Alþýðublaðið - 28.06.1940, Blaðsíða 2

ALPVOUBUUO
Knaííspyrnumóí á Akureyri
með páíttöku Reykvikinga ?
Viðtal við Hermaim Stefánsson, far~
arstjÓTa K. A.-flokksins frá Akwreyri0
FÖSTUDAGUR 28. JUNI 1948.
Víkingar fara til
ísafjarðar.
Þann 8. júlí n.k. fer flokknr
knattspyrnumanna úr Víking í
heimsókn til ísafjarðar.
Eru þetta leikmenn úr meistara-
flokki, alls 16 að tölu. Munu þeir
að líkindum dveljast um hálfsmán-
aðar tíma þar vestra og leika þrjá
leiki. Fararstjóri verður Guðjón
Einarsson.
Miljónamæringar í
ípróttaheiminum.
Joe Uouis, núverandi heimsmeist-
ari í hneíaleik. Hann liefir seimi-
lega fengið hæsta tímakaup, sem
greitt hefir verið, t. d. þegar hann
sló Schmeling.
Hér á íslandi þekkjum við í-
þróttir sem aívinnu nær eingöngu
af afspurn, en erlendis eru þær
stór atvinnugrein, sem þúsundir
manna stunda. Knattspyrna, hnefa-
leikar. glíma, baseball, cricket o.
s. frv., allt eru þetta íþróttir, sem
afbragðsmenn hafa grætt þúsund-
ir og jafnvel milljónir króna á.
Það getur verið gaman að at-
huga, hversu mikið fé í raun og
veru er bundið í íþróttunum. Sú
athugun mun leiða í ljós, að það
er meira en nokkurn grunar. Sjá-
um til dæmis listann yfir sjö
tekjuhæstu íþróttamenn heimsins,
fyrr og síðar:
1. Gene Tunney, hnefaleikar
12,5 millj. kr.
2. Babe Ruth, baseball 11,5 millj.
3. Jack Dempsey, hnefaleikar
10,3 millj. kr.
4. Joe Luis, hnefaleikar 8,4 milj.
kr.
5. Jack Sharkey. hnefaleikar 4.2
millj. kr.
6. Primo Carnera, hnefaleikar
3 millj. kr.
7. Jim Londos, glíma 2,5 millj.
Þetta eru engar smáræðis summ-
ur, enda eru sumir þessara manna.
sc-m vel hafa haldið á peningunum,
t. d. Tunney og Dempsey, nú í tölu
fremstu auðkýfinga Bandaríkj-
anna. (Það þarf ekki að taka það
fram. að þessir menn eru allir am-
eríkanskir. Carnera er að vísu ít-
ali, en hann vann sér alla sína pen-
inga inn í Ameríku.) Aðrir hafa
haldið illa á fé sínu, tapað öllu í
braski og staðið svo uppi með tvær
hendur tóniar, vonlausir um að
afla sér nokkurs eyris á íþróttun-
um, því að það hefir reynzt rétt,
sem sagt er vestra: „Þeir koma
aldrei aftur.“ Auk þessara nafna,
sem allt eru menn, sem hafa grætt
á íþróttuih eingöngu, koma svo
þeir, sem hafa sýnt listir sínar í
kvikmyndunum. Þar má nefna
Sonju Henie. Johnny Weissmiiller
o. fl. sennilega margfalda milljóna-
mæringa, þótt ekki sé áreiðanlega
vitað um það.
Við hlið þessara þáu talna. sem
áður voru neíndar, koma svo tekj-
ur af einstökum kappleikjum, en
þar er engar smásummur um að'
ræða.
1. Bardaginn milli Tunney og
Dempsey í Chicago 1927 — 15 330-
900 kr. (samkv nuverandi gengi).
2. Bardaginn milli sömu manna
í Fíladelfíu 1926 — 12 322 050 kr.
3. Bar.daginn milli Carpentiers
og-Dempsey í Jersey City 1921 —
11 629 800 kr.
Hnefaleikarnir eru gullnáma í-
þróttanna, eins og sjá má af þessu.
Tugir og hundruð þúsunda safnast
til að sjá hina stærri bardaga.
Tekjurnar af veðmálum nema
milljónum króna og oft leggja
braskarar aleiguna á borðið. Kapp-
arnir æfa og æfa. berjast og berj-
Þessá dagana dvelst. hér í bæ
hdpur röskra drengja, komnir alla
leió norðan frá Akureyri til aff
leika hér knattspyrnu. Þaff er ó-
þarfi aff minnast frekar á þessa
ungu menn og leik þeirra. Hins-
vegar hefir blaffiff snúiff sér til
Hermanns Steiánssonar, íþrótta-
kennara, sem er fararstjóri flokks-
ins, og beðiff hana lítilsháttar aff
skýra oskur frá affstæffum og
horfum íþróttamálanna í hefuffstaff
Norffurlands.
— Hefir eklci íþróttunum aukizt
fylgi þarna nyrðra síðustu árin?
„Jú, mjög mikið, sérstaklega
vetraríþróttunum. Skíðaland er
gott í kring um Akureyri og hafa
verið byggðir þrír skíðaskálar, —
einn á Menntaskólinn, annan eiga
skátar og þann þriðja á Skíðafé-
lagið. A vetrarkvöldum lýsum við
upp brekkur og æfum íþrótt
okkar. Við héldum eins og kunnugt
er landsmót skíðamanna að þessu
sinni. Þó vetraríþróttirnar standi
fremstar hjá okkur, þá hafa sum-
áríþróttirnar einnig sótt fram, sér-
staklega knattspyrna og hand-
knattleikur. Svo er tennis, golf o.
fl. að ryðja sér braut.”
— Iðkið þið handknattleik ekki
inni á veturna?
,,Ja, þar er nú þess að gæta, að
ast. Joo Luis hafði í fyrra fimm-
tíu sinnum meiri tekjur en ríkis-
bankastjóri Frakklands, en vann
fimmtíu sinnum minna! Það er
auðskilið, að marga iangar að
verða heimsmeistari í hnefaleik-
um.
á Akuseyri er ekkert íþróttáhús!
Siðan hætt var að nota hús
Mentaskólans, hafa Akureyrskir í-
þróttamenn engan samastað haft á
veturna. Þegar leikfimisalur skól-
ans var tekinn úr notkun, voru
10 leikfimiflokkar starfandi í
skólanum. Ef svo er iitið á hand-
knattleikinn úti, þá sést, aö illa
svíður okkur, að hafa ekki hús.
Úti höfúm við æft kvennaflokka
í handknattleik á hörðum malar-
velli. Við höfum haft fjóra aldurs-
flokka og A og B lið í flestum.
Reglulegar keppnir höfum við ór-
lega í öllum flokkunum.”
— Eruð þið ekki með einhverjar
áætlanir á prjónunum um að bæta
úr þessu?
„Jú, það er stárfandi nefnd, sem
vinnur að málinu, en það er erf-
itt um fjáröflun, meðfram af því,
að Akureyringar eru nú ýmist að
byggja eða undirbúa fjórar bygg-
ingar: kirkju, sjúkrahús, gamal-
mennahæli og samskólabyggingu.
Þessi nefnd hefir undanfarin ár
haft bæði 17. júní og Hvítasunnu-
dag til umráða. Einnig höfum við
nú efnt tiL. happdrættis í þessu
sama augnamiði.’1
- Hvernig eru vallaskilyrðin?
„í einu orði sagt: afleit. Við eig-
um. tvo velli og báða slæma, t. d.
er ekki einu sinni hægt að fá þar
drykkjarvatn, hvað þá heitt bað.
Annar þessi völlur fer nú næsta ár
aö verða fyrir nýbyggingum, sem
þenja sig út frá bænum. Á skipu-
lagsuppdrætti bæjarins er gert ráð
fyrir íþróttahverfi hjá sundlaug-
inni. Þessu aetlum við að reyna að
fá breytt og byggja völlinn á öðr-
um og að okkar áliti betri stað.
Hefir íþróttaráð Akureyrar (ÍRA)
samþykkt það.“
— Á hvaða tíma te’jið þið heppi-
legast að fslandsmótið sé haldið,
með tilliti til þátttöku utanbæjar-
manna?
„Hiklaust fyrir síld og sláít, fe..
e. um og fyrir miðjan júní. Ég álít
algerlega gagnslaust að halda það
í júlí—ágúst, því að þá eru allir
ömium kafnir.“
— Langar ykkur ekki til að f4
Reykjavíkurfélögin norður öll til
að keppa í móti með ykkur?
„Jú, það héfir komið fram til-
laga um að það verði gert. Ef öll
félögin gætu sent lið í einu og Ak-
ureyrarfélögin sendu líka, gæti
þarna orðið bráðskemmtíieg
keppni. Það yrði auðvitað að vera
,,útsíáttarkeppnii‘. Þar aö auki
mundi slík heimsólcn hafa stór-
kostlegt gildi fyrir íþróttirnár á
Akureyri, örva yfirvöldin og al-
menning og vekja aukinn áhuga
unga fólksins, Þetta mál þarf að
athuga rækilega og einmitt nú er
tími tii þess, þegar erlendar heim-
sóknir knattspyrnumanna eru
engar.“
— Hvernig hefir ferð ykkar
gengið?
„Vel, að mestu leyti. Bíllínn tail-
aði að vísu, en það fær ekki á unga
og fjörugra stráka. Við erum
afar ánægðir með ferðina, móttök-
urnar og allt, sem við höfum séö
hér. Þökkum við öllum hlutaðeig-
andi kærlega og vonumst til aöi
geta endurgoldið það síöar."
Aöaliundur Í.S.Í.
stendur jTir þessa dagana. Fer
hann fram í Varðarhúsinu.
Reykjavíkujmóíiff'
stendur nú þannig:
Leikir Mörk Stig'
Víkingur 4 9—2 r
K.R. • ■5 6—8 .5.
Valur 4 9—7 4r
Fram 5 3—10 2
Landsmét 2. flokks
hélt áfram í gærkveldi. Vann
Valur Víking með 3:0 og Frain.
Fimleikafél. Hafnarfýarðar með 1:-
0. Áður hafði. Fram unnið Víking;
og K.É. F.H.
' Akureyringarnir
I leika við K.R. í kvöld. Er þaS
I sennilega síðasti leikur þeirra.
Hinn Sakamálasana eítir Seamark
21»
hygjg, a'ð hann viti allt um þetta, sem við vitum.
— Þ,að er áreiðanlegt/Ég hringdi heirn til hans og
skýrði honum frá því, sem ég vissi. Hann er kominn
hingað og langar til að tala við yður, áður cn þér
farið.
Delbury flýtti sér að stóru skrifstoifunni á fyrstu
hæð. Þ.ar bcið yfirmaður hans eftir hdnum.
— Hm, sagði hann um leið o>g Delbury hóf frá-
sögn- sína. — Það virðist svo, sem enginn vafi geti á
því leikið, að> Dain sé hinn seki. Hafið þér náð i hann?
— Nei, en ég hefi gefið allar nauðsynlegar fyrirskip-
anír í þá átt. En Da'in er uppfinningamaður, og það
er ekkii við lambið að leika sér, þar sem hann er.
Það er ekfci ósennilegt, að missætti þeirra, sem morðið
leidcli af, hafí risið út af ástamálum. Dain sást dft á
gangi meið dóttur hins látna. En ég ætla ekki að láta
neina skdðun í ]|ós, fyrr en ég er búinn að fara til
Hendon og rantísaka m'álið. Málið virðist vera tölu-
vert fiókiið. Ég mun færa yður sundurliðaða skýrslu
um ieið og ég kem ,aftur.
Yfirmaðurinn nöldraði eitthvað og kinkaði svo kolli.
Ðelbury hnaðaði sér út og settist við hlið Shaug-
nessy í'bílnum. Hann grúskaði í skjölum sínum á
leiðinni.
Þegar þeir komu til húss Dains, hittu þeir Harper
og Hunter í forsalnum.
Delbury snéili sér að Harper, sem var eldri.
— HeSir nokkuð skeð?
— lýeil, en allt er undirbúið. E'kkert hefir verið snert.
Enginn þjónanna hefir farið út úr húsinu. Og þeir
hafa alLir Iofað því að segjja engum néitt, fyrr en
þeir fá leyfi til þess.
Ágætt! Hvað er þjónustufólkíið margt?
Flimm kaflmenn og þrjér konur.
Hverriig lízt yður á þjónustuliðiö?
— Ágætlqga. Það vlirðist vera heiðarlegasta þjón-
ustufölk.
— ri'veir tann likuðV
Frqdefick G. Manders, þjónn. Hann var her-
bqrgisþjiónn Dains og naút mikils trausts hans.
Það er víst óhætt að treysta honum?
— .Já, jjað er áreiðanlegt.
— Ég ætla að yfirheyra hann fyrst. Láttu hann
bíða hérna úti, þangað tii ég kalla á hann. En fyrst
ætla ég að sjá herbergið, þar sem morðið var framið.
Líkið fannst vist í vinnuherberginu; var ekki svo?
Jú, farið þessa leið. Það er iierbergið þárna niðri
við enda gangsins. Þér sjáið hurðina. Annars er þetta
einkenniieg hurð. Það eru stáiplötur framan á henni,
en málað yfir þær þannig, a'ð huröin sýnist vera úr
tré, Ég hefði ekki veitt þessu athygli,. ef hringurinn
minn hefði ekki slegist við hurðina. Finnst yður það
ekki kynlegt?
Delbury nöldraði: — Það er einhver sérvizka, sem
hon,um hefir dottið í hug. Hann er ef til vill að reyna
að gera hurðina hljóðheida.
Það getur verið. Eni við Minter höfum reynt hana
báðum megin frá. Hún er ekki hljóðheid. En ég held,
að eitthvað kynlegt sé inni í jjessu herbergi. Komið
þér inin og íítið á það.
Har|jer gekk ofan göngin ásamt Delbury, og Shaug-
ntessy.
Minter opnaði dyrnar. Delbury eyddi engum tíma í
það að athuga hurðina, heidur gekk beint inn í her-
bergið, þar sem líkið lá rétt hjá skrifborðinu.
Hann rannsakaði sárið mjög vandiega.
- Álítið þér, að um sjálfsniorð sé að ræða?
Delbury svaraði engu. Hann rannsakaöi vasa líksins
mjög vancíiega. Hann fann þar vlndLingaveski úr guili,
gullúr og seðiaveski, silkivasaklút, nafnspjöld, iindaj'-
penna úr silfri og allmarga peningaseðia. Loks dró
hann ofurlitia leðuröskju upp úr vestisvasanum. Hamr
opnaði öskjumar með mikiili varkárni, og komu þá í
Ijös baömullarumbúðir og innan i þeim vorú fjórar
ofurlitlar kúlur.
- Hver skoliinn ætli þetta geti nú verið? sagðá hann
og leit á Shaugnessy.
Það hefi ég ekki hugmýnd úm, sagð'i írlending-
urinn öiundarlegá. — En það er sennilegt, að einhvers
konar eitur sá í þessu. Hann hefir sennilega ætjaö að
drepia Valmon Dain með þessu.
Delbury, velti þessu fyrir sér og athugaði það gaum-
gæfilega.
- Það er einhvers konar gastegund, sagði hann. —
Harper! Viijið þér ekki senda þetta strax í efnagtein-
ingarstofuna. Vi'ð þurfum að fá að vita, hvaða efní
þetta er.
Auk þess fannst í vösunum vindlahnífur, tannstöng-
ujl, vindlaveski úr leðri og áhald, sem liktist mjög
vasahníf, en var með mörgum verkfærum.
— Þetta er nýmóðins verkfæri til að brjótast inn í
hús með, tautaði hann. — Þetta er mjög þægilegt
verkfæri. Hafið þér séð annað eins, Mick?
Shauignessy hállaði sér yfir öxl yfirmanns síns.
- Hvernig komst Lyali inn í húsið? spur'ði hann..
— Það veit enginn af íbúum hússins. Enginn þjón-
anna hleypti honum inn. Og enginn þeirra heyrði
bjöllunni hringt.