Alþýðublaðið - 17.06.1941, Blaðsíða 2

ÞRIÐJUDAGUR 17. JÚNÍ 1941.
ALÞÝPUBLAPIg
ÚTHLUTUN Á SKÖMMTUN ARSEÐLUM FYRIR
Snltusyknr
fer fram næstu daga. Notið tryggar umbúðir og efni.
Sultuglös 1/2 og 1/1 kg.
Niðursuðugiös Vs — 1 — 1 Vi — 2 kg.
Tappar allar stærðir. — Flöskulakk. — Cellophan-
pappír. — Pergamentpappír. 1— Teygjur. — Segl-
garn. — Vínsýra. — Sítrónsýra.-— Kanill. — Ávaxta-
litur. — Púðursykur. — Strausykur.
Trésmíðafélag Reykjavikur
lieldur fund annað kvöld (18. júní) kl. 8V2 sd. í baðstofu
iðnaðarmanna.
HAGSKRÁ:
‘ 1. Ágreiningur við brezka setuliðið.
2. Önnur mál.
STJÓRNIN.
Flugvéla módelin
komin aftur í
EDINBORG
Tvæi* nýjar gerðlr.
Nokknr orð til eins fyrrveraidi
starfsnans elpýðnsamtakama.
-----*—.— ,
DÝRTÍÐARFRUMVARPIÐ.
(Frh. af 1. síðu.)
ana gegn því að dýrtíð og fram-
færslukostnaður í landinu auk-
izt,“ ekki veita heimild til út-
flutningsgjalds nema tekjur
ríkissjóðs ekki nægðu, og þá að-
eins 5% af fobverði útfluttra
vara, og ekki veita neina heim-
ild til 10% álags á tekju- og
■eignaskattinum.
Þá flutti Erlendur Þorsteins-
son breytingartillögu þess efn-
is, að útflutningsgjaldið yrði á-
kveðið hæst 5%, nema „ef sér-
stakar söluástæður eru fyrir
hendi,“ þá skyldi heimilt að
Ihafa það allt að 10%.
Og loks vildi Bernharð Stef-
ánsson taka aftur upp í frum-
varpið hinn nýja almenna
tekjuskatt viðskiptamálaráð-
herrans, sem tekinn var burt úr
því við aðra umræðu í neðri
deild.
■ jUm þessar sundhrleitu breyt-
ingartillögui", sem fram komu á
síðustu stundu, urðu langar og
heitar umræöur. En þehn lauk
með því, að allar breytingartiÞ
lögurnar voru feldar og frum-
varpið síðan samþykkt eins og
það kom frá neðri deild.
filtktttakifkéliu ua-
einaöBr háskélanBm.
’ Frumvarpið um að sameina
vaðskiftiháskólann lagadeild há-
skólams var toksins, eftir langar
SxmræðUr O'g mikiar viðsjár, sam-
þykkt við þriðju umræðu í efri
’deild í gær með 8 atkvæðum
gegn 7, og þar með afgreitt sem
íög frá alþingi.
Með frumvarpinu gTeiddu at-
kvæði: Ami Jónss'on, Bjarni Snæ-
bjömss'ou, Brynjólfur Bjamason
Erlendur Þorsteinsson, Magnús
Gislason, Magnús Jónsso'n, Páli
Zophoníasson og Sigurjón Á.
Ólafsson.
Móti fmmvarpiniu greiddu at-
kvæði: Bernharð Stefánsson,
Etoar Árnason, Hermann Jónas-
son, Ingvar Pálmason, Jóraas
Jónsson, Jóhann Jósefsson og
Þorsteinn Þorsteinsson.
Einn þingmaður, Páll Her-
mannss'on, var fjarverandi sökum
veikinda.
Hosninoar i sameinnön
pinfli i gær.
Eftirtaldar kosnmgar fóru fram
í sameinuðu þibgi í gær:
Y f írsfco'ðuuarmEnn ríkisreikn-
jnganna 1940: Jón Pálmason, Jör-
uindur Bryniólfssioin og Sigurjón
Á QlafssOn.
Landsbankanefnd: aðalmenn:
Jakiob Möller, Pálmi Hannesson,
Sigurðluir Krilstján'ssion, Si'gurjón
Á. ólafsson, Skúli GuðmUndsson,
p'g varameun: Emil Jónsson,
Uar'öar Þorsteinsson, 'GuðmUmdur
Kr. GuðmUndsson, Hannes Jóns-
soin (dýralæknir) og Jön Pálma-
son. ' ■ i
( Eftínitsn&fnd með gjaldeyiis-
varasjóði og erlendum lántöklutn:
Björn ólafsson, Haraldur Guð-
mundsson og SigurÖur Kriistins-
sion.
Verðlaunanefnd Gja&» Jóns
Sigurðssonar: Matthías Þórðan-
son, Þórður Eyjólfsson og Þor-
kell Jóhannessom.
OBmKM
BANDARÍKIN.
(Frh. af 1. síðu.)
von Papen, núveramdi sendiherra
Hitlers á Tyrklandi, var einn af
höfuðpaurum þýzku njósnarstarf-
seminnar í Bandaríkjumíum.
Þekktastur af öll'um núverandi
ræðismönnum þýzkalands vestrá
er Fritz Wiedemann höfuðsmað-
ur, sem hafður var í leyndar-
dómsfulIUm sendiferðum fyrir
Hitler skömmu fyrir stríðið,
meðal annars einu sinni til Eng-
lands, og siðan vaí gerður að
hteeðismanni í San Framdsoo um
það bil, sem stríðið byrjaði. Al-
meamt er ál'itið, að hann hafi
verið einn aðalmaðurimn í mioM-
vörpustarfi þýzku nazistanna þar
vesti'a. En nú verður hann send-
ur heim.
Sumner Welles gat þess í yfir-
lýsingu sinni fyrir blaðamönmUm,
að með þessu skrefi Bamlaríkj-
anua væri stjómmálasambaindinu
við Þýzkaland ekki slitið. Það
væri ekkert verið að amast við
sendiherra þess í Washimgton.
Bandarikin hafa aldrei
látiö aöra berjast fjrrir
iil, tefllr Knei.
Knox, flotamálaráðherra
Bandaríkjanna, hélt í gær ræðu
þar sem hann gerði að umtals-
efni afstöðu Bandaríkjanna til
stríðsins. Hann sagði, að sama
hætta steðjaði nú að Banda-
ríkjunum og Englandi og að
Hitler mætti aldrei ná yfirráð-
unum á höfunum. „Það kemur
brátt að því,“ sagði Knox, „að
Bandaríkjamenn taka ákvörð-
un sína, og það er enginn vafi
á því, að það verður með lýð-
ræðisþjóðunum. Bandaríkja-
menn hafa aldrei látið aðra
berjast fyrir sig, og ætla ekki
að gera það.“
Reksturshagn-
aður Útvegs-
bankans kr.
1.420.000 1940.
Aðalfundur útvegs-
BANKA ÍSLANDS h. f.
var haldinn síðastliðinn Iaugar-
dag.
Reikningur bankans fyrir ár-
ið 1940 var lagður fram á fund-
inum, og sýndi hann, að rekst-
urshagnaður hafði orðið á árinu
1940 kr. 1 420 000.
Þúsundára-
ríkið
eítir Upton Sinclair er
saga sem gerist árið 2000,
par bregður fyrir gieði-
höllum og risaflugvélum
framtíðarinnar, undraefn-
um sem eyðileggja allt
lifrænt á jörðinni, utan
ellefu manns sem voru
uppi í himingeymnum.
Lesið um átölc og athafn-
ir þessara ellefu manna,
sem eftir lifðu á jörðinni,
og þér munið sanna að
ÞúsundárartkiÖ, er ein
hin skemmtiiegasta bók
sem hægt er að fá.
ANN 6. júní s. 1. birú Nýtt
land grein eftir Árna Ágústs-
son, er hann nefndi: „Hvað hefir
valdið hruni Alþýðu£Lokksins“.
Gr©in pessa vonsvikna marans,
sem taldi sig og telur sig máske
ennþá, tH stórra htoita bodnn
innan ; verkalýðshreyfingarinnar,
en svo grátlega oft er búinn
að bíða pólitíkskt sk'ipbmt, og
hrekst nú sem rekald fyrir vind-
íuim og straUmum ótakmiarkaðs
haturs á hinUm fyrri samherjum
sínum, hefir ekkert annað i'nini
a'ð halda en áLlkvitnislegar o>g
Iubbalegar árásir á forystuftokk
íslenzkrar alþýðu, AlþýðUftokk-
inn.
I alla staði er hin fyrmefnda
grein hin ómerkilegasta, sem von
er til, og því er hún ekki svara
verð, en menn verða að virða
Á. Á. þaið til vorkuinar, þó hann
fæi’ist í fang verk, sem honum
ier í alla sta'ði ofvaxið, þ. e. rit-
störf, því svo takmarkaiaus er
„þjóns'lund“ hans,. að hainn virð-
ist gera allt, engu síður það sem
hann er ekki maður ti'l, til þess
að þjóna herra síhum sem bezt.
Fyrmefnd grein Á. Á., sem og
aðrar greinar,, sem frá hans hendi
lO'g félaga hans hafa komið, eru
með sama marM brendar, þ. e.
a. s. þær eru batröm níðskrif
um Alþýðuflokkinn. Þessir vesa-
liings vonsviknu og fyigissnaUðu
menn, finna sinum þjáðtu og
sundurftakandi sálum eihhverja
fróun í þvi, að hnýta í sinn
fyrri ftokk, og ata hann- því sauri
af veikum mætti, og svo (virðist,
alð jafnvel tíminn, sem sa|gt er
að lækni fiest mannanna rnein,
gieti ekki grætt eða upprætt
hjartasár iag hatur fyrrgreindrar
klíku, ástæðan fyrir því er sú,
að þeim blæðir svo prjög í a'ug-
um, er þeir sjá a'ð Alþýö'ufliok'k-
urinn, ftokkurinin, sem þeir ætl-
juðui að leggja í irústir, er aftur að
eflast, á sama tima sem þeir
sjálfir enr óðum að mi'nnka og
(falla í g.lieymsfcu og dá-
Ef djarfaði fyrir lieilbrigðri
skynsemi í huguim Nýlendilnga,
þá mundu þe'ir sjá a'ð nag þeirra
og nart utan í Alþýðuflokfcinn
er með öllu unnið fyrir gýg, og
það eina, sem þeir bera úr býtum
fyrir þetta sífelda en vonlausa
strit siltt, er það', að aliir
heilvita menn og verkLýð&sinnar
fyrirjita þá og skipa þeim í ftokk
h'inna ógeðslegu nagdýra, sem
flestir fslendi'ngar munu þekkja
og óþarfi er að nefni hér.
Það var alls ekki ætlun mín,
að fara að eltast við að svara
pessari grei'n Árna Ágústssionar
eða öðrum skrifum úr þeim her-
búðum. En svo einkennilega vili
‘til, að ég er um ei'tt atriði álveg
á sama máii og Á. Á. en það er,
að ekki hafi tekizt í ýmsum til-
fellum, en sem betur fer sár fáum
eins gæfulegt val á tstarfsmönn-
um alþýðiusamtakanna sem skyldi
og er ég ails ekki vantrúaður á
það, að slík mistök hafi getað
staiðið Alþýðufllokknlum fyrir þrif-
umn, Um tima a;ð mjinnsta kosti.
En það eru ekki þeir menh,
sem Á. Á. tilgiteinir í grein sinni,
s©m ég befi í huga, heldur a ðr-
ir iog óef’ð alira. dugltegustu
og virðingarverðuáte menn, a ð
h a n s d ó m i. TiJ sönnumar máll
mínu ætla §g að tilgheina fáeinar
línur sem sanna og sýna ótví-
rætt að það eru fleiri en ég, sem
hafa> þetta álit- Dæmi það sem ég
tek áð þessU sinni er tekið úr
umkvörtU'narskjali sem allmarg-
ir verkamenn hafa sent vegna
framkomu mainns, sem sagðist
veXa og var því má'ðuir, ligg-
ur mér við að segja á veguin
Alþýðusambandsi'ns og AlþýðU-
ftokksins.
Fyrst er lýst í 'Iöingu og grein-
argó'ðu máli framkoma Umrædds
sendimanns, og er ekki' að sjá
að hún hafi vakið' neina sér-
staka aðdáun eða virðingu þeirra
veTkamanna, sem hanin var send-
ur til að leiðbeina og aðstoí^.
Þegar búið er að Iýsa framkomu
haras og benda Alþýðusaímband-
inu á, hversu öheppilegur Um-
géti'nn maiður sé i v það starf
sem hann hafði með hönd’um,
er slegið smiðshöggiö ,á ujn-
kvörtunina með eftifffarandí orð-
um, sem thuinn hefir sannað
glöggiega að víoru í alla gtaðii
spámannleg: „Okkar álit er, að
sambandið hafi tekið af öfujgtuan
enda í manmavalii, er það réð
þennan mainn til sín, oig vonum
við að betur verði vandað tíl
þess næsta“.
Kannast Ámi Áigústssom nokk-
uð við þennan starfsmamn sam-
bandsins, sem hlaut ofangreihd-
an dóm verkamannainna?
Einu sinni sendi Alþýöusam-
bandið lika mann til Vestmiainna-
eyja, en sökum hlífðar við viss-
an mann' verður sú saga ekki
sögð a ð s i n n i'. En ef hr. Ární
Ág'ústssion vill! fara í mannjöfniuð
við Jón Sigurðsson og aðria þá
starfsmenn A1 þýðusambands'in s,
sem hæst hafa jyft mérkjum
verkalýðssamitakanna og staðið S
fylki'ngarbrjósti, þá mun ég að
sj'álfsögðu taka því og leggi á
biorbið ými'slegt, sem ’ég tel að Á',
Á. og samherjum hans kaani efa-
lauist betiur að falli í gleymsku,
Bn spá mín er sú, að þar myndi
Á. Á. leggja inn á þær hálu braut
ir, sem hann myndi vart getá
fótað sjg á, því svo vel vil'i tii,
að Á. Á. á sína sög'u innan
vérkalýðssamtakan'Hia og tel ég
mjög hæpið aö það yrði nokkur
vinningur eða álitsa'uki fyrir hann
þó við lientú yrði hróflað að
ráði, því mitt áli't er það, að
slík reifcningsskil yrði síöuir en
svo tij að auka gengi hans og
frama,
Gatnal 1 samherji. ,
Vinnnfðt!
Mlar stærðlH,>
ávalt élBÝHUCT i
ðrettisgötii 57 Stai 2M§