Alþýðublaðið - 28.05.1940, Blaðsíða 2

ÞRIÐJUDAGUR 28. MAI 1940.
ALÞrDUBLAÐIÐ
Athugasemd um leik
Vals og K. R.
Reykjavíkurmótið.
MEISTARAFLOKKUR.
Annað kvðld
klukkaai 8,30
Fram—Víkingur
Alltaf meira spennandi.
Komlð o«j sjáið fiiwoi* sigrar.
Krafa nm lokun allra
áfenglsbúða.
-----#---
Templarar árétta kröfur hinna
22.638 k|ésenda.
HjJ* ÍÐASTLIÐIÐ sunnudags-
dagskvöld var slitið þingi
Umdæmisstúkunnar nr. 1. Guð-
geir Jónsson var endurkosinn
umdæmisæðstitemplar.
Eftirfarandi samþykktir voru
gerðar á þinginu:
„Ársþing Umdæmisstúkunn-
ar nr. 1 haldið í Reykjavík 25.
og 26. maí 1940, beinir ákveðn-
um tilmælum til ríkisstjórnar-
innar, að hún verði við þeim
áskorunum, sem undirskrifaðar
voru af 22638 kjósendum í
kaupstöðum landsins í des. s.l.
og loki áfengisútsölunum með-
an á stríðinu stendur. Jafn-
framt skorar þingið á fram-
kvæmdanefnd sína að fylgja
þessu máli fast eftir.“
„Þing Umdæmisstúkunnar
nr. 1 haldið í Reykjavík 25. og
26. maí 1940 felur fulltrúum
umdæmisstúkunnar á Stór-
stúkuþingi, sem væntanlega
verður háð í næsta mánuði, að
leggja fram tillögu, er feli í sér
ef tirf arandi:
Stórstúkan feli framkvæmda-
nefnd sinni að vinna að því, að
hafin verði almenn fjársöfnun
um land allt, ekki síðar en á
hausti komandi, til heilsuhælis
fyrir drykkjumenn, og að hafið
verði um þetta samstarf við öll
bindindissinnuð félög í landinu,
jafnframt verði skorað á ríkis-
stjórnina að ljá þessu máli lið.“
„Umdæmisstúkan nr. 1 vott-
ar stofnendum sínum, þeim
sem enn starfa í St. Verðandi
nr. 9, st. Morgunstjarnan nr.
11, st. Einingin nr. 14 og st.
Daníelsher nr. 4, þakkir sínar
fyrir vel unnið starf og óskar
þeim allra heilla í framtíðinni,
og í tilefni af 50 ára afmælinu
felur Umdæmisstúkan fram-
kvæmdanefnd sinni að sýna
þessum stúkum sérstakan sóma
og viðurkenningu.“
í framkvæmdanefnd voru
kosnir eftirfarandi menn:
U.t. Guðgeir Jónsson. U.k.
Gísli Sigurgeirsson. U.v.t. Sig-
ríður Halldórsdóttir. U.r. Gunn-
ar Árnason. U.g. Jón Hafliða-
son. U.g.u. Sverrer F. Johansen.
U.g.l. Hendrik Ottósson. U.fr.
Kristinn J. Magnússon. U.s.
Jón Þorsteinsson U.akp. Pétur
Ingjaldsson. Umboðsm. Krist-
mundur Þorleifsson.
TVÍ ARGT verður maður nú að
heyra, áður en eyrun detta
af manni.
Iþróttaritstjóri Vísis tilkynnir í
■blaði sínu í gær ,að K. R. hafi
tapað leiknum við Vai vegna
þess, að Ólafur Þorvarðsson, sem
átti að dæma, gat ekki komið kl.
81/2. svo að G. Akselsson dæmdi
þangað til hann kom. Varð við
það einnar mínútu töf við dóm-
araskiptin, og „sú mínúta nægði
Valsmönnum".
Hafa menn nokkurn tíma heyrt
annað eins slúður? Fyrri hálfleik-
ur stóð yfir í nákvæmlega 45
mínútur, og Valur fékk enga auka
minútu til að skora mar'k.
Dómaraskiptin stóðu yfir í eina,
minútu, og meðan þau fóru fram,
var auðvitað ekki leikið.
Nú skal íþróttaritstjóri Vísis fá
að heyra sannleikann; en það
hefði verið betra, að hann hefði
útvegað sér þá vitneskju, áður
en hann skrifaði grein sína.
Guðjón Einarsson átti að vera
dómari, en hann var veikur, en
hann og knattspyrnuráðið gerðu
ráð fyrir því, að ég tæki við
starfi hans, en þar sem Guðjön
náði ekki tali af mér fyrr en kl.
6, og ég var ekki vel frískur, var
ekki um annað að gera en að fá
Ólaf Þorvarðsson til að dæma.
En ég lofaði Guðjóni, að ef ekki
væri hægt að ná i Ólaf, skyldi
ég dæma, svo að ekki þyrfti að
hætta við leikinn.
Þegar ég kom á fþróttavöllinn,
kl. 8,20, náði ég tali af Ólafi 5
síma, og eins og góðum íþrótta-
manni sæmir, hafnaði hann boði
'og fór í bíl beina leið á íþrótta-
völlinn.
Ég dæmdi leikinn í byrjun, og
um leið og byrjað var, tilkynnti
ég Val og K. R., að ég væri las-
inn, en ætiaði samt að dæma,
þangað til Ólafur kæmi. Er hægt
að gagnrýna okkur dómarana
fyrir það.
Það kann að vera, aö þér,
herra íþróttaritstjóri, hafið aldrei
kynnzt. því fyrr, að dómaraskipti
gætu orðið í leik; en að sjálf-
sögðu getur það skeð, og nú haf-
ið^pér þó að minnsta kosti kom-
izt að raun um það.
Gunnar Akselsson.
Nýja flngvélin TF-
S6L koHli.
TUX EÐ SELFOSSI síðastlið-
-®- inn laugardag kom nýja
flugvélin, sem Örn Johnson
keypti í Ameríku fyrir Flugfé-
lag íslands.
Var unnið að því í gærkveldi
að taka flugvélina upp og verð-
ur hún sett saman næstu daga.
Fær hún einkennisbókstafina
TF-SGL. Er þetta Vaco-far-
þegaflugvél, sem hægt er að
setja á flotholt og hjól. Er hún
rauð að lit með dökkum rönd-
um. Er hún með loftskeytaút-
búnaði, talstöð og miðunarstöð.
Þar er rúm fyrir fjóra farþega
auk flugmanns.
Verður flugvélin notuð til
síldarleita í sumar. *
íþróttafélag' Reykjavíkur.
Útiæfingar eru byrjaðar. Fé-
lagar tilkynni þátttöku til Baldurs
Kristjónssonar. í síma 4387.
Aðalfundur
sýslunefndar Vestur-Skaftafells-
sýslu var haldinn í Vík í Mýrdal
dagana 15.—17. þ. m. Auk hinna
lögboðnu útgjalda og ýmissa
styrkja var á fyrra ári greitt mat
úr sýslusjóði til samgöngumála og
menntamála, eða um 4000 kr. Er
og enn í ár áætluð eigi minni fjár-
hæð til þessa.
Skátablaðið,
2. tölublað er nýkomið út. Efni:
Á náttúran nokkurn rétt á sér?
eftir Magnús Björnsson fuglafræð-
ing, Hlutverk skáta í loftárásum,
Lyfjaskrína skáta o. m. fl.
Kaupsýslutíðindi,
16. tölublað 10. árg. er nýkomiö
út. Aðalgreinin í þessu tölublaði
er eftir Ólaf Björnsson hagfræðing
og heitir: Síðustu atburðir og á-
standið í atvinnumálum.
Tilkynni
Þar eð vörur úr skipum Norsku Miðjarðárhafslínunn-
ar, „Bosporus“ og „Sevilla“ (er fóru frá Genova seint í
marz s.l.) verða væntanlega sendar hingað yfir Bretland
í staðinn fyrir yfir Bergen, eru innflytjendur, sem vörur
áttu í þessum skipum, aðvaraðir um að breyta vátryggingu
samkv. þessu.
P. SMITH & CO.
ErfðafestnM.
Þeir, sem ætla sér að sækja um hlett úr Árbæjar-
landi, geta fengið upplýsingar þar að lútandi í skrif-
stofu bæjarverkfræðings næstkomandi miðvikudag,
fimmtudag og föstudag kl. 1.30—3 e. h.
BÆJARVERKFRÆDINGUR.
Sakamálasana eftir Seamark
ósigrandi
— Ég get svarað því strax fyrir mitt leyti. Ég vil
koma. Og ég er viss um, að mamma vill Hka koma.
Hún fer ekki svo oft að skemmta sér.
— En faðir þinn; — heldurðu, að herra Lyall vildi
koma með?
—■ Ég veit það ekki. Ég veit ekki, hvað hann hefir
fyrir stafni. Hann fer stundum í spilaklúbbinn. Og þá
kemur það oft fyrir, að hann kemur ekki heinr fyrr en
undir morgun.
Mercia horfði brosandi upp í loftið um leið og hún
sagði þetta. En það hefði verið sama, þó að hún hefði
horft í augu hans. Hann vissi, að hún hafði engan
grun um iðju föður hennar.
— Ef til vill er hægt að fá hann til að konra með,
sagði hann. — Ég vildi helzt, að hann ka:mi nreð
okkur.
— Bíddu við. Ég ætla að fara og sækja hann. Það
má vel vera, að þér takist að fá hann til að hætta við
að fara í spilaklúbbinn.
Hún hljóp út úr herberginu og kom aftur eftir stund-
arkorn með föður sinn.
Lya.ll brosti góðlátlega og veifaöi til Dains.
— Hérna kemur hann, sagði hún brosandi. — Jæja
herm Dain. Segðu nú pabba það sama og þú hefir
sagt mér, og vertu nú tungumjúkur.
Lyall tók vingjarnlega, í hönd honum.
— Hvað segið þér í fréttum, herra Dain? spurði
hann. — Mercia lét móðan mása, en ég skildi ekki
helminginn af því, sem hún sagði.
Valmon Dain skýrði honum frá því, hvað í vændurn
væri. Lyall varð hugsandi á svipinn.
— Hm, tautaði hann. — Það verður sýning á Vustu'
skipum. Og þeir ætla að nota eina af uppfinningum
yðar. Hvenær segið þér að þetta eigi að fara fram?
— Á mánudag.
— Það byrjar um miðnætti á þriðjudagsnótt.
— Já, ég kem bingað kl. 8 um kvöldið og sæki
ýkkur í bílnum.
— Og hvenær komum við aftur?
— Ekki fyrr en á þriðjudagsmorgun.
— Því miður, herra Dain. Þetta verður (mjög
skemmtilegt ferðalag, en því miður er ég hræddur um,
að ég geti ekki farið. En stúlkurnar geta farið með
yður.
— ó, þú hlýtur að geta komið með, pabbi, hrópaði
Mercia.
— Því miður, vina mín; mér er ' það ómögulegt.
Ef ég ætti að fara, yrði ég að rjúfa loforð, sern ',ég
hefi gefið. Og ég svík aldrei loforð mín.
— Mér þykir fyrir þessu, herra Lyall, sagði Dain.
— Þar verðið þér af skemmtilegu ferðalagi.
— Það er ég sannfærður um. En loforð er loforð.
— Geturðu ekki breytt ákvörðun þinni rétt í þetta
sinn, pabbi? spurði Mercia.
— Það er ekki hægt, sagði herra Lyall- Dain horfði
á hánn hvössum augum. Lyall roðnaöi ofurlítið um
leið og hann sagði þetta.
Stundarkorn horfðust þeir í augu. Svo leit Dain
ulndan. Lyall hafði ckki sagt rnargt, cn þó nóg til
þess, að Dain hafði fengið að vita vjssu sína.
— Það er orðið framorðið, sagði Dain og stóð ‘ á
fætur. — Ég ætla ekki að tefja fyrir yður lengur.
— Má ég ekki hringja á bíl fyrir yður?
— Nei, ég hefi bíl hér uti fyrir.
— Ætlarðu þá ekki að fara með okkur? spurði
Mercia vonsvikin. !
— Ég er hræddur um ekki, sagði Dain. — Ég get
ekki farið með ykkur, ef herra Lyall fer ekki. En ef
til vill getum við farið i aðra skemmtiferð einhverja
nóttina, þegar herra Lyall er ekki að — spila.
Hann kvaddi mjög kurteislega, en háðslcga þó, og
ók aftur til City.
— Hamingjan góða, tautaði hann. — En hvað þetta
er undarlegt. Lyall. Willard Lyall, meðlimur Silfur-
örvafélagsins — og faðir Merciu. Og ég hefi sent
hann til Pentonville. Ég hefi komið því til leiðar, aö
ann verður lokaður inni í klcfa. Og það er sama sem
að ég hafi sjálfur snúið lyklinum i skránni. Scotland
Vard er ekki lengi að athuga sinn gang. Skollinn
sjálfur hafi það. Delbusy og Shaugnessy eru þegar
húnir að leggja net sín. Þeir draga netið saman og
veiða Lyall.
Dain vissi ekki, hvað hann átti aö gera. Loks tók
hann ákvörðun.
Hann leit út um bílrúðuna og beygði aftur inn á
Kingsway. Hann stöðvaði bílinn við Sauthampton Row,
Hinn