Alþýðublaðið - 27.08.1941, Blaðsíða 4

MiÐVIKUÐAGUR 27. áffúst 1941
ALÞTÐUBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAOUR
Næturlæknir er Eyþór Gunnars-
son, Laugaveg 98, sími: 2111.
Næturvörður er í Laugavegs-
og Ingólfsapóteki.
—ÚTVARPIÐ:
15.30—16.00 Miðdegisútvarp.
19.30 Hljómplötur: Lög úr óperum.
20.00 Fréttir.
20.30 Erindi: ,,Veturmenni“ (Guð-
mundur Finnbogason lands-
bókavörður).
20.55 Hljómplötur: Lög leikin á
mandólin.
21.20 Samleikur á harmóníum og
píanó (Eggert Gilfer og Fr.
Weisshappel): a) Mendel-
shon: Andante. b) Beetho-
ven: Romance.
21.35 Hljómplötur: „Stúlkan frá
Perth“, lagaflokkur eftir
Bizet.
21.50 Fréttir.
Dagskrárlok.
Marsvínaréksturinn við Skjálfan’da.
Húsvíkingar náðu 75 hvölum af
iþeim, sem reknir voru inn á Hellis
víkina í fyrradag. En alls voru
reknir á fjöruna á annað hundrað
hvalir. Með flóði tók marga út
aftur. Hvalirnir pru allt að 30 fet
á lengd og er ekki enn þá búið að
gera að þeim stærstu. í gærmorgun
sáust margar hvalatorfujr úti á
Skjálfanda, en enginn mátti vera
að því að sinna þeim, allir voru
uppteknir við hvalskurðinn.
Karl Jónsson
læknir er nýkominn heim úr
sumarleyfi sínu.
Verkamannfélagið Framsókn
fer í berjaferð sunnudaginn 31.
ágúst. Þær konur, sem vilja taka
þátt í förinni, gefi sig fram á skrif
stofu félagsins frá kl. 4—7 fyrir
föstudag.
„Nitouche“.
Sýningar á óperettunni ,,Ni-
touche“ hefjast aftur í miðjum
næsta mánuði, en að óperettunni
standa, eins og kunnugt er, Leik-
félag Reykjavíkur og Tónlistar-
félagið. Leikfélagið hefir ekki enn
ákveðið neitt um vetrarstarfið, en
aðalfundur verður haldinn n. k.
þriðj udagskvöld.
„Veturmenni“
nefnist erindi, sem dr. Guðmund
ur Finnbogason landsbókavörður
flytur í útvarpið í kvöld kl. 20.30.
Tímarit Verkfræðingafélags ís-
lands,
3. hefti þessa árgangs, er komið
út. Efni er m. a.: Verkfræðinám
við háskóla íslands (framh. frá 2.
hefti), „Raforkuverið við ísafjörð
á Norður-Sjálandi“. „Stofnuð raf-
magnsverkfræðideild V. F. í.“ og
„Lög Ramagnsverk^ræðideildar
V. F. í.
Frú Hallbjörg Þorláksdóttir
Grettisgötu 39 er sjötug í dag.
Hún er mjög vinsæl kona og vel
látin.
Ferð til Hvítárvatns,
Hveravalla og Kerl-
ingarfjalla.
F'ERÐAFÉLAG ISLANDS
bau'ð fullmium blaða og
útvarps í fer'ð ttpp að Hvítár-
vatni, niorður 'á Hveravielli og
upp í Kerlingarfjöll, sem þ'að
efndi til á mánu'daginn. Var
gist á p riðjudagsnóttina í sælu-
húsi félagsins á Hveravöllum, en
kiomið aftur til bæj'aíiins í gær-
kvöldi eftir að farin hafði verið
vcgarlengd ,sem nemur fram og
aftur lum 460 km.
Létu blaðameninimir og full-
trúi útvarpsins Vhið bezta yfir
þessu ferðaiagti enda eru þær
slóðir, sem farið vair um ein-
hverjar pær stórkostlegustu og
fegiurstu, sem hægt er flaira héir
á landi-
Veður var hið bezta uppi á
öræfumum og skyggni ágætt.
Næsta ferð Ferðafélag'sdins verð
ur fariin um næstu helgi i»n á
Emstriir ,sem liggja að fjaliabaki
austuir af Tindafjöllum ,en niorð-
ur af Mýrdalsjökli. Er það 3ja
til 4ja daga ferð um fagíar, en
fáfairnar slóðir.
Útbreiðið Alþýðublaðið.
ÓHEILINDI Á BÁÐA BÓGA.
Framhald af 3. síðu
Alþingi sjálft ber alla ábyrgð-
á því hvernig komið er. Hefði
það þorað að taka á niálinu
þeim tökum sem þurfti hefði
©kki svtona farið.
*
Sem einstakt dæmi skulUm við
aðeins lita á kartöfluverðið núna
iog alla vitleysuna í sambandi
við það. Tunnan af kartöfl'um
hefir kostað að undanfömu 190
krónu'r. Hvaða þörf og hvaða
!vit er í slíku verðiagi. Kartöflu-
uppskeran virðist muni verðameð
ágætum 'Og menn ©ru vaihaðir við
þvi, af Grænmetiseinkasölu rík-
isins ,að senda kartöflUr til
Reykjiaviikur utan af landi því
ReykjiavikurUp p s'keran mun i n ærri
því fullnægjia markaðinum hér.
Hvað á þá að gera við allar
kartöflurnar utan af landiinu? Á
að geyma þær þar til þær eru
lorðnar skemdar, henda þeim þá
og borga svo bændum „uppbót"
úr dýrtíðarsjóðnum?
Hefði nú ekki verið meira vit
ií því að setja hámarksverð á
þessa vörii, siem orsakaði 50»/o
hækkunarinnar á síðustu visitöl-
unmi wg láta selja kartöflumar
viðunandi verði og verðbæta þær
þá siðar, ef það sýndi sig að
tap var á framleiðslunni ? ,
Slík ráðstöfun heitir á máli
Tímans ,,að halda dýrtíðinni niðri
á kostnað bænda“. Tíminn virð-
ist ekki skilja þá einföldu stað-
reynd ewn, tað það er fyrst og
finemst imtlenda fnamieiðslan,
s^m verður Uð halda niðrl og
síður að verðbæta til þess að
vísfta^an rjúki ekki upp úr öllu
váldi. Ef hann og Framsóknar-
fliokkurinn skilur þetta aldrei er
þýðingarlaust Um máiið að tala
frekiar. / _
Annað dæmi má taka. Nú er
sm'jör ófáanlegt í bænum. Að
sögn er því haldið hjá mjólk-
ursamsöiunni þangað til eftir
GAMLA B8Ö
Fórain hennar I convoy
(A Bill of Divorcement)
Ameríksk kvikmynd frá
RKO Radio Pictures.
Maureen O’Hara
Adolphe Menjou
Herbert Marshall
Sýnd kl. 7 og 9.
NÝJA BIÓ
I
Ensk stórmynd, er gerist
borð í brezku herskipi, er
fylgir kaupskipaflota yfir
Norðursjóinn.
Aðalhlutverkin l'eika:
CLIVE BROOK,
JUDY CAMPBELL,
JOHN CLEMENTS.
Börn fá ekki aðgang.
Sýnd kl. 7 og 9.
Jarðarför litlu stúlknanna okkar fer fram fhntudaginn 28.
ágúst og hefst með bæn kl. 2 að heimili okkar Jófríðarstöðum við
Kapplaskjólsveg.
Jarðað verður í Fossvogi.
Rebekka ísaksdóttir Viggó Jóhannesson.
mánaðarmótin næstu en á þá að
kioma á mahkaðinn á allmjög
hækkuðu verði. Er þetta gert til
þess að smjörið hækiki ekki næstu
verðlagsvísitöiu sem reiknuö verð
ur út- Ef þetta er satt þá er
hér um að ræða meira en lítil
óheilindi.
Það virðist svo sem Tíminn
ætlist til þess að kartöflurnar,
smjörið og .kjötið fái að fara
upp úr öllu vaidi. Biaðið virð-
ist ekki sjá það, að kiomistfæða
(almennilngs í slí.kt verð þá mink-
ar fólk við sig þessa færu og
kaupir meira af erlendum fæðu-
tegundUm. Þess vegnia er það
einmitt bændunum sjálfum mauð-
synlegt að markaðsverðijft (ájvörm
þeirra fari ekki iof hátt. Þá
•selst meim og markaðurinn verð-
ur örtiggari.
En ineðan hv©r keunir öðrum
og sá þykist bezTur sem lengst |
getur geugið í óheilind'unum er
ekiki að vænta neinna aðgerða..
En verði ekkeri að gert verð-
ur vlsitalan Ikomin Upp í 200»/o
í október eða nóvem'ber. StjóiTi-
aivöldin verða því að taka rögg
á sig, hætta óheilindunum en
taka upp virka samvinniu um
það ,að ráða skörulega fmm úr
vandræðunWm. *
Enskar-
burstavörur
nýkomnar.
Lágt w©s»ð.
i firettisgðtu 57 Slmi 2849
46 VICKI BAUM:
SUMAR VIÐ VATNIÐ
En þegar Lyssenhop heyrði þetta nafn, þetta venju-
lega og sakleysislega nafn, var eins og kveikt væri
í púðurtunnu. Andlit hans varð purpurarautt og
þrútnaði uggvænlega. Hann hóstaði, greip andann
á iofti og stundi — Herra . . . herra . . . eruð þér
band-sjóðandi — hringavitlaus ? May, er þessi mað-
ur kolbrjálaður? Vogarðu þér að koma hingað með
stjörnubrjálaðan manninn? Hann finnur upp nýja
filmu, sem getur ef til vill orðið milljónafyrirtæki.
Og svo fleygir hann uppfinningunni í ginið á svikará,
einhverjum, Mayer, sem hann hittir af tilviljun í
kaffihúsi. Hvernig líður yður í kollinum? Hversu
lengi ætlið þér að bíða eftir herra Mayer? Hann er
í Ameríku, er ekki svo! Og hann skrifar ekki, hann
á enga skrifstofu! Eruð þér í raun og veru svo bama-
legur að láta yður detta í hug, að þessi-þessi
Mayer komi nokkurntíma aftur með þessa eldtraustu
filmu yðar ! ! Nú hefi ég fengið alveg nóg af þessu.
Ég vil ekki hafa meira saman við þennan mann að
sælda, May! Ég get orðið snarvitlaus, þegar ég hugsa
um aðra eins regin heimsku.
Hell, sem þekkti ekki bræðiköst gamla mannsins,
fannst hann vera staddur í jarðskjálfta. May, sem
þekkti hann betur, reyndi að stilla skap hans: —
Pabbi, hlustaðu nú á mig, pabbi!
— Ég vil ekki hlusta á eitt orð í viðbót, hrópaði
gamli maðurinn. Hárið reis bókstaflega á höfðinu á
honum, Hell til mikillar skelfingar. — Ég vil ekki
heyra eitt orð enn þá. Ég hefi þegar heyrt meira en
nóg um þessa heimsku. Maðurinn er sundkennari,
látum það vera! Hann á enga peninga, hann geng-
ur á götóttum skóm og hann hefir enga stöðu, látum
það allt saman vera. Það getur komið fyrir alla menn,
og þó er ekki öll von úti. En þegar menn eru fífl,
þá er öll vcn úti. Það er aldrei og hefir aldrei verið
hægt að bjarga fíflum og þau eiga sér aldrei við-
reisnar von. Þér, með yðar Mayer! Þá fóruð þér með
allt í hundana!! Mér er sama þótt fátæklingur fái
dóttur mína, en að fífl fái hana, það samþykki ég
aldrei! Ferðatöskurnar! Látið Eggenhofer bera ferða-
töskurnar ofan. Ég vil ekki hlusta lengu á þetta mas.
Nú þegir þú, May, og lætur mig í friði.
May þagnaði. Hún þekkti- föður sinn. En þetta
fékk mjög á Hell. Ekki voru það þó grófyrðin, sem
hann hafði orðið að þola heldur vegna þess, hvern-
ig gamli maðurinn talaði við May. Hell tók til máls.
— Herra Lyssenhop, sagði hann. — Þér eruð í
slæmu skapi. Og þér hafið ástæðu til þess. Þér hafið
látið svikara leika á yður, aðeins af því að hann var
svo ósvífinn að látast vera greifi ,og nú látið þér reiði
yðar bitna á hverjum sem er. Ég er ekki mannþekkj-
ari og ég er lélegur kaupsýslumaður. En ei að síður
er ég ekki fífl, jafnvel þótt ég sé nefndur það. Og um
greifann sagði ég strax, að hann væri svikari. En
hinsvegar er Mayer heiðarlegur maður. Og nú skul-
um við sjá, hvor okkar hefir á réttu að standa.
— Það fáum við aldrei að sjá! hrópaði herra Lyssen
hop. — Aldrei að eilífu. Enda kæri ég mig ekki um
að heyra minnst á þetta framar. Ég banna þér að tala
um þetta, May, heyrirðu það, ég banna það* strang-
lega. Þér megið kalla mig hvað sem yður sýnist þann
dag, sem herra Mayer kemur aftur. Þér skulið fá May
og alla verksmiðjuna mína þann dag, sem Mayer
kemur aftur með filmuna yðar. Þarna kemur loksins
Eggenhofer. Og nú þegir þú, May, ég vil ekki heyra
meira um þetta. Ég er búinn að fá nóg af dvölinni
hérna við Meyjavatn Rignir ennþá? Já, auðvitað
rignir. Það er ekki annað en leiðindi og aftur leiðindi
á þessum stað. Ef ég ætti að vera hér lengi myndi ég
fá slag.
Þetta voru síðustu orðinn, sem Hell heyrði af
vörum herra Lyssenhops. Eggenhofer hafði flýtt sér
að bera niður töskurnar og Lyssenhop fór á eftir
með aðra höndina í vasanum, en hinni hendinni
hafði hann gripið í, handlegginn á May og teymdi
hana með sér. Eftir var í herberginu aðeins vindl-
ingareykur og samanbrotið blað krötað útreikn-
ingum. Hell tók blaðið og stakk því í vasann.
Hann gat ekki hugsað eina einustu hugsun, þegar
hann gekk fram í ganginn og niður stigann .í annað
skipti í dag hafði hann orðið fyrir vonbrigðum. Nú
var nóg komið af svo góðu.
En þegar hann beygði inn í ganginn við lestrarsal-
inn, fann hann allt í einu, að handleggjum var vafið
um háls honum og titrandi vörum var þrýst að vörum
hans. £ j
— Karla hrópaði hann ótta sleginn.