Alþýðublaðið - 28.06.1941, Blaðsíða 4
LAU^ARDACHJR
Næturlæknir er Theódór Skúla-
son, Vesturvallagötu 6, sími 2621.
' Næturvörður er í Reykjavíkur-
og Iðunnar-Apóteki.
ÚTVARPIÐ:
12.00—13.00 Hádegisútvarp.
15.30—16. Miðdegisútvarp. 19.30
Hljómplötur: Samsöngur. 20.00
Fréttir. 20:30 Einsöngur (Her-
mann Stefánsson frá Akureyri).
20.50 Upplestur: „Og sólin rennur
upp“, eftir Hemingway. (Karl ís-
feld blaðamaður). 21.15 Hljóm-
plötur. a) Gamlir dansar. b) Vín-
arvalsar. 21.50 Fréttir. 22.00 Dans
l‘g. 24.00 Dagskrárlok.
SUNNUDAGUR.
Helgidagslæknir er Jóhannes
Björnsson, Reynimel 46, sími
5989.
. Næturlæknir er Úlfar Þórðar-
son, Sólvallagötu 18, sími 4411.
Næturvörður er í Laugavegs- og
Ingólfs-Apóteki.
ÚTVARPIÐ:
11.00 Messa í dómkirkjunni (sr.
Bj. J.). 12.10—13.00 Hádegisút-
varp. 15.30—16.30 Miðdegistón-
leikar (plötur): Ýms tónverk.
19.00 Barnatími (Gunnar M.
Magnúss. rithöf.). 20.00 Fréttir.
20.20 Endurminningar um Guð-
mund skólaskáld (Hákon Finns-
son bóndi á Borgum). 20.35 Úr
ljóðum Guðmundar Guðmundsson- i
ar: a) Upplestur (ungfrú Stein-
gerður Guðmundsdóttir). b)
Söngvar (hljómplötur). 21.10
Upplestur: „Spyrjum að leikslok-
um,“ smásaga (Þóroddur Guð-
S.t. Einingin
fer skemmtiför að Jaðri á
morgun, sunnudag, ef gott
verður veður.
Verið öll mætt á Lækjar-
torgi kl. 1 stundvíslega.
Ódýrt far með strætisvögn-
«m og einkabílum.
Veitingar fást að Jaðri.
mundsson frá Sandi). 21.35 Hljóm-
plötur: Spönsk rapsódía eftir
Liszt. 21.50 Fréttir. 22.00 Danslög.
23:00 Dagskrárlok.
MESSUR.
Messað í dómkirkjunni á morg-
un kl. 11, síra Bj. J.
Messur í kaþólsku kirkjunni í
Landakoti á morgun: Lágmessa kl.
6.30 árd. Hámessa kl. 10 árd. Eng-
in síðdegisguðsþjónusta.
Messa í Laugarnesskóla á morg-
un kl. 2 e. 'h. Séra Garðar Svav-
arsson.
Söngfélagið „Harpa“
Lagt verður af stað í ferðina að
Gullfossi og Geysi kl. 8 í fyrra-
málið frá Alþýðuhúsinu við Hvérf-
isgötu. Þeir, sem eiga ósótta far-
miða, sæki þá kl. 6—7 í kvöld í
skrifstofu V.K.F. Framsókn, ann-
ars verða þeir seldir öðrum.
Minnisstæð nótt
heitir ný mynd. sem Gamla Bíó
sýnir núna. Aðalhlutverkin leika
Barbara Stenwyek og Fred Mac
Murray.
S. H. Gömlu dansarnir
verða í kvöld kl. 10 í Alþýðu-
húsinu.
Hjónaband.
í dag verða gefin saman í
hjónaband í Hafnarfirði ungfrú
Salbjörg Magnúsdóttir og Kristján
Andrésson lögregluþjónn. Heimili
ungu hjónanna verður á Vörðustíg
7.
Skattskráin
í Reykjavík liggur frammi til
sýnis til 7. júlí. Kærufrestur til
skattstjóra er til 7. júlí.
Sextíi manns tekair
Ar nmterð s.l. sól-
arhring.
GEYSILEGUR drykkju-
skapur hefir verið í bæn-
um s.l. sólarhring.
Sextíu manns hafa verið
teknir úr umferð sakir
drykkjuskapar á almannafæri.
Er það áreiðanlega mét í
þeirri grein.
I. R.-K. A. 3:1.
Síðastl lelkar Aksreyring
aoRavið Wogámorgon
FTIR leikinn milli K.A. og
Vals bjuggust flestir við
góðum leik milli K.A. og K.R.
og fáir munu hafa orðið fyrir
vonbrigðum. Leikurinn var
f jörugur, spennandi og vel
leikinn af báðum aðilum. Fyrri
hálfleikur endaði með 3:0 fyrir
K.R., seinni með 1:0 fyrir K.A.
DálítilO SA-stioírmuir var á, þeg-
ar leiku'rinn hófst, og léku KR-
ingar undan viindi fyrri hálfleik.
Setti Jón fyrsta markiið, er átta
mín. vo;ru liðnar, én Schnam
annað nokkru síðar. Schraim setti
og þrjiðja mark KRinga seint i
hálfleiknum.
Seinni hálfleikuir var jafnari
framan af, en seinustu minúturn-
ar gerðu Akumeyringair hanða og
langa hríð að marki KR og settu
í henni mark sitt.
I leik KA kom fátt nýtt frarn.
Liðið var svipað o<g á móti Val
en náði ekki sama krafti og eld-
móði og í jiei'm leik (fyrri hálf-
leik) fyrr en í seinni hálf eik leiks-
ins í gær. N'okkrir Akureyriuig-
ar hafa helzt úr lestinni vegna
smámei'ðsla og varamenn komið
í þeirra stað.
KRliðið sýndi betri teik en það
hef'ir gert áðuir í sumar. Sam-
leikuir var sérliega góður hjá _
sókninni, og áttu þeir öli B.
Jónsspn og Þóraxinin Þor-
kelssou þar beztan hlut að rnáli.
Vöminni hætti enn við að spyrna
út í bláinn, óhugsaðar langar
spyrnur. Beztir voim í liði KR
Schram, óli B. 'Og Birgir, sem
nýtur sín afbralgðsvel sem mið-
framherji. Af Akureyringunum
lék Ottó, vinstri bakvörður, lang-
bezt, ‘Oig mun hann vera eini bak-
vörður, sem ekki hefir orðið að
láta í minni pokann fyrir Har.
SGAMLA B!Ö
Mlnaisstæð nótt.
(Rember the Night).
Aðalhlutverkin leika:
BARBARA STANWYCK
og
FRED MAC MUKRAY.
Aukamynd:
ÁRÁSIN Á LÓFÓTEN.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
S MÝJA BÍÓ Hi
ÍetM lífsins
Aðalhlutverk:
DEANNA DURBIN,
Kay Francis,
Walter Pidgeon,
Lewis Howard,
Eugene Pallette.
Sýnd klukkan 7 og 9.
Næst síðasta sinn.
■■■IIIIWII
Dansleikur
f kvBM f Iðaé.
Hljómsveit Iðné.
Aðgöngumiðar á kr. 3.00 verða seldir í Iðnó
í dag frá kl. 6—9. Eftir þann tíma hækkar
verð þeirra í kr. 5.00.
SÍÐASTI DANSLEIKUR VORSINS.
Ölvuðum mönnum bannaður aðgangur.
Gíslasyni í spretthlaupiinu á eftir
knettkium.
Síðasti lei'kur Akureyringanna
verður á morgiuin við Víkilng.
Annað kvöld verbur þeim svo
haldið kveðjuisamsæti’ i Odd-
fellow.
Auglýsið í Alþýðublaðinu.
Laus embætti.
Héraðslæknisembættið í Hest-
eyrarhéraði er laust til umsóknar.
Enn fremur héraðslæknisembætt-
ið í Borgarneshéraði.
Einar Arnórsson '
hæstaréttardómari hefir verið
kjörinn forseti hæstaréttar frá 1.
september þ. á. til 31. ágúst 1942.
6 VICKI BAUM:
SUMAR VIÐ VATNIÐ
hlýtt, og þegar Hell teygði upp höfuðið, settust mý-
flugur að honum. Svo synti hann áfram skriðsund
og honum leið einkenniléga vel. í>að var eins og
hann synti í ofurlítilli vímu.
En þegar hann hafði synt þannig í tíu mínútur,
var hann aftur orðinn þreyttur. Honum fannst sér
ekkert miða. Það var ekki eins og það væri vatn,
sem hann synti í, heldur slím eða leðja, sem var í
senn sjóðheit og jökulköld. Hann teygði upp ann-
an handlegginn og horfði undrandi á hann. Hann var
einkennilega stirður og ókennilegur, og samt var
hann heitur af áreynslu. Á brúna, smurða húðina
settist vatnið í dropatali og líktist svitadropum. Hell
var nú ekki farið að lítast á blikuna. Aftur risu
fjallháar öldur og óveðursblika var í lofti. Hann sá
enga strönd lengur. Þrumuveður, haglél og storm-
hrinur, allt í einni hringiðu og vatnið sauð og vall
umhverfis hann. Vatnssopi skvettist upp í hann og
honum svelgdist á. Stundarkorn hóstaði hann. Bylgja
lyfti honum á faldi sínum og hann lokaði augunum.
Þegar hann opnaði þau aftur, var orðið dimmt á ör-
fáum sekúndum. Hann vissi ekki lengur hvar hann
var, eða hvaðan vindurinn var. Hann hafði ekki
hugmynd um í hvaða átt hann ætti að halda.
Lengi lá hann á bakinu og reyndi að átta sig. Hann
vissi, að hann var á reki, en það var ekki eins og að
reka á fljóti eða hafi, þar sem straumurinn ræður
stefnunni. Það var eins og bylgjurnar hefðu fælst
við storminn og æddu hringinn í kring um hverja
aðra. Hell kastaðist fram og aftur eins og hnöttur.
Stundarkorn hugsaði hann um Matz litla, hvort hann
hefði komist aftur til saraa lands, og hvort hann
hefði getað bjargað markúrinu, sem hann náði aftur
frá veðlánastofunni með mestu herkjubrögðum. Svo
leið langur tími, og hann hugsaði ekki um neitt, því
að honum veittist nógu erfitt að ná andanum. Og
allt í einu skildist honum, að hann væri í lífshættu.
— Fjandinn hafi það allt saman, sagði hann við
sjálfan sig og reyndi að halla sér á hliðina. Hjarta
hans barðist ákaft og,sendi enn þá blóðstraum og
kraft út í þreytta limi hans. Þannig lá hann lengi.
Og loks var honum orðið það ljóst, að um líf
eða dauða var að tefla. Hann brauzt um af öllum
mætti, enda þótt það væri það heimskulegasta, sem
hann gat gert eins og á stóð. Og hann æpti af öllum
kröftum, þótt það væri með öllu tilgangslaust. Hann
varð að fá skapi sínu einhverja útrás. Og að lokum,
þegar kolsvört nóttin grúfði yfir, gafst hann upp.
Ef til vill fór hann alltaf í hring á þessa skollans
Meyjavatni? Hann lagðist á bakið og lokaði augunum.
Honum fannst hann vera að sofna á ógurlegri ferð
frá einum bylgjutoppinum á annan. Sennilega var
hann að missa meðvitundina. Skyndilega sá hann
stóra stjörnu koma í ljós, svo skoluðust öldumar
aftur yfir andlit hans og byrgðu honum sýn. Hann
herti sig eins og honum var unnt og loks komst hann |
til meðvitundar. Að vísu var hann ógurlega þreyttur |
og einhver tómleikatilfinning í hjartanu. En hann ?
synti þó áfram skriðsund í sömu átt og bylgjurnar
bárust. Drottinn mátti vita hvert! Bylgjurnar urðu
alltaf stærri og stærri, og það virtist vera annað hljóð
í vindinum nú en áður. Já, og þarna beint fram-
undan var áreiðanlega stjama, sem hann þóttist hafa
séð rétt áðan. Það var skýjarof og stök stjarna gægð-
ist fram úr rofinu. Það glytti í tæran, friðsælan
himin.
Og svo skeði hið ótrúlega. Ljósbjarma brá yfir
vatnið og beint í andlitið á Hell, sem synti hægt á-
fram meðvitundarlaus. Hann rétti sig upp og reyndi
að kalla, en gat ekki opnað munninn, hann hafði
fengið krampa í kjálkana. Hann var að verða mátt-
vana í handleggjunum, en fæturnir héldu áfram að
hreyfast.
Hann sá Ijósker vaggast yfir öldutoppunum, og
stór ár með breiðu blaði var rétt við handlegginn
á honum. Svo sá hann borðstokk á báti og hann
heyrði kvenrödd kalla: — Komdu upp í bátinn.
Allt í einu varð bjart í kringum hann og hann sá
hvíta öldufaldana freyða um stefnið á bátnum. Svo
var hönd rét't í áttina til hans og hann sá augu undir
blautu höfuðfati. Einkennileg þrjózka greip hann. —
Hann dró djúpt andann, það var töluverður þróttur
í honum enn þá. Ef hann færi nú upp í bátinn, þá
gæfist hann upp. Hann hafði oft tekið þátt í sund-
keppni og vildi ekki gefast upp. — Hvað er langt í
land? spurði hann, og röddin var eins og í drukkn-
um manni, en það, sem hann sagði, skildist þó. —-
Þrjátíu metrar, svaraði röddin. — Þá vegalengd
kemst ég, sagði Hell og sleppti höndinni, sem hon-
um hafði verið rétt. Hann hossaðist á bylgjutoppun-