Alþýðublaðið - 21.10.1941, Side 4
ÞRIÐJUD. 21. OKT. 1941.
ALÞTÐUBIAÐ1Ð
ÞRIÐJUDAGUR
Næturlæknir er Theodór Skúla-
son, Vesturvallagötu 6, sími: 3374.
Næturvörður er í Laugavegs- og»
Ingólfsapóteki.
ÚTVARPIÐ:
20.3 Erindi: Indland og Indverjar,
III (Sigfús Halldórs fró Höfn
um).
21.00 Tónleikar Tónlistarskólans:
Strengjasveit (dr. Urbantsc-
hitsch stjórnar): a) Tvö ís-
lensk þjóðlög eftir Svendsen.
b) Serenata notturna eftir
Mozart.
21.25 Hljómplötur: Symfonia nr.
1 eftir Beethoven.
Tilkynning frá skrifstofu ríkis-
stjóra:
Ríkisstjóri tók á móti þáttakend-
um í fundi héraðsdómara á skrif-
stofu sinni í Alþingishúsinu föstu-
dag 17. okt. kl. 16. Var þaðan hald
ið að Bessastöðum, til þess að skoða
staðinn. Þótt enn eigi talsvert
langt í land að lokið sé aðgerðum
þar, fengu menn þó nokkra hug-
mynd um hvernig ríkisstjórasetrið
muni líta út þegar lokið er aðgerð-
um.
Mr. Cyril Jackson,
brezki sendikennarinn, flytur
háskólafyrirlestur á ensku fyrir al-
menning í kvöld og ætlar hann að
Hvenfélag Frikirkju-
safnaðarins
i Reykjavík heldur fund' í
kvöld, Þriðjudaginn 21. okt.
ki. 8 í Iðnó (uppij
Stjórnin.
tala um brezka útvarpið. Fyrir-
lesturinn verður haldinn í 1.
kennslustofu Háskólans og hefst
kl. 8.15.
Umferðaslys.
í gær rákust á íslenzkur vörubíll
og brezkt bifhjól á Lækjargötu.
Maðurinn, sem var á bifhjólinu,
meiddsit eitthvað á fæti.
I
Operettan Nitouche
verður sýnd annað kvöld og hefst
aðgöngumiðasala kl. 4 í dag.
Píanóhljómleika
heldur Margrél Eiríksdóttir í
. Gamla Bíó sunnudaginn 26. okt.
j kl. 3. Aðgöngumiðar eru seldir hjá
Bókaverzlun Sigf. Eymundssonar
j og Hljóðfæraverzlun Sigríðar
j Helgadóttur.
---——-----
Yflrifsing frá áfeng-
isverzinn ríkisins nm
methylalcoholið.
Ur r AF ónákvæmu orðalagi í
frásögnum blaða og viðtöl-
iuim peirra við menn í saimbandi
við afskipti Áfengisverzlunar Rík-
isins af Methylaloohol, sem fyrir
nofckrui raik á fjöriur aiusttur í
Skaiptafellssýslu., þykir rétt að
taka petta fnam:
1. Methylalcohol heyrir ekki ti’l
peim vörum, sem Áfengisverzlun
ilfcisinsi 'hefiir lein'kaiinnflutrniing
eða einkasölu á.
2. Síðan ákveðið var með lög-
um, að vökva þennan skyldi nota
í áttavita, hefir Áfengisverzluinin
lengst af haft nokkuð af pessari-
Vil kaupa
verzlan eða veitingastofu
Staðgreiðsla. Upplýsingar í siraa 5605.
vöru í búgðum til hagræðis fyrir
lyfjabúðir og fyrir sérfræðinga,
sem eftirlit hafa mieð pessum
tækjtnm.
3. Þegar sýsluimaiðurinn í Vík
spurðist á sínum tíma fyrir um
innkaupsverð á pessari vöru og
við hvaða verði Áfengísverzlunin
mundi geta keypt hana, lét hann
svo uim maelt, að verð pettu
mundi tæpast borga flUtnings-
kostnab (frá Viik til Reykjavikur).
4- Jafnframt var sýsiumannin-
um pá greinilega skýrt frá pví,
að hér væri um eitraða vöru að
ræða, og skyldi hann haga ráð-
stöfunium með hli'ðsjón af pví.
5. Áfengisverzlun Rlkisins hefir
farið svo varlega með útlát á
Methylaloohol, að hún heftr t. d.
neitað reglusöm'um og traustum
forstöðumönnum tréismiðaverk-
stæða um pessa vöru tíl pynn-
ingar á pólitúr, pótt Áffengis-
verzl'unin hafi á saima tíma \ærið
uppiskroppa með aöra vöriu, sem
notuð hefir verið í pessiu skyni:
Réykjavík, 21. okt- 1941.
Guðbrsndlur Magnússtm,
forstjóri Á. V. R.
Athugasemd.
TTILEFNI AF peim ummælum
Björns Blöndals • Jónssonar
löggæzlumanns í viðtali við Al-
pýðuiblaðið I gær, að hann hefði
snúið sér til landlæknis út af
sölu methylalkjohoisins í Vik í
Mýrdal, en Candlæknirinn ekki
vijjað sinina málinu neiitt, hafa
Alpýðuiblaðiniu horizt pær upp-
lýsingar frá landlækni, að hann
hefði tjáð löggæzlumainninium, að
hainn, landlæknir, hefði ekfci
neina lögsögu um verzlun í Lahd-
ínui utan lyfjatoúða'nna. Það væri
lögreglam og dómsvaldið, sem par
ætti að taka í taumaina, enda
hefði hann ieiðbemt löggæzlu-
manninium í þessu efni.
CAMLA BlO
Congo Maisie
Ameríksk kvikmyn'd með
ANN SOTHEKN
JOHN CARROL og
RITA JOHNSON
sýnd kl. 7 og 9
Áframhaldssýning kl. 3.30.6.30
(Disbarred)
SVIFTUR MÁL-
MÁLFLUTNINGSLEYFI
I
með
ROBERT PRESTONOS
OTTO KRUGER
Börn fá ekki aðgang.
h nýja bio aa
Úlfurinn
á njósnaraveiðum
(The Lone Wolf Spy Hunt).
1 Spennandi njósnaramynd
Aðalhlutverkin leika:
WAREN WILLIAM og
IDA LUPINO.
Börn fá ekki aðgang.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
(Lækkað verð kl. 5).
TÓNLISTARFÉLAGIÐ OG LEIKFÉLAG REYKJAVÍKUR
NITOUCHE
Sýning annað kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðar seldir frá klukkan 4 til 7 í dag.
Frumsýning Leikfélagsins
Framhald af 2. síðu
ur Flanning eftíriitsmainn,
skemmtilegan kari, sem kann pví
toetur, að luntífrmenn hans hafi
einhverja mannlega veikleika, en
séu ekki lýtalausir sem englar.
Ævar Kvaran sýnir rösklegan
‘leik í hlutverki ílúgmannsins.
Láru-s Pálsson leikur víða mjög
vel, en hlutverk hans er eflaiust
a-lJerfitt. Charleston er bæði ein
persóna leiksins, talar' við hitt
fóikið og hrærist með pivi, en
hann er iíka hin skapiandi forsjón
pess, sem ræður hugsunum peas
og gerðum. Og par að kem'ur,
að pessi síhugsandi efasemda-
maður kemst að rkun uta, að
fólkið, sem lifði' fyrir 90 ágin),
var iífca á flótta, vonsvikið og
örvæntandi um afdrif heiimsins.
„Á flótta“ er athygUsverður
sjónieiku,r, sem færiir áhorfend-
u,m eigi aðeins ánægju heddur
og ujnhugsunarefni.
rjóh
Fjórir teknir úr umferð
Framhald af 1. síðu.
I nótt voru fjórir „teknir úr
umferð“.
Samkvæmt upplýsingum
þeirra sjálfra hafði einn þeirra
drukkið hárvatn, annar anís-
dropa, þriðji svokallaðan „hrist
ing“, en það mun vera einhvers
konar hárvatnsblanda og fjórði
kvaðst hafa neytt víns hjá ame-
rikskum hermanni.
ODESSA
Framhald af 1. síðu.
tilkynnigu þess efnis, að Odessa
hefði nú verið innlimuð í Rúm
eníu.
4
W. SOMERSET MAUGHAM;
Þrír biðlar
— og ein ekkja.
að þeir gerðu hann að undirkonungi.
— Ég get ekki hugsað mér yndislegra en að vera
kona undirkonungsins í Indlandi sagði prinsessan.
— Ó, er hann ekki kvæntur? spurði Lady Grace.
—Hvers vegna giftist þér honum ekki? spurði
Maria brosandi.
Nei, svaraði prinsessan og horfði kænlegu augna-
ráði á Mariu. — En ég get ekki dulið ykkur þess,
að hann hefir elt mig á röndum þessar sex vikur,
sem hann hefir verið hér.
Rowley hló og leit á Mariu.
— Ertu þá ákveðin í að giftast honum, prinssessa?
spurði hann. — Því að ef svo er þá á veslings maður-
inn víst ekki sjö dagana sæla.
— Ég er sannfærð um, að það færi vel á með þeim,
sagði Maria.
Henni var það mætavel ljóst, að þau, prinsessan
og Rowley, voru að reyna að veiða hana og stríða
henni ofurlitið um leið. Én hún hafði alls ekki í
hyggju að ljóstra upp leyndamáli sínu. Edgar Swift
hafði ekki reynt að dylja vini sína í Florens þess, að
hann væri ástfanginn af henni, og prinsessan hafði
oftar en einu sinni reynt að komast að því, hvort ást
hans myndi bera nokkurn árangur.
— Ég er ekki viss um, að yður myndi geðjast
loftslagið í Kalkutta, sagði Lady Grace, sem tók allt
nákvæmlega, sem við hana var sagt.
— Ó, ég er nú komin á þann aldur, að ég má ekki
gefa mér langan tíma til umhugsunar, sagði prinsess-
an. — Þið sjáið, að ég má engum tíma eyða til ónýt-
is! Það er þess vegna, sem ég er líka svona viðkvæm
fyrir Rowley, enda þótt tilgangur hans hafi aldrei
verið góður.
Liðsforinginn kreppti hnefann og hleypti brúnum.
Kona hans brosti þvinguðu brosi.
í veitingahúsinu var lítil hljómsveit. Hljómlistar
mennirnir voru illa ldæddir, klæddir í búninga frá
Neapel og léku þjóðlög þaðan.
Prinsessan sagði:
— Nú ætti söngvarinn að fara að koma. Ég er
sannfærð um, að þið munuð dást1 að honum. Hann
hefir dásamlega rödd. Harold Atkinsson er að hugsa
um að láta kenna honum og láta gera úr honum
óperusöngvara. Hún kallaði á yfirþjóninn og sagði:
— Biðjið manninn að syngja Tagið, sem hann söng í
fyrrakvöld, þegar ég var hérna.
— Mér þykir fyrir því, yðar tign, en hann er ekki
hér í kvöld. Hann er veikur.
— En hvað það er ömurlegt! Mig langaði til þess
að lofa vinum mínum að heyra til hans. Ég bauð þeim
hingað í því skyni að þeir gætu heyrt hann syngja.
Hann hefir sent mann í sinn stað, en sá maður
syngur ekki, hann leikur á fiðlu. Ég skal biðja hann
að leika fyrir yður.
— Ef það er nokkuð, sem ég fyrirlít, þá er það
fiðla, svaraði hún. — Mér hefir aldrei getað skilist
‘það, að fólk skuli hafa gaman af að heyra hár úr
hrosstagli dregin eftír þurkuðum kattargörnum.
Yfirþjónninn gat talað fimm eða sex tungumál,
en hann skildi ekkert þeirra. Hann skildi prinsess-
una svo, að hún væri ánægð með uppástungu hans,
og hann fór til fiðluleikarans, sem stóð þegar á fætur
og gekk fáein skref fram á gólfið. Hann var dökk-
hærður, grannvaxinn náungi, mjög þunlyndislegur
á svipinn. Hann var skinhoraður og virtist mjög illa
á sig kominn. Hann lék lagið.
— Hann spilar hræðilega, sagði prinsessan við
yfirþjóninn - v
í þetta skipti skildi hann hvað hún s^gði.
— Hann er ekki góður prinsessa, því miður. En
hinn kemur á morgun.
Hljómsveitin lék nú annað lag og meðan á því
stóð sneri Rawley sér að Mariu.
— Þú ert mjög falleg í kvöld, sagði hann.
— Ég þakka gullhamrana.
Augu hans leiftruðu.
— A ég að segja yður, hvað það er, sem mér geðjast
bezt að við yður? Þér eruð ólík flestum öðrum kon
um að því leyti, að þér þykist ekki verða neitt undr
andi, þegar yður er sagt, að þér séuð fögur. Það er
eins og þér teljið það sjálfsagt.
— Þangað til ég giftist var það aðeins útlit mitt,
sem ég varð að byggja framtíðarvonir mínar á. Þeg-
ar faðir minn dó voru það aðeins eftirlaun hans, sem
ég og móðir mín urðum að lifa á. Það, að ég giftist
um leið og ég kom úr leikskólanum, var eingöngu
því að þakka, að ég leit vel út.
— Mér þykir sennilegt, að þér hefðuð getað kom-
izt áfram við kvikmyndirnar.
/