Alþýðublaðið - 30.08.1942, Blaðsíða 6

Alþýðublaðið - 30.08.1942, Blaðsíða 6
ALS»YÐUi3LA©iÐ Sunnudagur 30. ágúsí 1S42.- % Alþýðublaðið Kostar, frá 1. sept. n. k., 30 aura í lausasÖlu. ALÞYÐUBLAÐIÐ Áskrittagjald Alþýðublaðsins helzt óbreytt utan Reykja- víkur,, fyrst um sinn, þar til öðru vísi verður ákveðið. ALÞÝÐUBLAÐIÐ Ellilaun og ðrorkubætur Umsóknir um ellilaun og örorkubætur fyrir árið 1943 skal skilað fyrir lok septembermánaðar. Umsóknareyðublöð fást á skrifstofu borgarstjóra, Pósthússtræti 7, herbergi 26 3. hæð alla virka daga kl. 10—12 og 2—5 nema laugardaga eingöngu kl. 10—12. Umsækjendur geta fengið aðstoð við að fylla út eyðublöðin á sama stað og tíma. Þeir eru sérstaklega beðnir að vera við því búnir að gefa upplýsingar um eignir sínar og tekjur frá 1. okt. 1941 og um framfærslu- skylda venzlamenn sína (börn, kjörbörn, foreldra, kjörforeldra, maka). Þeir, sem sækja um örorkubætur fyrir árið 1943 og hafa ekki notið þeirra árið 1942 verða að fá örorku- vottorð hjá trúnaðarlækni Tryggingarstofnunar ríkis- ins. Þeir öryrkjar, sem notið hafa örorkubóta á þessu ári, þurfa ekki að fá nýtt örorkuvottorð nema þeir fái sérstaka tilkynningu um það. Trúnaðarlæknirinn verður fyrst um sinn til við- tals á læknmgastofu sinni, Vesturgötu 3, alla vika daga nema laugardaga. Ef umsækjendur senda ekki umsóknir sínar á rétt- um tíma, mega þeir búast við því, að þær verði ekki teknar til greina. Borgarstjórinn í Reykjavík. HANNES Á HORNINU Framh. af 5 s.íðu. hann ánægjulegur á svip niður í skúffuna. En hvað hann var heima hjá sér! — Þá tók hann silfurdós- irnar og rétti atvinnumálaráð- herra, er sat í grennd við hann. Ráðherrann hafði nýlega troðfyllt nef sitt af líku rusli, en ritaranum til þóknunar tróð hann dálitlu upp i nef sér, en allmikið sáldur féll niður á gólf.“ „ÞÓTT HÉR SÉ um þaulvön nef að ræða, frussa þau óþverran- um við og við yfir pappírana og út í deildina, en vasaklútarnir taka við nokkuru. Þessa athæfis ritara og ráðherra gætti forseti ekki — En þegar hér var komið sögu bar honum að hringja, og þá fyrst í þetta skipti, og biðja ritara og ráð- herra að athafna sig annars staðar, ekki inni í deildinni. Hvað á að taka til bragðs, Hannes, eru deildir alþingis að verða krár drykk- feldni, reykinga og neftroðnings? “ ÞESSI MYND úr efri deild er smækkuð mynd af þjóðinni. Það er mjög misjafnt hvernig menn fara með tóbak. Ekki áfellist ég þá, sem taka í nefið. Ekki myndi ég kjósa þann mann á þing, sem vildi banna innflutning á neftó- baki! Bréf gestsins birti ég af því að það hefir mikið til síns máls — og mér er kunnugt um að gestur þessi neytir ekki tóbaks eða víns og er hinn mesti fyrirmyndarmað- ur í hvívetna, enda alþekktur í Reykjavík fyrir snyrtimennsku og virtur og elskaður af þúsundum bæjarbúa. „KERLING I GARÐSHORNI" skrifar: „Morgunblaðið birtir vísu- stúf s.l. laugardag, sem ég tel rangt feðraðan. Segir það að Kolbeinn hafi ort þennan vísuhelming: „Fjalla hlés í faðminn út firðir nesjagrænir.“ í ,,Heimleiðis“ 1917 segir Step- han G.: „Falla hlés í faðminn út firðir nesjagrænir. Náttklædd Esjan ofanlút er að lesa bænir.“ Hér er mólum blandað hjá Mor gunblaðinu. “ Hannes á horninu. LÆKNIRINN SEM VARÐ HEIMSFRÆGT SKÁLD Framh. af 4. síðu. að skrifa niður það, sem fólk segir, en að semja sögu. Dr. Johnson sagði fyrir löngu síðan, að það væri miklu þægilegra að skrifa samtöl en setja saman at- burði. Þegar ég lít í minnisbæk- ur mínar frá því ég var átján til tuttugu ára og les drög að leikþáttum, finnst mér samtölin eðlileg og blátt áfram. Ég brosi ekki lengur að gamanyrðunum, en þau eru sögð á þann hátt, sem venjulegt er. Viðfangsefni þess- ara leikrita minna voru dökk og þau enduðu í dauða og skelf- ingu. Næstu tvö eða þrjú árin gerði ég nokkra einþáttunga og sendi ýmsum leikstjórum. Einn eða tveir komu ekki aftur, og þar sem ég átti engin afrit af þeim týndust þeir um aldur og ævi. Hina örvænti ég um og kastaði þeim og tortímdi. Svo hætti ég við leikritagerðina um skeið og snéri mér að skáldsagnagerð. Þegar ég hins vegar hafði samið nokkrar skáldsögur og átti smásagnabindi fullbúið til prentunar, settist ég niður og skrifaði fyrsta langa' sjónleikinn minn. Hann nefndist Heiðurs- maðurinn. Ég fór með handrit- ið til Forbes Robertsson, sem þá va-r vinsæll leikari. Hann skil- aði því aftur eftir þrjá eða fjóra mánuði. Þá sendi ég Char- les Frohman það, og hann endur sendi það líka. Ég sá skjótt, að ég hafði i rauninni ekkert á- unnið mér enn annað en all- góða þekkingu á aðferðum þeim, er höfundar fara einkum eftir, þegar þeir skrifa leikrit. Svo var ég fátækur og sá nú, að pen- ingar eru afl þeirra hluta, sem gera skal. Ég braut nú heilann um, hvað hefðarkonum mundi falla bezt í geð, og þegar ég komst að niðurstöðu, skrifaði ég Lady Frederiek. Svo samdi ég Mrs. Dot. Þá fór mig að gruna, að ég gæti ekkert skrif- að, sem hefðarkonum félli vel í geð, svo að nú snéri ég mér að leikritum handa karlmönnum. Ég samdi Jack Straw. Ég var að því kominn að leggja leikritagerðina á hilluna, því að endursend leikrit hafa allt af dregið úr mér kjarkinn. En sem betur fór fannst Golding Bright eitthvað varið í leikrit mín og tók sér fyrir hendur að koma iþeim á framfæri. Hann sendi þau hverjum leikstjóran- um á fætur öðrum, og loks var Lady Frederick sýnd í Court Theatre. Það var árið 1907, og hafði ég þá beðið í tíu ár og skrif að sex löng leikrit. Þremur mánuðum síðar var Mrs. Dot sýnd í Comedy og Jack Straw í Vaudeville. Þessi þrjú leikrit voru sýnd lengi. Uppgangur minn var því skjótur og mikill og mér létti mjög. Ntitíma ftilk notar Thera Kanpmena panta Cream HEILDVERSLUN GUÐM. H. ÞÓRÐARSSONAR, Grundarstíg 11. — Sími 5369. tinðmnndnr Halldórsson « prentari fimmtaoar. T D A G á fimmtugsafmæli ■K einn af ágætustu félögum Hins íslenzka prentarafélags, Guðmundur Halldórsson, vél- setjari í Ríkisprentsmiðjunni Gutenberg. Það hefir verið svo meðal prentara, og sjálfsagt innan fleiri verkalýðsfélaga, að þeir, sem komnir eru yfir fimmtugt, hafa verið taldir meðal hinna „eldri félaga“. En það er eins og þetta sé að breytast. Þarna koma þeir hver af öðrum, sem verður minna fyrir að stökkva yfir þenna áfanga ævinnar en unglömbum yfir stekkjarvegg, og er Guðmundur framarla í þeim hópi. Ef til vill er skýring- arinnar á því, að ’fimmtugir menn virðast nú unglegri en áður, þar að leita, að lífsbarátt- an sé ekki út af eins hörð og áður var, en það ber fyrst og fremst að þakka samtökum og baráttu alþýðustéttanna fyrir bættum kjörum fólksins: Sæmi- legra kaupgjaldi, styttri vinnu- tíma, minni þrældómi, fleiri frjálsum stundum, hollari húsa- kynnum, meira öryggi í at- vinnuleysi og veikindum, lengra sumarleyfi, í stuttu máli: mann- legra menningarlífi. Og Guðmundur Halldórsson hefir staðið framarlega í sam- tökum og baráttu prentara fyrir bættum kjörum og aukinni menningu. Hann hefir verið gjaldkeri prentarafélagsins í 9 ár, ritari þess í 7 ár, formaður Reykjávíkurdeildar H.Í.P. (með an sú skipun var á félaginu) í 1 ár og endurskoðandi reikn- inga félagsins í 3 ár. Enn frem- ur hefir hann verið fulltrúi fé- lagsins á Alþýðusambandsþingi, iðnfulltrúi og nú í iðnaðar- nefnd. Hann hefir verið formað- ur starfsmannafélags Ríkis- prentsmiðjunnar Gutenberg frá stofnun þess og gjaldkeri líf- eyrissjóðs prentsmiðjunnar frá því að hann var stofnaður. Guðmundur er hinn traust- asti félagi, vandvirkur og sam- Guðmundur Halldórsson. vizkusamur í félagsstörfum öll- um, svo að af ber. Hann er ekki margmáll á fundum, en tillögugóður og öruggur í öllum málum, og pennanum getur hann beitt með prýði, eins og blað H.Í.P. (Prentarinn) sýnir, enda er hann gáfaður vel og getur verið meinfyndinn ef því er að skipta. Guðmundur er prýðilegur verkmaður og vel að sér í ís- lenzku. Meðan hann var hand- setjari, var hann löngum til þess fenginn, að kenna nemun- um fyrstu handtökin. Þar voru þeir í góðum höndum. Guðmundur er frábitinn því að láta á sér bera; prúðmenni hið mesta og hófsmaður um alla hluti; óáleitinn í logni og leiði, en blási andbyr gegn honum eða stétt hans, mun hann þung- ur á bárunni. Þ. H. Skðsmiða sanmavél (Anker) er til sölu. Friðrik P. Welding, skósmiður, Hafnarstræti 23. Tilkynnlng mm skotæfingar Á tímabilinu frá 31. ágústa til 15. september, 1942 mun setulið Bandaríkjanna við og við hafa skotæf- ingar á skotmörk sem dregin verða af flugvélum. Æf- ingastaðir og hættusvæði verða sem hér segir: Æfingastaður: Engey Grótta Keflavík Kaldaðames Hættusvæði: Flóinn vestur af Engey Flóinn norðvestur af Gróttu Flóinn austur af Keflavík Ölfusá og mýrarnar rétt sunnan við Kaldaðarnes. Á tímabilinu frá 31. ágúst til 15. september, 1942 við Ósa á Reykjanesi og verður skotið á skotmörk sem verða á norðurströnd Ósa. Varðmenn munu látnir gæta alls öryggis meðan á æfingum stendur.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.