Tíminn - 27.02.1963, Blaðsíða 1

Komið upp um tvo starfsmenn
sendiráðs Sovétríkjanna í gær.
Þeim hefur verið vísað úr landi
JK—Reykjavík, 26. febrúar. — Tveir rússneskir sendi-
ráðsmenn voru gripnir við Hafravatn í gærkvöldi af lög-
reglunni. Rússarnir höfðu nú um tveggja mánaða skeið
gert ítrekaðar tilraunir til þess að fá íslending til njósna-
starfa fyrir þá hér á landi, og er atferli þeirra sannað með
framburði íslendingsins og staðfest af framburði lögreglu-
manna, sem voru áheyrendur að viðræðum Rússanna við
liann.
LOGREGLUMENN ræð'a víg Rússana
miðri myndlnnl er túlkurinn,
Rússarnir eru Lev Kisilev,
annar sendiráðsritari, og Lev
Dimitriev, túlkur vig sendiráð-
ið. Þeir leituðu til Ragnars
Gunnarssonar, Reykjavöllum í
Mosfellssveit, fólu Jionum upp-
lýsingasöfnun, sem átti að fara
með leynd, og greiddu honum
peninga fyrir. Ragnar hafði
aftur á móti þegar samband
við Valdimar Stefánsson yfir-
sakadómara, skýrði honum frá
málsatvikum, og bauð aðstoð
sína við að upplýsa málið.
Utanríkisráðuneytið kvaddi í
dag ambassador Sovétríkjanna,
Alexander M. Alexandrov, á
sinn fund, þar sem honum var
afhent orðsending, þar sem
mótmælt er tilraun þessara
starfsmanna sendiráðsins til
þess ag fá íslenzkan ríkisborg-
Framhald á 5. síðu.
//
Byrjaði í apríl 1959
//
MB-Reykjavík, 26. febr.
Fréttamaður Tímans hitti
Ragnar Gunnarsson að máli í
kvöld að heimili hans á Reykja
völlum.
— Hvenær byrjaði þetta allt
saman?
— Það byrjaði í apríl 1959
Þá kom til mín maður, sem þá
vann í rússneska sendiráðinu
hér í Reykjavík, Ivan Alipov
að nafni. Ég hafði aldrei séð
hann fyrr né heyrt hans getið.
Hann gekk umsvifalaust til
verks og bað mig um að benda
sér á menn, sem ynnu á Kefla-
víkurflugvelli, eða í sambandi
við hann, sem unnt myndi að
,fá til þess að ná í þýðingar-
miklar upplýsingar. Ég átti
ekki að tala við þessa menn,
aðeins að afla upplýsinga um
þá og koma þeim til réttra að
ila. Einkum átti ég að afla upp
lýsinga um fjárhagslega af-
komu þeirra Síðan skyldu þeir
sjá um áframhaldið. Ég tók
manninum fálega og kvaðst
ekkert vilja með slíka hluti
hafa að gera. Ég stundaði þá
vöruflutninga austur á Firði,
ásamt öðrum manni. Við not
uðum til þess tvær vöruflutn
ingabifreiðir. Þær voru af tékk
neskri gerð. Þessar bifreiðir
höfðu reynzt illa og ég hafði
reynt að fá verksmiðjurnar til
þess að bæta mér gallana. Þá
talaði ég við Stockl, verzlunar-
fulltrúann, sem síðar var rek-
inn héðan úr landi, er hann
reyndi að fá Sigurð Ólafsson,
flugmann, til njósna fyrir sig.
Hann tók málaleitan minni upp
haflega vel og kvað vonir til
að ég fengi bætur.
Alipov hélt áfram að ámálga
þetta við mig um sumarið og
sagði, að ég ætti bara að hætta
þessu flutningaveseni og gefa
mig alyeg að störfum fyrir þá.
Framh. á bls. 15.
Ragnar Gunnarsson