Tíminn - 08.12.1962, Page 7

Tíminn - 08.12.1962, Page 7
Útgefandi: FRAMSÓKNARFLOKKURINN Framkvæmdastjóri: Tómas Arnason Ritstjórar: Þórarinn Þórarinsson (áb), Andrés Kristjánsson, Jón Helgason og Indriði G. Þorsteinsson Fulltrúi ritstjórnar: Tómas Karlsson. Auglýs- mgastjóri: Sigurjón Davíðsson. Ritstjórnarskrifstofur í Eddu- húsinu Afgreiðsla, auglýsingar og aðrar skrifstofur í Banka- stræti 7. Símar: 18300—18305 - Auglýsingasími: 19523 Af. greiðslusími 12323. — Askriftargjald kr 65.00 á mánuði innan- lands. t lausasölu kr 4.00 eint — Prentsmiðjan Edda h.f. — Hvers vegna ekki aukaaðild? í umræSum þeim, sem standa nú vfir á Alþingi um afstöðu íslands til EBE, hefur Eysteinn Jónsson, gert svohljóðandi grein fyrir því, að Framsóknarmenn hafna aukaaðildarleiðinni: „Það hefur verið mikið talað um aukaaðild og ekki reyn- ist hægt með vissu að segja um, hvað aukaaðild verður. Á tímabili var talað um, að aukaaðild gæti verið frá 1—99%. Eg er hræddur.um, að þetta tal hafi haft litla stoð í veruleikanum. Ef þetta hefði verið rétt, þá hefði t. d. átt að rúmast undir aukaaðild tollasamningar og viðskiptasamningar þ. e. a. s. undir 1% t. d. Eg held, að svona tal um aukaaðild skýri ekki málið, enda er hætt rð tala um aukaaðild á þessa lund. Það eina, sem við þekkjum beint, er gríski samningur- inn, sem jafngildir inngöngu í Efnahagsbandalagið. Og svo heyrum við viðskptamálaráðherra segja, að umsókn um aukaaðild þýði samning á aðildargrundvelli og yrði þá að byg'gja.á undanþágum frá Rómarsáttmálanum og taka upp samninga um atvinnurekstrarréttindi, fjár- magnsflutninga, atvinnuréttindi, um sameiginlegu stjórn- ina, sameiginlegu stofnanirnar og stefnuna í efnahags- og atvinnumálum. Við teljum nú þegar ljóst, að ekki beri að taka málin upp á þennan hátt, þar sem við eigum ekki að sækjast eftir neinu af því, sem aðild fylgir umfram tolla- og viðskiptasamninga. Ríkisstjórnin segist á hinn bóginn ekki sjá hvort stefna beri að aukaaðild eða tolla- og viðskiptasamningi. Vænt- anlega af því hún telur sig ekki sjá hvort betra sé fyrir ísland. En hvað er það í aðildinni, sem er betra fyrir ís- land og á að sækjast eftir? Ef við sækjum um aukaaðild er þar með lokuð leiðin til tolla- og viðskiptasamnings við bandalagið. Ef við ber- um aftur á móti gæfu til að sameinast um tolla og við- skiptasamningsleiðina og fylgjum henni fast eftir og tvístígum ekki, erum við Framsóknarmenn sannfærðir um að við munum ná slíkum samningi hagfelldum. Það er fullkomlega tímabært að taka ákvörðun um að þetta er sú leið, sem fara ber, en hins vegar á að bíða átekta með að hefja viðræður þangað til tímabært verður. Við teljum. að íslendingum muni takast að ná hagfelldum samningum eftir tolla- og viðskiptasamningsieiðinni og viljum ekki ræða um val á milli verri eða lakari kosta.“ Hvað annað? í þeirri ræðu Eysteins Jónssonar, sem vitnað er til í greininni á undan, lét hann enn fremur ummælt á þessa leið: „Nú segja andstæðingarnir að það sé of fljótfærnislegt aí Framsóknarmönnum að taka strax afstöðu og velja tolla- og viðskiptasamningsleiðina En hvað ætti það að vera annað en tolla- og viðskiptasamningar, sem íslend- iiigar sæktust eftir? Þeir, sem vilja laka málið upp á aðildargrundvelli hljóta að telja, að það sé eitthvað ann- að og meira en viðskiptasamningur, sem íslendingar eiga að sækjast eftir. Og hvað er það þá? Ekki getur það verið réttur til handa íslendingum til að reka fyrirtæki í öðrum löndum. Ekki getur það verið réttur til að flytja íslenzkt fjár- magn í önnur lönd. Ekki getur það verið réttur til að fivtja íslenzkt fólk til annárra landa. Ekki getur það verið að samræma eínahagsstefnu okk- Enginn vildi verja hann VILKJALMUR HJÁLMARSS0N: Fjármálaráðherra hefur séð sitt óvænna og fært upp vörn í helgiræðustíl í Mbl. og ísafold vegna opinberrar gagnrýni og al- mennrar andúðar á bolabrögð- um ráðherrans við veitingu skatt st j óraembættanna. Það mun fremur sjaldgæft að ráðherra standi sjálfur í slíkum varnaraðgerðum, flokksblöðin venjulega látin um þann þáttinn. En ekki er að sjá, að blög ráð- herrans hafi fýst að skjóta fyrir hann skildi og sást enginn staf- krókur um málið á þeim vett- vangi. — Hvað var'þá annað að gera fyrst rúm fékkst þó neðst á einni af hinum aftari innsíðum ísafoldar — og tilsvarandi í Mogga? Vörnin er tvíþætt Fyrst: „Hver einasti“ skatt- stjóri, sem Eysteinn Jónsson skip aði var Framsóknarmaður. Þetta eru nú bein ósannindi. í annan stað ætti G. Th. að spara sér svona kjánalæti. — Hann veit það eins og hver annar (og e.t.v. manna bezt vegna fortíðar sinnar sem borgarstjóri Reykja- víkur) að embættaveitingar á landi hér eru almennt mjög flokkbtaðar. Eða hvað hefur t.d. núverandi dómsmálaráðh. skipað marga sýslumenn og bæjarfógeta sem fylgt hafa öðrum stjórnmála flokkum en hans, svo nefnt sé eitthvað, sem allir þekkja og ekki fer milli mála? Alþýða manna er andvíg þess- um vinnubrögðum. En stjórn- málamennirnir fara sínu fram, og við þag situr. Hitt er svo annar handleggur, þegar pólitískir ofstopar hrekja andstæðinga sína frá starfi, seni þeir hafa rækt af fullri alúð uni árabil. — Slíkur verknaður hlýt- ur að sæta harðri gagnrýni. Og á bak við hana stendur almenn- ingsálitið, sem beinir kaldri fyrir litningu að fremjandanum. „í samræmi við tíiganginn“ Önnur helzta „röksemd" ráð- herrans er sú, að hinir nýskip- uðu fullnægi menntunarkröfum nýju laganna. Sú löggjöf er undirbúin og sett af G. Th. og sálufélögum hans. Á kvæðið um menntun skattstjóra á að tryggja betri framkvæmd laganna að sögn höfunda. Er þó sennilega litlu meira fjallað um íslenzk skattamál í sumum þeim fræðigreinum, sem fullgildar eru í þessu sambandi, heldur en t.d. í búfræði eða læknavísindum. — Hér liggur eitthvað annað á bak við. Enginn trúir því, að við- skiptafræði, numin við háskóla í fjarlægum þjóðlöndum, gefi Vilhjálmur Hjálmarsson belri yfirsýn um íslenzk skatta- mál en margra ára skattstjóra- starf. — Er erfitt að verjast þeirri þugsun að tilgangur þeirra kumpána með menntunar- ákvæðinu, eins og frá því er geng ið, hafi verið sá, að fá aðstöðu til þeirra „lireinsana“, sem nú hafa faris fram. G. Th. tekur það sérstaklega fram í vörninni, ag skattstjór- inn á Austurlandi sé skipaður í samræmi við tilgang lagannaH — Og það er vissulega rétt. Ekki skipaður — settur — rekinn Það gefur svo dágóðan smekk af samræmingu, að umsækjend- ur með sömu „réttindum“ eru ýmist skipaðir, settir eða ýtt til hliðar! Flokksmerkið eitt virðist skipta sköpum meg mönnum, þegar til stykkisins kemur. En til marks um hæfni „rétt- indamanna“ umfram hina, sem unnið hafa störfin á liðnum ár- um, er það m. a„ að sagt er að nú sé mjög eftir því sótt við skatt stofuna í Reykjavík. ag hún láti nýsveinum í té vana starfsmenn! — Og jafníramt hefur verið leit- að eftir þvi við ýmsa af þeim „afsettu” og „menntunarsnauðu“ að þeir leiðbeindu þeim nýskip- uðu og „hámenntuðu" fyrst um sinn. Á allt þetta eftir að koma bet- ur í ljós síðar. Saknar sHkihanzkanna í varnarskrifi sínu reynir Gunnar ráðherra ag víkja sér undan gagnrýni minni með barna legum útúrsnúningum. — En það er alveg tilgangslaust. Þá kvartar ráðherrann und- an „orðbragðinu" í grein minni! Já, fínt skai það vera! — En ef Gunnar Thoroddsen heldur, að búandkarlar fái léða silkihanzka hjá samkvæmismönnum þegar meðhöndla skal mál af þessari gráðu, þá skjátlast honum hrapal- lega. Veiting skattstjóraembættanna og tilburðir ráðlierra og Iiðs hans í því sambandi eru í augum þorra manna leiðinlegt sambland af skrípaleik og stigamennsku. í vitund almennings er það al- gjört óliæfuverk að bola rnönnum frá störfum, sem eru í eðli sínu ópólitísk og þeir hafa rækt af trúmennsku, til þess eins að rýma fyrir flokksmönnum. Stundum er fyrir hendi laga- legt vald til að framkvæma slik fólskuverk. En þess er engin von, að allir þegi við ósómanum. Hvernig á að stýra opinberum fyrirtækjum? Hinn 20. júlí biiti ég uiiinr- ritaður bréf það er ég á sínum tíma skriíaði stjórn og fram- kvæmdastjóra Kirkjugarða Reykjavíkur, til Axels Sveins- sonar Hæðagarði 12, Bjöi>*is ÓÞ afssonar Hringbraut 10, Gunn- ars Einarssonar Garðastræti 34, Gunnars Sigurjónssonar Þórsgötu 4, Helga Elíassonar Kambsvegi 35, Hjartar Guðmundssonar Hrísateig 27, Huldu Jakobsdótt- ur Marbakka Kópavogi, Jóns Björnssonar Hringbraut 87. Kristjáns Siggeirssonar Lauga- vegi 13, Marteins Gíslasonar. Bólstaðahlið 32. Ólafíu Einars- dóttur Sólvallagötu 25 og Sigur- björns Þorkelssonar Fjölnisvegi 2. Viðbrögðum kirkjugarðsstjórn ar við áður nefndu bréfi hef ég áður lýst nokkru, en þau jafn- gilda kröíu af hendi kirkjugarðs stjómar um að meistarar þeir er hjá þessari stofnun vinna séu fúsir til ag bregðast skyldum sln um og svfkja verk sín hvenær sem forráðamenn stofnunarinnar kalla eftir því Vegna bessarar kröfu greiddi stofnunin allverulega fjárupp- hæð, þ. e greiðslu til undir- ritaðs vegna fyrirvaralausrar upp sagnar og þóknunar til annars löggilts meistara (sem þó var ekki ráðinn fyrr en kæra var yfirvofandi og hætta var á að stofnunin yrði sektuð fyrir brot á iðnlöggjöfinni). Samtals var þetta upphæð, sem nam árskaupi meistara, án þess að teljandi vinna kæmi fyrir. Auk þess hafa allmiklir fjármunir farið í hinn ólöglega og gagnslausa undirbún ing að áðurnefndri girðingu. Hér hefur eitt lítið einangr- að dæmi úr rekstri þessarar stofn unar vei-ði tekið til athugunar og beðiA um skýringu sem ekki hefur fengizt. í svarbréfi frá 21.3. 1961, undirrituðu af for- manni kirkjugarðsstjórnar. er gripið til bess einkennilega ráðs að skrökva til um alvarleg at- riði í stað þess ag skýra satt og rétt frá eins og hverju stjórn- valdi ætti að finnast skylt vera og ljúft og reynast auðveldast eigi athafnir þess eðlilegar orsak ir. Eðlileg ástæða fyrir þessari sóun á almannafé. liggur ekki í augum uppi án skýringar Ekki er heldur skiljanleg ástæða fyrir tregðu þessara skyldumanna þjóðfélagsins við að sýna almenn Framh. á 13 síðu ar við það sem gerist hjá öðrum og binda okkur þannig við annarra ákvarðanir. Ekki getur það verið samstjórnin. sem við sækjumst eftir að ganga undir að komast í, því að engu myndum við þar geta ráðið. Ekki þurfum við að ganga inn til að fyrirþyggja stríð milli okkar og þeirra þjóða, sem i þandalaginu eru. Aðrar þjóðir eru í þandalaginu eða vilja í það til að tryggja sér sum eða öll þessi réttindi. Það, sem þeim verða réttindi. eru okkur kvaðir. Dvergríkið okkar er algerlega ósambærilegt við nokkra aðra þjóð i þessu sambandi. Við höfum ekki eftir neinu öðru að sækjast en viðskiptum. Að ekki verði lokað fvrir vörur okkar og við getum haldið áfram samvinnu og menningarsamskiptum við þessai þjóðir.“ T.í MINN, laugardaeur 8. desembe.r 10S2. 2

x

Tíminn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.