Alþýðublaðið - 15.01.1941, Blaðsíða 2

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
MÐVIKUDAGUR 15. JAN. 1941.
f
Að gefnu tilefni skal innflytjendam bent á það, að með
réglugerð frá 13. þ. m. er numin úr gildi reglugerð frá 19.
september 1940, en í henni voru ýmsar vörur settar á „frí-
lista.“
Er því framvegis óheimilt að flytja nokkrar vörur til
landsins, nema leyfi gjaldeyris- og innflutningsnefndar
liggi fyrir.
Þær „frílista“-vörur, sem komnar eru í skip áleiðis
hingað, þá er reglugerðin kom í gildi, má þó flytja inn á
sama hátt og áður, en fyrir öllum öðrum vörum þarf leyfi,
enda þótt þær hafi verið pantaðar áður.
Viðskiptamálaráðuney+:ð, 15. janúar 1941.
Stjórn fetaranaféisfsins Dagsbrún
hefir ákveðið að fresta kosningu stjórnar og annarra trún-
aðarmanna félagsins til 25. janúar, og jafnframt tjáð kjör-
stjórninni, að uppstillinganefnd _ félagsins hafi engar til-
lögur lagt fyrir trúnaðarráð.
Ber því þeim félagsmönnum, er leggja vilja fram til-
lögur um skipun stjórnar og til annarra trúnaðarstarfa
samkvæmt lögum félagsins, að skila þeim til forrnanns
kjörstjórnar, Guðm. Ó. Guðmundssonar, eigi síðar en kl.
12 á hádegi þriðjudáginn 21. þ. m.
Dagsbranarmenn eru beðnir að athuga, að þeir einir
hafa atkvæðisrétt, sem eru skuldlausir fyrir árið 1939 þeg-
ar kosning hefst, og verður enginn tekinn á kjörskrá á
meðan kosning stendur yfir, þótt hann þá greiði eldri
skuldir.
Kjörskrá liggur frammi á skrifstofu félagsins frá kl.
4—7 e. m. alla virka daga.
Kjörstjórn Verkamannafélagsins Dagsbrún.
GREIN CLAESSENS
Frh. af 1. síðu. \
Claessen ber það blákalt fram
í grein sinni, að Alþýðublaðið
hafi í októbermánuði viljað
„koma kaupgjaldsmálunum fyr
ir á sama grundvelli eins og
Vinnuveitendafélagið vildi
byggja á núna um áramótin".
Til stuðnings þessum ósann-
indum sínum vitnar hann í eft-
irfarandi orð úr ritstjórnargrein
í Alþýðublaðinu' 10. október sl.:
„Vitanlega eru verkalýðsfé-
lögin sjálfráð urn það hvað þau
gera. En þar sem ákvæði geng-
islaganna gera ekki ráð fyrir
neinni kaupuppbót um nýjár,
en dýrtíðin heldur hins vegar
áfram að vaxa hröðum skref-
um, þarf víst varla að efast um
það, að þau muni öll með tölu
segja upp samningum fyrir 1.
nóvember til þess að geta feng-
ið hækkað kaup meðlima sinna
um nýjár.
Það skal hér alveg ósagt lát-
ið, hvað þau hefðu gert, ef á-
kvæði laganna hefðu verið
þannig, að kaupuppbæturnar
hefðu haldið áfram á næsta ári
í sama hlutfalli við verðhækk-
unina og hingað til, og hið upp-
haflega samkomulag stjórnar-
flokkanna um það, að kjöt og
mjólk hækkuðu ekki meira á
innlendum markaði en kaupið,
hefði verið haldið. Má vera, að
mörg verkalýðsfélög hefðu eftir
atvikum og sérstaklega með til-
liti til. þess, að húsaleiga hefir
enn ekki hækkað, talið þá skip-
un kaupgjaldsmálanna viðun-
andi til bráðabirgða, þótt dýr-
tíðin væri þeim með henni
hvergi nærri að fullu bætt.“
Af þessum orðum dregur
Eggert Claessen þá viturlegu á-
lyktun, eða hi' t þó heldur, að í
október hafi „sjálft Alþýðu-
blaðið“ talið „það eðlilegt og
viðunandi, að kaupgjaldssamn-
inga. nir yrðu framlengdir með
óbreyttu grunnkaupi og dýrtíð-
aruppbótin færi eftir reglum
gengislaganna11.
En hvar stendur það í hinum
tilfærðu orðum Alþýðublaðs-
ins? Þar stendur aðeins, að það
skuli ósagt látið, hvað verka-
lýðsfélögin hefðu gert, ef kaup-
uppbæturnar samkvæmt geng-
islögunum hefðu haldið áfram
„og hið ury samkomu-
lag stjórnai kkanna um það
að kjöt og mjólk hækkaði ekki
meira á innlendum markaði en
kaupið hefði verið haldið“.
Nú veit Claessen það alveg
eins vel og Alþýðublaðið, að
þetta samkomulag var ekki
haldið og að kjötið og mjólkin
voru, þvert ofan í gefin loforð,
hækkuð miklu meira en kaup-
ið, en í kjölfar verðhækkunar-
innar á þessum vörum fór gíf-
urleg verðhækkun á öllum inn-
lendum nauðsynjum. Eftir hana
var því gersamlega óhjákvæmi-
legt að gerbreyta allri skipun
launamálanna, enda hefir Al-
þýðublaðið alltaf haldið því
fram síðan, og það meira að
segja mjög ákveðið í ritstjórn-
argreininni, sem Eggert Claes-
sen vitnar í. Þar stendur:
„En nú hafa kjöt og mjólk
og yfirleitt ailar innlendar af-
urðir hækkað í verði langt um
fram það, sem kaupuppbótin
nemur, þvert oían í öll gefin
loforð. Mjólkin um 43%, kjötið
um 67—72%, fiskurinn um 62
—79% og saltfiskurinn meira
að segja um 118%. Verkalýður-
inn, sem hefir hins vegar ekki
enn fengið kaup sitt hækkað
nema um 27%, hefir með slíkri
verðhækkun á inniendum nauð-
synjum, verið beittur brögðum,
sem ómöguiegt er fyrir hann að
þola lengur, hvort heldur vel-
ferðar sinnar eða réttlætisins
vegna. Og þeir, sem slíkum
brögðum hafa beitt, þurfa ekki
að furða sig neitt á því, þó að
hann noti fyrsta tækifæri til að
segja upp samningum, velta af
sér kaupgjaldshömlum gengis-
laganna og knýja fram nýja
skipun kaupgjaldsmálanna, sem
tryggir honum framvegis kaup-
hækkanir í sama hlutfalli og
dýrtíðin vex. Það er ekki verka-
lýðnum að kenna, ef vandræði
og deilur hljótast af. Hann hef-
ir haldið sín orð. En þau loforð,
sem honum voru gefin, hafa
ekki verið haldin.“
Um þessi orð í ritstjórnar-
grein Alþýðublaðsins 10. okt.
s.l. þegir Eggert Claessen, af
því að þau sýna allt annað en
það, sem hann vill telja al-
menningi trú um að Alþýðu-
blaðið hafi haldið fram í sömu
grein. Slík vinnubrögð sýna
bezt hvernig málstaður Eggerts
Claessen er.
Finnst mönnum ekki þessi
orð Alþýðublaðsins þessleg, að
það hafi talið „það eðlilegt og
viðunandi, að kaupgjaldssamn-
ingarnir yrðu framlengdir með
óbreyttu grunnkaupi og dýrtíð-
aruppbótin færi eftir reglum
gengislaganna", eins og Eggert
Claessen heldur fram? En hann
gætir þess líka vel, að þegja um
þau ummæli Alþýðublaðsins,
sem sýna, á hve ómerkilegan
hátt hann rangfærir ritstjórn-
argrein þess 10. október síðast-
liðinn. Og að vísu verður ekki
annað sagt, en að slík vinnu-
brögð hæfi vel málstað hans og
„principum". ' h
VIÐUREIGNIN Á MIÐJARÐAR-
HAFI
Frh . af 1. síðu.
an áfram ferð sinni.
Er hér um að ræða fyrstu til-
raun þýzkra flugvéla til þess að
ráðast á brezk herskip á Mið-
jarðarhafi, en eins og kunnugt
er, er nú talið, að töluvert sé
komið af þýzkum flugvélum til
Ítalíu til hjálpar ítölum. Bret-
ar endurguldu þessa árásartil-
raun með mikilli loftárás á
flugvöllinn við Catania á
sunnudaginn, og voru að
minnsta kosti 9 flugvélar eyði-
lagðar þar á jörðu niðri, að því >
er brezku flugmennirnir álíta,
allt þýzkar steypiflugvélar af
gerðinni „Junkers 87“. Flug-
skýli var einnig skotið í bál.
Útbreiðið Alþýðnblaðið.
------UM DAQINN OG VEGINN —,
Eiga aðfinnslur ekki rétt á sér? — Eða eru þær ónauðsyn- j>
legar? Útvarpið um og eftir hátíðarnar. „Loginn helgi.“ f j
„Lygarinn.“ — Kaldalónskvöldið. Bréfin um prestana. — |>
Skíðaferðir. — Upplýsingar vantar. Tap verkalýðsins og * >
Bretavinnan. *
——— ATHUGANIR HANNESAR Á HORNINU. -.............-
FYRIR NOKKRU birti ég bréf,
þar sem aðalþul útvarpsins
var mjög hælt fyrir góðan fram-
burð, hreina rödd og aðra kosti,
sem prýða hann í þessu starfi. í
sambandi við þetta bréf hélt höf-
undur þess því fram, að mjög bæri
á sífelldum aðfinnslum og útásetn-
ingum hjá mér, enda væru íslend-
ingar þanrsig gerðir, að þeir væru
alltaf fullir af úlfúð hver til ann-
ars, þeir gripu strax hvert tækifæri
til að finna að, en létu hitt kyrrt
liggja, sem vel væri gert.
ÉG VIL EKKI viðurkenna
þetta. Hinsvegar skal ég játa, að
það er hlutverk mitt að koma á
framfæri kvörtunum frá fólki og
aðfinnslum, og reyna að fá lag-
færingar á því, sem misfellur eru
á, og hægt er að lagfæra. Ég hef
alltaf reynt að setja slíkar að-
finnslur þannig fram, að þær gætu
náð tilgangi sínum. Ég hef ekki
ráðist á menn eða fyrirtæki, en að
eins bent þeim á það, sem mér eða
bréfriturum mínum hefir þótt á-
bótavant. Og oft hefir mér tekist
að ná góðum árangri með þessari
aðferð.
HVAR HALDA MENN að það
myndi enda, ef farið væri að skrifa
um allt það, sem vel er gert? Sem
betur fer er það miklu fleira en
það, sem illa er gert — og fólk
gerir ekki mikið að því að skrifa
um það, sem það er ánægt með,
nema undir þeim kringumstæðum,
að það gæti verið bending til við-
komandi um að halda áfram á sömu
braut.
í SAMBANDI við þetta vil ég
minnast á útvarpið. Oft hef ég birt
aðfinnslur í þess garð, miklu
sjaldan lof, en nú vil ég bregða út
af þessu og þakka því margt gott
um hátíðarnar og núna eftir þær.
Síðan um áramótin hefir útvarpið
flutt tvö leikrit, sem hafa orðið
ákaflega vinsæl hjá fólki. Fyrst
birti það „Logann helga“ og síðan
„Lygarann,“ eða „Mörð Val-
garðsson,“ en merrn rífast nú um
hvað leikritið eigi að heita — og
verð ég að játa, að ég er alveg á
sama máli og Jochum Eggertsson.
Flutningur þessa snilldarverks Jó-
hanns Sigurjónssinar var stór við-
burður — og ég hygg, að ekkert
útvarpsefni hafi verið flutt um
langan tíma, sem hefir verið eins
vinsælt. Hef ég heyrt margra, sem
ekki gátu hlustað á það, og harma
það, og óska eftir að það væri
flutt aftur.
ÞÁ VIL ÉG líka þakka útvarp-
inu fyrir Kaldalónskvöldið á mánu
dagskvöldið. Það var alveg prýði-
legt. En betra hefði mér þótt, ef
Eggert, bróðir tónskáldsins, hefði
sungið lögin. Hann er bezti Kalda-
lónssöngvarinn.
ÉG HEF fengið nokkur bréf um
veitingu prestsembættanna hér í
Reykjavík. Ég get ekki verið að
birta þessi bréf, enda væri það
ekki til neins annars en að auka á
flokkadrætti innan kirkjunnar,
sem eru ákaflega hvimleiðir. Ég <
hygg, að Reykvíkingar hafi verið
mjög heppnir með þá presta, sem
þeir hafa nú fengið. Báðir eru
miklir hæfileikamenn og varla völ
á öðrum betri að öllum öðrum ó-
löstuðum. Ég vona að vinir mínir
hætti alveg að skrifa mér um þetta
efni.
LÍTIÐ HEFIR VERIÐ um skíða-
ferðir hér, það sem af er vetrinum.
Skíðafólk segir mér að víða sé
gott skíðafæri núna, en ástæðan
fyrir því að svo fáir fári á skíði
sé sú, að engar veðurfregnir eru
sendar út og fólk vill ekki leggja
út í óvissuna á laugardagskvöld-
um. Geta skíðafélögin ekki haft
einhvers staðar upplýsingastöð
fyrir skíðafólk, því að sjálfsagt er
fyrir æskulýðinn að nota færið, ef
það gefst?
MÉR ER SAGT, að verkamenn '
hér í Reykjavík séu, síðan um ára-
mótin, búnir að tapa um hálfri
milljón króna vegna þess að Breta- -
vinnan hætti. Þetta er eitt dæmið
enn um það hvernig fer, þegar
kommúnistar eru látnir ráða stefn-
unni í verkalýðsmálum, en þeir
réðu því fyrst og fremst hvernig
farið var að í upphafi, bæði um
taxtasetninguna og yfirlýsingu
verkfallsins. Öllum voru settir úr-
slitakostir í einu og síðan send
stríðsyfirlýsing samtímis. — Stalin
hefir hins vegar haft þá aðferð að
læðast að þjóðum, eftir að þær
voru komnar í sjálfheldu í viður-
eign við aðra ofbeldisseggi. Og nú •
hefði vinnutíminn verið lengdur
eitthvað, svo að tapið verður enn .
tilfinnanlegra. Annars er þetta
verkamönnum sjálfum að kenna,
því að þeir geta sjálfir ráðið Ðags-
brún, ef þeir vilja.
Hannes á horninn.
Yfirlýsing
Vegna atburða sí&ustu vikna í
félagsmálum get ég eMri verið
meðlimtir x SósíalistaflokfcnUm
lengux og segi ég mig því úr1
honum. Þessari ákvörðun verðiar
eQriki breytt.
Pétfur J. Hraíunfjftqðu
1 , 14/1. 1941.
i--------— -----———-------
HERBERGI með fæði óskaat
fyrir enskan sjóliðsforingja. A.
v. á.
Bifrelðaeigendœr
í dag er útrunninn gjaldfrestur á iðgjöldum fyrir
ábyrgðartryggingar bifreiða, frá 1. jan. til 1. júlí
þ. á. — Þeim, sem ekki hafa greitt iðgjöld sín til
þessa, er gefinn lokafrestur til laugardagsins 18.
þ. m„ en að þeim tíma liðnum mun lögreglustjóra,
skv. fyrirmælum laga, gert aðvart um þær bif-
reiðar, sem þá ekki hefir verið greitt fyrir.
Sjóvátryggingarfélag íslands h/f. Trolle & Rothe h/f.