Alþýðublaðið - 16.05.1942, Blaðsíða 5

Lwu&afdagur }<h axú tíH2.
ALÞYSUSUÐI0

Þjóðlegt sólbað
I
i hvor ftamhjá öðrum. Á báðar
hendur eru hlaðar af krydd-
jurtum og sveittir drengstaular
keppast við að rnerja duft úr
þessum jurtum í stauk úr blýi.
Ilmur kryddsins fyllir loftið og
lokkar menn inn í strætin.
Maril McDonald heitir hún og er leikkona í Hollywood. Hún sést hér vera að baða sig í steikjandi sólskini Suður-Kali-
fomíu. Takið eftir merkinu í sundbohium hennar. Það er öminn, þjóðmerki Bandaríkjanna.
KAIRO búa menn aí ýms-
um þjóðflokkum. Þessi
merka og sögufræga Afríku-
borg er orðin að nýtízkuborg.
En mótsetningamar milli hins
gamla og nýja eru miklar og
öfgakenndar.
r I r
I iborgarvirkinu, sem Saladín
byggði með vinnuafli krossfar-
enda, sem hann hafði hneppt í
þrældóm,. er nú skozk herdeild.
Skozk pils sjást í öðrum hverj-
um varðmannsklefa. Ferða-
mennirnir, sem fara út til snæð-
ings með hvíta bringu/ mæta
klyfjuðum kameldýrum í lest-
tim, eða sjá asna með „göfug-
legan undirlægjusvip“ ganga til
hliðar og híða eftir einhverjum,
sem langar til að skreppa á bak.
Stórar skrauthallir skyggja á
lítil hreysi úr leirsteini, og
ættarhöfðingjar með vefjarhött
haila sér aftur á bak á glitofn-
um ábreiðum og horfa á fætur
Ginger 'Rogers. Stundum finnst
manni lífið í borgirmi verða
ito,borghi
1d aidstœðna
ótrúlegt eins og draumur úr
þúsund og einni nótt. Á einum
stað sést fótalaus beiningamað-
ur á hjólaskautinn með bakka.
Með annarri hendi þeytir 'hann
bílhorn og milli tannanna hefir
hann boðsbréf frá sendiherra.
Hlekkjaður api með purpura-
rauðan sitjandi horfir gegnum
rúðu á nýjustu Parísartízku, og
nálægt kirkju mótmælenda má
líta gamlan tvíkynjung leikandi
á fiautu.
Hvergi er hægt að komast
hjá mótsetningunum og öfgun-
um. Ekkert fast skipulag virðist
vera á neinu. Eldasveinninn
hneigir sig í áttina til Mekka,
en framreiðir franska rétti. í
söngskála Evrópumanna get-
urðu hlustað á hijómsveit leika
Evrópusönglög, en þegar út
Hotor 35 tll 45 tata
með 800 til 1000 snúningum á mínútu
, óskast nú þegar.
Landssmiðjan
GLiNGAR
milli Bretlands og íslands haida áfrans eins og að
uncíaníörnu. Höfum 3—4 skip í förum. Tilkynn-
ingar um vörusendingar sendist
Ciilliford & Clark Lfd.
BRAÐLEYS CHAMBERS,
LONDON STREET, FLEETWOOD.
kemur ibíða þar berfætt börn
eftir því að til þeirra hrjóti einn
og eirtn skildingur.
Þegar konungurinn dó flæddi
blóðið úr fórnardýrimum um
göturnar. Um miðnætti á nýárs-
kvöld sama ár stóð hálfnakinn
kvenmaður á svölunum í
Shepheards Hóteli og fleygði
blómum yfir mannfjöldann í
salnum. Drukkið fólk í allavega
þjóðbúningum barðist um að ná
í blómin.
Egyptar eru trúir erfðum sín-
um nú, eins og þeir voru áður
fyrr. Á götunum sjást enn þá
vagnar með aldagömlu sniði,
sem konungum var ekið í, þeg-
ar þeir fóru út fyrir borgina, til
þess að njóta útsýnarinnar, og
skreytingamar í Shepheards
'Hóteli bera enn þá vott um
smekk langafa okkar. Allstaðar
sjást gegnum tízkustílinn menj-
ar löngu liðinna tíma.
Samkomustaður Englendinga
sem búa í Kairo, er Gezira-
klúbburinn. Hann er að engu
leyti öðruvísi en aðrir enskir
klúbbar erlendis.
Samkvæmislífið í Gezira er
mjög skemmtilegt fyrir þá, sem
fá að taka þátt í því,\ en það
fá ekki nema hinir útvöldu
mörgum Egyptum til mikillar
gremju. Englendingar, búsettir
í Kairoborg, hafa yfirleitt hag-
að sér þar mjög óheppilega, svo
að ekki sé sterkar að orði kom-
izt, og hefir það veikt mjög að-
stöðu Breta í Egyptalandi. Það
er ekki vel liðið að gesturinn
geri sig að húsbónda við borð
gestgjafa síns.
Steinsnar frá garðsvölunum
á Shepheard Hóteli og hinni
litlu töfrandi sönghöll, sem
Ismail Kedivi byggði fyrir
Evgeníu drotningu, svo að hún
gæti horft á frumsýninguna á
eins og það var fyrir hundrað
árum síðan.
Hinir innfæddu sitja með
krosslagða fætur á þröskuldin-
um í búðum sínum og drekka
tyrkneskt kaffi og reykja pípur
sínar á Arabavísu. Frá iþessum
götum, þar sem smávaxnir
skraddarar og nærsýnix sitja
bognir yfir nál og þræði, er
hægt að komast inn í þröng
stræti, þar sem krydd er selt.
Þessi stræti eru svo þröng, að
menn geta varla komizt þar
Því meir sem menn rannsaka
Kairoborg, því meiri f jölbreytnl
mætir auganu. í Masr el Qaclim
elzta hluta borgarinnar, sem
liggur suður að Níl, hafa Mú-
hameðstrúarmenn gefið kristn-
inni rúm. Um aldaraðir héldu
kristnir menn fast við trú sína
hér, þrátt fyrir ofbeldi óvin-
veittra nágranna, og kirkja
þeirra er enn við líði. í
kofa einum þar er sagt,
að Jesús hafi í bamæsku fund-
ið hæli ásamt foreldrum sín-
um, þegar þau flýðu til Egypta-
lands. Helgisiðimir í kirkjum
þessum em nær frumkristninni
en í nokkrum öðrum kirkjum
í heiminum.
Við borgarvirkið rétt hjá
bænahúsinu stendur höllin hans
Múhameds Ali. Úr gluggum
hennar má sjá yfir alla Kairo-
borg og um sólarlag er hún tofr-
andi fögur. Að neðan berst klið-
ur hinnar mannmörgu borgar
og strætin iða af lífi, þótt þau
séu þröng. Lengra í burtu rísa
hin háu, hvítu, evrópsku hús
með breiðum strætum. Loks
sést eyjan Gezira, sem áin Níl
hefir sneitt frá meginlandinu.
Það rökkvar. Tumar bæna-
húsanna hverfa og loks sést Níl
ekki lengur. Gamalt og nýtt
blandast saman og greinist ekki
sundur lengur.
Þannig er borg hin.ia róm-
versku landstjóra og ki’istnu
dýrlinga, borg arabskra nótta,
borg öfga og mótsetninga, tötra-
legra betlara og stórra knatt-
leikvalla.
Flugurnar fara að koma, ef að vanda lætur. —Hvað á
að gera til að afstýra flugnaplágunni? — Áríðandi
spurning frá sjómanni á íogara og svör við henni.
ÉG VIL aðvara gegn flngna-
plágunni. Þessi plága var ó-
bæriieg í fyrra sumar, að minnsta
kosti bæði í austur- og vestur-
bænum Jk> að miðbærinn slippi að
mestu. Það fer nú að líða að J>ví,
að flugurnar fari á stjá og ef að
nokkur ráð eru til þess að koma
í veg fyijir annað eins og til dæm-
is var í fyrra sumar, þá verður
að beita því.
FLITGURNAR eru hættulegar,
hvað sem hver segir. Að minnsta
kosti er sú lýsing sem tímarit
Rauða Krossins, „Heilbrigt líf“ gef-
ur af þeim ekki falleg. Þkr eru
sýkilberar og geta menn því gert
sér hugmynd um, hvort ekki stafi
hætta af þessum vargi, þegar
hann fyllir híbýli’manna, eins og
t. d. í fyrra sumar.
NÚ ER KUNNUGT, að sorp er
flutt meira um bæinn em nokkru
sinni fyrr. Engar endurbætur hafa
enn verið gerðar á eyðingu sorps-
ins þrátt fyrir mikið umtal og
bollaleggingar. Flugurnar koma
Aidu, er stærsta borgarhverfi frá sorphaugunum. Er ekki til
Múhamedstrúarmanna í heimi.
Og ekki þarf annað en að ganga
inn í hliðarstræti, til þess að
komast í egypzkt umhverfi,
ráð, sem dugar til að koma í veg
fyrir það að þær geti lagst yfir
bæinn, eins og ský og smogið inn
í hvem krók og kima?
SJÓMAÐUR Á TOGARA skrif-
aði mér bréf í gær. Því miður gt,
ég ekki birt bréfið orðrétt, þó að
ég vildi helzt gera það. Sjómað-
urinn biður mig að grennslast eft-
ir því hjá réttum hlutaðeigendum,
vátryggjcndum íslenzkra skipa
og skipshafna, hvort tryggingar-
upphæð sú, sem hver sjómaður og
skip eru tryggð fyrir, yrði borguð
út, ef tjón yrði á skipi sem færist
á banmsvæði sem til dæmis skips-
stjóri vissi að væri bannsvæði.
SJÓMAÐURINN getur þess í
bréfi sínu, hvers vegma hann
spyrji — og mun óþarfi að geta
þess hér. Ég hef snúið mér til
réttra hlutaðeigenda og fékk þetta
svar: Það er mjög líklegt, að sjó-
menn sem slösuöust eða aðstand-
endur sjómanna, sem færust, —
myndu fá tryggingarupphæðina
útborgaða en tryggingarféla!: ið
myndi að líkindum eiga á ' ir
kröfur á hendur skipstjór ha
eigendum skipsins.
ÞAÐ ER ALLT AF ERFITT að
fá ákveðin svör í svona málum. —
Venjulega verða dómstólar að
skera úr í hverju máli, sem er
þessa eðlis. En ég vona að sjómað-
urinn hafi þó íemgið nokkrar upp-
lýsingar af því, sem ég hefi nú
sagt.