Tíminn - 17.01.1962, Qupperneq 4

y'\,.
i
npit' ji"l- n‘t, 1 , ’
iSilípllisiiiiiií
fi......ír’ 1
1 , -!
"
WOv ». hh »k * ,* ' i;t, n 'iiíí! (iil
■; j1 ?_• |, ■ . , _ ^ ^ fljff ' a
• ■;« i'-;.:
Híiöimili
: i .
"r,!i iiji., h
11
; ■ !:'í;1í
- . ?
ái ' ■

Skríðan
Myndirnar hér á síðunni eru frá
þorpinu Ranahirca í Perú — eða rétt-
ara sagt frá þeim stað, sem það stóð,
áður en hið ægilega snjóflóð, sem féll
niður hæsta fjall Perú, breytti því í
Júrkjugarð hundrúða manna, kvenna
og barna.
Snjóflóðið hrifsaði heilar fjölskyldur með
sér í dauðann og þyrmdi engu. Menn áttu
sér einskis ills von, stóðu ef til vill og hjöl-
uðu við nágrannann eða skruppu í búð til
þess að kaupa í matinn eins og venjijlega,
— börnin léku sér á götunni. Skyndilega
he.vrðist hávaði í fjarska, sem varð að sam-
felldum drunum, — þorpið stirðnaði af ótla,
og eftir nokkrar mínútur var öllti lokið.
Það er ekki enn vitað, hversu margir fór-
ust í þessu óskaplega flóði íss, grjóts óg
aurs,' sem svo skyndilega losnaði úr læð-
ingi og bar dauðann að lífi svo margra. Efri
myndin á síðunni ber greinilega með sér,
hve crfitt hefur verið um allt björgunar-
starf. Hún sýnir hermcnn grafa í skriðunni
i leit að lifendum og dauðum. Hin algjör
lega eyðilegging ásamt slæmum veðurskil-
yrðuni hefur tafið björgunarstarfið mjög
Litlar sem engar líkur eru til þess, að nokk-
ur sé á lifi undir þessu ógnarfargi. Mörg lik
hafa fundizt, sum svo limlest, að þau eru
með öllu óþekkjanleg. Björgunarstarfinu er
haldið áfram, og það beinist ekki aðeins að
því að ganga úr skugga um, hvort einhverjir
séu enn á lífi untiir rústunum, heldur og að
því að reyna að bjarga einhverju af þeim
miklu verðmætum, sem grófust undir skrið
unni.
Það var ekki aðeins í Ranahirca, sem
daúðinn hóf innreið sína með svo skjótuni
hætti. Snjóflóðið jáfnaði við jörðu fjögur
nnur þorp og hluta af mörgum öðrum. —
taigir eiga um^sárt að binda og mörgum
r innanbrjóUs eins og fólkinu hér á neðri
'ndinni.
4
TfMINN, miðvikudaginn 17. janúar 1962.