Tíminn - 16.10.1962, Blaðsíða 13

íþróttir
síðari hálfleikur án tilþrifa.
Hjá KR átti vörnin ágætan leik.
Hörður og Hreiðar léku báðir með
rniklum ágætum — og Garðar
Árnason var virkur tengiliður
sóknar og varnar, enda fékk hann
þægilegt hlutverk í leiknum að
gæta nýlið'ans, sem lék í stað Kára.
Og Garðar — þessi bezti leikmaður
okkar í dag — gat því óþvingaður
af varnarhlutverkinu snúið sér að
uppbyggingu leiksins og það var
meira en Akureyringar þoldu.
Sveinn Jónsson átti einnig góðan
leik sem framvörður og í fram-
linunni bar Ellert af og átti prýðis
góðan leik og Örn er aftur á réttri
leið. Gunnar Guðmannsson yfirgaf !
völlinn i fyrri hálfleik vegna
meiðsln. og eftir að hann hvarf úr
íramlínunni virtist dofna yfir
henni og leikurinn var ekki jafn
hugmyndaríkur og áður. Gunnar
Eelixson, sem kom í stað nafna
síns. átti þó ekki slakan leik.
Eins og áður segir náði Akureyr-
s.rliðið' sér aldrei á strik í leikn-
um, og þó Kári sé þýðingarmikill
teikmaður fyrir liðið, er ekki hægt
i>ð afsaka allt með fjarveru hans.
Framverðalínan Jakob, Jón og
Guðni, var bezti hluti liðsins, án
bess þó að komast nokkurn tím-
ann nálægt sínu bezta. Framlínan
var að mestu bitlaus gegn sterkri1
vörn KR og náði ekki virkum leik.
— hsím.
2. síSan
starfaði í París dró hann mjög
taum svonefndra vinnu-presta
sem voru í ónáð hjá Páfagarði.
Eftir að hann sjálfur gerðist páfi,
varð það eitt hans fyrsta verk
að banna riarfsemi þeirra með
öllu.
Oft hafði hann látið í ljós þá
skoðun sína að messan ætti ekki
öll að fara íram á latínu, heldur
á móðurmáli safnaðanna. Þegar
hann var r.etztur í páfastól venti
hann kvæði sínu í kross um þau
málefni, harðbannaði allar rök-
ræður úm þau mál, latínan skyldi
hér eftir ríkja ein og ekkert ann-
að komast að.
Hljóðnemar og símar
Allt skipulag á kirxjuþinginu
Róm er stórbrotið í hæsta máta.
í skipi Sánkti Péturskirkju er
komjð fyrir 2800 flugvélastólum
hreyfanlegum þar sem þingfull-
trúar sitja. Hver þeirra hefur
hljóðnema við sæti sitt og auk
þess símatæki sto þeir geta hve-
nær sem er rætt við hvern sem
er í salnum án þess að trufla
þinghaldið.
Auk þess er rúm fyrir 200
sendiherra erlendra ríkja í Páfa-
ríkinu auk 120 annarra sérlegra
sendimanna og 250 blaðamanna.
Þá eru búnjngsklefar og baðher-
bergi sem byggð hafa verið og
verða látin standa framvegis fyr-
^Ut'ftókcitUomAkó
H E R R A D E I LD
Sveitamaður veitir val.
Vonir beztu æsir.
Undrahraður skunda skal
skjóttur hestur Glæsir.
Til sölu. — Upplýsingar í síma 12750 eða 32123.
Skrifstofumaður
Vanur skrifstofumaður óskast strax.
Umsóknir ásamt upplýsingum um fyrri störf,
sendist undirrituðum.
Bæjarstjórinn í Hafnarfirði
AÐALFUNDUR
verður haldinn í félaginu Anglia fimmtudaginn 18.
þ.m. í Glaumbæ uppi kl. 8,30 e.h.
Fundarefni:
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Önnur mál.
ÞAKKARÁVÖRP
Innilega þekka ég öllum, sem glöduu mig á sex-
tugs afmælinu þann 7. þ.m. með heimsóknum, gjöf-
um, skeytum og árnaðaróskum.
Guð blessi ykkur óll.
Sigurbjörn Jónsson
Ingunnarstöðum.
r
INGOLFUR DAVIÐSSON
Garðyrkfumál

Kartöfluuppskera mun víða
hafa verið heldur rýr á þessu
hausti. Veldur því bæði svalt
vor og næsturfróstin sem felldu
kartöflugrösin og stöðvuðu vöxt
kartaflanna um miðjan septem
ber. Kartöflur, sem teknar voru
upp snemma hafa reynzt lítt
þroskaðar; mjög hýðisveikar og
því hætt við skemmdum í með
ferð. Léttast og nokkuð fyrst
í stað vegna örrar öndunar. En
þær sem ekki voru teknar upp
fyrr en um hálfum mánúði eft-
ir að kartöflugrasið féll hafa
fengið sterkara hýði, og gull-
auga hefur sprungið öllu minna
en ella. Veðrið um upptöku-
tímann hefur líka mikil áhrif.
Geymast kartöflur, sem teknar
eru upp í þurru veðri, þegar
moldin er sæmilega þurr,
miklu betur — að öðru jöfnu
— heldur en kartöflur, sem
teknar eru upp í bleytu. Séu
kartöflur teknar mjög seint
upp, er þeim hætt við skemmd
um af rótarflókasvepp, einkum
ef svalt er í veðri. Þær spíra
þá oft illa á vorin. Allmikið
sést í haust af kartöflum sem
bersýnilega hafa verið særðar
og marðar við upptöku .einkum
þar sem upptökuvélar hafa ver
ið notaðar af lítilli gát. Upp-
tökuvélar eru þarfaþing, en
mikla nákvæmni og varúð þarf
að viðhafa við notkun þeirra.
Sé þeim t.d. ekið of hratt er
mjög hætt við skemmdum á
kartöflunun. Keðjan má ekki
ganga of hratt.
Á Norðurlöndum, þar sem
kartöflur eru þó mun betur
þroskaðar en hér, hefur borið
verulega á skemmdum af völd
um upptökuvéla, líka þeirra,
sem skila kartöflunum i poka
eða kassa við upptöku. Er stöð
ugt unnið að endurbótum vél-
anna. Ef stöngulsýki er í garð-
inum, er bráðnauðsynlegt að
hreinsa burtu sjúk grös áður
en tekið er upp, og alveg sér-
staklega þar sem vélar eru not-
aðar. Ella er hætt við aukinni
smitun og miklum skemmdum
í geymslu. — Lítið hefur orðið
vart myglu; næturfrostin stöðv-
uðu hana. — Nýuppteknar kart
öflur þola illa allt hnjask. Þær
skemmast t.d. verulega á hýði,
ef þeim er sleppt óvarlega úr
lítið eða fleygt á steingólf,
þótt ekki væri nema úr eins
metra hæð. Höggskemmdir við
upptöku sjást t.d. ekki strax,
en síðar myndast dökkir blett-
ir undir hýðinu. Er algengt að
þeir komi fram í geymslu. Hýð-
isskemmdar kartöflur linast og
léttast miklu meir og fyrr en
heilbrigðar. Bezt geymast kart-
öflur í rimlakössum eðá grinda
stíum. Þykir hentugast að
sæmilega hlýtt sé í þeim fyrstu
vikurnar (10—15 á C), því að
þá styrkist og Þykknar hýðið
fljótar en ella og hýðisskemmd
ir gróa. En heilt hýði er nauð-
synlegt til varnar því að kart-
öflurnar léttist, linist og rýrni
óeðlilega mikið í geyslu. Þegar
hýðið hefur þykknað og styrkzt
er rétt að flytja kartöflurnar
í svala vetrargeymslu. Munið
ag kartöflurnar eru lífi gædd-
ar verur, sem varlega þarf að
fara með.
Nauðsyn ber að útrýma
kartöfluhúðormapestfnni úr
landinu .Það er vel fært með
sáðskiptum. Norðlendingar o.
fl. hafa sýnt skilning í málinu
og lagt niður smitaða garða.
En sums staðar sunnanlands,
(t.d. Eyrarbakka) er misbrest
ur á þessu, og hafa jafnvel kom
ið kartöflur á markað úr sýkt-
um görðum, enda þótt augljóst
sé, að bæði með smituðu kart-
öflunum sjálfum og pokunum,
sem þær eru í getur hnúðorm-
urinn borizt á nýja staði.
Bannaður er innflutningur á
hnúðormasmituðum kartöflum.
Virðist auðsætt, að ekki megi
heldur taka hinar innlendu
hnúðormasmituðu tii verzlunar
meðferðar. Löggjöf mun nauð-
synleg í þessum efnum.
Kálæxlapest er líka enn fært
að útrýma, ef garðyrkjumenn
sýna þegnskap og láta ekki af
hendi-jurtir til gróðursetningar
úr smituðum görðum eða vermi
reitum. Ekki má heldur láta af
hendi rófur úr smituðum görð-
um. Hins vegar eru afskornir
kálhausar, sem engin mold fylg
ir hættulitlir. Látið ekki búfé
éta sýkt kál eða rófur, því að
æxlasveppurinn meltist ekki,
heldur gengur niður af húsdýr
unum o.g smitar áburðinn.
Framh. á 15. síðu
ir fótfúna, sárþreytta og göngu-
móða pilagríma.
Eigendur gistihúsa og veitinga
húsa í Rómaþorg sýndu guð-
hræðslu sína með því að til-
kynna, að verð héldist óbreytt á
mat og gistingu þá daga sem
þingjð stendur. Lögreglan í Róm
gerði sérstakar ráðstafanir til að
greiða ferðir gestanna um borg-
ina þar sem ríkir óskaplegt um-
ferðaöngþveiti að jafnaði. Biskup
i Róm lét þess getið að það væri
merki um guðlega forsjá ef tæk-
jst að koma þingfulltrúum öll-
um óslösuðum um borgina gegn-
um umferðina.
Eftirvænting
Sjötíu mái verða rædd á þing-
inu en þeim var haldið vandlega
leyndum allt fram á síðasta dag.
Og búast má við að enn fleira
verði rætt. Sennilegt er að mest-
ar umræður verði um einingu
og sameiningu allra kjrkna heims
og enn fremur má gera ráð fyrir
vandamálum sem varða fjöl-
skyldulífið ag stofnun þess.
Þess hefur verið beðið með
eftirvæntingu hverjir fulltrúar
frá Austur-Evrópuríkjunum eigi
heimangengt. Ungverska stjórn-
in hefur þegar gefið 4 manna
nefnd fararleyfi og bújzt er við
að pólski kardínálinn Stefán
Wysynzky komi til þings í far-
argroddi nefndar frá heimalandi
sínu.
Kaþólska kirkjan er sýnilega
ekki dauð úr öllum æðum og vill
nú sýna veldi sitt, sýna svart á
hvítu að hún getur haft sitt að
segja þótt stórveldunum gangi
stundum illa að koma auga á
„hersveitir" hennar.
Mikilvægir fundir
(Framhald af 9. síðu.)
við ríkin 1 Norður-Ameríku og
samgöngur í Evrópu. Meðal þeirra,
sem til máis tóku, voru Thorkil
Kristensen, framkvæmdastjórj
Efnahags- oe framfarastofnunar-
innar, og ráðherrarnir Ililary (ír-
landi), Kranzlmayér (Austurriki),
Broda (Austurríki), Beerman
(Hollandi), Bratteli (Noregi), Pal
ewski (Frakklandi), og Gunder-
sen (Noregi).
í Evrópuráðinu er taljð, að fund
ir ráðgjafarþingsins nú í haust
séu hinir mikilvægustu, sem það
hefur haldið um árabil, og hafi
komið í ljós, að Evrópuráðið hafi,
eins og nú stendur á, mjklu hlut-
verki að gegna varðandi efnahags
samvinnu á álfunni. Sömu skoð-
anir hafa komið fram i ummælúm !
fciaða um þingstörfin að þessu 1
sinni.
~¥ÍÐAVANGUR
(Framhald af 2. síðu).
sagt er að taka þetta af því
framlagi, sem útvegurinn legg
ur sjálfur í ríkissjóðinn. Það
er ekki svo lágt — 7,4% út-
flutningsgjald, sem ríkið tek-
ur af sjávarafurðum. Mundi
ríkið ekki þurfia að sjá af nema
örlitlum hluta þess til að
bjarga síldveiðunum við i bili
— og ríkið og þjóðarbúið allt
fá það margfalt aftur með eðli-
legri sildveiði.
Fram jafnaði
Framhald af 5. síðu.
í seinni hálfleik, Hallkell Þorkels
son, markvörður úr 2. flokki, og
skilaði hann hlutverki sínu ekki
með minni prýði en Geir í fyrri
hálfleik.
Sama harkan var í Keflvíking-
um í seinni hálfleik. — Þeir sóttu
fast upp miðjuna, eða notuðu
kantana vel, og voru flest upp-
hlaup þeirra jákvæð — þótt leikn
ina vantaði til að geta rekið enda-
hnútinn á þau. Framarar náðu þó
einu og einu upphlaupi, og á 19.
mínútu voru þeir nær að skora,
þegar Ásgeir Sigurðsson, en hann
kom inn á fyrir Baldur, skaut rétt
fram hjá. Á siðustu 10 mínútun-
um er eins og Framarar fari fyrst
að átta sig á hlutunum, og þeir
gera harða hríð að marki Kefla-
víkur. — Og þegar aðeins 15 sek-
úndur voru til leiksloka — og
sigurinn blasti við Keflvíkingum,
— fá þeir dæmda á sig horn-
spyrnu. Framarar röðuðu sér inn
í vítateiginn, og þegar knöttur-
inn var sendur vel fyrir markið,
fylgdu þeir fast eftir, knötturinn
hrökk í varnarleikmann Keflvík-
inga, og í markið — sannarlega
skorað á elleftu stundu.
Leikurinn var framlengdur um
2x15 mínútur, þar sem um útslátt-
arkeppni er að fæða, og úrslit
verða að fást.
Framarar voru nú mun ágeng-
ari, enda virtust þeir hafa meira
úthald en Keflvíkingarnir.
— Og á 5. mínútu í síðari hálf-
leik framlengingarinnar skora
Framarar svo sitt annað mark,
eftir góðan undirbúning Hall-
grímur Scheving lét upp kantinn,
alveg að endamörkum, þar sem
hann gaf knöttinn út til Baldvins
miðherja, sem fylgdi vel eftir og
renndi knettinum rólega í netið.
Á síðustu mínútu átti svo Hallgrím
ur Scheving ágætt skot á mark
Keflvíkinga, en Kjartan mark
vörður fékk náð knettinum á síð
ustu stundu.
Framarar mega hrósa happi að
hafa unnið þennan leik. Keflvík-
ingar sóttu mest allan leikinn, og
sýndu mun meiri baráttuvilja en
Framarar — en þeir voru óheppn
ir og því fór sem fór. Annars
þurfa Keflvíkingar ekki að vera
kvíðnir með þetta lið, því full-
víst má telja, að það muni með
sama áframhaldi reynast hvaða
liði sem er í 1. deild á næsta ári,
hættulegt. Högni Gunnlaugsson
er hinn trausti maður liðsins, en
ágætan leik sýndu Karl, og Jón
í framlínunni.
Framarar sýndu nú sinn versta
leik í sumar — þeir voru bæði
seinir og linir og allan baráttu-
vilja virtist skorta í liðið. Fram-
arar verða að sklja, að ákveðnar
kröfur eru gerðar til þess félags,
sem ber sæmdarheitið „bezta
knattspyrnufélag íslands 1962“,
og haga sér eftir því. Liðið getur
miklu meira en þetta, það er vit-
að, en baráttuviljann verður að
auka, því að án hans verður litlu
náð.
Bakverðirnir Guðjón og Arnór
voru skástu menn liðsins, svo og
markmennirnir Geir og Hallkell
Dómari' var Magnús Pétursson
og hefur hann oft dæmt betur
— alí.
T f M I N N, þriðjudagurinn 16. okt. 1962. —
13