Alþýðublaðið - 19.04.1940, Blaðsíða 4

9
FÖSTUDAGUR.
Næturlæknir er Kjartan Ólafs-
*on, Lækjargötu 6 B, sími 2614.
Næturvörður er í Reykjavíkur-
•g Iðunnar-Apóteki.
Hafís. Fréttir hafa borizt frá
Horni um, að sundurlausar hafís-
spangir hafi sést norður og norð-
austur af Horni.
Veðrið: Útlit fyrir hægviðri. Úr-
komuláust.
ÚTVARPIÐ:
19.15 Þingfréttir.
19.45 Fréttir.
80.20 Spurningar og svör.
80.35 Kvöldvaka: a) Knútur Arn-
grímsson kennari: Brjánsbar-
dagi. Erindi. b) Samsöngur
feð gítarundirleik (frá EÍ-
ísabet Einarsdóttir og frú
Nína Sveinsdóttir). c)
Jónas Sveinsson læknir: At-
burðirnir í Mayerling. —
. Erindi.
22.00 Fréttir.
Dagskrárlok.
Menntaskólanemendur
sýndu leik sinn í gærkveldi fyrir
fullu hiúsi. Vakti hann mikla kát-
ínu áhorfenda. Munu þeir sýna
hann a. m. k. einu sinni enn.
Ágætur saltfiskafli.
Bæjarútgerðartogarinn „Maí“ er
nú á saltfisksveiðum. Þær fréttir
komu af veiðum togarans í gær-
kveldi, 'að hann hefði fiskað ágæt-
lega.
íbúðarhús brennur.
í gaér 'brann íil kaldra kola í-
búðarhús rétt hjá Undralandi. Var
slökkviljðið kallað, en það fékk
við ekkert ráðið, því að húsið var
aleldá að innan, þegar slökkvi-
liðið kom á vettvang.
Reki í Ólafsfirði.
Nýlega rák á fjöru við Ólafs-
fjarðarkauptún 7 dunka. Vegur
hver þeirra um 20 kg. Er í þeim
feiti, sem álitin er svínafeiti. Virð-
ast dunkarnir komnir frá Brazilíu
og er letrað á þá ártalið 1940. Þá
hefir rekið á sama stað tvö járnföt,
og er í þeim feiti dekkrí á lit en
dunkafeitin.
Eldsvoði á Langanesi
Aðfaranótt 17. þ. m. brann bær-
inn að Brimnési á Langanesi til
kaldra kola. Kviknaði út frá pípu
í torfþekju. Sumu af innanstokks-
munum og matvælum var bjargað,
en allt hey bóndans, sem var á-
fast við bæinn, brann.
Skinfaxi
er nýkominn út. Efni: Richard
Beck: Einar Benediktsson. Aðaí-
steinn Sigmundsson: íþróttalögin,
Halldór Kristjánsson: Fyrsta des-
emberkvæði, Ríkarður Jónsson:
Myndir. Guðmundur Davíðsson:
Trjáplöntun á víðavangi. S. E. og
Sk. Þ.: Fallnir stofnar. Bjartmar
Guðmundsson: „Að norðan,“ Vig-
fús Guðmundsson fimmtugur. Guð-
mundur Illugason: Afmæliskveðja
o. m. fí.
Leikfélagið'
sýnir skopleikinn „Stundum og
stundum ekki“ í kvöld kl. 8.
Póstferðir 20. apríl 1940:
Frá Reykjavík: Mosfellssveitar-,
Kjalarness-, Réykjaness-, Ölfuss-
og Flóapóstar. Laugarvatn; Hafnar-
fjörður. Grímsness- og Biskups-
tungnapóstar. Álftanesspóstur. —
Akranes. Til Reykjavíkur: Mos-
fellssveitar-, Kjalarness-, Reykja-
ness-, Ölfuss- og Flóapóstar. Hafn-
arfjörður. Álftanesspóstur. Rangár-
vallasýslúpóstur. Vestur- og Aust-
ur-Skaftafellssýslupóstar. Akra-
nes.
Skemmtikvöld
halda knattspyrnufélögin Fram
og Valur n.k. laugardagskvöld að
Hótel Borg. Til skemmtunar verð-
ur: Gamanvísur, eftirhermur, ein-
söngur, harmonikuleikur, trio —
og dans.
Nemendur
kvöldskóla K.F.U.M. halda sýn-
ingu á handavinnu í skólanum á
laugardag og sunnudag frá kl. 1—6
síðdegis.
Sáttasemjari
hefir boðað fulltrúa sjómanna og
útgerðarmanna á sinn fund í dag
kl. 2.
Gagnfræðaskóla Akureyrar
var slitið 16. þ. m. Skólastjóri
Þórsteinn M. Jónsson flutti fæðu
við það tækifæri og gat þess, að
skólinn hefði starfað 10 ár. Nem-
endur voru í vetur 99 íalsins og
luku 21 gagnfræðaprófi. Hæstar
einkanir hlutu: Loftur Guðbjörns-
son á Akureyri. Sighvatur Jónas-
son frá Hélgastöðum í Suður-Þing-
eyjarsýslu og Heiðdís Eysteins-
dóttir frá Ytra-Hóli í Fnjóskadal.
(FÚ).
Ungmennafélagið á Blönduósi
hafði sýningu á sjónleiknum
Þorláki þreytta síðastliðinn laugar-
dag og sunnudag við húsfylli og
ágætar viðtökur áhorfenda. (FÚ).
RÉTTARSTAÐA OG HLUT-
VERK GAGNFRÆÐASKÓL
ANNA. Frh. af 3. síðu.
um hnútana búið í því efni.
Skólakerfi landsins er mjög
dýrt, og það gegnir furðu, að
ekki skuli vera hafizt handa um
að samræma það betur en raun
er á, ekki betri raun en það
gefur. Hqr er þó síður en svo
átt við að neinn dragi af sér
við sitt hlutverk, en allar þær
breytingar, sem gerðar hafa
verið á seinni árum, hafa þó
ekki enzt til annars en að setja
nýjar bætur á gömul föt, svo
illa sem það þó skartar. Lögin
um gagnfræðaskólana er eitt
dæmi um slíkt, en með því að
fella þá á þann hátt, sem ég
‘hefi lagt til, eða annan svipað-
an, inn í fræðslukerfið, væri
stigið spor í áttina og ég hygg
að fleiri myndu á eftir fara. Sú
einokunaraðstaða, sem mennta-
skólarnir hafa og nota sér á að
hverfa- og aðstöðumunur
þeirra, sem búa 1 kaupstöðum
og byggðarlögum fjarri mennta
skólunum, á líka að hverfa eða
minnka á við þá, sem nær þeim
eru, fyrir tilverknað gagnfræða
skólanna.
Hvað sem andstaðan gegn
þessu máli kann að verða megn,
hlýtur hún og á líka að brotna.
Á því á allur landslýður réttar-
kröfur.
Allt það, sem getur orðið til
meþningarauka úti um land,
þarf að styrkja og vernda.
Gagnfræðaskólarnir 1 kaupstöð-
unum eiga að vera og geta ver-
ið skref á þeirri braut að veita
því viðnám, að allar menning-
arstofnariir landsins dragigt
saman á einn stað, og með sinni
tví- eða margþættu starfsemi
geta þeir, hver á sínum stað,
orðið almenningi nokkurt leið-
arljós, en það takmark næst
ekki svo vel sé fyrr en þeir fá
þau sjálfsögðu réttindi, sem
þeim bera.
Nesk., 24. marz 1940.
Oddur A. Sigurjónsson.
esa GAIHLA BK>ES I 1 HS NYJA BhÖ Ð B
Dr. Jekyll og ‘ , Katia - AstaMf
Mr. Hyde. keisarans.
Amerísk kvikmynd, — gerð eftir hinni frægu skáldsögu Robert L. Stevensons. - Aðalhlut- verkin leika: Tilkomumikii frönsk stir- mynd um ástir Alexanders II. Rússakeisara og hinraar M fögru furstadóttur, Katha- rina Dolgorouki. Aðalhlut- verkín leika: John Loder og fegursta leikkona Ev- rópu ; Ðanielle Darrieux.
Fredric March og Miriam Hopkins. Börn innan 16 ára fá ekki aðgang.
SKEMMTIFÉLAGIÐ GÖMLU DANSARNIR.
í Alþýðuhúsinu við Hverfisg. laugardaginn 20. apríl klukk-
an 10 e. h. Áskriftarlisti og aðgöngumiðar frá kl. 2, stmi
4900. Pantaðir aðgöngum. verða að sækjast fyrir kl. %Vz.
Harmonikuhljómsveit félagsins. Eingöngu gömlu dansarnir.
ÖLVUÐUM BANNAÐUR AÐGANGUR.
LEIKKVÖLD MENNTASKÓLANS:
,Frænka Gharley’s4
BARNASÝNING á morgun (laugardag) kl. 3Vz.
Aðgöngumiðar á 1 krónu og kr. 1.50 eftir kl. 1 á morgun.
AÐEINS ÞETTA EINA SINN.
Varkaíólk!
Ráðningarstofa landbúnaðnr-
ins í Alþýðuhúsinu
er opin kl. 6—9 síðdegis alla
virka daga nema laugardaga.
SÍMI 1 3 2 7.
Margar ágætar vistir í boði.
Hangik|öt.
Saltkjöt
Símar 3828 og 4764.
LeyndardómnrWo61 vindry!
3». gomlu hallarinnar.
komst ekki ofan stigann svo lengi sem Babtiste var
niðri. Ég heyrði rödd hans.
Bafði morðinginn farið til hægri eða vinstri eftir
ganginum? Ég fór til hægri, en snéri fljótlega við.
Ég heyrði annað skot inni í lestrarsalnum!
Um leið heyrði ég Babtiste kalla í símann: Annað
skot! Komið strax, annars erum við glötuð öll.
Ég hijóp aftur inn í bókasafnið. Báðar dyrnar út
að ganginum voru opnar. Inn um hvorar dyrnar átti
'ég að fara?Ég gat átt það á hættu, að morðinginn
færi um Jeið út um hinar dyrnar. Ég ákvaö að fara
gegn um hliðarherbergið, en þar mætti ég engum.
Þegar ég kom inn í hliðarherbergið sá ég Sonju
liggja þar á gólfinu með skotsár á enninu. Hún héit
á skammbyssunni í hendinni.
Rétt áður hafði ég veitt því athygii, að Saint-Luce
hafði sína skammbyssu í hendinni. Hvorugt þeirra
bafði fengið tíma tii þess' að verja sig.
En Sonja haf'ði horfst í augu við hættuna, því að
hún hafði fengiö tíma til þess að beygja sig niður
og taka skammbyssuna uþp.
En hver veit nema hún hafi tekið hana upp aftur,
áður en henni var ljóst, að hún var sjálf í hættu
StÖdd.
— Eg verö að játa það, að ég var 'fyrir alvöru
hræddur um sjálfan mig. Þér munið eftir hótunar'
bréfunuiu, sem ég hafði fengið. Meira að segja Sonju
varð mikið um, enda þótt hún hefði engin fengið.
Ég þóttist viss um, að nú væri komið að mér.
Ég gat ekki staðið þarna eins og hver annar skot-
spónn, ég hljóp yfir í hinn endann á bókasafninu
og faldi mig bak við hægindastól, sem reyndar var
heldur léleg híif. Þó var hann betri en ekkert og ég
var ekki ber að baki.
Ég litaðist nú um á vettvanginum — gægðist fyrst
út unr dyrnar fram á gang og síðan í áttina til her-
bergis Saint-Luce.
Ég tók þegar eftir skammbyssukjafti, sem beint var
á mig frá dyratjöldunum. \
Mér vannst ekki tírni til að hafast neitt að. Skotið
reið þegar af, og ég fann kúluna strjúkast við ennið.
Það er sárið, sem þér sjáið hérna.
Það var engin leið að veriast. Hinn maðurinn gat
hleypt af tíu skotum áður en ég næði að miða. Ég
tók því upp aðferð særðs villidýrs: lézt vera dauður,
til þess að geta þotið í hesið á manninum, sem á mig
réðst, þegar hann stæði yfir mér og ætti sér einskis
ills von.
Auðvitað hélt ég á skammbyssunni í hendinni. Ég
lagðist út af, svo að blóðið gæti ekki runnið inn í
augað á mér og svo að ég gæti horft út undan mér.
En ég sá ekkert. Það fyrsta, sem fyrir mig bar, var
kall utan af gangi. Það var Babtiste:
— Herri! hvar eruð þér?
Hvað átti ég að gera? Ef ég svaraði, þá kæmi ég
þvi upp, að ég væri lífs og átti á hættu að fá, kúlu
í hausinn. En eitthvað þurfti ég að gera vegna Babtiste.
Ég reis upp, miðaði á dyratjaldið og var til taks
að hleypa af og kallaði:
— Babtiste! Komið þér inn í bókasafnið um dyrnar
frá ganginum! 1 I : í
Hann kom. ’ h : ■
— Lokið á eftir yður! Skjótið slagbrandinum fyrir!
Standið kyrr!
Síðan gekk ég með skammbyssuna á lofti inn í
herbergiÖ við hliðina. Dyratjaldið bærðist ekki. Ég
komst yfir að hurðinni, læsti henni og hleypti lokunni
fyrir.
— Við skuiurn setjast í arinhornið, svo að enginn
geti skotið okkur inn um dyrnar, sagði ég.
Þegar við vorum komnir úr skotfæri, fór mér að
líða betur.
— Hafið þér símað?
Það var heimskuleg spurning, því að ég hafði heyrt
hann síma. En ég þurfti að ganga úr skugga um það,
svo að ég þættist öruggur, þar sem ég sat.
Já; lögreglan kemur að minnsta kosti eftir stundar-
fjórðung. Og þá er okkur borgið!
Ég sagði honum af öðru skotinu, og að ég hefði
lieyrt þriðja skotið, þegar ég hljóp fram aftur.
— Þér voruð sannariega heppinn! Urðuð þér ekki
varir við manninn, sem skaut?
— Ekki vitund. [■ ; ;