Alþýðublaðið - 04.07.1940, Blaðsíða 2

\ FIMMTUDAGUR 4. JÚLI 194«.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Reykjavíkurmótið
Meistaraflokkur
f kvðld kl. 8.30
IJrslif aleikiir
Fram
Mesf spennaiidl leikur ársims!
i
Atvik, sem er eins dæmi, olll
jafntefli hjá K.R. og Val.
-----«—,---
Leiknrlnn var stHðvaður um leið
og knðffurinn fér yfir linuna.
AÐ MUNAÐI broti ur
sekúndu í gærkveldi
hvort K. R. ynni sigur á Val
með 2 mörkum gegn 1.
Dómarinn Ólafur Þorvarðar-
son sagði í morgun við þann,
sem þetta ritar: „K.R. var í
þvögu með knöttinn upp við
mark Vals, einn K.R.,-ingur
sparn honum, en meðan knött-
urinn var á Ieiðinni í markið,
flautaði ég, því að tíminn var
búinn.“
Það skal tekið fram, að vega-
lengdin frá manninum, sem sparn
knettinum í markið, var ekki
nema 3—5 metrar — og á með-
an knötturinn var á leiðinni
flautaði dómarinn, svo að ekki
hefir munað neraa sekúndu eða
broti úr sekúndu um tímann.
„Þetta getur ekki komið fyrir
nema einu sinni af hverjum 1000
tilfellum,“ sagði Ólafur Þorvárð-
arson enn fremur.
0g það er víst rétt.
Leikurinn var því dæmdur
r.—■■■»' ' i.i ..
]jau húrra við mikil fagnaðariæti.
Að Laugum komu hau kl. 8V2 í
gærkveldi. Sárfá börn urðu bíl-
veik, en háreisti, söngur og gleði
rík'tu alla leiðina.
Börnin, sem fara á bæina, gistu
flest að Laugasköla í nótt, eh
fara þaðan í dag.“ \
í morgun, er Alþýðublaðið
talaði við Laugaskóla voru litlu
angarnir farnir að busla í hinni
ágætu laug skólans.
jafntefli, l':l. K. R. setti fyrra
markið og Valur hið síðara, og^
var það fyrir handvömm K.-R.-
inga, að þeir fengu þetta mark
eftir hendi rétt fyrir utan víta-
teig.
Leikurinn var mjög spfennandi,
en dálítið þjösnalegur á köflum.
Valur lék miklu betur í fyrrf
hálfleik, en K. R. sýndi jafn-
mikla yfirburði í síðari hálfleik.
Valur fékk fleiri tækifæri, en
K. R. nýttist betur að 'sínum
tækifærum. Sérstaka athyglf
vakti prýðileg frammistaða hins
nýja markmanns K. R., Sigurðar
Jónsson^r.
Nú eru Valur og Víkingur jafn-
ir að stigafjölda, hafa hvor 7
stig. Ef Víkingur tapar leiknum
við Frarn í kvöld, verða Valur og
Víkingur að keppa til úrslita.
Aðatfnndnr
H.f. Ölgerðin Egill Skalla-
grímsson, verður haldinn mið-
vikudaginn 24. þ. m .kl. 5 síð-
degis á skrifstofu félagsins í
Hafnarhúsinu við Tryggvagötu,
Dagskrá samkvæmt lögum
félagsins.
STJÓRNIN.
STóRSTCfKUÞINGIÐ
Frh. af 1. siðu.
kanslari.
Jensína Egilsdóttir, stórvara-
templar.
Jóh. Ögm. Oddsson, stórritari.
FIosi Sigurðsson, stórgjald-
keri.
Steindór Björnsson, stór-
gæzlum. ungl. starf.
Felix Guðmundsson, stór-
gæzlum. löggj.starfs.
Einar Björnsson, stórfræðslu-
»tjóri.
Sigfiis Sigurhjartarson, stór-
kapelán.
Jakob Möller, stórfregnritari.
Helgi Helgason, fyrrv. stór-
templar.
Mælt var með Jóni Árnasyni
sem umboðsmanni hátémplars.
Um áfengismálin voru sam-
þykktar svohljóðandi ályktanir:
„Um leið og Stórstúkuþingið
vill vekja athygli ríkisstjórnar
og Alþingis á vilja þeirra 22598
alþingiskjósenda, sem s.l. vetur
wndirrituðu áskorun um lokun
allra áfengisútsölustaða í land-
inu, meðan stríðið stendur, lýs-
ir þingið því yfir, að samkvæmt
lýðræðisreglum beri að verða
við þessum áskorunum og skor-
ar því á ríkisstjórnina að láta
loka öllum áfengisútsölustöð-
um á landinu, minnsta kosti á
meðan á stríðinu stendur.“
Áfengislaganefnd lagði fram
svohljóðandi tillögu, sem var
samþykkt:
„40 ársþing Stórstúku ís-
lands lýsir megnri óánægju yf-
ir afgreiðslu Alþingis 1939 á
frumvarpi um breytingar á
áfengislögunum, þar sem af-
greiðsla þessi braut algerlega í
bág við yfirlýstan vilja meiri
hluta kjósenda á flestum útsölu-
stöðum og víðar. Ennfremur tel-
ur þingið ástæður, sem fram
voru færðar fyrir frávísun frum
varpsins, þannig vaxnar, að
fullkomin ástæða sé að óska
frekari skýringar og skorar á
ríkisstjórnina að birta þá gild-
andi samninga, sem talið var að
væru því til fyrirstöðu að frum-
varpið næði fram að ganga.“
Þá var svohljóðandi ályktun
samþykkt:
„Stórstúkuþingið felur fram-
kvæmdanefnd sinni að skipa
milliþinganefnd, sem hafi það
með höndum, að gera hagfræði-
legar athuganir á því, hverjar
séu orðnar afleðingarnar af af-
námi aðflutningsbannsins.
Nefndin hafi sem nánast sam-
band við bindindismálaráðu-
naut.“ ,
Ágætt ferðalag
barnanna að
Laugum.
Pamað komu pau klukk
an 8,30 i gærkveldi.
ArNI ÞÓRÐARSON yfirum-
sjónarmaðtur með hinum 150
reykvísku börmum, sem dvelja
að Laiugaskóla og á nokkrum
bæjum í Suður-Þingeyjarsýslu í
sumar, sagði í moingiun i samtali
við Alþýðiublaðið, að ferðin norð-
tír hefði í alla staði gengið prýði-
lega.
Alþýðublaðið talaði við hann í
Laugaskóla.
Ámi sagði enn fremur:
„KI. 8V2 í gærmorgun var lagt
af stað frá Blönduósi og kl. 71/2
frá Reykjaskóla. KI. 121/2 borð-
aði Reykjaskólahópurinn að
Varmahlíð í Skagafirði, en
Blönduósshópurinn kl. 31/2 að
Bakkaseli.
Á Akureyri var staðnæmst að-
eins skamma stund og haldið
beina leið áfram til Laugaskóla.
Þegar börnin komu á Fljóts-
heiði og sáu heim að Lauga-
skóla, sumarhe'mdi sínu, hrópuðu
búnir að gleyma sinni sönnu
trú. Hún lifir enn. Hún er að-
eins hjúpuð. Hin kristna goða-
fræði hefur aðeins strokið yfir
hana. Hinn í'orni átrúnaður skal
leiddur fram til heiðurs á ný.
Bændunum verður sagt, hvað
kirkjan hefir eyðilagt fyrir
þeim. Hún hefur eyðilagt hina
duldu þekkingu á náttúrunni, á
hinu guðlega, vættunum og
kynginni. Bóndinn skal læra
að hata kirkjuna á þessum
grundvelli.-----------Vér nem-
um burt hinn kristna hjúp og
leiðum fram trú, sem er sérstök
fyrir vorn kynþátt. Og á bænd-
unum byrjum vér. Þeir jifa
enn í heiðnum átrúnaði og verð-
mætum. Með bændurna að
verkfærum skulum vér geta
eyðilagt kristnina“.
Þessi ummæli, sem höfð eru
eftir Hitler, eru í eftirtektar-
verðu samræmi við gang mál
anna í Þýzkalandi eftir að
Hitler komst til valda. Hvers-
konar heiðin trúarstefna
hefir átt beinum og óbeinum
styrk að fagna hjá Nazista-
flokknum og það hefur verið
únnið áð því með nærri ótrú-
legri áfergju að umbreyta hinni
evangelisku ríkiskirkju í hálf
eða alheiðna stofnun. í því
augnamiði hefur verið skipt um.
menn í guðfræðideildum flestra
háskóla landsins, menn hafa.
verið settir í biskuþsstóla, sem
ekki höfðu annað til síns ágætis;
en hollustu við hinn .nýja sið.
En kirkjan hefur enn ekki látið
bugast. Hitler hefur;/ eins og
ýmsir fleiri valdamenn í sög-
unni, ekki gert sér réttar hug-
myndir um styrk kristinnar
kirkju. Biskupar og prestar,.
sem settir eru af embættum
halda áfram að starfa, meðan.
þeir eru ekki teknir fastir, og
séu þeir teknir fastir neitar
söfnuðurinn að þiggja neina
þjónustu af eftirmönnum þeirra',
ef þeir eru ekki kristinnar játn-
ingar, og velja heldur trúaða
leikmenn til að stjórna guðs-
þjónustum. Þeir sem ætla sér að
verða prestar fara ekki í guð-
fræðideild háskólanna heldur
í prestaskóla, sem starfa
leynilega og flytja sig stað úr
stað, til þess að forða sér undan
lögreglunni. Söfnuðirnir viður-
kenna ekki hina ríkisskipuðu
kirkjustjórn heldur velja sína.
eigin bráðabirgðastjórn. Hin
stríðandi kirkja kallar sig játn-
ingarkirkju í meðvitund um
það, hvers virði hin kristna játn-
ing er á tímum eins og þessum.
Trúarjátningarnar eru eining-
artákn og áttaviti hinna ofsóttu
safnaða. Þær eru yfirleitt til
orðnar á baráttu- og þrengingar
tímum og baráttutírnarnir leiða
einmitf í Ijós, hvílíka þýðingu
það hefurö'ð eiga hin grundvall-
NI.
Ég hef í höndum bók eftir
mann, sem heitir Hermann
Rauschning. Hann var um eitt
skeið einn af nánustu samstarfs-
mönnum Hitlers í flokki Nat.
Soc., þó nú sé hann búinn að
yfirgefa flokkinn. Þessi bók,
sem um var getið gefur mjög
merkilegar upplýsingar um það,
hvernig umræður féllu í hópi
nánustu trúnaðarmanna Hitl-
ers. Einn kaflinn greinir frá
umræðum um trúmál. Ég leyfi
mér að taka upp nokkur megin
atriði úr þessum kafla. Svo far-
ast Hitler orð m. a. að því er
Rauschning hermir:
„ítölum og Frökkum má vera
sama, hvort þeir eru kristnir
eða heiðnir. Þeirra kristindóm-
ur nær ekki inn úr skinninu. En
Þjóðverjanum er öðruvísi varið.
Hann er allshugar í öllu, sem
hann fæst við. Hann er annað-
hvort kristinn eða heiðinn.
Hann getur ekki verið hvort-
tveggja. Mussolini getur annars
aldrei gert neinar hetjur úr
Fascistunum sínum. Þessvegna
skiptir það engu máli, hvort
þeir eru kristnir eða heiðnir.
En fyrir vora þjóð hefur það
úrslitaþýðingu, hvort hún að-
hyllist Kristsátrúnað Gyðing-
anna með hinni kveifarlegu
meðaumkvunarsiðfræði hans,
eða sterka, hreystilega trú á
guð í náttúrunni, guð í vorri
eigin þjóð, guð í örlögum þjóð-
arinnar, guð í blóði hennar. —
—-------Það er öfugmæli að
vera að tala um þýzka kirkju
og þýzka kristni. Annaðhvort er
Vertu ekki hrædd, litla hjörð.
----*---
Synoduserindi séra Sigurbjörns Einarssonar
flutt í Dómkirkjunni í Reykjavík þ. 28. júní
maður þýzkur eða kristinn. Það
er ekki hægt að vera hvort-
tveggja.-------------
Það er ekki hægt að gera
Jesú að Aría. Hvað er þá hægt
I að gera? Það skal ég segja
] ykkur: Vér verðurn að koma í
i veg fyrir að kirkjurnar geri
| annað en það, sem þær eru að
gera núna, þ. e. a. s. alltaf að
tapa dag fyrir dag.---------En
vér getum flýtt fyrir. Prestarnir
verða látnir grafa sínar eigin
grafir. Þeir munu svíkja guð
sinn í vorar hendur. Þeir munu
svíkja allt vegna sinna vesælu
snattstarfa og launa. Vér mun-
um gera nákvæmlega það sama
sem kaþólska kirkjan gerði,
þegar hún neyddi trú sinni upp
á heiðingjana: Vér höldum því,
sem haldlið verður og umbreyt-
um meiningunni í því öllu.
Páskana höldum vér ekki fram-
ar sem upprisuhátíð heldur sem
hátíð hinnar eilífu endurnýjun-
ar þýzku þjóðarinnar. Jólin
verða fæðingarhátíð frelsara
vors, en hann er andi hreyst-
innar og frjálsræði þjóðarinnar.
Halclið þið að þessir frjálslyndu
prestar, sem ekki eiga neina trú
framar, aðeins embættin, muni
neita því að prédika vorn guð
í kirkjunum? Ég skal ábyrgjast
það, að alveg eins og þeir hafa
gert Haeckel og Darwin Goethe
og Stefan George að spámönn-
um trúar sinnar, eins munu þeir
setja hakakrossinn í krossins
stað. í stað þess að dýrka blóð
frelsara síns, sem einu sinni var,
munu þeir dýrka. hið hreina
blóð þjóðar vorrar. Þeir munu
taka á móti ávexti hinnar þýzku
moldar eins og guðs gjöfum og
eta þá sem tákn hins eilífa sam-
félags þjóðarinnar eins og þeir
hafa til þessa etið af líkama
Guðs síns.
Ég skal lofa ykkur því, að ef
ég vildi gæti ég eyðilagt kirkj-
una á fáum árum. Hún er rifin
og rotin og sundurlogin. Einn
pústur, — og hún er farin um.
Vér skyldum veiða prestana í
snörur sinnar alræmdu græðgi
og sérgæðingsskapar. Og síðan
munum vér geta náð við þá
samkomulagi um alla hluti í
fullkomnum friði og samlyndi“.
En hvaðan á hún að koma hin
nýja trú, sú trú, sem Þjóðverj-
inn getur gert að sinni eigin?
Því svarar Hitler á þessa leið:
„Bændurnir okkar eru ekki