Alþýðublaðið - 04.12.1940, Qupperneq 4

MIÐVIKUDAGUR 4, DES. 1940
Bókin er
Þ Ý D D A R SÖGUR
eftir
11 heimsfræga höfunda.
Bókin er
ÞÝDDAK SÖGUR
eftir
11 heimsfræga höfunda.
MIÐVIKUDAGUR
Næturlæknir er Alfred Gíslason,
Brávallagötu 22, sími 3894.
Næturvörður er í Laugavegs- og
Ingólfsapóteki.
ÚTVARPIÐ:
18.30 íslenzkukennsla, 2. flokkur.
19,00 Þýzkukennsla, 1. flokkur.
19,25 Hljómplötur: Óperulög.
20.30 Kvöldvaka: a) Bjarni Ás-
geirsson alþingismaður: Úr
Jökulfjörðum og Djúpi.
Ferðasaga. b) 21,00 Kristín
Sigurðardóttir, ungfrú: Upp
lestur úr kvæðum Davíðs
Stefánssonar. c) Einleikur á
klarinett (Björn Jónsson).
d) 21,20 í Landbroti fyrir
70 árum. Úr endurminning-
um Páls Sigurðssonar, fyrr-
um bónda í Þykkvabæ (J.
Eyþ.),
Bazar
halda konur í Sálarrannsóknar-
félagi íslands til ágóða fyrir hús-
byggingasjóð félagsins sunnudag-
inn 8.. desember kl. 3 e. h. í Varð-
arhúsinu.
Leikfélagið
sýnir leikritið „Öldur“ eftir séra
Jakob Jónsson í kvöld kl. 8 Vz ■
„Loginn helgi“
eftir W. Somerset Maugham
verður sýndur annað kvöld kl. 8.
Dómprófastur í Keykjavík.
Biskup landsins hefir sett séra
Friörik Hallgrímsson dómprófast
í Reykjafvíkurprófastsdæmi frá 1.
þ. m. að telja. En samkvæmt lög-
um nr. 76, frá 7. maí 1940 um af-
hending dómkirkjunnar til safn-
aðarins og skipting Reykjavíkur í
prestaköll, er svo ákveðið, að
Reykjavíkurprestaköllin skuli
vera sérstakt prófagtsdæmi með
dómprófasti í Reykjavík,
3T. SÓLEY NR. 242. Fundur í
Binidindishöllinni í kvöld kl.
8V2. In'ntaka. Erindi: Pétur
Ingjaldsson cand. theol.
Svört peningabudda með
rennilás tapaðist á Hverfisgöt-
unni í gær. A. v. á.
85 ára
er í dag Oddur Helgason frá
Hlíðarhúsum. Hann dvelur nú í
Garðastræti 3. Hann er einn af
stofnendum Dagsbrúnar.
Nýjar brýr
er verið að byggja á Elliðaárn-
ar og eiga þær að vera fullkomn-
ari en gömlu brýrnar. Er búizt við,
að byggingu þeirra verði lokið rétt
eftir nýjárið.
Uppreisn í ríkisfangelsinu
heitir sakamálamynd, sem Nýja
Bíó sýnir núna. Sýnir hún við-
burði, er urðu valdandi að upp-
reisn meðal fanga, í einu af betr-
unarhúsum Bandaríkjanna. Aðal-
hlutverkin leika: Pat O’Brien, Ann
Sheridan og Hymphrey Bogart.
F. U. J.
Málfundur í kvöld kl. 8 Vz í
fundasal félagsins. Jónas Guð-
mundsson heldur íróðlegt erindi
um sósíalismann.
Alþýðuskólinn.
Engin kennsla í kvöld, vegna
jarðarfarar borgarstjóra.
Yfirlýsing frá
formanni Dags
hrúnar.
Að gefnu tilefni skal það tek-
ið fram, að ég hefi ekki gefið
Þjóðviljanum neinar upplýs-
ingar varðandi samningsupp-
kast Dagsbrúnar, er sent var
Vinnuveitendafélaginu nú fyrir
helgina og ritar Þjóðviljinn um
málið í algerri vanþökk minni.
í viðtali, er ég átti við Sigfús
Sigurhjartarson, en hann sím-
aði til mín að fyrra bragði,
lagði ég áherzlu á þessa afstöðu
mína, enda tel ég það ekki
heppilegt að taka upp umræður
um málið í blöðum, áður en
samningsaðiljar hafa ræðst við.
Allar slíkar umræður í blöðum
eru líklegri til að spilla fyrir
lausn málsins en bæta fyrir
henni, enda virðast skrif Þjóð-
viljans birt í þeim einum til-
gangi og eru þau beint fram-
hald af þeirri kröfu kommún-
ista, að Verkamannafélagið
Dagsbrún ákvæði taxta, án þess
að leita nokkurra samninga áð-
ur við Vinnuveitendafélagið.
Sigurður Halldórsson.
íslendingar í SíoMk-
hólml senda faellla
sheyti I tilefni af
fnliveldisdeginnm.
UTANRÍKISMÁLARÁÐ-
HERRA barst í morgun
heillaskeyti í tilefni af fullveld-
isdeginum frá íslendingum í
Stokkhólmi.
Skeytið var svohljóðandi:
„Fjörutíu íslendingar saman-
komnir í sendisveitarbústaðn-
um til hátíðahalda í tilefni af
fullveldisdeginum senda ís-
lenzku ríkisstjórninni virðing-
arfyllstu kveðju og jafnframt
beztu óskir til handa landi og
þjóð. Lifi ísland.
Finsen.“
---------------------------1
RÚMENIA 1
Frh. af 1. síðu.
hinns vegar að herflutningum sé
hú stöðuigt haldið áfram frá
Þýzkalandi til Rúmeníu, og hafi
þetta lið þegar raunvemlega öll
/völd í landinu.
EINAR N. ÞÓRÐARSON
Frh. af 3. síðu.
Hann létti undir með þeim byrð-
um er lífið lagði henni á herðar
og umvafði hana ástúð og blíðu.
Hin síðari ár hafði Einar sál.
dvalið á heimili dóttur sinnar
Guðbjargar og manns hennar Þór
odds Gissurasonar, Suðurgötu
21 í Hafnarfirði. Einar sál. var
alla tíð fremur hraustur til heilsu.
En hafði þó í seinni tíð fundið
til hjartasjúkdóms, er í haust á-
Vesturför Hardyj
fjölskylduuuar.
(Out West with the Hardys) j
Sýnd kl. 9.
með
Mickey Rooney.
Kötturinn og
kanarífuglinn
(The Cat and the Canary.)
Dularfull ameríksk kvik-
mynd.
Sýnd kl. 7.
LEIKFÉLAG REYKJAVÍKUR.
m NYJA BIO
Græna
(GREEN HELL.)
Ameríksk kvikmynd frá
Universal Film, er sýnir
æfintýri leiðangursmanna
í frumskógum Suður-Am-
eríku. Aðalhlutverk leika:
Joan Bennett og
Douglas Fairbanks, yngri
Aukamynd: S. 1 O. S.
Ensk kvikmynd um björg-
unarstarfsemi.
Börn fá ekki aðgang,
Sýnd klukkan 7 og 9.
Logima helgi“
eftir W. SOMERSET MAUGHAM.
Sýning annað kvöld klukkan 8.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 4 til 7 í dag.
LEIKFÉLAG REYKJAVÍKUR.
L
Sjónleikur í 3 þáttum eftir séra Jakob Jónsson frá Hrauni.
Sýning í kvöld kl. 8V2.
Aðgöngumiðar seldir eftir kl. 1 í dag.
gerðist mjög, og dró hann að
lokum til dauða. Einar andaðist
þann 24. nóv. s. 1. 84 ára að
aldri . ’ y
Það sem einkendi Einar sál.
öllu öðru fremur var sú ljúf-
menska og dagfarsprýði er aldrei
útaf brást. Hann var mikill barna
vinur, og munu barnabörnin
sakna hins góða afa sem jafna
var fús til leika við þau, og bezt
var að flýja til ef á huggun
þurfti að halda.
Og nú er hann farinn frá okk-
'ur til landa ljössins,. þar sem
hann á heima. Hann kemur okk-
ur jafnan í hug er við heyrura
góðs manns getið.
En minningin mun lifa:
hrein og björt í hugum okkar,
því hann var ljós í lífi þeirra ear
áittu því láni að fagna að þekkja
hann. — Góða ferð frændi og
viniur. i
F.
KAUPI
'ia og silfmr
. r, Hafnanr-
strasSi 4.

40. THEQPORE DREISER;
JENNIE GERHÁRDT
vald myndi halda aftur af Gerhardt. Hann myndi
aldrei framar gleyrna því, að þessi litla mannvera
var gædd ódauðlegri sál. Hann myndi aldrei gleyma
því framar.
SEXTÁNDI KAFLI.
Meðan Gerhardt var á heimilinu var hann í vand-
ræðum með það, hvernig hann ætti að hag sér gagn-
vart Jennie. Hann reyndi að láa sem hann sæi hana
ekki. O gþegar hann fór þá kvaddi hann hana ekki.
En hann sagði við konu sína, að hún gæti skilað
kveðju sinni til hennar. En þegar hann sat í lest-
inni á leiðinni til Youngstown, sá hann eftir þessu.
— Ég hefði nú samt sem áður átt að kveðja hana,
hugsaði hann. En það var nú orðið of seint.
Um tíma gekk lífið sinn vanagang á heimili Ger-
hardtsf j ölskyldunnar, og Jennie var áfram hjá
Bracebridgefjölskyldunni, Sebastian fékk betri stöðu
í vindlabúðinni. George fékk launahækkun. Þau
lifðu mjög fátæklegu lífi og voru alltaf í bálfgerð-
um vandræðum með að útvega mat og fatnað.
Jennie hafði miklar áhyggjur út af framtíðinni.
Ekki þó vegna sjálfrar sín, heldur vegna barnsins
og fjölskyldu sinnar. Hvað ætti hún að gera við
barnið, ef hún skyldi giftast? Og það var ekki úti-
lokað, að svo gæti farið. Hún var ung og falleg og
karlmenn langaði til að leita ásta við hana. Til
Bracebridgef j ölskyldunnar komu margir karlmenn,
og margir þeirra höfðu sýnt henni ástleitni.
— Þér eruð mjög lagleg, sagði gamall kvenna-
bósi við hana einn daginn.
— Afsakið, sagði hún undrandi. — Hvað eigið þér
við?
— Jú, víst eruð þér falleg, og þér þurfið alls ekki
að afsaka yður. Ég myndi hafa gaman af að tala
við yður seinna.
Hann reyndi að kitla hana undir hökunni, en
Jennie flýtti sér burtu. Hún ætlaði að segja húsmóð-
ur sinni frá þessu, en þorði það ekki fyrir feimni.
— Hvers vegna eru karlmenn alltaf svona? hugs-
aði hún. Gat það verið vegna þess, að þeim væri
þetta eðli meðfætt?
Það er einkennandi við varnarlausar verur, að
þær verka eins og hunang1 á flugur. Ekkert fá þær,
en allt er tekið af þeim. Karlmennirnir sveima um-
hverfis blíðlyndar, eftirgefanlegar cg óeigingjarnar
konur. Þeir verða varir við þessa gjafmildi, þessa
varnarlausu og eftirgefanlegu skapgerð. Þess vegna
létu margir sér títt um Jennie.
Dag nokkurn kom maður að nafni Lester Cane
frá Cincinnati, sonur vagnaframl :'~nda, sem ekki
einasta naut mikillar virðingar ' vrginni, held-
ur einnig víðar. Lester Cane kom í -þetta hús.
Og hann var meiri vinur frú Bracebrldges cr msnns
•hennar, því að frúin hafði verið alin upp í Cincin-
nati og þegar hún var lítil stúlka hafði hún oft
komið heim til föður hans. Hún þekkti móður hans,
bróður hans og systur, og það var alltaf litið á hana
sem eina af fjölskyldunni.
— Lester kemur á morgun, Henry, heyrði Jennie
frú Bracebridge segja við manninn sinn. — Ég fékk
skeyti frá honum í dag. Það er nú meiri maðurinn.
Ég held, að ég láti hann fá austurherbergið uppi.i
Vertu nú vingjarnlegur við hann. Faðir hans var
alltaf svo góður við mig.
— Ég veit það, sagði maður hennar rólega. —
Mér geðjast vel að Lester. IJann er skynsamasti með-
limur þeirrar fjölskyldu. En hann er svo hirðulaus
um allt. Hann tekur aldrei tillit til neins.
— Já, það er satt, en hann er svo viðkunnanleg-
ur maður. Hann er einhver sá viðkunnanlegasti
maður, sem ég hefi þekkt.
— Ég skal áYeiðanlega vera góður við hann. Og:
er ég það ekki æfinlega við gesti þína?
— Jú.
— Jæja, ef til vlll ekki, sagði hann þurrlega.
Þegar þessi merkilegi maður kom, var Jennie við
því búin að sjá mann, sem ekki væri eins og allir
aðrir, og hún varð ekki fyrir vonbrigðum. Þessi
maður var um þrjátíu og sex ára, meðalmaður á
hæð, með skær augu, kraftalega vaxinn og ákveðinn
í framgöngu. Hann hafði djúpa og karlmannlega
rödd með skærum hljómi, og það var auðheyrt, að
hann var vanur því, að menn hlustuðu á hann,
þegar hann talaði, hvort sem þeir þekktu hann eða
ekki. Hann var stuttorður og gagnorður.