Tíminn - 11.05.1963, Síða 2

Ur skemmtanalífinu
um. Fálkin sér um útgáfuna
hér, en í Bandaríkjunum
er það piötuiyrirtækið Ode-
on.
Þetta er líklega fyrsta ís-
lenzka 33. s^iúningaplatan
með dægurlögum, og á henni
eru sextán þeirra laga, sem
aflað hafa Hauki mestra vin-
sælda, t d. Bjössi kvenna-
gull, Eg er kominn heim og
Lóa litla á Brú. Svo eru einn-
ig sígild vinsæl lög eins og
S’wonderful og Ol’Man Riv-
' er.
Hl|ómsveit Hauks Morthens. — Á myndinni eru talið frá vinstri: Hjörleifur Björnsson,
Reynir SigurSsson, Haukur, Guðmundur Steinarímsson og Gunnar Ormslev.
Það verða ætíð einhverjar
breytingar í skemmtanalífi
bæjarins á vorin, menn flytja
á milli hljómsveita og
skemmtlstaða, og sumar
hljómsveit|;r leggja land und-
ir fót og sjást ekki meira
hér í Reykjavík, fyrr en aft-
ur fer að hausta.
Hljómsveit Hauks Morthens
er t. d. nýhætt 1 Klúbbnum
og hyggst leggja upp í för
til Norðurlanda upp úr miðj-
um mánuðinum. Þeir félag-
ar verða um þrjá og hálfan
mánuð í ferðinni og koma
við í OsJó, Malmö, Rönneby
og Stokkhólmi og 24 borg-
um í Finnlandi, fyrir utan
Helsingfors. Haukur hefur
getið sér góðs orðs erlendis
sem söngvari og er ekki að
efa, að hann mun vekja hrifn
ingu í þessari ferð með
hljómsveit sinni. Sjálfur seg-
ir Haukur, að þetta sé mjög
skemmtileg tilbreyting, fyr-
ir utan það, að svona ferðir
séu lærdómsríkar og gefi
mönnum nýjar hugmyndir.
Ætlunin er að syngja inn
á eina tveggja laga plötu i
leiðinni og verða það lögin,
Tóta litla tindilfætt og Hlíð-
in mín friða. Annars er Hauk
ux nýbútun að syngja inn
glæsiJega 33. snúninga plötu,
sem gefin verður út á Norð-
urlöndum og í Bandaríkjun-
Hljómsveitin er nú þannig
skipuð: Hjörleifur Björnsson
bassi og gítar, Guðmundur
Steingrímsson, trommur.
Gunnar Ormslev, tenórsaxó-
fónn og flauta og Reynir Sig-
urðsson, víbrafónn og harmó
nika. Royrrir útsetur þar að
auki fyrir hljómsveitina.
HLJÓMSVEIT Svavars Gests ásamt hlnum tveimur nýju söngvurum,
Önnu Vllhjálms og Berta Möller.
Svavar Gests hefur ráðið
til sín tvo nýja söngvara, þau
Önnu ViJhjálms og Berta
Möller, ^n Ragnar Bjarna-
son hætti með hljómsveitinm
um mánaðamótin. Anna
söng áður 1 Sjálfstæðishús-
inu og Berti í Glaumbæ með
hljómsveit Árna Elfar. Þau
eru bæði mjög efnileg og
munu árgiðanlega enn auka
á hróður hljómsveitarinnar.
Svavar hefur ráðgert að
fara eitthvað út á land í sum-
ar, en óákveðið er, hvenær
það verður og hvert.
Ragnar Bjarnason hefur
hvergi fastráðið sig enn þá,
en hefur sungið nokkur
kvöld í Glaumbæ og í
Klúbbnum.
Hljómsveit Baldurs Kristj-
ánssonar er nú hætt í Sjálf-
stæðishúsinu og hefur Nova-
tríóið leyst þá af hólmi. Að
því standa þrír ungir menn,
þar á meðal Jón Möller, en
einhverjar breytingar munu
vera þar fyrir dyrum og er
rétt að minnast frekar á það
síðar meir.
Árni Klfar hefur ekki ráð-
ið neinn söngvara í staðinn
fyrir Berta Möller, og er
ekki víst að það verði gert í
náinni framtíð. Annars er
allt mjög óákveðið í sam-
bandi við rekstur Glaumbæj-
ar, þar sem núverandi eig-
endur eru að láta af störfum,
og óvíst, hverjir munu spila
þar á næstunni. Ekki er held
ur ólíklegt, að Árni bregði
sér eitthvað út á landsbyggð-
ina með hljómsveitina.
í Klúbbinn er nú komin ný
hljómsveit í stað Hauks
Morthenr. og er Árni Schev-
ing hljómsveitarstjóri henn-
ar og Colin Porter söngvar-
inn. Neo tríóið leikur áfram
á neðri hæðinni og er manna
skipan þar óbreytt. .
Ekkert umrót hefur verið
á Borginrti, nema þær breyt-
ingar, sem þar hafa staðið
yfir á barnum og eru til mik-
illa bóta og mun allt verða
með líku sniði og áður á
Röðli og í Þórscafé.
2
IStendur þorskastríðið
enn?
Ií AlþýðublaSinu í fyrradag
segir svo um landhelgismálið
og viðskipti landhelgisgæzlunn
ar við togarann Milwood:
„Hermann Jó.nasson viar
dómsmálaráðherra í vinstri
stjórninni. Það kom því í hans
hlut áð gefa íslenzku varðskip-
unum fyrirmæli, er þau lentu
i fyrstu átökum sínum við
Breta. Hermann markaði þá
þeigiar þá stefnu, að skjóta ekki
föstum skotum á brezku tog-
arana ug þeirri stefnu hefur
Bjarni Benediktsson fyligt
sem dómsmálaráðherra í nú-
verandi ríkisstjórn. Það er því
vissulega furðulegt, er Tíminn
ræffist á núverandi dómsmála-
ráðherra fyrir að fylgja þeirri
stefnu, er Hermiann Jónasson
markaði í þessum máltlm. Og
það er ósvífinn kosnngaáróð-
ur . . . ‘‘
f þessum or'ðum Alþýðublaðs
ins fetst bein yfirlýsing um
það, að þorskastríðið við Breta
standi enn þá, þrátt fyrir samn
inginn. Landhelgissamningur-
inn við Breta séu biana Pótem-
kin-tjöld um áframhaldandi
deilu um fiskveiðiréttindi við
Breta.
Þegar landhelgislínan var
færð út í 12 mílur 1. sept.
1958 og brezk herskip fylgdu
brezkuin togurum inn fyrir lín
una, lýs’tu Bretar því skorinort
yfir, a'ð þeir myndu skjóta ís-
lenzku varðskipin í kaf, ef þau
hleyptu föstu skoti á brezkan
togara í tilraun til að taka
hann. Hermann Jónasson lagði
þá svo fyrir, að varðskitpsmenn
skyldu sýma fyllstu gætni og
skjóta ekki föstum skotum tU
að koma í veg fyrir manntjón
á íslenzkum mönnum.
Svo gerði ríkisstjórnin hinn
„ágæta samnimg“ við Breta.
„Mesta stjórnmálasigur fs-
lands“. En nú segir Alþýðu-
bla'ðið, að hann hafi engu
breytt. Það megi alls ekki
Iskjóta föstum skotum að brezk
um landlielgisbrjótum, þótt
það sé ei.ua úrræðið, sem varð-
skipin hafa, ef Iandhelgisbrjót-
ar þverskallast og þeirri aðfeð
verið beitt undanfiama þrjá til
fjóra áratugi undir öllum
venjulegum krinigu.Tnstæðum.
Með öðrum orðum: Alþýðublað
ið segir sama ástand ríkja varð
aml landhelgsgæzlu ,nnan 12 og
6 mflnanna og var áður en
samningurinn var gerður.
Þorskastríðið en,u í fullum
gangi. Hvílík snilld otg sigur,
sem þessi rómaði samningur
er.
Vi$
veirSur
Mbl. er sífellt að klifa á því.
að Framsóknarmenn ætfli að
riffia þessum samningj áður en
ha.un fellur úr gildi á næsta
ári, ef þeir fái til þess völd.
Þessu or til að svara, að það
er gmndvallarstefna Framsókn
armanna að standa við gerða
samninga, hversu óhagstæðir,
sem þeir eru. En hins vegar
lýsir Framsóknarflokkurinn því
eindregið yfir, að hann muni
einskis láta ófreistað að fá
þessum siimninigi létt af og
beita meðal annars þeim rök-
um, að þetta sé nauðungar-
samningur, gerður undir nauð^
ungs beins hernaðarlegs of”
beldis við vopnlausa smáþjóð.
TÍMINN, laugardaginn 11. maí 1963