Tíminn - 15.12.1962, Blaðsíða 8

Reykjahlíðarkirkja — vígsludaginn. Gamla kirkjan sést til hliSar.
Fréttabréf úr Mývatnssveit;
A5 veturnóttum
ÉG VERÐ að viðurkenna það,
að ég er ekki nógu fljótur til að
síma eða skrifa fréttir héðan, þótt
eitthvað smávegis falli til, sem
blöðin geta gert sér fréttir úr og
það stundum talsverðar æsifregnir,
þó að tilefni sé bæði lítið og mjög
hversdagslegt. En ég hef reynt að
bæta úr þessu með því að skrifa
svolítið yfirlit yfir árið, þegar
líður að, lokum þess og aðalút-
koma af starfsemi þess er komin
fram. Þetta féll þó niður 1961,
vegna anna' og tómlætis og svo
var nærri komið nú, þar sem sum
arauki anna og erils hefur ekki
sniðgengið mig á nokkurn hátt.
Svo mikið er búið að skrifa og
tala um þetta ár og óhagstæða
veðráttu þess, að um það þarf
ekki að fjölyrða, þó er mitt álit
það, að hér í sveit hafi veðráttan
ekki verið í versta lagi, eftir því
sem verið hefur á norðausturhluta
landsins. Mun þó það sama eiga
við hér og annars staðar, að allur
jarðargróði var undir meðallagi.
Lömb voru til muna léttari en
1961, hefur þó munað hér minna
en í þeim sveitum Suður-Þingeyjar
sýslu, er nær liggja sjó. Það var
líka einkennilegt, að í sumar voru
næturfrost meiri í lágsveitunum
en hér, þótt upp á hálendi sé. —
Nóvembermánuður hefur verið
mildur og góður, hagar góðir og
hefur sauðfé víðast legið úti, og
er nú verið að smala því þessa
daga.
Það, sem markverðast verður
að telja við þetta ár, er það, að
nú loks kom rafstraumur frá Laxá
í þetta móðurskaut hennar. Er
það reyndar búið að vera í vonum
í nokkur ár, en okkur hefur ver-
ið sagt, að einkum stæði á því, að
framtíðin hér væri nógu viss, svo
að ekki væri séð, hve miklum raf-
straumi þyrfti að veita hingað,
var þetta vegna þeirra hugmynda,
að stóriðja kynni að rísa hér upp.
Nú var loks ráðnit í það í sumar
að leggja hingað háspennulínu að
aðveitustöð, línu sem á að geta
leyst þörf, þótt hún verði mikil.
Frá henni var svo lögð lína um
byggðina frá Reykjahlíð austan Mý
vatns, allt að Grænavatni og Álfta
gerði. Þann 23. og 24. nóv. var svo
straumi hleypt á 29 íbúðarhús auk
hótelanna, verzlunarinnar, byggja
kirknanna, félagsheimilisins og
hins nýja barnaskóla. Eru þá eftir
27 íbúðarhús, sem ekki fá raf-
magn nú, en vonandi verður þess
ekki langt að bíða, þar sem lína
þessi getur flutt svo mikið, að
framlengja má hana um alla sveit.
Ekki fannst okkur ástæða til að
halda almenna ljósahátíð, þar sem
nær helmingur sveitamanna sat
enn í orkuleysi og óvissu, en sókn-
arpresturinn minntist þess í báð-
um kirkjunum sunnudaginn 25.
nóv. Eins og að undanföru heim-
sóttu okkur í sumar ýmsir lista-
menn og skemmtikraftar. Má merk
asta heimsókn telja, að Sinfóníu-
hljómsveit íslands lék hér í Skjól
brekku 14. sept. Annar merkisat-
burður var vLgsla Reykjahlíðar-
kirkju, 1. júlí, en þar sem þess
hefur verið minnzt í Tímanum, þá
fjölyrði ég ekki um það. Þá vísi-
teraði biskupinn, hr. Sigurbjörn
Einarsson, hér 21. og 22. ágúst. Er
hann fjórði biskupinn, sem gerir
það á þessari öld.
Mikill fjöldi ferðamanna kom
hingað í sumar, og höfðu hótelin
hér kappnóga aðsókn, meðan sá
tími stóð yfir. Margir þeirra, eink-
um útlendingar, fengu hér þá fyrir
greiðslu að vera fluttir suður í
Öskju, því að þangað höfðu margir
hug á að komast á þessu sumri
til þess að komast á hinar nýju
gosstöðvar. Hraunið þar var á
blettum svo heitt seint í sumar,
að ekki var hægt að standa á því
nema að brenna sig eða skemma
skóna. Ég fór í sumar fyrir Vega-
gerð ríkisins suður í Öskju með
jarðýtu. Reyndist nýja hraunið
svo úfið og stökkt, að hægt var
að.mylja það niður með ýtunni,
þótt hún væri ekki stór, og gera
á því bílfæran veg. Komst hann
svo langt, ag ekki voru nema 500
metrar frá vegaendanum að sjálf-
um gígnum. Snemma í ágúst kom
vinnuflokkur, sem hóf jarðboranir
við Dettifoss í rannsóknarskyni. —
Vann sá flokkur, á meðan þar var
vært fyrir snjó og frostum. Um
verklegar framkvæmdir heima fyr
ir er það að segja, að ræktunar-
framkvæmdir voru með minnsta
móti, sem hafa verið lengi, en húsa
byggingar nokkrar. Tveir menn
fullgerðu og fluttu í ný íbúðarhús
í sumar. Baldur Sigurðsson, bóndi
í Reykjahlíð og Hallgrímur Jónas
son, bílstjóri á Hólmum. Árni Hall
dórsson, bóndi í Gárði, byggði
fjárhús fyrir 300 fjár og Sigurður
Bárðarson á Heiði fyrir 200. Jón
Kristjánsson á Arnarvatni fjós
fyrir 12 kýr og Óskar og Valgeir
Illugasynir í Reykjahlíð fjós fyrir
10 kýr. Jón Sigtryggsson. bóndi í
Syðri-Neslöndum, hlöðu fyrir all-
ann sinn heyfeng. Þar að auki eitt
hvað af minni húsum og viðgerð-
um. Seint í haust var steypt undir
staða undir Norðurlandsborinn í
Bjarnaflagi, en hann er nú á leið
til Húsavíkur og svo þaðan hing-
að. Er hann bví væntanlegur hing-
að með vorinu til að leita að hita-
gjafa, vegna væntanlegrar kísilgúr
vinnslu. Allt þetta ár hefur verið
unnið að barnaskólabyggingu sveit
arinnar, og verður hún nú tilbúin
að taka á móti fyrstu skól^bjftpun
um um nýár. Silungsveiðin í Mý
vatni hefur verið fremur lítil þetta
ár, en fór þó heldur vaxandi og
varð allmikið vart við uppvaxandi
silung. Rjúpnaveiði hefur verið
mjög lítil, en minkaveiði með
mesta móti þetta ár. Heilsufar hef
ur verið gott, engar farsóttir eða
alvarleg veikindi. Mislingar bár-
ust að vísu hingað í sumar. en það
urðu ekki nema 6 alls, sem veikt-
ust. Þrír af íbúum sveitarinnar
hafa látizt frá nýári. Friðjón Jóns-
son í Baldursheimi, 90 ára, f. í
Stórutungu í Bárðardal 15.10.
1871, d. 17.1. 1962. Hann nam
slátrun og kjötiðnað í Reykjavík
og var lengi aðalslátrari Kaupfé-
lags Þingeyinga. Bjó á Bjarna-
stöðum frá 1921 til 1950, að hann
I flutti til dóttur sinnar að Baldurs
heimi. Kona hans var Rósa Þor-
steinsdóttir frá Geiteyjarströnd
og lifir hún mann sinn. Þann 8.
maí dó á Fjórðungssjúkrahúsinu
á Akureyri, Kristjana Jóhannes-
dóttir, húsfreyja í Álftagerði, f.
oð Laugaseli í Reykjadal 3. 11.
1885. Þann 5. júní lézt á Grims-
stöðum Þórunn Guðmundsdóttir,
ekkja Sigfinns Sigurjónssonar, f.
á Víðivöllum í Fnjóskadal 1.9.
1871. Enn hefur engin fjölskylda
flutt burt á þessu ári, en barns
fæðingar eru nokkrar, svo að fólks
talan ætti að vera lík um næsta
nýár. Nokkrir hafa átt merkisaf-
mæli á þessu ári og hefur þess ver
ið minnzt með góðum samkvæm-
um. Skal ég hér nefna nokkur þau,
sem mér eru minnisstæðust: Jón
Þorláksson, fjallskilastjóri sveitar
innar, varð 50 ára 17. maí. Þar var
veitt vel, en ekki var þar fjöl-
mennt, því að þetta vár á mesta
annatíma ársins, og húsbóndinn
gat ekki alltaf setið hjá gestun-
um, því að sauðfé hans fjölgaði
vel, á meðan gestirnir stóðu við.
Þann 25. júlí í sumar átti áttræðis
afmæli, ekkjan, Þuríður Einars-
dóttir í Vogum. Hún hefur verið
húsfreyja í Vogum síðan 1906. —
Mann sinn, Þórhall Hallgrímsson,
mi$sti hún 1941, en hefur búið
með.sonum sínum síðan. Kom fólk
! þar saman og var gleðskapur góð-
ur. 13. ágúst var mikill mannfagn-
aður í Baldursheimi, er minnzt var
70 ára afmælis hjónanna. Þóris
Torfasonar (f. í Geitafelli í Aðal-
dælahreppi 13. ágúst 1892) og
Þuríður Sigurðardóttur (f. í Bald-
ursheimi 24. apr. 1892). Þau hjón
in eiga 6 syni, sem allir búa nú
hér í sveit á bezta manndómsaldri.
28. okt. var áttræðisafmæli Guð-
j rúnar Friðfinnsdóttur, húsfreyju
; á Litluströnd (f. í Yztafelli í Kinn
128.10. 1882), og var þar góður
mannfagnaður. Þau hjónin, Krist-
í ján Jónsson og hún, hafa búið sam
an síðan 1910 á Skútustöðum,
Sveinsströnd og loks á eignarjörð-
inni Litluströnd. Enn var komið
saman að Ytri-Neslöndum 27. nóv.,
þegar Björg húsfreyja Stefánsdótt-
ir átti sjötugsafmæli. Hún var ung
gefin Axeli Jónssyni og hafa þau
búið í Ytri-Neslöndum alla sína
búskapartíð.
Hér í sveit eru tvö sauðfjár-
ræktarfélög. Flestir félagsmenn í
þeim fóru norður í Öxarfjörð,
sunnudaginn 11. nóv., í indælasta
veðri, sem komið getur á þeim
tíma. Voru móttökur Öxarfjarðar
bænda stórhöfðinglegar. Þeir
mættu við Jökulsárbrú og tóku þar
við allri fararstjórn. Var ferðazt
um sveitina, meðan dagur entist,
skoðaðar fagrar hjarðir og notið
veitinga á bæjum. Um kvöldið var
svo komið saman í Lundi og efnt
til kaffisamsætis og kvöldvöku. —
Var kominn morgunn þegar þeir
síðustu komu heim til síh. Ferðin
var jöfnum höndum gerð til að
kynnast starfsbræðrum í annarri
sveit og að skoða hjarðir þeirra.
Mátti vel heyra það á fjárræktar-
mönnum Mývetninga á .heimleið-
inni, að þeir hefðu séð marga
kind. sem þeir hefðu gjarnan vilj-
að eiga, euda sitja Öxfirðingar
nærri aðaluppsprettu ágæts sauð-
fjár í Þistilfirði, en Mývetningar
eru þannig settir, að þeir geta
ekki eignazt kind þaðan.
Pétur Jónsson.
40 ára fermingar-
börn séra
Fermi|igarbörn séra Bjarna
'ónssonar fra haustinu 1922 komu
nýlega saman til að minnast þess
að 40 ár eru liðin frá fermingu
þeirra. — Alls voru fermingar
börnin 28, en 4 eru nú dáin. 15
, þeirra gátu komið því við að taka
þátt í samkvæminu, sem haldið var
i gamla biskupshúsinu í Tjarnar-
götu 26 Nokkrir komu með maka
| sína.
Séra Bjarni Jónsson, vígslu-
í bískup, og sona hans, frú Áslaug
4gústsdóttir voru að sjálfsögðu
heiðursgestir Prófastsfrúnni voru
færð blóm Ræður voru fluttar.
Sálmurinn Dagur er, dýrka ber
Drottin Guð minn, sem séra Bjarni
cenndi börnunum lagið við á sín-
um tíma, var sunginn, einnig voru
. jnnur ljóð sungin. Margs var
minnzt Þakkír von> frerðar þeim,
sem börnin fermdi. Séra Bjarn:
var hrókur tagnaðarins. í þeirri
'TÚ. að fleiri börn yrðu borin í
kirkju til sKrrnar, ef kirkjan ætti
sjálf skírnarkjóla til þess að
klæða börnin í meðan á skírnar-
athöfn stendur, tóku 40 ára ferm-
ingarbörnin þá ákvörðun að gefa
Dómkirkjunni skírnarkjóla.
Guðrún Jensson, sem hugmynd-
ina átti, hefur nú útvegað þrjá
skírnarkjóla og afhent þá frú Ás-
laugu og síra Bjarna, til að koma
þeim áleiðis til safnaðarstjórnar
Dómkirkjunnar. Á myndinni sést
séra Bjarni. kona hans og ferm-
ingarbörnin frá 15. okt. 1922.
8
TIM IN N, iaugardaginn 15. desember 1962