Alþýðublaðið - 12.08.1940, Blaðsíða 4

MáNUDAGUR 12. ÁGtJST 1940
Kaupið bók-ina ®f MFHtrai ® Ifcfft ‘Hver var aS hlæja%
Hver var að hlæja? og terosið með! ALpYÐUBLAÐIÐ er bók, sem þér f' þurfið að eignast.
*
MÁNUDAGUR
Næturlæknir er í nótt Jónas
Kristjánsson, Grettisgötu 67, sími
5204.
Næturvörður er í Reykjavíkur-
og Iðunnarapótekum.
ÚTVARPIÐ:
13,00 Skýrsla um vinninga í happ-
drætti háskólans.
20,30 Sumarþættir (Gylfi Þ.
Gíslason hagfræðingur).
20,50 Einsöngur (frú Guðrún Á-
gústsdóttir): Lög eftir Sig-
valda Kaldalóns: a) Ég bið
að heilsa. b) Ég lít í anda
liðna tíð. c) Svanasöngur á
heiði. d) Betlikerlingin. e)
Ave María. f) Sofðu, sofðu,
góði.
21,15 Hljómplötur: a) Danssýning
arlög eftir Offenbach. b)
Valsar eftir Waldteufel.
Sykurskammtur barnanna.
Alþýðublaðið hefir verið beðið
að koma þeirri orðsendingu til for-
eldra þeirra barna, sem dveljast á
sumardvalarheimilum Rauða kross
ins og annarra félaga í Reykjavík,
að þau geti vitjað ávísunar á auka-
sykurskammt barnanna á skrif-
stofu Rauða krossins, Hafnarstræti
5. kl. 1—4 næstu daga.
Meistaramótið.
Tilkynningar um þátttöku í
meistaramóti Í.S.Í. eiga að vera
komnar til Í.R.R. fyrir kl. 10 ann-
að kvöld. Er ætlazt til að aftur
verði tilkynnt þátttaka í boðhlaup-
um, göngu og fimmtarþraut. Ber
að senda tvö eintök af tilkynning-
unum og tryggingarfé með. >
^ramWóWun^ommna.
ornenna.
'WítrsY^oWa.

lcxuaau.w.
nV
ST. FRAMTÍÐIN nr. 173. Fundur
í bindindishöllinni í kvöld kl.
8V2. Inntaka, kosning og vígsla
embættismanna.
FRÁSÖGN GÍSLA JÓNSSONAR
Frh. af 1. síðu.
ur í hann. Um öll þessi leyfi
varð að sækja til dönsku stjórn-
arinnar. Dönsk stjórnarvöld
vildu gera allt sem í þeirra
valdi stóð, en þau eiga við mjög
mikla erfiðleika að etja. Þó fór
allt vel og við fengum allt það,
sem við töldum nauðsynlegt til
fararinnar.
21. júlí lögðum við svo af stað
frá Fredrikshavn og héldum til
Kristianssand í Noregi. Þar bið-
um við frá mánudegi til laug-
ardags eftir leyfi herstjórnar-
innar í Oslo til að mega halda
áfram. Eftir að við höfðum
fengið það, héldum við tíl
Stavangers, Haugasunds og
Björgvinjar, innan skerja. Þar
urðum við að bíða nokkuð,
enda urðu Þjóðverjarnir að til-
kynna hvorki meira né minna
en 150 varðstöðvum um ferð
okkar, ef þeir hefðu ekki gert
það, áttum við á hættu að verða
stöðvaðir eða jafnvel skotnir í
kaf á leiðinni út úr Skerjagarð-
inum.
Þetta ferðalag gekk annars
allt vel. Báturinn var gott sjó-
skip og gekk 7—8 mílur. Við
komum svo til Færeyja síðast-
liðinn mánudag og fengum leyfi
brezku hernaðaryfirvaldanna
um að halda áfram.“
— Voruð þið aldrei stöðvað-
ir?
„Nei, við sáum aldrei báta
eða eftirlitsskip. Flugvélar sá-
um við margar við norsku
ströndina. Allmikið af tundur-
duflum á reki sáum við.“
— Hverjir voru með bátnum?
„Það var aðeins skipshöfn-
in. Lárus Blöndal var skip-
stjóri, Gunnar Guðjónsson
skipamiðlari, stýrimaður. Ég var
fyrsti vélstjóri. Björgvin Frið-
riksson annar vélstjóri, Úlfar
Þórðarson læknir, matsveinn,
en hásetar voru Theódór Skúla-
son læknir og Konráð Jónsson
verzlunarmaður. — Þetta var
ágæt skipshöfn, þó að ég segi
sjálfur frá.“
— Vildu ekki margir komast
heim með ykkur?
„Upp undir 300 íslendingar
bíða í Danmörku og vilja kom-
ast heim. Við höfðum bókstaf-
lega engan frið fyrir þessu fólki,
sem vonlegt var. En bæði var, að
báturinn gat ekki tekið marga.
Allt var takmarkað, sem við
fengum að taka með okkur og
svo fengum við fyrst leyfi til að
5 menn færu, en síðar urðum
við að fá sérstakt leyfi fyrir 2
til viðbótar. Annars er þetta
mál mjög þýðingarmikið fyrir
ríkisstjórnina að leysa úr.“
— Hvernig er lífið í Dan-
mörku?
„Það gengur að mestu
sinn vanagang. Atvinnulífið
hefir beðið mikinn hnekki og
fjárhagslífið er í hættu. Loftá-
rásir höfðu verið gerðar á Ála-
borg og Nyborg og fleiri borg-
ir. Ég varð einu sinni að bjarga
mér undan sprengjuregni.“
— En í Noregi?
„Skemmdir sáum við engar í
Kristianssand og sáralitlar í
Stavanger. En allmiklar
skemmdir voru í Björgvin. 100
hús höfðu brunnið þar. 6—7 ol-
íugeymar liöfðu verið sprengdir
í loft upp og stórskipalagið var
allmjög skemmt.“
HANNES Á HORNINU
Frh. af 2. síðu.
hugsanlegt en að Grindavíkurveg-
ur verði sameinaður þessum vegi
hjá Krísivík, þá yrði líka strax
mikið meiri not að veginum. Og
það mun einnig verða snúið sér
að því fyrr eða síðar að brúa Ölf-
usá hjá Óseyrarnesi. Þá er sjálf-
lagður afleggjari af þessum vegi
til Eyrarbakka eftir Hafnarskeiði,
og þá geta menn sagt að samgöngu-
leiðirnar séu farnar að batna milli
Árnessýslu og Suðurnesja — ásamt
Reykjavík.“
EHnAIViU BIO w®
lorð i vænáum! I
Skemmtileg og spennandi
leynilögreglumynd, um
fífldjarfan sakamálafrétta-
ritara, — sem spáir því',
að ákveðinn maður verði
myrtur.
Aðalhlutverkin leika:
Barry K. Barnes,
Valerie Hobson
og Alastair Sim.
Börn fá ekki aðgang.
Sýnd kl. 7 og 9.
IB NYJA BIO B
1
BaskervilSehunMnn i
Frægasta sagan um
SHERLOCK HOLMES
eftir Sir A. Conan Doyle,
sem amerísk stórmynd frá
Fox.
Aðalhlutverkið: Scherlock
Holmes leikur — BASIL
RATHBONE. Aðrir leikar-
ar eru: Richard Greene,
Wendy Barrie 0. fi.
Jarðarför konunnar minnar, móður okkar, tengdamóður og
ömmu,
Guðrúnar Guðmundsdóttur,
fer fram frá fríkirkjunni miðvikudaginn 14. ágúst, og hefst með
bæn á Urðarstíg 7 A klukkan 1%.
Guðlaugur Hannesson,
börn, tengdabörn og barnabörn.
SVEINN SÆMUNDSSON
Frh. af 2. síðu.
Sveinn eru þjóðfélaginu ómetan-
legir. Hitt er þó ef til vill meira
um vert — og ekki sízt um
,mann í svo ábyrgðarmiklu em-
bætti — að Sveinn er alveg ó-
venjulegur ágætismaður, . hjálp-
fús og raungóður og hinn bezti
drengur í hvívetna.
S-
SOMALILAND
Frh. af 1. síðu.
ítalir hafa ekki enn náð til að-
alvarnarstöðvanna og ekki hefir
enn komið til stórkostlegra við-
ureigna. Brezkar sprengjuflug-
vélar hafa gert mikinn usla í
liði ítala.
BRÆSLUSÍLDARAFLINN
Frh. af 1. síðtt.
mokuðu skipin upp aflanum.
Hesteyrarverksmiðjan og verk-
smiðjan á Sólbakka taka nú
einnig á móti síld.
Fyrirspurn.
Er það satt, að enn séu í
gangi svo að segja allir radió-
vitar á írlandi og einnig land-
tökuradiovitar á Skotlandi
norðanverðu?
Og ef svo er, hvaða þörf er þá
á því að hætta útsendingu frá.
íslenzku radiovitunum — og er.
ekki unnt að fá því breytt?
Sjómaður.
fTinn Sakamáiasaga eftir Seamark
ósigrandi
„Til yíirumsjónarmannsins við Sootland Yarcl,
Leyndarskjal nr. 36.
Þess er óskað, að þér takizt á hendur að rannsaka
einkalíf Lazard igreifa. Hann á heima í St .James
Square. í tíu ár hefir hann verið sendiherra stjórnar
sinn.ar hér í London. Ennþá vantar fullkomnar sann-
anir á glæpum hans, en þær fást bráðum og verða
þá sendar Sootland Yard. Hann veit, að ég hefi hann
grunaðan og mun því reyna að fara svo varlega sem
hægt er. Fyrir klukkutíma sí'ðan braust hinn inn til
mín og reyndi að myrða mig. Og hann mun endur-
taka þá tilraun á morgun ve,gna þess, að sú fyrri
misheppnaðist.
Hann stepdur í nánu sambandi við Tansy, skart-
gripasalann. Ungfrú j Mercia var í góðri trú, þegar
hún lét Tansy hafa upplýsingarnar. Hún vissi ekki,
hvernig lá i málinu. Og það var Lazard greifi, sem
ráðlagði Tansy að flýja, og fela sig. Seinna held ég,
að ég geti gefið yður upplýsingar um dvalarstað
Tansys.
Lazard hefir fram að þessu verið óþekktur glæpa-
maður, en þeim mun þekktari sem sendiherra þjóðar
sinnair. En það er ekki vafi á því, að hann er stór-
glæpamaður af verstu tegund. Og þeir, sem vinna að
glæpaverkunum fyrir hann kalla hann hinn mikla yfir-
mann sinn. Hann er óvenjulega gáfaður maður, en
ro .ar gáfurnar aöallega til þess að auðga^sjálfan sig
á óheiðarlegan hátt. Ég hefi í vörslum mínum full- j
komna játningu hans. Þér munið fá þessa játningu í !
hendur jafnskjótt og þér hafið tekið hann fastan.
E.s. — Valmon Dain myrti ekki WiIIard Lyall.“
Shangnessy horfði fast á Delbury .— Ég ætla að fara
og bera saman fingraförin.
— Eftir fimrn mínútur kom hann aftur með bréfið
og fingrafarabókina undir hendinni.
—Jæja, hver var svo útkoman? spurði Delbury
hvatlega.
— Það qru fingraför draugsins, það er ekki vafi
að því, sagði Shangnessy.
Dedbury leit á fingr.aförin.
— Þá er hann or'ðinn geggjaður, sagði hann, settist
og strauk fingrunum gegn um hárið. Þaö er ekki
minnsti vafi á því, að hann e(r orðinn alveg simarvit-
laus. Að halda því fram, að Lazard greifi sé aðal
glæpamaðurinn í London. Það nær ekki nokkurri
minnstu átt. Greifinn, sem er einhver allra vinsæl-
asti maðurinn I allri Lundúnaborg. Hann gæti ekki
verið stórglæpamaður þótt hann vildi. Það þekkja
hann svo margir. Hann er alltaf me'ðal opinberra em-
bættismanna frá því hann fer á fætur á morgnana og
þangað til hann fer a'ð hátta á kvöldin.
— Eftir á að hyggja, sagði Irlendinguri.nn — þá er
nú þetta verk, sem unnið er meðan aðrir sofa.
— Ætli'ð þér að segja, mér, að þér trúið öðru eins
og þessu? Nei minn góði, það nær nú ekki nokkurri
átt. Það kemur ekki til mála. Það getur ekki veriö
satt.
Samkvæmt reynslu minni af „draugnum“, þá vil ég
heldur trúa honum en LazarJ greifa.
— Ég ætla að bíða og vita, hvað yfirmaður minn
segir um þetta mál, sagði Delbury hugsandi. — Ef
til vill hafið þér á réttu að standa. Mér finnst nú samt
einna líkast því að verið sé að gera gys að okkur
öllum.
Þeir biðu eftir yfirmanni sínum. Þeir voru ekki á
eitt sáttir um þetta mál. Delbury hélt áfram rann-
sóknum sinum í Highgate, en Shangnessy snéri sér
að öðru máli.
Meðan þetta gerðíst sat Valmon Dain í vinnustofu.
sinni í Kimgsway. Hann tók af sér heyrnartækin og
briosti lítið eitt. Loks ivir&ist honum rofa ofurlítið
fram undan. Ef Sootlamd Yard færi að rannsaka einka-
líf Lazard greifa á sania hátt og það var nú aðj
rannsaka eimkalíf Lyalls heitins gat ekki hjá því farið„
að eitthvað misjafnt kæmist upp um hann innan
skamms. Hann sá í huganum sjálfan sig ganga um
aftur sem f.jálsan mann, þegar hann þyrfti ekki leng-
ur að dyljast eins og hver annar óbótamaður. En hann
hafði nú ednu sinni ákveðið að loa Ijondon við alla
hættulegustu glæpamennina, og hann ætlaði ekki a&
hætta við hálfkárað verk. -
Hann horfði á morgunverðarborðið sitt og brosti.,
HonUm var það Ijóst, að enda þótt hann væri ágætur
uppfinningamaður, var hann samt sem áður mjög:
lélegur ,matreiðslumaður..
— Valmion, sagði hanm við sjálfan sig. —- Þú átt
skilið góðan morgunverð núna. Það hljóta að vera