Alþýðublaðið - 20.06.1940, Blaðsíða 2

FIMMTUÐAG 2§. JÚNÍ 1§4«
ALfYÐUBLAÐIÐ
framfieiðslin árslns 1939.
Þeir kaupmenn og samvinnufélög, sem selt hafa gærur
af framleiðslu ársins 1939 til útlendra eða til innlendra iðn-
fyrirtækja, eða eiga gærur enn í sínum vörzlum, skulu
senda Atvinnu- og samgöngumálaráðuneytinu eftirgreind-
ar skýrslur fyrir 15. júlí n.k.:
1. Yfirlýsingu um hverja einstaka afskipun til útlanda
og afhendingu til innlendra iðnfyrirtækja, ásamt
söluverði vörunnar fob. íslenzkri höfn.
a. Yfirlýsingunni skal fylgja staðfest vigtarvottorð
| löggiltra vigtarmanna.
b. Sölureikningur, staðfestur af Gjaldeyrisnefnd
eða banka yfir þær gærur, sem sendar hafa ver-
t ið til útlanda.
c. Yfirlýsing frá afgreiðslu þess skips, er flutt hef-
ir gærurnar til útlanda.
d. Yfirlýsing iðnfyrirtækis um verð og magn
keyptra gæra.
2. Vottorð löggiltra vigtarmanna um óseldar gæru-
birgðir af framleiðslu ársins 1939.
Framangreindar yfirlýsingar skulu gefnar að viðlögð-
um drengskap.
Atvinnu- og samgöngumálaráðuneytið, 19. júní 1940.
Hraðferðir alla daga
Blfreyðastoð Afeiireyrar. Bifrelðastðð Steinðórs.
------- UM DAGINN OG VEGINN------------------
Bréf frá bónda í sveit um Ríkisútvarpið, fréttalesturinn og
aðra starfsemi þess. Rukkari spyr um þýzka konsúlatið.
Trjáplöntur frá Ameríku til gróðursetningar hér.
-------ATlíUGANIR HANNESAR Á HORNINU. -------
Hárnet
fín og gróf.
NIEVA og PIGMENTAN
sólarolíur.
Sportkrem.
Hreinsunarkrem.
Dagkrem.
Sitroncoldkrem.
Tannkrem og rakkrem.
BREKKA
Ásvallagötu 1. Sími 1678
TjarnarMöin
Sími 3570.
DRENGJAFÖT, matrósaföt,
jakkaföt, frakkar. Sparta, —
Laugavegi 10, sími 3094.
FORNSALAN, Hafnarstræti
18, kaupir og selur ný og notuð
húsgögn, lítið notuð karlmanna-
föt o. fl. Sími 2200.

austur un? iand í strandferð
mánudaginn 24. þ. m. kl. 12 á
miðnætti. Vörumóttaka föstu-
dag. Pantaðir farseðlar sækist
fyrir hádegi á mánudag.
Plöntur og grænmeti selt dag-
lega frá kl. 9—12 á daginn við
Steinbryggjuna og á laugardög-
um einnig á torginu við Njálsg.
og Barónsstíg.
UR SVEIT skrifar ,.Bóndi“ mér
eftirfarandi bréf, og er það
skrifað áður en París féll í hendur
Þjóðverja: ,.Oft. þegar bent hefir
verið á það, sem aflaga hefir far-
ið hjá útvarpinu, hafa stjórnendur
þess skoðað það sem áreitni eða of-
sókn á hendur sér. Þetta álít ég
rangt og óheppilegt, því öllum er
annt um útvarpið og enginn vill
missa það. Ef aðfinnslur koma, eru
þær eflaust í flestum tilfellum
frambornar vegna þess, að viðkom-
anda er annt um útvarpið og vill
bæta úr þeim misfellum, er hann
telur vera á rekstri þess.“
„TVENNT ER ÞAÐ sérstaklega,
sem ég tel að ráða þyrfti bót á hið
allra bráðasta. Það er fyrst og
fremst óstundvísin við fréttaflutn-
inginn. Á ég þar sérstakleg'a við
hádegisfréttirnar. Þær byrja ýmist
klukkan 12,20 eða 12,30 og allt þar
á milli. Þetta er alveg ótækt. Þær
eiga alltaf að byrja á sama tíma.
Það er margur, sem ekki vill missa
af hinum erlendu fréttum. en hefir
hins vegar ekki tíma til að hlusta
lengur en þörf gerist. Vil ég þar
sérstaklega benda á þá, er vinna
á sjónum. Ætti að veitast auðvelt
að bæta úr þessu, og vænti ég þess
fastlega að það verði gert.“
„ANNAÐ ER ÞAÐ við frétta-
flutninginn, sem mér finnst í meira
lagi athugavert, og' það er, að við
fáum aldrei fréttir frá París.
Hvernig stendur á þessu? Frakkar
eru sá styrjaldaraðilinn, sem einna
mest mæðir á um þessar mundir.
og þó eru engar fréttir teknar það-
an. Um miðbik fyrra mánaðar
komu fréttir teknar frá París
nokkrum sinnum og töldu ýmsir
þær ekki síður athyglisverðar en
þær, er teknar voru frá London.
Heyrt hefi ég því borið við, að
starfsliði útvarpsins væri þannig
háttað, að ekki væri hægf að ná
fréttum á frönsku. SÍíkt álít ég
ekki vansalaust fyrir útvarpið.
Mun margur hafa ætlað, að með
hinum fyrirhuguðu breytingum á
starfsliði útvarpsins, sem auglýst-
ar voru svo oft í aprílmán. s.l.,
væri meðal annars meiningin að
bæta úr þessu, en því miður hafa
menn þar orðið fyrir vonbrigðum.“
„ÞETTA ER ÞVÍ óskiljanlegra,
þar sem vitað er, að kostur mun
hafa verið mjög vel hæfra starfs-
krafta, til að taka þennan frétta-
flutning að sér. Kostnaðarauki
þurfti þetta enginrt að verða fyrir
útvarpið, því að skaðlausu hefði
mátt fella niður eitthvað af frétta-
flutningi frá London eða Berlín.
sem nam hinum frönsku fréttum
og maður með frönskuþekkingu
fráleitt neitt verri starfsmaður til
annarra verka eða kostbærari á
vinnu sinni en ýmsir aðrir, er
starfa hjá útvarpinu. Allir hljóta
að Verða mér sammála um, að-
bæta þurfi úr þessu og Hægt sé að'
bæta úr þessu. Hví þá ekki að gera
það strax?“
„RUKKARI" skrifar á þessa:
leið: „Ég leyfi mér' hér með að-
spyrja þig um, hvort þú getir frætt
mig um, hvort það sé nokkur hér
í bænum, sem borgi reikninga fyr-
ir þýzka konsúlatið, því það eru:
án efa margir hér í bænum, sem
eiga reikning á það og starfsfólk
þess, og væri það stór greiði fyrir
okkur rukkarana, e.f þú gætir gert
svo vel að athuga það fýrir okkur.“'
SÆNSKI KONSÚLLINN hefir'
tekið að sér að gæta hagsmuna*
Þjóðverja hér, en hvort það nær
til greiðslu á reikningum eða þess
•háttar veit ég ekki.
„ÁLFUR ÚR HÓL“ skrifar:
„Undanfarin vor hefir þó nokkuð
verið flútt hingað til lands af
norskum trjáplöntum, öllum þeim,,
sem trjárækt unna og einhvern
skerf hafa hlotið af þessum plönt-
um, til hinnar mestu ánægju. En
styrjöldin hefir í vor stöðvað1
þennan flutning með öllu, eins og.
svo margt annað. Þess vegna fór
ég að hugleiða, hversu ánægjulegt
hefði verið að eiga nú völ á trjá-
plöntum frá Norður-Ameríku. en
þaðan hafa plöntur öðru hvorue
Frh. á 4. síðu.
19.
Sakamálasafla eítir Seamark
ósigrandi
— Og"ég hefi ekbi í hyggju að skýra yður frá því.
En ég ætla að gefa yður tækifæri til að sleppa héðan.
Minnist nú þess, að þér eigið ágætt heimili, góða
konu og yndislega dóttur. Snúið nú við, áður en allt
er orðið um seinan.
Wiilard Lyall dró þungt andann, en hann hélt á-
fram að miða á brjóst Valmon Dains.
— Pað er ágætt, sagöi hann. — En það hefir engin
áhrif á mig. Ég hefi fyrir löngu tekið ákvörðun. Og
orð yðar hafa engin áhrif á mig. En ég er yður
þákklátur fyrir það, að þjónar yðar skuli ekki vera
heima. En allt hjal yðar um þáð, að ég komist ekki
lifandi út úr þessu húsi er þýðingarlaust. Ef hægt er
að komast inn, þá er hægt að komast út. Það er
bersýnifegt, finnst yður það ekki. Hlustið nú á mig,
Valmon Dain. Ég ætla ekki að myrða yður. Pér
fremjið sjálfsmorð.
Dain andvarpaði. Lyall stóð á barmi glötunarinnar.
Ef hann hleypti af skammbyssunni, þá var hann dauð-
ur maður. Pað var aðeins Valmon Dain, sem vissi,
hvernig þessi skammbyssa var útbúin.
— Lyall ,sagði hann. — Ég hefi gert þaö, sem í
mínu valdi stóð, til þess að forða yður frá því að
steypa yður í glötun.
—- En ég hefi skammbyssnna, hreytti Lyall út úr sér.
— Og hún verður hanabitinn yðar. Skiljið þér ekki,
hvað ég á við, maður? Ég get ekki sagt yður meira,
án þess að fórna mínu eigin lífi. Og hvað sem um
mig má segjia, þá er ég þó enn þá með sæmilega
fullu viti, og mér dettur ekki í hug að fórna lífi
mínu fyrir annan eins þorpara og þér eruð. En það er
blóð á höndunum á yður. Pér hafið tvö mannslíf á
samvizkunni.
, — Hvað eigið þér við? spurði Lyall undrandi.
— Ég á við það, að í morgun lögðuð þér skipanir
yðar fyrir Tansy, skartgripasalann. Og mennirnir báð-
ir, sem eru í viðorði með þér, verða drepnir. Og þér
hafið líf þeirra beggja á samvizkunni. i
— Hvað er það úr einkalífi mínu, sem þér hafið
ek-ki vitað um? hreytti Lyall út úr sér.
— Pað er mj-ög lítið, sagði Dain rólega. — Ég
heyrði allt samtal (yðar og Tansys. 1 gærmorgun
fenguð þér skeyti, þar sem yður var óskað til ham-
ingju með vissa ákvörðun, sem þér höfðuð tekið. Sú
ákvörðun var ekki tekin meir en klukkutíma áður en
þér fenguð skeytið. Og þetta skeyti hafði þau áhrif
á yður, að það leið yfir yður í fyrsta skipti á ævinni.
Er það satt eða ekki? Álítið þér enn þá, að ég sé
að gera að gamni mínu.
— Hvað eigið þér við?
— Ég á við það, að þér skulið bara reyna að myrða
mig. Það flýtir aðeins fyrir dauða yðar sjálfs. Skjótið
ög það er úti um yður.
— Þér eruð furðulega hugrakkur.
— Eg þarf ekki aö v-era hugrakkur. Þér þurfið aftur
á íífóti á hugrekki að halda. Ég hefi sagt það marg-
oft, að hér verð-ur framið sjálfsmorð. Og þ-að eruð þér,
sem fremjið það.
— Pér gerið mig ekki hræddan með svona þvaðri.
Ég er ekki fæddur í gær. Látið yður ekki detta í
hug, að þér hafið áhrif á mig með þessum prédik
unum.
-- Hvers óskið þér? Miskunnar? Það er þýðingar-
laust.
— Miskunnar! Látið yður ekki detta í hug, að þér
hafið tækifæri til að sýna miskunnsemí.
— Hvorugur okkar hefir tækifæri til að sýna misk-
unnsemi, sagði Dain. — .Lögr-eglunni hefir þegar verlð>
gert aðvart.
— Lögreglunni? sagði Lyall undrandi.
— "Ég skrifaði lögreglunni nafnlaust bréf í gær-
kveldi m-eð síðasta pósti. Og lögreglan veit, hver
morðinginn er, ef ég finnst myrtur. Ég endurtek ]>að,.
að yður er ekki undankomu auðið.
— Pér Ijúgið. Þér eruð ennþá einu sinni að reynæ
að gera mig skelfdan. En yður tekst það ekki. En
ég vil fá að vita, hvernig þér hafið komist að leynd-ar-
málum mínunl.
— Það fáið þér aldrei að vita. Dain horfði meðs*
mesta fyrirlitningarsvip á Lyájl.
— Pér viljið ekki skýra mér frá því?
— Nei.
Lyall hóf skammbyssuna og miðað-i henni á andlit
Dains. Hiaupið var nærri því fast við enni Dains. Daim
horfði á Lyall og augu hans kvikuðu ekki.
— Ætlið þér að leysa frá skj-óðunni? hreytti Lyalí
út úr sér.
— Ég h-efi ekkert meira að segja yður, annað ere
það, að þér eruð að fremj-a sjálfsmorð.
Krampadrættir fóru um andlit Lyalls.
— Pá eruð þér glataður maður, hvæsti hann út á:
milli t-annanna.
Svo hleypti hann af skammbyssunni og í sama;
bili kvað við hræðilegt angistaróp í herberginu.
Það var eitthvað -kynlegt við þetta skammbyssu
skot. Hljó-ðið var undarlegt og blossinn stóð aftur úr
byssunni.