Alþýðublaðið - 17.07.1940, Blaðsíða 4

MIÐVIKUDAGUR 17. JOLÍ 194*
* Kaupið bókina AT 7*171% TTTftT ATITA Hver var að hlæja?
Hver var að hlæja? og brosið með! AliÞYÐuBMÐiÐ er bók, sem þér þurfið að eignast.
MIÐVIKUDAGUR
Næturlæknir er í nótt Daníel
Fjeldsted, Hverfisgötu 46, sími
3272.
Næturvörður er í Laugavegs- og
Ingólfsapóteki.
ÚTVARPIÐ:
19.30 Hljómplötur: Páganini-til-
brigðin eftir Brahms.
20,00 Fréttir.
20.30 íþróttafréttir.
20,40 Útvarpssagan: Þættir úr
ferðasögúm (V. Þ. G.).
21,10 Lúðrasveitin ,,Svanur“ leik-
ur.
Silfurbrúðkaup
eiga í dag Valdimar Guðmunds-
son i Varmadal, fyrrum skipstjóri,
og koha hans Elísabet Þórðardóttir.
Vikuferð í óbyggðum.
Ferðafélag íslands ráðgerir að
efna til vikuferðar inn á milli
Lang- og Hófsjökuls. Lagt verður
á stað laugardaginn 20. júlí og ek-
ið til Geysis og gist þar, en á
sunnudagsmorgun farið ríðandi
inn yfir Bláfellsháls eða sunnan
Bláfells inn í Hvítárnes. Farið í
Fróðárdali og Karlsdrátt, í Þjófa-
dalina og norður á Hveravelli og
þá í Kerlingarfjöll. Gengið á Lang-
jökul. Blágnýpu og Kerlingarfjöll.
Ferðast á hestum um óbyggðirnar
og gist í sæluhúsum F. í. Áskrifta-
listi liggur frammi á skrifstofu Kr.
Ó. Skagfjörðs. Túngötu 5, til
fimmtudagskvölds, en á föstudag
fyrir kl. 7 séu allir búnir að taka
farmiða.

Garðyrkjuráðunautur bæjarins
hefir ákveðið að láta dreifa
varnarmeðali á alla leigugarða
bæjarins til varnar gegn kartöflu-
myglu. Verður það framkvæmt í
þurrviðri og kyrru.
Læknablaðið,
5. tölublað, 26. árgangs „Lækna-
blaðsins” er nýkomið út. — Ritið
flytur þessar greinar: Rannsóknir
á C-fjörvimagni nokkurra inn-
lendra fæðutegunda, eftir Höskuld
heitinn Dungal, lækni, minningar-
grein um Georg Georgsson, lækni,
eftir M. E. og grein eftir prófess-
or Níels Dungal, er hann nefnir
Hiklar ambætir á
Valhðll á biagvöllum
eg Tryggvaskála við
Olfisárbrí.
TEJTINN nýi eftirlitsmaður
gistihúsa og greiðasölu-
staða, Hörður Bjarnason, hefir
nú í samráði við Jón Guð-
mundsson, eiganda Valhallar á
Þingvöllum, látið gera þar ýms-
ar mikilvægar umbætur.
Hefir eigandi gistihússins lagt
í xnikinn kostnað hvað þetta snert
ir. .
Þá hefir verið settur eftirlits-
maður með þessum fjölsótta
greiðasölustað og heitir sá, sem
þetta starf hefir með höndum,
Vilhjálmur Guðmundsson og hefir
hann jafnframt lögregluvald á
staðnum.
Þá hefir Hörður Bjarnason lát-
ið gera/ýmsar mikilvægar um-
bætur á Tryggvaskála við Ölfus
árbrú.
Þannig mun eftirlitsmaðurinn
láta framkvæma umbætur á fleiri
gisti- og greiðasöiustöðum á
landinu smátt og smátt — og
er ekki vanþörf á því.
HUNGURVOFAN YFIR EV-
RóPU
Frh. af 3. síðu.
Evrópa á fram á hungursneyð '
að sjá. Og þar eð manninum er
sjálfsvörn í brjóstið borin, mun
bylting áreiðanlega koma á eftir.
Berklaveiki fundin við krufning-
ar 1932—1939. Þá eru í ritinu rit-
fregnir og fréttir. Læknafélag
Reykjavíkur gefur blaðið út, en rit
stjórn annast þeir læknarnir Jó-
hann Sæmundsson, Jón Steffensen
og Júlíus Sigurjónsson.
Sænska aðalræðis-
mannsskrifstofau
nm afstððn Svía.
Leyfi aðeins veitt óvopnað-
Hm hermönnam í frii frá
Noregi til Þýzkalands.
ITILEFNI af fréttunum
um það, að Svíar hafi leyft
Þjóðverjum herflutninga . um
land sitt til Noregs. hafa Al-
blaðinu borist eftirfarandi upp-
lýsingar frá sænsku aðalræðis-
mannsskrifstofunni hér:
„Síðan vopnaviðskiptin í
Noregi hættu hefir sænska
stjórnin gefið leyfi sitt til þess,
að takmörkuð tala þýzkra
hermanna, sem fengið hefð.u
heimfararleyfi, mættu ferðast
um Svíþjóð frá Noregi. Þeir
mega þó ekki hafa vopn.
Þetta er allt og sumt, sem
sænska stjórnin hefir leyft. Það
ætti að vera ljóst, að um hlut-
leysisbrot getur ekki verið að
ræða í þessu sambandi, þar sem
hlutleysisákvæði Haagsamþykt-
arinnar frá 1907 fjalla aðeins
um vopnaðar hersveitir, sem
gætu skaðað annan aðiljan i
stríði. Þar eð leyfi sænsku
stjórnarinnar var ekki gefið
fyrr en vopnaviðskiptunum í
Noregi var lokið og gildir að-
eins um ferðalög óvopnaðra
hermanna (ekki hersveita) frá
Noregi til Þýzkalands, getur
það varla skaðað Noreg eða
nokkurt annað land, sem í
stríði á við Þýzkaland. Raun-
verulega getur leyfi sænsku
stjórnarinnar ekki haft minnstu
áhrif á ástandið í Noregi né
heldur á áframhald stórvélda-
styrjaldarinnar.

Spennandi og skemmti-
leg amerísk kvikmynd,
frá Warner Bros, um
Kyrrahafsflota Bandaríkj-
anna og allskonar æfin-
týri og hættur sjóliðanna
og yfirmanna þeirra. Ag-
alhlutverkin leika:
James Cagney,
Pat O’Brien
Aðalhlutverkin leika:
SYLVIA SIDNEY
og GEORGE RAFT.
Börn fá ekki aðgang.
Aukamynd:
Nýjustu stríðsfréttamyndir
■ CAMLA BlOr
Sknggi fortiðar-
■ innnr.
Ié kemnr flotinn.
Konan mín, móðir og tengdamóðir
Vilborg Magnúsdóttir
andaðist á heimili sínu, Freyjugötu 7, 16. júlí 1940.
Njáll Símonarson. Börn og tengdabörn.
¥arnir gegn
karíðSlunayglu!
Ákveðið er að bærinn láti dreifa varnarmeð-
ali á alla leigugarða bæjarins, til varnar
kartöflumyglunni, og verður það framkvæmt
eftir því sem veður leyfir (aðeins í þurrviðri
og kyrru).
Garðyrkjuráðunantnr bæjarins.
Hinn
Sakamálasaga eftir Seamark
ósigrandi
yðar, einum eða tveimur. Ég hygg að ungfrúin þurfi að
tala við yður. Hún hefir fengið slæmar fréttir og viil
vafalaust segja yður þær sjálf, heldur en að láta mig
segja yður þær. Ég hefi mikla samúð með ykkur og
auðvitað mun ég gera allt, sem í mínu valdi stendur
til þess að létta undir með ykkur. En ég neyðist víst
ti'I þess að ónáða yður aftur áður en ég fer.
Leynilögreglumaðurinn gekk nú út úr húsinu.
— Mercia, vina mín, hvað hefir komið fyrir? Segðu
mér frá því og dragðu ékkert undan. Frú Lyall kraup
á kné við' hlið Merciu og tók um hönd hennar með
báðum höndum.
Mercia hvíslaði að henni hinni hræðilegu frétt. Hún
hörfði ékki í augu móður sinni. Hún gat það ekki.
— Pabbi hefir veriÖ myrtur. Hún gat naumast trúað
því ennþá. Henni fannst þetta hljóta að vera ein-
hver misskilningur.
— En, Mercia, stundi móðir hennar upp. — 1 ham-
ingju bænum, segðu mér það, sem hann sagði yður.
Hefir pabbi þinn verið myrtur. Hvern hefir getað
langað tii að myrða hann? Þetta er fjarstæða. Morð-
inginn hlýtur að vera brjálaður.
— Ég veit, að það er satt. Ég fann það á mér í
morgun þegar ég vaknaði, að eitthvað ógeðfellt hafði
borið að höndum. Hún þagnaði skyndilega og strauk
titrandi hendi um enni sér.
— Segðu mér, hvað hann sagði, stundi frú Lyall
upp með áreynzlu. Hún var að reyna að átta sig á
þessu.
x Mercia þekkti móður sína og vissi, að hún vildi fá
að heyra sannleikann pllan, hvernig svo sem hann væri.
— Ég veit víst minnst um það, hvernig þessu er
varið, sagði Mercia. — Reyndar hefir Delhury ekki
sagt mér neitt. Hann aðeins bar fram nokkrar spurn-
ingar. En ég skildi það á honum, að pabbi er dáinn
og hefir verið myrtur.
— En hver gerði það, barnið mitt?
— Ég hygg, að herra Dain hafi gert það. Mercia
brá höndunum fyrir andlit sér.
Frú Lyall stóð á fætur.
— Ég ætla að fara og tala við herra Delbury,
sagði hún rólega. Það er eitthvað óhreint við þetta
mál, og ég hefi í hyggju að rannsaka sjálf, hvemig
í því liggur. Misstu nú ekki kjarkinn, vina mín. Við
skulum komast til batns í þessu máli, jafnvel þótt ég
verði að toga það út úr honum orð fyrir orð. Hún
gekk fram að dyrunum og hringdi bjöllunni.
— Biðjið Delbury að koma hingað irin, sagði hún
við þernuna, þegar hún kom í dyrnar.
Delbury kom. Hann hneigÖi sig lítið eitt. Hann dáð-
ist mjög að þessum konum. Þær sýndu meiri stillingu
oig kjark en hann hafði búist við. Þegar hann kom inn,
stóðu þær báðar. Þær voru ofurlítið fölar, en þær
voru ekki grátandi.
— Herra Delbury, sagði frú Lyall rólega. — Mercia
hefir sagt mér ástæðuna fyrir því, að þér komið
hjingað. Ég hefi ekki heyrt ennþá annað en það, að
maðurinn minn hefir verið myrtur. Viljið þér nú gera
svo vel og skýra mér frá þessu, eins og þér álítið
að það sé. Þér skuluð ekki óttast það ,að við þolum
ekki að heyra sannleikann.
— Jæja, frú mín, sagði Delbury. Hann vissi ekki
almennilega, hvernig hann átti að byrja. — Að þvi
er ég bezt veit, þá er málið þannig vaxið: Herra Lyall
fór að heiman frá sér í gærkveldi, án þess að láta
nokkurn vita. Jafnvei þjónamir höfðu ekki hugmynd
um, að hann hefði farið út. Hann fótr út í þeim til-
gangi að fara yfir til Hendon. Hann kom að húsi
valmon Dains um miðnætti. Hann hafði í hyggju að
myrða herra Dain.
— Hvernig þorið þér að segja annað eins og þetta,
sagði frú Lyall.
Delbury greip frarn í fyrir henni. — Gerið svo vel
o]g lofið mér að ljúka máli mínu, sagði hann. Bréf-
spjald barst til Scotland Yards í nótt, -og þar eru allar
staðreyndimar. Það kom frá heimildarmanni, sem
hingað til hefir v-erið -óyggjandi. Enn fremur stóð á
bréfspjaldinu, að herra Lyall myndi ekki heppnast
fyrirtæki sitt, og að lík herra Lyalls myndi finnast í
vinnustofu herra Dains. Og það kom á daginn, að
það reyndist rétt. Herra Lyall hefir verið skotinn í
andilitið. En vopnið hefir ekki fundist. Herra Dain er
horfinn. Og ég býst viÖ því, að svo verði 'álitið, að
herra Dain sé morðinginn. Að minnsta kosti þangað til
morðið upplýsist betur. En það er margt í fari manns-
ins yðar sáluga, sem þarf að rannsaka betur. Auð-
vitað hefi ég gefið skipun urn að taka Valmo-n Da-in
fa,stan.
Hvell símahringing gall við.
Frú Lyall gekk í áttina til símans, en leyni|ögregllu-
maðurin-n varð flj-ótari til.
— Hall-ó! Þetta er Greydene við Highgate. Hver
er það, sem talar?
— Ejg heiti Valmon Dain, var sagt í kuldalegum
tón. — Vi-ljið þér gera. svo vel og biðja ungfrú Lyall
íað ,komá í síman-n þegar í stað?
Mercia sá ekki framan í leynilögreglumanninn. En