Alþýðublaðið - 20.08.1940, Blaðsíða 4

ÞRZÐJUDAGUR 20. AGÚST 1940.
Bver var ,a^Ji8æ|a?
KaupiÖ bókina
og brasiS með!
Ifver var að hlæja?
er bók, sem þér
þurfið að eignast.
ÞRIÐJUDAGUR
Næturlæknir er Axel Blöndal,
Eiriksgötu 31, sími 3951.
Næturvörður er í Reykjavíkur-
og Iðunnar-Apóteki,
ÚTVARPIÐ:
19.30 Hljómplötur: Lög úr tón-
filmum og óperettum,
20.00 Fréttir.
2030 Erindi: Á skemmtiferðaskipi
um Kyrrahaf (Thorolf
Smith).
20.55 Hljómplötur: Tónverk eftir
Stravinsky: a) Oktett fyrir
blásturshljóðfæri. b) Petro-
uska ballettinn.
21.45 Fréttir.
Dagskrárlok.
Frúin, bóndinn og vinnukonan
heitir amerísk söngva- og
skemmtimynd, sem Nýja Bíó sýnir
núna. Aðalhlutverkin leika Lor-
etta Young, Warner Baxter og Bin-
nie Barnes. Það er mjög létt yfir
þessari mynd.
Laxfoss
fer til Vestmannaeyja á morgun
kl. 8 síðdegis.
Flutningi veitt móttaka til kl.
6.
FORNSALAN, Hafnarstræti
18, kaupir og selur ný og notuS
húsgögn, lítið notuð karlmanna-
föt o. fl. Sími 2200.
Reiðhjólaviðgerðir eru fljót-
ast og bezt af hendi leystar í
Reiðhjólasmiðjunni Þór, Veltu-
sundi 1.
WÚNDÍlvmPTIlKYHNlNCm
ST. VERÐANDI NR. 9. Fundur
í kvöld kl. 8. 1. Inntaka ný-
liða. 2. Erindi: Hr. Gísli Jóns-
' son forstjóri segir frá hinni
sögulegu för frá Danmörku.
3. Hr. Flosi Sigurðsson: „Alls-
herjarförin.“ 4. Húsmál.
VIÐTAL VID JAKOB JÖNSSON
Frh. af 1. siðu.
að allmikið. Eg hefi skrifað fá-
einar smásögur og fjölda blaða-
greina, en aðallega skrifa ég nú
leikrit. Ég hefi þegar fullgert
tvö leikrit. „Stapinn“ er í 4
þáttum. Efni þessa leikrits er
tekið úr lífi Vestur-íslendinga.
Það hefir verið leikið vestra
undir stjórn Árna Sigurðssonar
frá Akureyri, en það er hinn
ágætasti leikstjóri. „Öldur“ er
í þremur þáttum og er efni þess
tekið úr íslenzku sjávarþorpi.
Verður það einnig sýnt vestan
hafs. Komið hefir til orða að
„Öldur“ verði leiknar hér í
Reykjavík undir stjórn vinar
míns, Lárusar Sigurbjörnsson-
ar. — Ég hefi hugsað mér að
leggja aðallega stund á að
semja leikrit, auk prestsþjón-
ustunnar.“
— Finnst þér ekki margt
hafa breytzt síðan þú fórst?
„Jú, Reykjavík hefir mikið
breytzt. En ég er glaður yfir því
að vera kominn heim og við öll.
Auk barnanna, sem fóru vestur
með okkur, komum við með tvo
litla Vestur íslendinga með
okkur. Þeir eru báðir fæddir
vestan hafs og eru enn ekki
búnir að átta sig til fulls hérna
heima. Okkur hefir yfirleitt lið-
ið vel vestra og virðing mín fyr-
ir kirkjufélaginu, sem ég starf-
aði hjá og starfsmönnum þess
óx með hverju ári. Það tók mig
sárt að skiljast við starf mitt
þar, jafnvel sárar en ég átti von
á. og alla hina mörgu vini okk-
ar, en löngun mín til að fá að
starfa hér heima varð sterkari
— og kirkjunnar þjónn vil ég
vera ef þess er nokkur kostur.
Það er sannfæring mín, að ís-
lenzka þjóðkirkjan sé þrátt fyr-
ir margt, sem að er, með merki-
legustu deildum kristinnar
kirkju og búi yfir möguleikum
til þess að skapa stórkostleg
andleg verðmæti þjóðinni til
gagns, -— ef þjóðin kemur auga
LOFTSÍRÍÐIÐ
Frh. af í. síðú.
séu brotnir á bak og næstu á-
hlaup kunni að verða enn
harðari.
Svipaðar aðvaranir eru birtar
í öðrum blöðum, og kemur einn-
ig fram sú skoðun, að Þjóðverj-
um hafi algerlega mistekizt að
koma því til leiðar að slík tauga-
æsing gripi Breta, að þeir
misstu ró sína og jafnvægi. —
Brezka þjóðin hefði stundað
störf sín af sömu ró og áður.
þrátt fyrir árásirnar.
Brezku flugmönnunum er
hrósað mikið og flugvélum
BVeta, en nokkurrar óánægju
gætir út af því, að hinar ýktu
fréttir Þjóðverja um loftbar-
dagann á sunnudaginn voru
ekki bornar til baka nógu
fljótt. Þannig hafi Bandaríkja-
menn orðið að bíða 9 klukku-
stundir eftir opinberum brezk-
um fregnum um bardagana.
Þjrzklr fallhlifarhermenn
væntanleglr til Inolands?
Þýzka stjórnin hefir sent
brezku stjórninni nýjan boð-
skap, þar sem lýst er nákvæm-
lega einkennisbúningum, vopn-
um og útbúnaði þýzkra fallhlíf-
arhermanna og kveðst þýzka
stjórnin gera þetta vegna þess,
að ekki skuli leika neinn vafi á
því, hvar sem þýzkir fallhlífar-
hermenn kynnu að sjást í Eng-
landi, að þar sé hluti þýzka
hersins á ferðinni.
í boðskap þessum er einnig
komizt svo að orði, að ef ekki
verði farið að öllu með þýzka
fallhlífarhermenn á enskri
grund eins og alþjóðalög mæla
fyrir, þá muni þess verða hefnt
með stórkostlegum refsiaðgerð-
um.
á þessa möguleika og vill hag-
nýta sér þá.“
v.s.v.
^■ÐANSLA Biöa
I BEÁU GÉSTE
IAmerísk stórmynd af hinni
víðlesnu skáldsögu eftir
P. C. WREN. — Aðalhlut-
verkin leika:
GARY COOPER,
í'iYJA BIO
, búnðlae og yiB-l
Fyrsta flokks amerísk tal-
og söngva skemmtimynd
frá FOX. Aðalhlutverkin
leika:
RAY MILLAND,
ROBERT PRESTON.
Börn fá ekki aðgang.
LORETTA YOUNG,
WARNER BAXTER
og
BINNIE BARNES.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sýnd kl. 7 og 9.
Jarðarför drengsins okkar,
Marteins,
fer fram frá dómkirkjunni næstkomandi fimmtudag 22. þ. m., og
hefst með húskveðju að heimili okkar, Laugaveg 31, kl. lVz e. h.
Charlotte og Marteinn Einarsson.
HAFNBANN ÞJÖÐVERJA
Frh. af 1. síðu.
þess að hlífa skipum hlutlausra
þjóða, og að hið algera hafn-
bann sé boðað í undirróðurs
skyni, til þess að liafa áhrif á
hlutlausu þjóðirnar, og Banda-
ríkjamenn sérstaklega, þ. e. til
þess að telja þeim trú um, að
ósigur Bretlands sé yfirvofandi.
George Elliot majór telur, að
Þjóðverjar hafi gripið til þessa
ráðs vegna þess, að árásir
þeirra á Bretland hafa ekki bor-
ið tilætlaðan árangur, og til þess
að reyna að koma í veg fyrir
nánari samvinnu Kanada og
Bandaríkjanna, sem og það, að
Bandaríkin láti Bretlandi í té
tundurspilla. Tilgangurinn sé að
telja hlutlausum þjóðum og
Bandaríkjamönnum trú um, að
það sé hættulegt að koma ná-
lægt Bretlandi og tilgangslaust
að hjálpa Bretum.
Til þess að hafnbann sé lög-
legt, þarf það að vera fullkom-
ið, segir Elliot, en því fer mjög
fjarri, að því er hafnbann Þjóð-
verja snertir, því að þeim hefir
ekki tekizt að sökkva nema litl-
um hluta þeirra flutningaskipa,
sem notið hafa herskipavernd-
ar, eða 1% miðað við smálesta-
tölu.
UMMÆLI KNICKERBOCKERS
Frh. af 1. síðu.
verjar verði að reyna að sigra á
næstu 6 vikum, því að ella hafi
þeir engar vonir um sigurh
MUNIÐ að hafa með yður
Vasasönghókina, þegar þér far-
ið á mannajmót. Hún verður
allsstaðar til gleði.
/
Sakamálasaga eWir Seamark
ósigrandi
Hálftíma seinna gekk einkennisbúirm maiður út úr
bílnum og borgaþi bílstjóranum. Það var hár og
bei’nvaxinn maður með fallegt, svart yfirskegg.
Hann vakti tenga athygii vegfarenda. Petta vat;
Þmajður í venjulegum sendilsbúningi, sennilega hafði
hann verið einhversstaðar að skilg af sér böggli. Hann
gekk ínn í knæpu, fékk sér brennivín nog sódavatn og
sikoiðaði sig vandlega i spegli, sém var innan við
boriðið. Hann þóttist viss um, að ejnginn gæti þakkt
sýg í þessum búningi. Svo steypti hann í sig úr glas-
inu, og gekk aftur til: Denbigh House.
Hann ge|kk ákve,ðnum s'krefum inn á Kingsway, en
hafiði þó gát á öllu svo sem ,framast mátti vera. Nokk-
ur skreif frá dyrum hans stóð maður .og var að þreifa,
í vösum sínum. Hann hafði pípu í munninum, sem hann
hafði ekki ennþá kveikt í.
— Vantar yður eldspýtur, herra minn, sagði hann,
Hann talaði mállýzku norðan úr landi. Hann rétti
Delþury, því að þetta var enginn annar en hann,
efdspýtnastokkinn og sagði — Viljið þér ekki hafa
stokkjnn. Ég hefi vindlakveikjara uppi hjá mér. Hann
dugir rnér. -i
— Þakka yður fynir, sagði Delbury.
Hinn
Svo snéri „sendi,llinn“ viö og gekk að dyrunum á
Denbigh Hause.
Hann gekk upp stigann og fór inn í vinnustofu
sína. 1 tíu mínútur var hann önnum kafinn við að ná
sambandi við Sþofland Yard, Greydene og heimili
sitt í Hendion.
En hann hafði ekki heppnina með sér þetta kvöld.
Hann heyrði hvergi hvíslað. Hann varð öþolinmóður.
Kjukkayi var a'ð varða níu, og hann þurfti að vera
'komfnn til Court Row klukkan tíu.
Hann brosti þegar honum varð hugsað til þess, að
hann átti nú fyrir höndum að hitta Lazard greifa.
Greifinn hafði farið il.la út úr því, þegar hann hitti,
Dain í fyrsta sinn. Og Dain var það Ijóst, að hann
Ihyndi hefna ófarna sinna, þegar færi gæfist.
Dain vissi, að þetta myndi verða, ervið barátta. En
hann var óhræddur. Hann var sannfærður um það,
að lögreglan myndi sigra í þeim Jeik og Lazard greifi
yrði að láta í minni pókann. 'v
Hann þrýsti á hnappa og snériij snerlum á galdra-
vél sinni og lagði hlustir við. *
Og allt í einu heyrði hann veíkt hvískur, sem;
hækkaði og varð að hvísli. í þessu hvísli gat hann
greint tvær raddir. Hann þekkti rödd Lazards greifa,
sem var að tala við einhvern félaga sinn í símann,
*- *Ég hefi séð hann og ég er sannfærður um að,
það er sami maðurinn. Verið þér ekki með neinar
mótbárur. Ég hef ikomið inn í vinnustofu hans. Og
þar skall huyð nærri hælum. Það munaði minnstu,
að ég kæmist út þaðan aftur. Hann sagðist ætla að
koma kiukkan tíu. Það var síðasta hótun hans. En ég
get ekkert fullyrt um það, hvort hann kemur eða ekki
Það getuir vel verið, að hann hafi einungis ætlað að
blekkja mig. En ég heid nú samt, að Valrnon Dain
sé óvenjulega hugaður maður og hann stendur við
það, sem hann lofar. Hann veit um dvalarstað Tans-
ys. Og þangað ætlar hann sér að koma í kvöld.
— En þú segir, að . . .
— Ég má ekki ve;ra að þyí að þvaðra lengi viSÍ
þig í símann. Auk þess er það mjög hættulegt, því að
ég er sannfærðuir um, að Dain eir að hlusta á mig á
þessari stundu.
— Veirður Tansy þar?
— Nei, Tansy hefir þegar fengið sinar skipanir. Ég
hygg, að töluvert muni ganga á í nótt. og það e^r eins
gott að koma Dain fyrir kattarnef. Ég þori ekki að
eiga neitt undir Tanzy. Hann lítur út, eins og hann
muni ganga af göflunum þá og þegar. Og hann er
orðinn dauðhræddur við Dain. Hann skelfur af ótta,
ef hann heyrir Dain nefndan. Ég kæri mig ekki um
að hafa huglausa héra kringum mig.
— ViJjiÖ þér, að ég komi á vettvang?
— Já, það veitir ekki af því, að þú komir. Og hafðu
ajla hina með þér. Það er eina ráðið. Afnnað hvort.
vqrðum við að vinna á Dain í nótt, eða hann vinnur
á okkur.
— Við komum átta, er það ekki nóg? (
Lazard svaraði ekki. I herbergi Dains sást ofurlítill
þlos&i, og þá vissi hann, að samtalið var úti.
Hann tók af sér hlustunartækin, og áður en hann
hafði fengið tíma til að leggja þau á borðið, var barið
að dyrum. |