Tíminn - 26.05.1962, Blaðsíða 8
Vegleg og sérstæð
kirkja í Úlafsvík
Bygging hafin s.l. ár.
Á síðastliðnu ári var hafin bygg-
ing nýrrar kirkju i Ólafsvík, grunn
ur byggður og vegur lagður að
kirkjus’tæðinu. Kirkjunni var val-
inn staður á gamla bæjarstæðinu
Hólvöllum, er það fallegt kirkju-
stæði. Verð'a engar aðrar bygging-
ar á þessu svæði, en væntanlegt
iþróttasvæði verður norður af
kirkjustæðinu.
Þessi nýja kirkja verður byggð
eftir teikningu Hákonar Hertervig
arkitekts, er hún sérkennilegt en
stílhreint hús, byggt í þríhyrnings-
formi, segir í fréttatilkynningu frá
sóknarnefndinni.
Á neðri hæð verða safnaðar-
heimili og snyrtiherbergi ásamt
eldhúsi og geymslú. Gert er ráð
fyrir að í safnaðarheimilinu verði
aðstaða til margs konar félags-
starfsemi safnaðarins, tómstunda-
iðja og aðstaða til veizluhalda.
Aðlkirkjuskipið á að taka 220 í
sæti.
Gömul altaristafla.
í kirkjunni verður falleg altaris-
tafla, sem nú er í gömlu kirkjunni.
Er hún máluð eftir altaristöflunni
í Dómkirkjunni í Reykjvík og
gerði það Þórarinn B. Þorláksson,
listmálari. Sú saga er um þá töflu,
að í mannskaðaveðrinu mikla 7.
apríl 1906, þegar margir bátar
fórust, var bát einn, Sleipnir, að
hrekja inn Breiðafjörð. Gekkst þá
Alexander Valentínusson, sem var
farþegi á skipinu fyrir því að skip-
verjar hétu að gefa Ólafsvíkur-
kirkju altaristöflu, ef þeir björg-
uðust úr háskanum og svo merki-
lega vildi til, að skipið rak inn fyr-
ÆTLIÞETTA HEIT
EKKI HÁÐLOF?
ir allar eyjar og sker, allt inn í
Gilsfjöi’ð, án þess að hlekkjast á.
Undir þak á þessu ári.
Ákveðið er að koma nýju kirkj-
unni undir þak á þessu ári, hefur
verkið nú verið boðið út. Tekizt
hefur að útvega fjármagn, sem á
að nægja til þess að ná þessum
áfanga. Starfandi er sérstök fjár-
öflunarnefnd, sem vinnur að fjár
söfnun bæði heima og meðal brott-
fluttra Ólafsvíkinga og velunnara:
Ólafsvíkur. Þá hefur verið kjörin
sérstök fjáröflunarnefnd kvenna,
og enn fremur vinnur Kvenfélag
Ólafsvíkur að fjársöfnun vegna
kirkjunnar.
Gamla kirkjan í Ólafsvík er
byggð úr timbri árið 1892, er hún
orðin mjög hrörleg, svo óvíst er
hvað hún stendur lengi, auk þess
er hún inni í mjðiu athafnasvæði
framleiðslunnar í þorpinu, um-
kringd olíutönkum, síldarþró og
verbúðum. Það er því brýn nauð-
syn að söfnuðinum takist að koma
hinni nýju kirkju upp sem allra
fyrst. Söfnuðuiinn væntir liðsinnis
allra velunnara Ólafsvíkur, segir í
tilkynningu sóknarnefndar. Hafa
þegar borizt höfðinglegar gjafir,
nú fyrir stuttu peningagjöf að fjár
hæð kr. 20 þúsund frá konu í
Reykjavík, er ekki vill láta nafns
síns getið opinberlega.
í sóknarnefnd og byggingar-
nefnd Ólafsvíkurkirkju eru nú:
Alexander Stefánsson, formaður, i
Böðvar Bjarnason, húsasmiður,
Guðni Sumarliðason, sjóm. Guð-
jón Sigurðsson vélsm.' og Bjarni
Andrésson. skólastjóri. Sóknar-
prestur er sr. Magnús Guðmunds-
son.
Morgunblaðið og Vísir hafa
tekið upp þann sið, að skrifa
yfirspenntar hólgreinar^ um
frambjóðendur íhaldsins við
væntanlegar kosningar. Eru
með greinum þessum birtar
myndir af eiginkonu og börnum
frambjóðenda og ýmsu því flétt
að inn í frásagnir, sem harla lít-
ið kemur við starfi væntanlegra
borgarfulltrúa. Yfirleitt eru
greinar þessar svo fullar af
væmni og sjálfhælni, að fæstir
blaðalesendur munu nenna að
lesa þær til enda. Oft er rangt
sagt frá málefnum og striiki
slegið yfir það, sem þessir sjálf
hælnu menn hafa gert borginni
til skaða og skapraunar. Hér
skal tekið dæmi. Dagbl. Vísir
birtir eina slíka grein þ. 23.þ.m.
um 7. mann íhaldslistans, Þór
Sandholt.
Þór var forstöðumaður skipu-
lagsdeildar Rvíkur í fimm ár.
Það helzta, sem liggur eftir
hann á því sviði, er skipulagn-
ing Smábýlahverfisins í Soga-
mýri, sem oft er nefnt „botn-
langahverfið“ vegna hinnar ein
kennilegu legu gatnanna þar.
Fá hverfi eru óhentugri barna
fólki að búa í. í þessu víðáttu-
mikla hverfi er einn stór barna-
skóli. Fjöldi ungra barna verð-
ur því að fara langar leiðir í
skóla —og það, sem verra er,
yfir mjög fjölfarnar umferðagöt
ur, svo sem Grensásveg og Soga
veg. Dagheimili eru þar engin.
Fáir leikvellir og ekkert sami
komuhús. Verzlunarhveffi með
afbrigðum illa sett og bifreiða-
stæði hreinasti ,,luxus“.
Víða eru húsin látin standa
svo þétt, að sólar nýtur ekki
í þeim. Því til sönnunar birtum
við hér mynd af nokkrum hús-
um við Heiðargerði 35—41, sem
sjálfur Þór Sandholt teiknaði og
staðsetti fyrir almúgann. Önnur
mynd birtist hér, sem sýnir
lóðarými og staðsetningu á hús
um íhaldsgæðinganna í Laugar
ásnum, en það hverfi skipu-
lagði Þór einnig, og sést hús
hans fremst á myndinni Það er;
von að Visir segi um þennan
mann: ,;Það er midls um vert,
að maður rneð slíka þel.kingu
o.g reynslu að baki. skuli eiga
sæti í borgarstjórn".
í þessari Vísisgrein hæ’ist
Þór yfir því að hafa teiknað
uýja Iðnskólahúsið. Sannleikur
inn er sá, að enskur arkitekt,
sem starfaði hér í nokkur ár. en
er nú búsettur í Astralíu, teikn
aði skólahúsið og var Þór sam-
verkamaður hans. Þetta vita
stéttarbræður Þórs Sandholt.
Þá lætur Vísir mikið yfir
skólastjórn Þórs við Iðnskólann
og segir það aðalstarf hans.
Ekki munu nemendur skólans
skrifa undir þetta, því það er
rétt svo, að þeir þekki hann í
sjón. Aítur á móti þekkja allir
ungfrú Ester og Kristján. Les-
endur blaðsins ættu sjálfir að
síma í lðnskólann og spyrja,
hvort skólastjórinn sé við
Hans aða*störf eru vel launuð
aukastörf í fimm nefndum og
skal hér minnzt á störf hans í
Iveim þeirra.
í Vísisgreininni segir Þór:
„Eg hef einnig í allmörg . ár
haft afskipti af umferðamálum
borgarinnar". Eins og áður seg-
ir, var Þór forstöðumaður skípu
lagsdeildar Reykjavíkur, og átti
þvi sem slíkur sæti í Umferðar
nefnd, samkv. reglugerð nefnd-
arinnar. Þegar hann svo hvarf
úr þjónustu Reykjavíkurborgar
árið 1954, boðaði form. Umf.n.
þann mann á nefndarfund, sem
tók við starfi Þórs í skipulag-
inu. En þá skeður það, að Þór
Sandholt mætir eftir sem áður
á nefndarfundum og segist lita
svo á, að nefndin geti ekki án
sín veri'ð. Formaður nefndar-
innar (lögreglustjóri guggnaði
alveg fyrir þessu stórmenni og
sat Þór sem fastast, og hefur
setið í átta ár, eftir að hann
átti þaðan að hverfa (samhliða
fulltrúanum frá skipulaginu),
enda eru nefndarstörf vel laun-
uð. Þannig er það 'til komið, að
Umferðanefnd, sem samkv.
reglugerð, á að vera skipuð
fimm mönnum, hefur verið skip
uð sex mönnum síðastl. átta ár.
Hver eru svo störf þessara
manna í Umferðanefnd? Eins
og öllum er kunnugt, hafa eng-
ar skynsamlegar heildartillögur
til úrlausnar umferðaröngþveit-
inu komið frá nefndinni. Held
ur hefur starf hennar verið í
því fólgið. að samþ. hvar bíla-
salar megi hola sér niður, hvaða
gata skuli vera einstefnuaksturs
gata og svo framvegis. Allt mál,
sem yfirstjórn lögreglunnar
geta ákvarðað.
Finnst ,,háttvirtum kjósend-
um“ ekki líklegt að slíkur mað-
ur, sem Þór Sandholt er, og
fórnar sér fyrir slík störf, vinni
í anda sparnaðar, velfarnaðar
og óeigingirni í þágu borgarfé-
lagsins?
Þegar Reykjavíkurborg skip-
aði nefnd arkitekta til þess að
teikna væntanlegt ráðhús úti í
Reykjavíkurtjörn, fannst Þór
(þótt hann væri hættur störfum
í skipulaginu) hann vera sjálf-
kjörinn í nefndina, en það
fannst ráðamönnum borgarinn-
ar ekki. Þór tók þá til sinna
ráða og taldi borgarráði trú um,
að ekkert yrði framkvæmt í
nefndinni, nema hún hefði
framkvæmdastjóra. „Meiri hlut
inn“ lét draga sig til þess. Síð-
an hefur Þór Sandholt verið
framkv.stj nefndarinnar. Hitt
talar svo enginn um lengur, að
framkvæmdir nefndarinnar, eft
ir tveggja ára „starf“ þekkir
enginn borgarbúi — og ekki
er minnzt einu orði á væntan-
legt ráðhús í kosningaáróðri í-
haldsins, enda happadrýgst að
þegja. Hvað þessi nefnd hefur
kostað borgarsjóð, fær enginn
að vita.
Þór jandholt gerir mikið úr
skátastörfum sínum í Vísisgrein
inni. Eftir því, sem vér bezt vit
um, var hann í þeim félagsskap
sem drengur, en hefur aldrei
starfað þar sem foringi. Aftur
á móti hefur fjöldi jafnaldra
hans starfað þar óslitið í tugi
ára, sem forystumenn og leið-
beinendur yngri skátanna, og
gert skátafélagið að stórvirki
meðal æskulýðsfélaga. Það er
því úr hörðustu átt, er Þór seg-
ir í Vísisgreinnini: „Skátahreyf-
inguna hefur hins vegar skort
fullorðna menn til forustu og
það hefur staðið henni fvrir
þrifum“. Þór er maður metnað-
argjarn, og það fór ekki að bera
á verulegum áhuga hjá honum
á málefnum skáta hér í borg-
inni, fyrr en hillti undir for-
mannsstöðu í Skátafélagi
Reykjavíkur, er einn af framá-
mönnum skátanna, sem var for-
maður S.K.F.R. í tugi ára, fór
af landi brott.
Nýlega notaði Þór Morgun-
blaðið til þess að hvetja skáta
í borginni til að mæta og hylla!
borgarstjórann. Þá var tekin
mynd og sást Þór við hliðina á
borgarstjóranum. Gaman, gam-
an.
Hér hefur verið rakið efni að
eins einnar þeirra blaðagreina
með glansmyndum, sem Morg-
unblaðið og Vísir skrifa um
sína miklu menn og afköst
þeirra fyrir borgarbúa. Og það
er kannske tilviljun, að þessi
grein er tekin til bæna. því
skyldi ekki verða svipuð saga
allra hinna, ef störf þeirra væru
rakin eftir götum raunveruleik-
ans, en allri sjálfhælni og remb
ingi sleppt?
Markleysa hinna svonefndu
prófkosninga Sjálfstæðismanna
kemur greinilega í Ijós í sam-
bandi við þann frambjóðanda,
sem hér er gerður að umtals-
efni. Þór var borgarbúum
gleymdur maður eftir að hann,
góðu heilli, hætti sjálfviljuglega
að skipuleggja meira fyrir þá.
En viti menn, svo mikið þráir
„fólk“ Sjálfstæðisflokksins
þennan mann, að það kýs hann
í 7. sæti í borgarstjórnarkosn-
ingunum. Sannar þetta ekki m.
a. ummæli Sveins Sveinssonar
hér í blaðinu nýlega um próf-
kosningar Sjálfstæðismanna.?
Það er fróðlegt að íhuga, að
í sama Vísisblaði og greinin
um Þór kom, birtist eftirfarandi
klausa um Einar Ágústsson,
frambjóðanda Framsóknar-
flokksins og útvarpsræðu hans:
„Einar sagði, að borgarstjórn-
armeirihluti Sjálfstæðismanna
hefði verið „hlutdrægur og at-
hafnalítill“, „værukær og svifa
seinn“ og ,,ófær um að gegna
hlutverki sínu“. Það hefði að-
eins verið sterk flokksvél, sem
hefði skapað Sjálfstæðisfl.
meirihluta.
Enn fremur segir Vísir: „Um-
búðalaust þýðir þetta, að Reyk-
víkingar hafi verið dregnir á
asnaeyrunum af kærulausum og
starfslausum meirihluta".
En kæri Vísir, sannar ekki
einmitt Ua. greind frásögn um
einn af uppáhaldsmönnum í-
haldsforustunnar, að Reykvík-
ingar 'iafa verið dregnir á asna
eyrunum?
— Kjósandi.
Þrot
i „víginn
99
„Við verjum vígið”, segir forsætisráðherrann um Reykjavík.
Er nú komið svo, að Sjálfstæðismenn eiga aðeins eitt vígi?
En það var þá líka nokkur eign. Sjálf höfuðborgin. Aðrir eiga
þar ekki neitt.
En nú eru þeir hræddir um „vígið“, og taka til hins forna
ráðs, að kasta út mörsiðrinu til þess að láta andstæðingana
halda, að málefnin séu nóg, þar sem þrot eru fyrir. Þeir halda
sýnilega, að „bláa skálda“ nægi til þess að kjósendur álíti „víg-
ið“ ósigrandi. „Bláa skálda“ er mörsiður ílialdsins, vitnisburður
um raunverulegt málefnalegt þrotabú.
8
T í IVI I N N, laugardagurinn 26. maí 1962.