Framhald á 7. síðu).
/