Alþýðublaðið - 11.06.1942, Blaðsíða 2
Fiasmteðsigior IL, irúni
ALÞYÐUBLAOIO
Vflrhersliðfðingi norska landhersins
Myndin sýnir Fleiseher, yfirhershöfðingja norska landhersins,
sem nú er staddur hér. Fyrir framan hann stendur óhreyttur
norskur hermaður með norska fánann. Myndin var tekin „ein-
, hvers staðar í Skotlandi“.
lorðmeon ern pakklátir fyrir vln-
semd Islendinga í peirra garð.
♦—------
¥iðtal við Fleischer, yfirforingja land-
hers frjálsra Norðmanna*
YFIEFOEINGI landhers frjálsra Norðmanna, Fleischer, hefir
verið á ferð hér á landi undanfarið. Hefir hann ferðast
am landið og skoðað stöðvar Norðmanna þeirra, sem hér eru. í
gær hélt hann fund með íslenzkum hlaðamönnum og skýrði frá
ferð sinni og ýmsu í sambandi við baráttu frjálsra Norðmanna.
Fleischer, sem er maður há-
vaxinn ög myndarlegur, var
foringi 6. norska hersins, meðan
á Finnlandsstyrjöldinni stóð,
Hafði sá her stöðu nyrzt í land-
inu, meðfram landamærum
Finnlands, og sáu Norðmenn-
irnir þaðan yfir landamærin
finnsk 'þorp lögð í rústir.
Þegar norski herinn gafst
upp, var Fleischer enn foringi
6. hersins, en Otto Riige var
yfirmaður alls norska hersins.
í»á skiptu þeir um stöðu, sam-
kvæmt ósk Riiges, og fór Fleisc-
her til Englands til að taka þar
við yfirstjóm norska hersins
þar, en Rúge gaf sig á vald
Þjóðverjum ásamt her sínum.
„Fyrstu vikumar í Englandi
voru erfiðar“, sagði Fleischer,
„við fengum engongu brezk
vopn og brezkan útbúnað, sem
er gerólíkur því, sem hermenn
okkar vom vanir.
Stjómin skipulagði þegar í
stað her, flota og flugher á Bret.
Sandseyjum, og ungir menn fóm
til Kanada til flugnáms. Hafa
Norðmenn síðan átt þjálfunar-
stöðína „Lille Norge“ við
Toronto.
Kaupskipafloti okkar er svo
að segja um allan heim, og siglir
fyrir Bandamenn. Höfum við
ennfremur fengið nokkur ný
skip.
Það var mjög mikið og erfitt
verk að skipuleggja alla þessa
starfsemi, en nú er það komið
vel á veg.“
Um baráttuna heima í Noregi
sagði Fleischer, yfirhershöfðingi
,Hin djarflega barátta land-
anna heim hefir gert okkur
stolta og skapað þá stöðu, sem
frjálsir Norðmenn hafa og þá
samúð, sem þeir njóta tim heim
alb n. Og þessi barátta verður
. . -ari og harðskeyttari með
hverjum deginum, sem líður.
Takmark okkar Norðmanna,
sem við keppum með ákafa að,
er að komast aftur heim í land
okkar og það er von okkar, að
svo megi verða sem fyrst.“
Framh. á 7, síðu.
Samtal vlð Svein Ingvarsson:
248 nýjar yðrnMfreMlá^ 200 fólks
bifreiðar og 2700 ntvarpstæki.
''" ♦...
Verðnr teftuna opp skommton á gnmmí ?
Mjög miklir erfiðleikar á flutningum.
................
EINS OG YKKUR hlýtur að vera kmmugt, er ákaf-
lega mikium erfiðleikum hundið að fá ýmsar vörur
keyptar og útfluttar frá Bandaríkj unum. Þetta á fyrst og
fremst við alls konar vélar, gúmmívörur og útvarpstæki,
én þetta eru einmitt þær vörur, sem ég átti að kaupa í
Bandaríkjunum. <
Mér tókst þó að fá keyptar 248 vörubifreiðar, þar af
eru 178 enn þá ókomnar hingað, 200 nýjar fólkshifreiðar,
þar af eru 191 ókomnar, og 2700 útvarpstæki.“
jafnvél heilan mánuð, að ná ein-
um samningi. Þegar ég þóttist
hafa náð einu takmarki, kom.
t»ctta sagði Sveinn Ingvarsson
forstjóri Bifreiðaeinkasölu rík-
isins í samtali við Alþýðublaðið
í gær, en hann kom heim í fyrri
nótt, eftir 5 mánaða dvöl vestra
í erindum einkasölunnar.
Fálksbifreiðaraar.
Hann hélt áfram:
„Ég býst varla við því að ykk.
ur sé ljóst, hversu miklum erfið-
leikum það er bundið, að fá
þessar vörur keyptar vestra.
Þegar ég fór héðan um áramót-
in, ætlaði ég að festa kaup á
allmörgum fólksbifreiðum, en
þegar ég kom vestur, var ekki
hægt um vik. Leit svo út, sem
ég myndi enga fólksbíla fá, þar
sem framleiðsla á þeim var al-
gerlega stövuð um sama leyti og
Bandaríkin fóru í stríðið. Ég
ræddi um mál mín við fulltrúa
okkar vestra, sem aðstoðuðu
mjg með ráðum og dáð. Síðan
vakti ég yfir því að fá bifreiðar,
sem ekki var hægt að senda á
þá staði, sem þær höfðu verið'
seldar til. Þannig tókst mér að
ná í þessar tvö hundruð fólks-
bifreiðar. Skal ég til dæmis
geta þess, að þannig tókst mér
að ná í 1.18 fólksbifreiðar, sem
voru með hægri handar stýri.
Þær áttu að fara til Suður-
Afríku, en hætt var við að senda
þær þangað, og Bandaríkja-
menn þóttust ekki geta notáð
þær, af því að stýrin voru hægra
megin.“
Vornbifreidaraar.
— En vörubifreiðarnar?
„Eins og ég sagði áðan, tókst
mér að fá keyptar 248 vörubif-
reiðar, auk þeirra 225, sem áður
voru keyptar og komu hingað
um og eftir áramót. Það var
einnig hætt að framleiða slíkar
bifreiðar, nema handa hemum,
og við getum ekki notað sömu
tegundir og herinn notar. Yfir-
völd þau, sem ég átti við, sýndu
okkur íslendingum mikla hjálp
fýsi. Þau tóku tillit til þess, að
hér eru engar járnbrautir og að
allir flutningar okkar á landi
verða að fara fram í bifreiðum.
Ég fullyrði, að við íslendingar
fengum miklu betri kosti í þess-
um málum en önnur ríki, sem
alveg lifa, hvað það snertir, á
ameríkskum markaði. Gefcum
við aldrei nógsamlega þ.ikkað
það. Hins vegar tók þetta vafst-
ur langan tíma. Það tók mig
Tvær skipskafflir
í. • ;.a* : • m m
Kosið m í Miðbæjarskólan-
wn kl. W-A
eitthvað nýtt á móti. Þetta fór
þó allt sæmilega að lokum, þeg-
ar tiUit er tekið til alls. Þetta
er síðasta framleiðslan af vöra-
bílum og fólksbifreiðum til ai-
menningsþarfa, meðan á stríð-
inu stendur.“
Gðmmí.
— En gúmmíið?
„Þó að illa gengi að útvega
bifreiðarnar, gekk þó langsam-
lega erfiðast. að fá gúmmíið, En
ég tel samt, að við niegum vel
við una. Ég fékk allmikið keypt
af gúmmíi, en það mun ganga
erfiðlegar í framtíðinni. Stjórn-
arvöldin í Washington, sem ráða
þessum málum, létu þá ósk í
ljósi, að við íslendingar spöruð-
um gúmmí, að við héldum til
haga því, sem slitið væri, og að
það yrði síðan sent aftur til
Bandaríkjanna til vinnslu. Ég
vil líka segja í þessu sambandi,
að ég tel alveg nauðsynlegt, að
tekin verði upp nokkurs konar
skömmtun á gúmmíi. Að
minsta kosti mun ég leggja til,
að enginn fái ný gúmmí, nema
að viðkomandi skili hinum
gömlu. Mjög strangar reglur
gilda um þetta í Bandaríkjun-
um, og það er ekki nema eðli-
legt, að við þurfum að gætp
hófs í þessu.“
Úfvarpstækin.
— Útvarpstækin?
„Það var eins með þau. Fyrir
alllöngu var hætt að framleiða
útvarpstæki til heimilisnota
vestra. Engin útvarpstæki eru
framleidd með langbylgjusviði,
eða fyrir okkur. En eftir að ég
hafði borið mig saman við verk-
fræðinga útvarpsins og Við-
tækjaverzlunarinnar, keypti ég
2700 tæki, sem síðan mun verða
breytt hér heima og gerð hæf
fyrir okkur. Þetta eru mjög góð
tæki.“
— En hvenær koma allar
þessar vörur?
„Um það get ég ekkert fullyrt.
Vörurnar eru tilbúnar, — en
flutningsörðugleikar era mjög
miklir, eins og allir vita. En vit-
anlega leggjum við íslendingar
alla áherzlu á það, að flutning-
arnir gangi sem greiðlegast,
enda hleðst mikill kostnaður á
Frh. á 7. síðu.
FYRIRFRAMKOSNING-
INGARNAR byrjuðu kl,
12 á miðnætti í fyrrinótt*
Kusu þá skipshafnir og farþeg~
ar á tveimur skipum, Brúar-
fossi og Fjállfossi, en talið erB
að þessi skip verði ekki hér
fyrir kjördag.
Þá hófust og fyrirframkosn-
ingar í Miðbæj arbamaskólan-
um í gærmorgun kl. 10, en
kosningar fara þar fram kl. 10
til 12 f. h. og kl. 1—4 e. h. '
Alþýðublaðið vill áminna allt
Alþýðuflokksfólk, sem fer burt
— að kjósa áður en það fer.
Eins vill það áminna þá, sem
hér dvelja, en eiga kosninga-
rétt úti á landi, að kjósa sem
allra fyrst hérna, taka atkvæð-
in og afhenda þau kosninga-
skrifstofu A-Iistans ,sem síðam
sér um að þau komizt til skila
fyrir kjördag.
Tnndnrdafl springnr
At af Gróttn.
i Fðrpu Félbáfs, og aðeins 100
raetra aitan viö hann.
ÍFYRRI NÓTT bar það vi®
rétt fyrir utan „Gróttu**,
þegar vélbáturinn Heimir frá
Vesímaimaeyjum var þar a®
veiðum, að íundurdufí sprakfe
um 100 metra fyrir aftán bátinn
og £ vörpu hans.
Þrýstingurinn af sprenging-
unni var svo mikill, að báturinn
lyftist að aftan, að svartfuglp
sem var á flugi yfir bátnums
féll dauðin- í sjó niður, að varp®
bátsins var sundurtætt og að
aluminiumkúlur, sem voru á
netunum, voru bögglaðar sam-
an.
Það var hremasta mildi, að
ekki skyldi hljótast stórslys af
þessu. Allir mennirnir, sem á
bátnum voru, sluppu ómeiddir
og báturinn óskemmdur. Tund-
urduflið var í kafi.
Blflðamenn skoða ís~
landskvikmpd Dams
sjóliðsforingja.
Sbemmtilei mynd og vel tekin
"O LAUAMÖNNUM og .fleir-
um var í gær boðíð að sjá
íslandskvikmynd Dams sjóliðs-
foringja, þá, er sýnd var á heims
sýningunni í New York.
Kvikmynd þessi var tekin
sumarið 1937, og er hér um að
ræða úrval úr stærri mynd. —
Sýningin stendur yfir um 20
mínútur. Síðar verður myndin
sýnd almenningi.
Kvikmyndin er afar skemmti
leg og vel tekin. Hafa mynda-
tökumennimir eigi aðeins gert
sér far um að ná myndum af
Frh. á 7. síðu.